Μέσα σε όλα...

• Από το μπαλκόνι, παρατηρώ τα παιδιά καθώς περπατούν στο πεζοδρόμιο για να πάνε όπου τα έχω στείλει.
• Και ενώ εκείνα περπατούν αμέριμνα  μία τρέχοντας-μία περπατώντας, μία μιλώντας και μία γελώντας, αναρωτιέμαι τι στο καλό σκεφτόμουν όταν τα έντυνα το πρωί, κι έχουν πάνω τους
  
  τόσα χρώματα. Μετά, όμως, συνειδητοποιώ ότι δεν είναι και τόσο άσχετα τα χρώματα μεταξύ τους.
• Κατ'αρχάς, φοράνε "αντίστροφα" χρώματα, δηλαδή ο ένας κόκκινο μπλουζάκι με μπλέ σορτσάκι και ο άλλος μπλέ μπλουζάκι με κόκκινο σορτσάκι.
• Μετά, παρατηρώ, ζακέτες και παπούτσια είναι σε αντίθετα χρώματα.: άσπρα σπορτέξ ο ένας, μαύρα ο άλλος. Κίτρινη ζακέτα ο ένας, μπλέ ο άλλος.
• Έτσι εξηγείται.
• Όπως τα διάλεγα σήμερα το πρωί, λοιπόν, κρατώντας τα όλα μαζί στα χέρια μου, ταίριαζαν.
• Μα, πόσο άλλο πια!;