Δημοκρατία χωρίς αστερίσκους

Ο τίτλος προέρχεται από αυτό το άρθρο και αποτελεί ακόμα μία απόδειξη της καπηλείας των λέξεων που αντιστοιχούν σε κάτι που ενώ στο μυαλό μας το έχουμε ως ιδανικό, στην πραγματική ζωή το βιώνουμε λειψό και κακομοιριασμένο.

Γιατί, τί είναι μία δημοκρατία όπου οι διαφωνούντες διαγράφονται, ενώ οι κλέφτες μακροημερεύουν σε θέσεις ισχύος και εθνικής ευθύνης;

Τί είναι μία δημοκρατία όπου μαγειρεύονται τα αποτελέσματα με "νόμους" και τί είναι μία δημοκρατία όπου οι οπλοφόροι συμμορίτες μπαίνουν στη βουλή, τη στιγμή που οι έντιμοι πολίτες ενημερώνονται από τα μμε για την εξαθλίωσή τους;

Τί είναι μία δημοκρατία που απαγορεύει την δουλειά αλλά ενθαρρύνει την παρανομία;


Αλλά, ξέχασα. Οι πολίτες της είναι που επέλεξαν αυτή τη δημοκρατία. Αυτοί είναι που ξεπούλησαν τη συνείδησή τους για μία θέση με επτά κατοστάρικα το μήνα και για να πάρουν δάνειο. Οι πολίτες ήταν που αντί να ψηφίσουν πήγαν στις παραλίες και στα μπιτσόμπαρα και σε τελική ανάλυση δεν έβαλαν κάτω το κουζουλό τους το κεφάλι να σκεφτούν "Ποιός ήταν που μίλησε για αλλαγές, για δημοψήφισμα, για χρεωκοπημένους εκδότες, και για ελβετίες και την ακριβώς επομένη τον έριξαν;" Ποιός ήταν αυτός που ενώ επί δύο χρόνια έλεγε "Οχι",  μόλις εξελέγη όχι μόνο δεν είπε όχι, αλλά τα έκανε τρις χειρότερα, και μάλιστα εξαφάνισε ότι στοιχεία υπάρχουν;

Κουβέλη, ακούς;

Εσύ δεν έχεις τα προνόμια του Σαμαρά ούτε του Βενιζέλου γιατί είσαι πολύ μικρός ακόμα.

Αν δεν πείς όχι, εσύ θα είσαι που θα σε σφάξουν στο γόνατο, διότι εσύ ήσουν που αυτο-προσδιορίστικες ως δημοκράτης και αριστερός, σε αντίθεση με τους άλλους δύο, που ήταν γνωστό από παλιά τί καπνό φουμάρουν και δεν μας εξέπληξαν τα καραγκιοζιλίκια τους. Εσύ, Φώτη, να φυλάγεσαι.

Τώρα, όσον αφορά τα μέτρα και όλα αυτά, να ξέρεις ότι δεν μου διέφυγε το γεγονός ότι ενώ ο Σαμαράς ο ξεσαμάρωτος βρήκε, υποτίθεται, τα απαραίτητα δις, οι ευρωπαίοι δεν το δέχθηκαν διότι αυτό που ζητούν είναι μία άλλη ελλάδα, όπου το κράτος θα δουλεύει. Και να τονίσω ότι στις επίσημες δηλώσεις, αυτό που είπαν είναι ότι δεν ήταν ικανοποιημένοι γιατί δεν συμπεριλαμβάνονται οι δομικές, διαρθρωτικές αλλαγές. Ο Σαμαράς αυτό εννοούσε όταν έλεγε "ισοδύναμα" μαζί με τον βενιζελάκο (που τελικά από ότι φαίνεται τα είχαν κάνει πλακάκια από τον περσινό αύγουστο), ισοδύναμα των διαρθρωτικών αλλαγών είχαν στο νού τους: αντί να αλλάξουν το παρασιτικό μας σύστημα, να το συντηρήσουν με κόστος το αίμα μας.

Αλλά οι τροϊκανοί δεν θέλουν λεφτά, ή τουλάχιστον όχι μόνο αυτά.

Και αυτοί που επενδύουν στην καταστροφή, ξέρουν πολύ καλά πως η μόνη δίοδος σωτηρίας για τη χώρα μας είναι να οργανώσουμε το κράτος μας και να να διώξουμε τους κλέφτες που έχουμε για αρχηγούς, κανένα από τα οποία δεν έχουμε τα αρχίδια να κάνουμε, με το φόβο μην χάσουμε τρείς κι εξήντα για μισθό.

Δεχόμαστε να πουλάνε κρήτη και επτάνησα, για να μη βγεί ο Τσίπρας.
Δεχόμαστε να λιβανίζουμε τους προδότες, για να συνεχίσουμε να αυθαιρετούμε.

Για τον γαπ, θα έρθει η στιγμή που θα σας πω "Σας τα έλεγα" αλλά όχι ακόμα. Ελπίζω να προλάβω πριν χρειαστεί να το πείτε από μόνοι σας.

Αλλά κι εσείς τέτοιοι είστε. Το να αιτείται άδεια να λείψει κάποιος από τη βουλή σας φάνηκε αστείο, γιατί θεωρείτε φυσιολογική την κοπάνα, σας έχουν πείσει ότι είναι σωστό να χάσκει η βουλή άδεια. Το να διδάσκει κάποιος σε πανεπιστήμιο σας φαίνεται γελοίο γιατί έχετε συνηθίσει τους πολιτικούς ανεπάγγελτους και αραχτούς στο γραφείο με τσιράκια τριγύρω και κεράσματα στην υγεία των κορόιδων. Το να παραιτηθεί κανείς από βουλευτής σας φαίνεται καραγκιοζιλίκι γιατί έχετε συνηθίσει να μπαστακώνονται στα έδρανα μαζί με τα παιδιά και τα δισέγγονά τους.

Τέτοιοι είστε, τέτοια κάνετε και τέτοια θα πάθετε.

Θυμηθείτε ότι πέρυσι το καλοκαίρι, ανάμεσα στην΄αγανάκτηση ήταν και ομάδες στρατιωτικών που κατέλαβαν το υπουργείο για ΄θέματα που αφορούσαν τη σύνδεση των γραφείων τους με τα γραφεία της πολιτικής εξουσίας. Θυμηθείτε ότι όταν ο γαπ είπε για δημοψήφισμα, αυτοί που φώναξαν πιο πολύ ήταν οι ευρωπαίοι και ο Σαμαράς.