Περί συμβίωσης

• Απαντώ σε ανάρτηση του γιάννη, όχι για κανέναν άλλο λόγο εκτός του ότι άμα είναι να τσακωθώ με κάποιον να μη το κάνω αρένα το μπλογκ του φίλου μου.
• Μία κοινωνία έχει ανάγκη τα μέλη της να είναι κοινωνικοποιημένα και παραγωγικά. Αυτό μόνο μία οικογένεια μπορεί να το προσφέρει, αφού κανένας άλλος θεσμός δεν είναι τόσο βαθειά ριζωμένος στη συνείδηση του ανθρώπου, τόσο που ακόμα και οι ομοφυλόφυλοι (που κατα τη φυσιολογική-βιολογική πορεία είναι αδύνατον να τεκνοποιήσουν) την αναζητούν απεγνωσμένα, για αυτόν ακριβώς το λόγο: για να μπορούν να θεωρούν τους εαυτούς τους ενταγμένους στην κοινωνία. Για να νιώθουν κανονικοί.
• Η οικογένεια που είναι το κύτταρο της κοινωνίας, πρέπει να προστατευτεί από τα κόμπλεξ κατωτερότητας των ομοφυλόφιλων.
• Για να μην παρεξηγηθώ, δεν είμαι κατά της συμβίωσης ή συνύπαρξης των ομοφυλόφιλων, πράγμα που θα ήταν πολύ χαζό, αφού είτε το εγκρίνει κανείς είτε όχι εκείνοι υπάρχουν και ήδη κάνουν τις ζωές τους όπως οι ίδιοι θεωρούν καλύτερα. Είμαι όμως κατά του να καταστρέψουμε κάθε ηθική και κοινωνική δομή για χατήρι τους.
• Και ξανα-εξηγούμαι: είναι δυνατόν ένα ολόκληρο έθνος να ασχολείται με τα ερωτικά μίας ομάδας?
• Είναι άποψή μου ότι ο καθένας κάνει ότι θέλει στο κρεβάτι του, αλλά το πρωί που πάει στη δουλειά θα πρέπει να ασχοληθεί με τη δουλειά του αντί να σηκώνει παντιέρες οποιουδήποτε είδους. Άλλωστε, υπάρχουν ένα σωρό σύμφωνα και άλλες διαδικασίες που επιτρέπουν στους άνθρωπους αυτούς να επισημοποιήσουν τη συμβίωσή τους, οπότε τι άλλο θέλουνε? Παράσημο? Εμένα πάντως κανείς δε μου έδωσε παράσημο που παντρεύτηκα, ούτε είμαι εξασφαλισμένη από κανέναν νόμο αν ο σύντροφός μου αλλάξει γνώμη στην πορεία γιατί, παρόλο που νόμοι υπάρχουν, η πονηριά των ανθρώπων μπορεί και διαχειρίζεται τους νόμους όπως βολεύει κάθε φορά, δηλαδή δεν αποτελεί και τόοοοσο μεγάλη εξασφάλιση τελωσπάντων.
• Ένα φυσιολογικό ζευγάρι δεν είναι το ίδιο με ένα ζευγάρι ομοφυλόφιλων, για τον απλούστατο λόγο ότι το φυσιολογικό είναι φυσιολογικό και το διαφορετικό είναι διαφορετικό. Δεν είναι σωστό ή λάθος, απλά διαφορετικό. Δεν είναι όλα φυσιολογικά, δεν είναι όλα αποδεκτά και κάπου πρέπει να μπαίνει και ένα όριο στην ανθρώπινη ασυδοσία: με τον ίδιο τρόπο που θεωρώ λάθος να κάνει παιδί με εξωσωματική μία πενηντάχρονη, να φτιάχνουν κλώνους του πεθαμένου τους σκυλιού ή να χτίζουν χιονοδρομικά κέντρα και πισίνες σέρφινγκ στην έρημο, με τον ίδιο τρόπο θεωρώ λάθος να υιοθετούν παιδιά οι ομοφυλόφιλοι. Γιατί το κάθετί έχει τις συνέπειές του. Το ότι η τεχνολογία έχει προχωρήσει δε σημαίνει πως ότι μας καπνίσει πρέπει να το κάνουμε και να είμαστε και μάγκες από πάνω!
• Όταν λέμε "οικογένεια" εννοούμε ένα πράγμα και αυτό αποτελεί τον ορισμό. Αν προσθέσουμε άλλες παραμέτρους ή διαφοροποιήσεις, τότε αμέσως έχουμε κάτι το διαφορετικό και η διαφορετικότητα έχει το τίμημά της, είτε πρόκειται για παχυσαρκία, είτε για αναπηρία, είτε για εξαρτήσεις είτε για στιγματισμούς που δε σου πάει ο νους. Η διαφορετική οικογένεια είναι φυσιολογικό και αναμενόμενο να τυγχάνει διαφορετικής αντιμετώπισης από μία συνηθισμένη οικογένεια. Δεν μπορείς να κυκλοφορείς με το ροζ λοφίο και να έχεις την απαίτηση να μην το παρατηρήσει κανείς! ΑΝ φέρεσαι διαφορετικά, θα σε αντιμετωπίζουν διαφορετικά και αυτό είναι κάτι που όλοι πρέπει να δεχθούμε, άσχετα με τα χαρακτηριστικά ή το προφίλ μας. Είναι λοιπόν ο ομοφυλόφιλος έτοιμος να πληρώσει το τίμημα της διαφορετικότητάς του όπως οι υπόλοιποι?

• Δεν έχω τέτοιες ενδείξεις. Το μόνο που βλέπω είναι ότι θέλουν χωρίς να δώσουν τίποτα στην κοινωνία να έχουν εκτίμηση.
• Τη δική μου εκτίμηση την έχει όποιος έχει την ευθύνη της ύπαρξής του χωρίς να αναζητά συγχαρητήρια από τον καθένα, όποιος είναι ηθικός (ανεξάρτητα από τις προτιμήσεις του), όποιος κάνει σωστά τη δουλειά του βοηθώντας το συνάνθρωπό του και όποιος έχει δύο δράμια μυαλό να σκεφτεί ότι αυτή που τον γέννησε ήτανε μία μάνα με έναν πατέρα, δλδ μία οικογένεια και ότι καταστρέφοντας την οικογένεια καταστρέφεις αυτό στο οποίο θέλεις να ανήκεις: την κοινωνία.