Κυριακή 14 Αυγούστου 2011

Παράνομος ο Πόλεμος.

  • Ένα από τα σενάρια για την έξοδο από την περίφημη κρίση, είναι αυτό του πολέμου: να καταστραφούν οι δομές, να λιγοστέψουν οι άνθρωποι και μέσα στην αναμπουμπούλα οι μπαγαμπόντηδες να κάνουν τη μοιρασιά τους από την αρχή.
  • Όμως ο πόλεμος χρειάζεται κάτι, χρειάζεται άνθρωπους. Και οι άνθρωποι είναι λίγοι στη δύση. Οι υπόλοιποι βρίσκονται ήδη σε πόλεμο.
  • Εκτός αυτού, χρειάζεται κάποιο ηθικό έρεισμα, κάτι που να ωθήσει τον απλό άνθρωπο να ορμήσει πάνω σε κάποιον άλλο άνθρωπο και τα λεφτά, παρόλο που όλοι τα επιθυμούμε, δεν αποτελούν ιδανικό για κανέναν ιδεολόγο πατριώτη ενώ όσοι έχουν το χρήμα για ιδανικό ποτέ δεν πολεμούν οι ίδιοι.
  • Πάλι, οι δυτικοί που είναι πολυτισμένοι και υπεράνω, καθόλου δεν θα πειστούν να πολεμήσουν για μία θρησκεία στην οποία δεν πιστεύουν ή για μία χώρα που για αυτούς πλέον δεν αποτελεί πατρίδα αλλά κράτος.
  • Αυτό που με τρομάζει είναι το γεγονός ότι οι ισχυροί προτιμούν να καταδικάσουν ολόκληρους πληθυσμούς σε ανέχεια και ολόκληρο τον πλανήτη σε ερημοποίηση, παρά να συνενοηθούν μεταξύ τους να γίνει μία απλή δουλειά. Και μου κάνει εντύπωση ότι κανένας ηγέτης αυτή τη στιγμή δεν έχει τη λαϊκή νομιμοποίηση να κάνει ότι κάνει, με εκπλήσσει το γεγονός ότι τελικά γνωρίζουν ότι γνωρίζουμε ότι υπάρχει λύση και παρόλα αυτά συνεχίζουν να βασίζονται στα ίδια κόλπα και στις ίδιες ατάκες, παρόλο που είναι προφανές ότι όχι μόνο κανέναν δεν πείθουν αλλά ούτε το σκοπό τους πετυχαίνουν: δεν μαζεύονται τα χρήματα, η σούμα βγαίνει μείον όπως κι αν το εξετάσουν.
  • Πολύ φοβάμαι πως όταν στριμωχτούν οι μεγιστάνες σπόνσορες των εθνών, δεν θα διστάσουν να ρίξουν κάποιον σε πόλεμο και αυτό που ενισχύει αυτή την εντύπωση/διαίσθηση είναι η ολοένα συχνότερη χρήση της λέξεως "ειρήνη", "ειρηνική επίλυση" και "ειρηνική έξοδος ή διέξοδος".
  • Αυτό, λοιπόν, που θα πρότεινα αν δεν ήξερα ότι οι πολιτικοί είναι ατζέντηδες των εταιρειών, είναι να κυρηχθεί παράνομος κάθε πόλεμος από εδώ και στο εξής, με πρόστιμα και κυρώσεις για τις χώρες που κυρήσσούν πόλεμο ή εισβάλλουν σε άλλη ή με άλλο τρόπο θα προξενούν μαζικές συγκρούσεις μεταξύ πληθυσμιακών ομάδων, είτε εμφύλιους, είτε θρησκευτικούς είτε για οποιονδήποτε λόγο. Η χώρα που κάνει πρώτη πολεμική κίνηση, άσχετα από την αφορμή που θα έχει δοθεί από άλλες, θα πληρώνει υπέρογκο πρόστιμο (ας πούμε στο ΝΑΤΟ, στα Ηνωμένα Έθνη ή σε εμένα) και θα ακολουθεί διεθνές δικαστήριο ώστε αν υπήρξε πρόκληση από άλλη χώρα τότε και αυτή να πληρώσει ανάλογο οικονομικό πρόστιμο. Κυρώσεις όπως εμπάργκο ή διακοπή σχέσεων με τις υπόλοιπες χώρες μέλη ή αποπομπή των χωρών που παραβιάζουν αυτή τη συνθήκη από τον οργανισμό, θαρρώ πως είναι αρκετά χειρότερες από τα πολεμικά αντίποινα όσον αφορά τις συνέπειες σε ηγέτες και πληθυσμούς.
  • Τι θα γινόταν άραγες?
  • Τι θα γινόταν αν το Ισραήλ, πχ, δύο ημέρες μετά την εισβολή έχανε την υποστήριξη όλων των συμμάχων του? Τι θα γινόταν αν οι ΗΠΑ έχαναν κάθε οικονομική σχέση όχι με μία αλλά με όλες τις χώρες μετά την εισβολή στο βιετνάμ?
  • Το σενάριο δεν είναι και τόσο φανταστικό, ούτε ανέφικτο, ειδικά αν θυμηθεί κανείς την τακτική τύπου "βρεγμένη γάτα" , κατά την οποία οι ΗΠΑ δεν θέλησαν να αναλάβουν την ευθύνη (κόστος) της επίθεσης στη λιβύη, αλλά αντίθετα κρύβονται πίσω από τους επίσης χρεωκοπημένους ευρωσυμμορίτες.

10 σχόλια:

  1. φιλενάδα, αν θελήσουν να μας βάλουν σε τέτοια περιπέτεια, πίστεψέ με, δε θα τους απασχολήσει τίποτα απ' όσα αναφέρεις. αλλά ας ελπίσουμε ότι δε θα φτάσουμε ώς εκεί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Βασικά, έχει γίνει φανερό ότι ο πόλεμος υπό τις παρούσες συνθήκες ανεβάζει το κόστος αγαθών και υπηρεσιών, όχι μόνο ιγατί εξαρχής κοστίζουν οι εξοπλισμοί αλλά και γιατί όσο ανεβαίνει το κόστος (της παρανομίας και του ρίσκου) τόσο κοστίζει περισσότερο η επιχειρηματικότητα ολούθε.
    Αυτό που λέω είναι ότι στην ουσία θα βρεθεί το κατάλληλο πρόσχημα να σταματήσουν αυτή τη μπίζνα χωρίς να γίνουνε ρεζίλι των σκυλιών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να έχανε το ισραήλ την υποστήριξη των "συμμάχων" του;;;

    Ααααααααααααααχχαχαχαχαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Έλα, καλέ άμπανε, το ξέρω ότι είναι επιστημονική φαντασία.
    Κουβέντα κάνουμε. For argument's sake, που λέγανε και στο χωριό μου (στην Κόνιτσα).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Άσε το άλλο...
    Παράνομη η μεγαλύτερη οικονομική δραστηριότητα της σύγχρονης κοινωνίας;
    Δηλαδή ξέρεις πόσοι μα πόσοι θα χάσουν τη δουλειά τους;
    Μή σου πω να μετρήσουμε καλύτερα πόσους δεν θα τη χάσουν, να τελειώουμε πολύ πολύ πιο γρήγορα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ο ίδιος ο πόλεμος, μπορεί να είναι προσοδοφόρος, όμως οι επιπτώσεις του στις υπόλοιπες δραστηριότητες, υποστηρίζεται στο ποστ, κοστίζουν πολλαπλάσια με έμμεσους τρόπους, όπως το υψηλό ρίσκο των εμπορικών μεταφορών, τη μετανάστευση, και άλλα.

    Για άλλη μία φορά, δεν περιμένω να το βρεί κανείς λογικό. Είναι απλά άλλη μία από τις φαεινές ιδέες μου που κατά καιρούς ταλαλιπωρούν τους αγαπητούς μου αναγνώστας, οι οποίοι είναι κατά κύριο λόγο πολύ υπομονετικοί άνθρωποι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ναι, ναι, αλλά σκέψου λίγο πόσο θα κόστιζαν οι άνεργοι από τις βιομηχανίες πολεμικών προϊόντων, από τα ερευνητικά κέντρα που κατά κύριο λόγο δραστηριοποιούνται στο να βρίσκουν νέα όπλα όποιου τύπου, καθώς και πως όλα αυτά τα χρήματα αυτών των ανθρώπων μπαίνουν στην πραγματική οικονομία κάθε χώρας, χώρια τα συστήματα ασφαλείας, ο στρατός κοκ… (είναι μακρύς ο κατάλογος)
    Μακάρι να είχες δίκιο δηλαδής, αλλά δυστυχώς το κόστος του μη πόλεμου είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό του πολέμου, άμα θες να το δεις από στεγνή οικονομική και αναπτυξιακή σκοπιά δηλαδής…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Βασικά, θα έπεφταν οι μισθοί, η προσφορά εργασίας θα ήταν μεγαλύτερη, ΚΑΙ τα ίδια λεφτά που θα ξοδεύαμε για επαναπατρισμούς, προσφυγικά στρατόπεδα , φυλακές, ανθρωπιστικές βοήθειες, πειρατείες, καύσιμα, λύτρα, διασκέψεις επίδιασκέψεων, επιδόματα , κτλ, θα τα δίναμε στη λειτουργία ενός και μόνο οργανισμού που θα αντικαθιστούσε νατο, οηε και ηε(που περισσότερο μπλέκουν ο ένας στα πόδια του άλλου παρά κάνουν σοβαρή δουλειά) με λιγότερους αξιωματικούς και αξιωματούχους, λιγότερο χρονοβόρες διαδικασίες και πιο αποτελεσματική διαχείριση διεθνών σχέσεων.

    Τα στρατεύματα δεν θα διαλύονταν, αλλά αντιθέτως θα διατηρούσαν τον "αμυντικό" τους χαρακτήρα, αφού σίγουρα όλο και κάποιος εξυπνάκιας θα προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί την ειρηνική μας διάθεση.

    Αλλά όχι μόνο θα του αλλάζαμε τα φώτα για ανθρωπιστικούς λόγους, θα του βάζαμε και πρόστιμο από πάνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Όταν μιλάει το αθηνόβιο, δεν είναι τυχαίο:
    http://www.capital.gr/Articles.asp?id=1268273

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Βράζει το καζάνι!