Κυριακή 23 Αυγούστου 2009

Πως να ρημάξετε μία χώρα (Β' μέρος)

  • Εφόσον έχουν γίνει σωστά τα πρώτα βήματα, είναι βέβαιο ότι ο τόπος θα έχει περιέλθει σε δεινή κατάσταση ήδη, είναι όμως αναγκαίο να διασφαλίσουμε ότι η δουλειά μας δεν θα πάει χαμένη εξαιτίας κάποιου επίμονου πατριώτη που ίσως να έχει τη σωστή ιδέα τη σωστή στιγμη.
  • Ήδη λοιπόν οι παραγωγικές δομές θα έχουν παραλύσει και η κοινωνική συνοχή θα έχει δεχθεί ανεπανόρθωτο πλήγμα, είναι όμως δυνατόν ένα χαρισματικό άτομο με ηγετικές ικανότητες να αποτελέσει κάτι σαν μεσσιανικό πρότυπο, κλέβοντάς σας την εξουσία και ανατρέποντας το κερδοφόρο χάος που δημιουργήσατε. Πως το αντιμετωπίζετε?
  • Η εκκλησία θα βοηθήσει σε αυτό. Φροντίζουμε να σπείρουμε τη διχόνοια και τη διαφθορά μέσα στους κόλπους της εκκλησίας και να το κάνουμε γνωστό μέσω των μέσων ενημέρωσης. Οι άνθρωποι θα χάσουν την πίστη τους όχι μόνο στα Θεία αλλά και στην ύπαρξη ενός θεσμού που έχει ως στόχο την πνευματική καθοδήγηση και ένας άνθρωπος χωρίς πίστη είναι σαν καράβι χωρίς άγκυρα, έρμαιο των συγκυριών, γιατί ακόμα και οι άθεοι απογοητεύονται όταν μαθαίνουν ότι τα ιερά πρόσωπα και αυτοί που υποτίθεται ότι στηρίζουν τους ανθρώπους είναι απλώς μπίζνεσμεν. Θα πάψουν να συναθροίζονται στις εκκλησίες και να αλληλο επηρρεάζονται, πάει η κοινωνική αλληλεγγύη.
  • Επίσης άλλη μία "άγκυρα" για τη συλλογική συνείδηση των πολιτών είναι η πίστη στους νόμους και στην εξουσία, το οποίο όμως είναι εύκολο να καταπολεμήσουμε, καταφέρνοντας ακόμα ένα καίριο χτύπημα στη συνοχή. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να φτιάξουμε νόμους αντιφατικούς, ελλιπείς, μη εφαρμόσιμους, πολύπλοκους και ,πάνω από όλα, άδικους. Αρχικά ο πολίτης θα προσπαθήσει να είναι νομοταγής, όταν όμως διαπιστώσει μέσα από την καθημερινή εμπειρία και παρατήρηση ότι είναι όχι απλά αδύνατον αλλά και ασύμφορο οικονομικά, τότε η πρώτη του αντίδραση θα είναι να αναζητήσει άλλους νομοθέτες. Αυτό όμως θα είναι αδύνατον αφού το περιβάλλον σύγχυσης που έχουμε δημιουργήσει θα καθιστά αδύνατη την ύπαρξη τέτοιου ατόμου, αλλά ακόμα κι αν βρεθεί τέτοιο πρόσωπο, κανείς δεν θα το εμπιστεύεται.
  • Έτσι, ακόμα κι αν εμφανιστεί ένας εμπνευσμένος, χαρισματικός ηγέτης που θα έχει το κλειδί της σωτηρίας, κανείς δεν θα τον πιστεύει.
  • Έχοντας παραλύσει τον παραγωγικό ιστό, η χαριστική βολή είναι οι εξαγωγές, οι οποίες πρέπει να σταματήσουν. Έχοντας συλλέξει μεγάλα κεφάλαια από βαρειά φορολογία, πρόστιμα, εκβιασμούς και κατασχέσεις ή ακόμα και δωρεές, αντί να διοχετεύσουμε αυτόν τον πλούτο στην εγχώρια αγορά ή το δημόσιο, φροντίζουμε να βγεί εκτός συνόρων με κάθε τρόπο. Αγοράζουμε οικίες σε άλλες χώρες, δημιουργούμε λογαριασμούς σε ξένες τράπεζες, συνεργαζόμαστε με ξένες εταιρίες, επενδύουμε σε αγορές εκτός συνόρων γενικώς. Έτσι, χωρίς αξιόλογη εγχώρια παραγωγή, χωρίς εξαγωγές και με αναγκαστική εισαγωγή όλων σχεδόν των ειδών επιβίωσης (από βιομηχανικά προιόντα μέχρι σιτάρι) η διαρροή συναλλάγματος και πόρων θα οδηγήσει σε μαρασμό και ύφεση την οικονομία.
  • Έχουμε λοιπόν μπροστά μας ένα χάος, όπου ο ένας τρώει τα σωθικά του άλλου, σε ένα αδυσώπητο και απελπισμένο παιχνίδι επιβίωσης.
  • Μπορούμε πλέον να δράσουμε ανενόχλητοι. Ήδη, η διαδικασία αποικοδόμησης της χώρας μας έχει αποφέρει μεγάλα κέρδη, τώρα όμως, χωρίς κανέναν έλεγχο και καμμία επίβλεψη, μπορούμε να απομυζήσουμε ακόμα περισσότερα κέρδη και κανείς δεν θα μπορεί να μας σταματήσει. Αν κάποιος επικαλεστεί το νόμο ή τη δικαιοσύνη, εμείς θα του πούμε "Να, αυτός είναι ο νόμος, είμαι νόμιμος!" και τον στέλνεις αδιάβαστο. Αν κάποιος επικαλεστεί την ηθική, τότε προσβάλετε τη δική του ηθική: σίγουρα κάποιο στραβοπάτημα θα έχει κάνει κι αυτός μέσα σε όλο αυτό το αλισβερίσι.
  • Δεν μπορεί να πει τίποτα.
  • Στην Ελλάδα, έχουν προλάβει άλλοι οπότε για να παίξετε αυτό το παιχνίδι πρέπει να αναζητήσετε άλλο πεδίο δράσεως.

18 σχόλια:

  1. Πέμπτη ή Παρασκευή είσαι γιά βόλτα στο φεγγάρι με καμήλα;
    δ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Kαι μετά αρχίζουμε το χτίσιμο απ'την αρχή,προτείνω το νέο ξεκίνημα να γίνει απ'την εποχή του Ησίοδου με το ξύλινο αλέτρι,σοφοί από τη μελέτη της Ιστορίας θα διορθώσουμε όλα τα κακώς κείμενα της πορείας μας μέχρι σήμερα!!!
    Και μετά ξύπνησα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ξέχασες να αναφέρεις (για να δώσουμε και μια επίκαιρη χροιά) ότι , αφού γίνουν όλα όσα λες, τίποτα δεν επισφραγίζει καλύτερα και ομορφότερα τη ριζική καταστροφή της χώρας από μια τεράστια φωτιά. Ίσως να μην έχει τις πρακτικές συνέπειες των προηγούμενων ενεργειών, αλλά σημειολογικά είναι ...το καταλληλότερο τέλος....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κι εγώ μπήκα να γράψω κάτι παρόμοιο με τον αδερφό...για το τέλος βάζουμε φωτιά τα πάντα και καθόμαστε από μακριά και απολαμβάνουμε τι θέαμα. Αν δε, υπάρχει και ένα ελικόπτερο να για να μας προσφέρει πανοραμική θέα...τότε ακόμα καλύτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εμένα πάλι, ούτως ή άλλως δε μου αρέσει να πιστεύω σε νόμους.
    Απλό, απαραίτητο θα συμφωνήσω, εργαλείο είναι...
    (Μανία με τις παραγωγικές τάξεις... δεν είναι η παραγωγή πανάκεια...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. vad
    όλα γίνονται, θα το δείς...

    ενικολο
    συμπεριλαμβάνεται στο πρώτο μέρος, στην παράγραφο που αναφέρεται στην καταστροφή των υποδομών. Όπως βλέπεις, τα έχουν σκεφτεί όλα!

    νίκο ντι νάπολι
    καλό εφέ με το ελικόπτερο. Φαντασμαγορικό. Ότι πρέπει για τίτλους τέλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. άμπαν
    πιστεύω στην παραγωγή.
    Καλή είναι και η παροχή υπηρεσιών αλλά οι πολίτες κάτι πρέπει να τρώνε. Αν δεν παράγεται τίποτα στη χώρα, τότε θα πρέπει να το εισάγουμε, που σημαίνει ότι εκτός από διαρροή κεφαλαίων, χάνουμε και σε διαπραγματευτική ισχύ. Άλλοι έχουν πετρέλαιο, άλλοι χρυσό, άλλοι σιτηρά, άλλοι βιομηχανικά προιόντα, άλλοι ξυλεία...και έτσι γίνονται οι συναλλαγές.

    Το θέμα μου είναι ότι ακόμα και στα προιόντα που είναι παραγωγή μας, δεν έχουμε επάρκεια, που σημαίνει δεν αρκούν ούτε για την εγχώρια κατανάλλωση, πόσο μάλλον για εξαγωγές(γαλακτοκομικά, αλιευτικά, ελαιόλαδο...)
    Στέκεται έτσι μία οικονομία?
    Ή μήπως οι υπηρεσίες που παρέχουμε είναι ικανές να στηρίξουν από μόνες τους όλη την ανάπτυξη της χώρας?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Παρανόησες. Δεν είμαι υπέρ του τριτογενούς τομέα, εννοείται ότι πτοτιμώ τον πρωτογενή, ο δευτερογενής θεωρώ πρέπει να είναι μικρότερος, ενώ οι υπηρεσίες πρέπει να αποτελούν πολύ μικρό ποσοστό.
    Είπα ότι δεν είναι η παραγωγή η πανάκεια. Η δραστηριοποίηση πρέπει να βελτιστοποιείται προς ώφελος της κοινωνίας. Όσο περί συναλλαγών, ούτε αυτές είναι απαραίτητες σε υψηλό βαθμό σε μια υγειώς ανεπτυγμένη κοινωνία με υψηλό βαθμό τοπικής αυτονομίας.

    Τις ελείψεις αναζήτησέ τες στο μοντέλο ανάπτυξης και όχι στην παραγωγική τάξη. Άλλωστε ο καθένας προσφέρει για να αλληλοβοηθηθούμε και να προχωρήσουμε ως κοινωνία και όχι για να εξυπηρετεί συμφέροντα και κατ' επέκταση, αν και εφ' όσον, να προοδεύσει η κοινωνία σαν "παράπλευρη συνέπεια". Όχι, δεν είναι πανάκεια η παραγωγή εν γέννει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. α)υψηλό βαθμό τοπικής αυτονομίας
    β)ελείψεις στο μοντέλο ανάπτυξης
    οι λέξεις κλειδιά μέσα στην απάντησή σου.

    Πανάκεια μπορεί να μην είναι, μπορεί όμως να αποτελέσει ένα καλό πρώτο βήμα προς την αυτονομία και την ανάπτυξη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ναι καλή μου, αλλά όχι ως αυτοσκοπός. Άλλωστε όταν μιλάμε για ελάτωση της κατανάλωσης, εννοούμε και ελάτωση της παραγωγής. Ούτε φυσικα και με οποιοδήποτε κόστος. Θυμήσου πως το είχες θέσει.

    Η απαλλαγή από το αναπτυξιακό μοντέλο και η υιοθέτηση νέου πάντως δεν περνά από την παραγωγή όπως την έθεσες, ούτε καν από αυτή εν γεννει. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα αλλά τα δεύτερα δικαιώνουν αυτόν.

    Κανείς δεν έχει λόγο να παράγει αν αυτό δεν του αναγνωρίζεται. Αυτό είναι το πρόβλημα της παραγωγής εξ ου και καλύτερα να αναζητήσεις ευθύνες αλλού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. εννοείται, άμπαν.

    είναι όμως σωστό, να εισάγουμε τα πάντα?
    Από βίδες, σαρδέλες, καλαμπόκι, ντομάτες, αυτοκίνητα, λάστιχα, χαρτοπολτό, σωλήνες, ηλεκτρισμό....
    Εντάξει, αυτονομία και επάρκεια σε όλα δεν έχει κανείς, ούτε οι υπερδυνάμεις, αλλά να μην μπορούμε να καλύψουμε καμμία ανάγκη?
    όλα απ'έξω?
    να κρεμόμαστε σαν έθνος από τον αν θα βρέξει στην κίνα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δεν ξέρω που χανόμαστε. Προφανώς η τοπική ανάπτυξη απαιτεί την παραγωγή των αγαθών τοπικά. Τώρα το αν υπάρχει επάρκεια ή όχι… εξαρτάται!
    Γιατί άραγε εισάγουμε τα πάντα; (Σχεδόν, είσαι λίγο υπερβολική.)
    Επειδή αρνούμαστε να τα παράγουμε ή επειδή δεν εκτιμούμε την δική μας παραγωγή;
    Μήπως πρέπει οι παραγωγοί μας να ρίξουν το επίπεδο ζωής τους στο επίπεδο του κινέζου για να μπορέσουν να πουλήσουν τα προϊόντα τους; Είναι άραγε σωστό αυτό; Έχεις σκεφτεί πως αλυσιδωτά θα παρασύρει και το δικό σου επίπεδο διαβίωσης στο επίπεδο κινέζου;
    Άραγε καλύπτουμε τις ανάγκες μας ή αρνούμαστε εμείς οι ίδιοι στους παραγωγούς μας να τις καλύψουν;

    Ας πάρουμε για παράδειγμα εν συνεχεία την αναγνώριση που δίνουμε σε έναν παραγωγό και σε ένα γκόλντεν μπόι. Ποιού από τους δύο η προσφορά αναγνωρίζεται περισσότερο σήμερα από την κοινωνία; Μήπως ως κοινωνία χάσαμε, λόγω «ιδεολογίας» την παραγωγική τάξη και τώρα την εκβιάζουμε να παράγει;

    Μήπως το ότι συναρτήσαμε την παραγωγή από το κέρδος και όχι από τη βιωσιμότητα δημιούργησε επιπλέον προβλήματα στην παραγωγική διαδικασία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΦΟΒΕΡΟ ΠΟΣΤ...
    ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΡΟΑΝΕΦΕΡΕΣ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΒΕΙ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ,ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ.
    ΔΙΑΦΘΟΡΑ,ΑΝΑΡΧΙΑ,ΕΜΠΡΗΣΜΟΙ,ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΘΕΣΕΙ ΤΟ ΠΑΖΛ ΤΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ.
    ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. άσε τη χώρα , τη ρημάζουν αλλοι και μάλιστα με ιδιαίτερο ζήλο και παλμό.
    Εσύ είσαι να ρημάξουμε τους δυόσμους και τα ρούμια, ξεκινώντας από το Στάθη Παρασκευή βράδυ;
    (φέρε και τα σύνεργα του ξεματιάζματος.Έχουμε δουλειά)
    δ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ωραία , θα στειλω μέηλ γιά την ώρα
    αχχχχχ τέλλλια !!!!!(το λι με λι)
    δ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Βράζει το καζάνι!