Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

Άφωνη

  • Η τελευταία τριετία σημαδεύτηκε, εκτός από την προφανή πολιτική θύελλα, και από ένα πλήθος δυσοίωνων γεγονότων.
  • Πληθώρα πυρκαγιών σε εργοστάσια, ατυχήματα εργατικά, τροχαία ή άλλα, και πολλοί θάνατοι
  • Μου κόστισε ο χαμός του Βέγγου και τώρα του Μητροπάνου.
  • Ο λόγος που αγαπούσα τον Μητροπάνο είναι ότι η φωνή του ήταν η καλύτερη, σε έκταση και τεχνική και δυνατότητες, όμως είχε μία ζεστασιά που έκανε ακόμα και τον πιο απλό στίχο να αποκτά νόημα.
  • Αντιλαμβάνεται κανείς τις φωνητικές του δυνατότητες όταν προσπαθήσει να τραγουδήσει τα τραγούδια του: αυτό που εκείνος κάνει να φαίνεται απλούστατο σαν την καλημέρα, πολλοί λίγοι θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν.
  • Ανεβοκατεβαίνει τις οκτάβες σα να είναι τσιφλίκι του.
  • Μου άρεσε, ακόμα, που δεν ενέδωσε στα μουμουέδικα καραγκιοζιλίκια και στην ελαφράδα της προώθησης.
  • Ωστόσο, ένας ακόμα λόγος υπάρχει που τον αγαπούσα και αυτός είναι ότι δικό του είναι το πρώτο τραγούδι που θυμάμαι να άκουσα ποτέ, η πρώτη μου μουσική ανάμνηση.
  • Δεν πρέπει να ήμουν παραπάνω απο δύο χρονών (αν πιστέψω τις μαρτυρίες των συγγενών) όταν στην πλατεία απέναντι από το σπίτι της γιαγιάς, που τότε ήταν ακόμα αλάνα με ξερά κίτρινα χόρτα, ήρθε ένα λούνα πάρκ.
  • Εκεί, κοιτώντας μέσα από την καγκελόπορτα του κήπου, βαμμένη άσπρη, είδα τα πολύχρωμα και σκονισμένα πλαστικά του λούνα παρκ και αυτό ήταν το πρώτο τραγούδι της μνήμης μου

6 σχόλια:

  1. 1971,κι εμεις αναρωτιόμασταν τότε ποιος ειν'αυτός με τη σπουδαία φωνή...

    Καλημέρα,Αθηνά,Χρόνια Πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπημενος καλλιτέχνης με τραγούδια που ακουγονται συνεχεια!
    Καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λιγο μεγαλυτερη εγω τοτε (7) τον ακουγα στο ραδιο.Οπως μαλλον συμβαινει σε ολους επλασα απο την φωνη τη μορφη.Θυμαμαι ποσο στεναχωρεθηκα οταν ειδα οτι δεν ειχε πολλα μαλλια.
    Δεν με απογοητευσε ποτε σε τιποτα αλλο.
    Χθες ενα 15χρονο κοριτσι μου ειπε ποσο χαιρεται που προλαβε να τον δει προσφατα στην Αθηνα σε σχολικη τριημερη αφου πειστηκαν οι συμμαθητες να πανε Μητροπανο και οχι Ρουβα.
    Συγκινηθηκα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αφού πατάμε σε τέτοιες κληρονομιές για να φτάσουμε στο μέλλον, υπάρχει ελπίδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Βράζει το καζάνι!