Στη θέση τους

• Το εκλογικό αποτέλεσμα της έκτης Μαΐου έφερε στην επιφάνεια την δημόσια και θεσμική επισημοποίηση του ελληνικού αισθήματος για μεγάλο αριθμό ζητημάτων, ένα μόνο εκ των οποίων είναι το κενό άξιων προσώπων στην εξουσία. Γιατί το να υποστηρίζει ο κάθε αρχηγός ότι εκπροσωπεί τον λαό, μέσω της βουλής, για να προβεί σε δράσεις που κάνουν τους πολίτες να ωρύονται στις πλατείες, είναι απροκάλυπτη κοροϊδία και κράτησε για δύο χρόνια. Πλέον αυτή η κάλυψη δεν υπάρχει και όποιος εκλεγεί θα πρέπει να είναι εξαιρετικά άξιος για να ισορροπήσει τις παρούσες ανάγκες με τη λαϊκή βούληση.
• Άλλα ζητήματα που ανέκυψαν είναι εξαιρετικής σημασίας και έχουν να κάνουν με τον
  
  εκλογικό νόμο, με το σύστημα αξιολόγησης των δημοσίων προσώπων (κατά το οποίο οι έλληνες προτίμησαν του θεατρίνους από τους επιστήμονες, τη διάλυση από την προσπάθεια, οποιονδήποτε άλλον εκτός από τους "ειδήμονες") αλλά και τη λειτουργία των πάντων, τους μηχανισμούς που στη χώρα μας έχουν την ιδιαιτερότητα να υπάρχουν σε δύο επίπεδα, το επίσημο και το πραγματικό, με συνέπεια να μην μπορεί κανείς να υπολογίσει τίποτα με αξιοπιστία, ούτε καν τους ψηφοφόρους του, όπως φάνηκε τελικά αφού, σύμφωνα με τα εκλογικά αποτελέσματα οι δύο παρατάξεις έχασαν μεγάλο μέρος του πυρήνα τους. Χάνεται ο έλεγχος, δηλαδή.
• Αν δεν θορυβήθηκαν από αυτά, τότε θα στα αλήθεια θα έπρεπε γιατί, μέχρι κάποιον βαθμό, η αμφισβήτηση αυτή είναι δικαιολογημένη.
• Χρησιμοποιώντας τον παλιό παραλληλισμό, λοιπόν, όταν ο ασθενής σφαδάζει με σπασμούς, τότε (αν σκοπός μας είναι να τον σώσουμε) δεν πρέπει να του πούμε να κάνει ησυχία γιατί είναι άπρεπο να κάνει τόση φασαρία, ούτε να τον δείρουμε μέχρι να λιποθυμήσει,  αλλά να αναρωτηθούμε αν το φάρμακο που του δίναμε τόσον καιρό είναι αναποτελεσματικό, μήπως τελικά δεν είναι αυτό που θα φέρει τη γαλήνη σε γιατρό και ίαση για τον ασθενή.
• Τώρα, ενώ είναι προφανές ότι ο Τσίπρας δεν διαθέτει επιτελείο και στελέχη που να αντέχουν το βάρος της ευθύνης και των πιέσεων, είναι εξίσου προφανές ότι η παλιά φρουρά πολιτικών στις δύο μεγάλες παρατάξεις είναι τόσο διεφθαρμένοι, υποτελείς και βουτηγμένοι στο αλισβερίσι που απλά δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις νέες συνθήκες, δεν μπορούν να αλλάξουν τη σκέψη τους, και σε καμμία περίπτωση δεν τους εμπιστευόμαστε.  Θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει του νέους που μπήκαν στα ψηφοδέλτια, πρέπει όμως να παραδεχτείτε ότι οι νέοι των δύο κομμάτων είναι συγγενείς και παρατρεχάμενοι των παλιών, δασκαλεμένοι σε τέτοιο βαθμό που θαρρεί κανείς ότι μιλάει με κασετοφωνάκι.... Ποιό θα ήταν το ώφελος δηλαδή, του να αφήσεις έξω από τη βουλή, ας πούμε, τον μπεγλίτη για να μπεί στη θέση του κάποιο φρέσκο φρούτο από την πασπ;
• Μηδέν από μηδέν= μηδέν.
• Εκεί, θαρρώ υπολογίζει και ο βενιζέλος. Το πασόκ ήδη από το 2009 είχε αντικαταστήσει μεγάλο μέρος της παλιάς φρουράς και συνέχισε με τις φετινές, ενώ η νδ επιμένει να υποστηρίζει άνθρωπους που δεν έχουν ούτε μία δράση στο ενεργητικό τους, έχουν μάλιστα για αρχηγό κάποιον που το μεγαλύτερο του ενθύμιο στην πολιτική ζωή ήταν η δημιουργία άλλου μαγαζιού και η προδοτική αποτυχία στο μακεδονικό, κι ακόμα λιβανίζουν άπραγους όπως ο αβραμόπουλος και ο σπηλιωτόπουλος ή ο βουλγαράκης με τον βαρβιτσιώτη. Φυσικά, η αλλαγή που θα επιχειρήσει ο βενιζέλος είναι κατά κύριο λόγο προσχηματική, και ως τέτοια θα λάβει και την ανάλογη ανταπόκριση από τους έλληνες.
• Δεν ξέρω ποια θα είναι η επόμενη μέρα, ξέρω όμως ότι ο πολιτικός της μεθεπόμενης ημέρας θα πρέπει να είναι αληθινός.
• Δεν θα πρέπει να προέρχεται από τα κατηχητικά των κομμάτων, αλλά να διαθέτει διάννοια και κριτική ικανότητα, ανεξάρτητη σκέψη. Θα πρέπει να έχει γνώσεις σε πολλά επίπεδα και θα πρέπει να είναι ισορροπημένος ώστε να αντέχει στις πιέσεις αλλά χωρίς να χάνει την διπλωματική του ευελιξία. Χρειαζόμαστε κάποιον που να αντιμετωπίσει τόσο τους εγχώριους δοσίλογους όσο και τα κοράκια της αλλοδαπής.
• Κάποιος που θα πείσει τους έλληνες να μην πουλήσουν τα νησιά τους στους ξένους.
• Άλλο ένα αίσχος αυτό, τα νησιά που μέχρι πριν από μερικές δεκαετίες σκοτώθηκαν Έλληνες για να ελευθερώσουν, τώρα να πωλούνται...
• Πόσο φτωχός είναι αυτός που πουλάει ένα νησί ήθελα να ήξερα. Ποιός είναι αυτός που αντί να επενδύσει ο ίδιος στο μεγαλύτερο ατού της χώρας μας, και να καρπωθεί τα κέρδη, ξεπουλάει για τρείς και εξήντα κομμάτι από το σώμα της χώρας.
• Για να δούμε , το λοιπόν, πως θα έρθει ο ξένος να πάρει τους πόρους μας τώρα που η αστάθεια επισημοποιήθηκε;
• Και που είναι οι επιχειρηματίες τώρα; Που είναι αυτοί που υποτίθεται ότι θα στηρίξουν την ελλάδα; Ποιός έλληνας θα σταθεί απέναντι στους γερμανούς και σοτυς σαουδάραβες που καραδοκούν σαν κοράκια;
• Οι έλληνες επιχειρηματίες υποστήριξαν το πούλημα της ελληνικής παραγωγής αντί να επενδύσουν σε αυτή.  Τόσο καιρό που τα έκαναν πλακάκια με τους πολιτικούς και έτρωγαν από όλες τις μεριές δε τους πείραξε τίποτα, ούτε η πολιτική αλητεία ούτε η καταβαράθρωση θεσμών και δικαίου.Τώρα ανησυχούν για την αστάθεια, λένε  ότι είναι κακή για την "ανάπτυξη".
• ΤΩΡΑ ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΙ!
• Οι Έλληνες επιχειρηματίες, οι Έλληνες πολιτικοί, οι Έλληνες που έχουν την ισχύ, με αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα δεν έχουν άλλες δικαιολογίες.
• Με αυτό το αποτέλεσμα αποδείχτηκε περίτρανα ότι οι Έλληνες τόσο καιρό δεν είχαν τους ηγέτες που τους άξιζαν.