Μπάμπης ο Ανώνυμος - Διαβαθμίσεις του φυσιολογικού (βρε μανία!)

• Ένας ανάπηρος από τη μέση και κάτω παίζει μπιλιάρδο, σα να είναι φυσιολογικός. Δεν μας κοιτάει αλλά ξέρει ότι τον βλέπουμε "αλλιώς". Το βλέμμα του είναι στηλωμένο στο παιχνίδι αποφασισμένος να δείχνει ότι είναι αποφασισμένος να κάνει αυτό που κάνει.
• Είναι ,και αυτό, φυσιολογικό.
• Μία γυναίκα πάει να ψηφίσει. Μπορεί και να σπουδάσει, και να κάνει καριέρα. Ένας άντρας μπορεί να κλαίει, να πάει το μωρό βόλτα με το καροτσάκι, να πλύνει πιάτα. Ο θεατρίνος δεν είναι πια ένας υποτιμητικός όρος. Όλα είναι φυσιολογικά. Μαύρος πλανητάρχης! Και αυτό φυσιολογικό. Δωδεκαθεϊσμός, αναρχία, άνθρωποι που αλλάζουν θρησκείες, σκι με χιόνι στην έρημο, οι κινέζοι βάζουν πρόστιμα στους δίτεκνους, όλα λογικά, αν και ανήκουστα μέχρι πριν από εκατό...όχι πενήντα....όχι. Είκοσι χρόνια. Είναι τραγικά λίγο.
• Το φυσιολογικό έχει γίνει αγνώριστο.
• Οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι ακόμα αποδεκτοί, όμως.
• Μόνο σαν κωμικοί χαρακτήρες σε αισθηματικές κομμεντί παρουσιάζονται στο κοινό, που ζητά από την τέχνη μία εξιδανικευμένη εκδοχή της κανονικότητας, του φυσιολογικού. Είναι φυσιολογικό να είσαι μοιχός, είναι αποδεκτό να προβάλλονται φόνοι, σκηνές με ερωτικά υπονοούμενα ακόμα και στις ώρες υψηλής τηλεθέασης, αλλά οι ομοφυλόφιλοι, όχι, ούτε καν σαν μία απλή αναφορά, όχι στα σοβαρά.
• Είναι πεποίθησή μου ότι υπάρχει λόγος που ο κόσμος είναι έτσι όπως είναι και ότι τι παρόν καθεστώς είναι το καλύτερο δυνατό για την παρούσα στιγμή, ειδάλλως δεν θα "έστεκε" θα κατέρρεε νομοτελειακά από μόνο του. Υπάρχει λόγος που οι ομοφυλόφιλοι είναι ακόμα κατατρεγμένοι. Σε μία χώρα που όλοι οι πολιτικοί είναι διεφθαρμένοι και διατηρούν την εξουσία τους αλλά κανένας δημόσια γνωστός ομοφυλόφιλος, η απάντηση είναι προφανής, αν και πρόκειται για προσωπική μου γνώμη, όπως όλα σε αυτό το ιστολόγιο.
• Γιατί είναι μέσα στο κεφάλι τους. Οι ίδιοι νιώθουν αφύσικοι, παρείσακτοι και περιθωριακοί
• Οι σκλάβοι ήτανε φυσιολογικοί σε όλο το διάστημα της ανθρώπινης ιστορίας, και μάλιστα αν ήσουν μαύρος ακόμα και ο ίδιος ήξερες ότι κάποιος λευκός θα ήταν ο αφέντης σου. Μέχρι πριν από διακόσια χρόνια, οπότε οι λευκοί διακήρυξαν ότι η ελευθερία είναι για όλους. Είδαν το αλλιώς, ένιωσαν όχι-σκλάβοι. Ξαφνικά, η οργή χιλιάδων χρόνων βρήκε στόχο, εκφράστηκε και ,μέσα από συλλογικές και προσωπικές θυσίες, δικαιώθηκε. Πολλοί σκοτώθηκαν , βασανίστηκαν, χάσαν τα λίγα που είχαν χωρίς ποτέ να δούν αλλαγή στη διάρκεια της ζωής τους. Με προσωπικό κόστος, με προσωπικό αγώνα, με προσωπική έκθεση, με προσωπικές απώλειες. Πολλές.
• Όχι με παρελάσεις.
• Θες να σε σέβονται χωρίς να κάνεις αγώνα, αλλά απλά και μόνο επειδή "είχες το θάρρος" να φορέσεις καρναβαλίστικα γυναικεία ρούχα σε ένα αχανές πλήθος, τόσο ανώνυμο όσο και η μάσκα που φοράς κάθε μέρα για να το παίξεις πολίτης με κύρος. Δεν είναι έτσι οι αγώνες. Για αυτό και δεν έχετε πετύχει τίποτα.
• Οι σουφραζέτες, που διεκδίκησαν και πέτυχαν την γυναικεία ψήφο, αρχικά αποτελούσαν περίγελω της κοινωνίας. Ακόμα και οι άλλες γυναίκες τις περιφρονούσαν. Πλήρωσαν και αυτές το προσωπικό και συλλογικό τίμημα και τώρα μέχρι και οι ασιάτισσες ακολουθούν το ίδιο πρόσταγμα.
• Αν είναι φυσιολογικό να είναι κανείς ομοφυλόφιλος, τότε γιατί ακόμα και στην Αγγλία παραιτούνται μόλις διαρρεύσει μία τέτοια πληροφορία στα μέσα? Γιατί ο Αντρέας δεν παραιτήθηκε αλλά όλοι οι ομοφυλόφιλοι παραιτούνται? Μα επειδή οι ίδιοι ντρέπονται για αυτό που είναι, και δεν μπορείτε για πάντα να ρίχνετε το φταίξιμο στην ανατροφή σας, σαν κακομαθημένα. Ούτε να τρέξετε στη μαμά σας κλαίγοντας "Μαμά, αυτός ο φυσιολογικός με πείραξε....!"
• Είναι πεποίθησή μου ότι για να γίνει κάποιος δεκτός ως φυσιολογικός πρέπει να είναι φυσιολογικός ή να τηρεί τα προσχήματα.
• Μία τσούλα γίνεται δεκτή στην κοινωνία μόνο και μόνο επειδή παριστάνει και ντύνεται σαν την καθωσπρέπει κυρία. Και μάλιστα πάει και στην εκκλησία και κάνει τάματα. Οι παντρεμένοι κρύβουν τις ερωμένες τους και κυκλοφορούν αξιοσέβαστοι το πρωί με τις επίσημες συζύγους. Δεν είναι υποκρισία, είναι η πραγματικότητα, γιατί αλλιώς δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα χρήσιμο παρά μόνο θα ασχολούμασταν με το σεξ, πράγμα ευχάριστο αλλά καθόλου ταιριαστό σε έναν πολιτισμένο άνθρωπο. Κάνουμε ότι κάνουμε τις νύχτες στο κρεβάτι μας και το πρωί φοράμε τη γραβάτα και κάνουμε τον αυστηρό στους μαθητές μας. Δεν είναι λάθος, είναι ο μόνος λογικός τρόπος να ζούμε τις επιθυμίες μας χωρίς να καταστρέψουμε τον κοινωνικό ιστό.
• Όχι, οι ομοφυλόφιλοι θέλουν ξεχωριστή αντιμετώπιση. Θέλουν να ασχολούνται με το σεξ παντού και πάντα. Να το βροντοφωνάξουν. Ξέρετε κανέναν που να βροντοφωνάξει τις σεξουαλικές του επιθυμίες δημοσίως και μετά να έχει τα μούτρα να εμφανιστεί δημοσίως, ομοφυλόφιλο ή όχι? "Μου αρέσουν τα πιπίνια, δήλωσε ο κ. Πρωθυπουργός....". Ο Ζαχόπουλος πήδηξε από μπαλκόνι και δεν είναι ομοφυλόφιλος ούτε πρωθυπουργός!
• Αν θέλεις να πηγαίνεις στη δουλειά με τακούνι και ταγιεράκι ενώ είσαι άντρας, τότε ο μόνος τρόπος να το κερδίσεις είναι να το κάνεις, κι ας χάσεις τη δουλειά σου. Και στην επόμενη δουλειά που θα βρείς να παρουσιαστείς με την ίδια περιβολή, και στην επόμενη και παντού, μαζί με όλους όσους ζητούν το ίδιο δικαίωμα. Να αναλάβεις το προσωπικό κόστος. Να κάνεις τον αγώνα σου. Αν περιμένεις πότε θα ευαρεστηθεί το πρωτεύον αρσενικό να σου επιτρέψει την ελεύθερη έκφραση, τότε θα περιμένεις άλλα χίλια χρόνια.
• Αν θέλεις απλά να μπορείς να λες ότι σου αρέσουν τα άτομα ιδίου φύλου, τότε αυτό το έχεις ήδη. Αν δεν το έχεις, και πάλι ο μόνος δρόμος είναι αυτός της κατά μέτωπο διεκδίκησης.
• Αυτό που ξέρω είναι ότι δεν πρόκειται να αλλάξεις, ότι όλα μέσα σου λένε "ναι" σε αυτό που είσαι και νιώθεις και ξέρω ότι όταν κάποιος ζεί την αλήθεια τότε κανένας στον κόσμο δεν θα μπορέσει να του πεί "Σκάσε! Στη γωνία σου!" γιατί η αλήθεια αυτή θα είναι μέσα του πιο αληθινή από τον κόσμο όλο.
• Αν δεν το νιώθεις, τότε απλά δεν το θέλεις αρκετά.