Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Καλό χειμερινό ηλιοστάσιο να έχουμε όλοι!

  • Έβαλα το μισό πακέτο φαρίνα στο μπωλ, μαζί με το μισό πακέτο αλεύρι για όλες τις χρήσεις που είχε περισσέψει από τότε που είχε φτιάξει ο σύζυξ πίτσα.
  • Και λέω από μέσα μου "Αλεύρι με ζάχαρη θα φάμε?"
  • Ανοίγω το ντουλάπι, βλέπω το σουσάμι και τη βρώμη σε νιφάδες. Χμμμμ.... για φέρτα εδώ, πουλάκι μου!
  • Βάλτα αυτά στην άκρη.
  • Μετά κοιτάω στην φρουτιέρα. Εκείνο το μήλο μάλλον τελικά δεν θα φαγωθεί. Φέρε κι ένα πορτοκάλι για άρωμα.
  • Βάλε κι ένα καροτάκι κηπίσιο, έτσι για να συμπληρωθεί το σετ.
  • Ξύνω τη φλούδα του πορτοκαλιού, μέσα στο αλεύρι.
  • Κόβω κομμάτια το μήλο με τη φλούδα (φλοίδα που τη λέει και ο λουκάκος) μέσα στο μούλτι.
  • Στίβω από πάνω το άφλουδο πλέον πορτοκάλι για να μη μαυρίσει το μήλο και του βαράω μία καλή να γίνει πολτός. Μπές μαζί με το αλεύρι κι εσύ.
  • Τρίβω και το καροτάκι από την ψιλή μεριά του τρίφτη, μέσα στο αλεύρι.
  • Βρώμη, μία κουταλιά βιτάμ και μία γερή ριξιά ελαιόλαδο, και ανακάτεμα.
  • Βγήκε λίγο χαλαρή η ζύμη, αλλά δεν ανοίγω τώρα άλλο πακέτο αλεύρι. Αντί για κουλούρια, θα τα κάνω μπισκότα.
  • Λαδώνω τη λαμαρίνα.
  • Με λαδωμένα χέρια γιατί αλλιώς δεν πλάθεται ετούτη η ζύμη, φτιάχνω δίσκους γύρω στα έξι εκατοστά διάμετρο και μισό εκατοστό πάχος. Τα στρίμωξα λίγο για να μη χρειαστεί δεύτερο ταψί, ελπίζοντας ότι με μισή φαρίνα πόσο θα φουσκώσουν τέλος πάντων...
  • Με το κουταλάκι του γλυκού, βάζω από πάνω το σουσάμι και μετά το πατάω ελαφρά για να κολλήσει στη ζύμη και να μην πέφτει με το παραμικρό.
  • Ψήνω στους δεν θυμάμαι πόσους, θαρρώ όμως ότι ήταν στους 175, γιατί εκεί ψήνω και τα κέηκ, και η ζύμη ήταν σχεδόν σαν κέηκ.
  • Μοσχοβόλησε το σπίτι, πορτοκαλένια ζέστη.

3 σχόλια:

  1. Τωρα τι τα γράφεις,για να τα φκιάξω εγώ;:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. βασίλη, δεν είναι υποχρεωτικό. Αν θες, στην επόμενη φουρνιά σου στέλνω ένα πακετάκι.

    αεροστικός
    σε έπιασε κι εσένα η προκοπή. Εμένα μου πέρασε ήδη, πάντως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Βράζει το καζάνι!