Λέω και φλυτζάνι

• Το ποσοστό αποχής μαζί με το ποσοστό του σύριζα και την μοιρασμένη ψήφο σε άλλα, μικρότερα αριστερά και αντιμνημονιακά κόμματα σημαίνει ένα πράγμα: όποια κυβέρνηση και αν σχηματιστεί (ας πούμε καμμένος, πασόκ, νδ ή κουβέλης ή όλοι αυτοί μαζί) έχει τις εξής τρείς μεγάλες δυσκολίες να αντιμετωπίσει.
• Άλφα, τις μεταξύ τους ασυμφωνίες, τη μοιρασιά ισχύος, τις διαφορές στη δράση και τα αντικρουόμενα συμφέροντα. Μία τέτοια ισορροπία, ούτε ο γαπ με 160 μόνος του δεν κατάφερε, πόσο μάλλον το λεφούσι των πουλημένων που ο καθένας θέλει να σώσει το τομάρι του.
• Βήτα, αν εφαμόσουν έστω και ένα δέκατο από αυτά που υπέγραψαν, θα ξεσηκωθεί είτε ο λαός από την πείνα, είτε οι στρατιές τσιρακίων που ψήφισαν τα κόμματα αυτά με την ψευδαίσθηση ότι θα σωθούν από τη λαίλαπα του χρέους. Δεν θα σωθούν.
• Γάμμα, Οι περίφημοι δανειστές μας δεν μπορούν να περιμένουν για πάντα. Ή μάλλον μπορούν, αλλά στο μεταξύ άλλες συνθήκες τριγύρω μεταβάλλονται αστραπιαία και κάθε δευτερόλεπτο φέρνει αλλαγές που κανονικά θα έπαιρναν χρόνια.
• Είτε έτσι, είτε αλλιώς, τρία πράγματα είναι σίγουρα.
• Ένα, την ελλάδα που ξέρατε, να την ξεχάσετε. Οι περίφημες διαρθρωτικές αλλαγές πρέπει να γίνουν όχι τώρα, ΤΩΡΑ! Και όχι από ξενόφερτους χαρτογιακάδες αλλά από εμάς τους ίδιους, και όχι με πονηριά ούτε με πατέντες αλλά με εξυπνάδα και σύνεση, χρησιμοποιώντας τα ελληνικά μυαλά που χαραμίζονται δεξιά και αριστερά εφευρίσκοντας νέα αρώματα τσίχλας ή κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο. Το πνευματικό δυναμικό υπάρχει, ας πάψουμε να το αγνοούμε. Οι έλληνες που αποκλείστηκαν επί δεκαετίες από την πρόσβαση σε κοινά και διοίκηση και εκπαίδευση και έρευνα, κοκ, πρέπει τώρα να απελευθερωθούν όχι με τον βενιζελο-σαμάρειο τρόπο του να ξεπουλήσουμε τα πάντα, αλλά να τους φέρουμε πίσω, να τους επιτρέψουμε να μπούν στις θέσεις που αξίζουν ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.
• Δύο, ο μόνος ρεαλιστικός τρόπος να παραμείνει η ελλάδα στην ευρώπη, είναι να διαγραφεί εξ ολοκλήρου το χρέος, για όλες τις χώρες. Ωστόσο, ακόμα και έτσι, η ελλάδα πρέπει να στηριχθεί μέχρι να σταθεί παραγωγικά στα πόδια της, πράγμα που σημαίνει ότι για καναδυό χρονάκια  ίσως και λίγο παραπάνω (κι αυτό στην περίπτωση που όλα πάνε καλά) θα αυξάνεται η πίεση στα χαμηλότερα στρώματα.
• Τρία, Η ευρώπη πρέπει επιτέλους να δεχτεί ότι είναι δυνατόν να υπάρξει ευρώπη χωρίς να είμαστε όλοι ίδιοι. Μία πολιτική και οικονομική ένωση όπως της αμερικής δεν είναι εφικτή διότι οι αμερικάνικες πολιτείες χαρακτηρίζονταν από ομοιογένεια στη γλώσσα, στα ήθη και στις αναζητήσεις, ενώ οι ευρωπαϊκές χώρες διαθέτουν κουλτούρες και ποικιλία δομών που ούτε μετά την πάροδο αιώνων δεν πρόκειται να ομογενοποιηθούν. Άρα, εφόσον γίνεται αντιληπτό ότι μόνο ενωμένη μπορεί να σταθεί η ευρώπη, τότε δεν υπάρχει άλλος τρόπος από τη διακιοσύνη στο συσχετισμό δυνάμεων και συμφερόντων, να επιτραπεί περιθώριο ανεξαρτησίας και έκφρασης σε πολιτισμικό επίπεδο και , φυσικά, το δικαίωμα αυτοδιάθεσης της κάθε χώρας που είναι για όλες τις χώρες ουσιώδες.
• Για τράβα πες στους γερμανούς, πχ, ότι για να ενωθεί η ευρώπη πρέπει να παραδώσουν κομμάτι της εθνικής τους κυριαρχίας να δείς τί θα σου απαντήσουν...!
• Όλα αυτά είναι δυνατόν να συμβούν. Δεν είναι επιστημονική φαντασία και υπάρχουν άνθρωποι που δουλεύουν σε αυτή την κατεύθυνση αυτή τη στιγμή που μιλάμε.
• Ωστόσο, ένα-ένα τα βήματα.
• Ας γιατρέψουμε την ελλάδα μας πρώτα