Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

Εντάξει, ξεκουράστηκα

  • Ένα από τα άλυτα μυστήρια του συστήματος όπως αυτό έχει τώρα, είναι η εξής σειρά αντιφάσεων:
  1. Πως μπορείς να συσσωρεύσεις απύθμενο χρήμα αλλά παράλληλα να έχεις αγοραστικά ενεργό τον πληθυσμό, ώστε να ανανεώνονται οι τζίροι όλων όσων είναι απαραίτητοι για την διατήρηση του συστήματος, τραπεζίτες, κρατικοί μηχανισμοί, μεγαλοεπιχειρηματίες, κτλ. Πόσο φτωχός μπορεί να είναι ο φτωχός πριν πάψει να έχει τη δυνατότητα να αγοράζει? Ειδικά τώρα, είναι προφανές ότι το ιδεατό χρήμα δεν είναι αιώνιο και οδηγεί σε εμπλοκές ή αδιέξοδα, που εκτός από την οικονομική έχουν και διαστάσεις κοινωνικές και αντιπαραγωγικές. Μπορεί εσύ να βγάζεις έναν αλγόριθμο σύμφωνα με τον οποίο να καθιστάται δυνατό να τυπώνεις χρήμα εσαεί, όμως τελικά οι πόροι να καταλήγουν σε απρόβλεπτες μεριές, ή να εξαντλούνται, όπως τα ψάρια στη θάλασσα που απλά δεν υπάρχουν πιά ή οι άνθρωποι που δεν έχουν κανένα συμφέρον να μείνουν στην αφρική να πεθαίνουν από υποσιτισμό και πυρά πειρατών απλά και μόνο επειδή εσύ χρειάζεσαι διαμάντια ή μία δραστήρια αγορά όπλων.
  2. Πόσα φτηνά τρόφιμα κακής ποιότητας μπορεί να καταναλώσει ο άνθρωπος χωρίς να κοστίζει στο σύστημα υγείας τα διπλά και τρίδιπλα? Πόσο αλκοόλ, πόση ζάχαρη και πόσο καπνό, πόσο ζωικό λίπος, πόση τεχνητά χρωματισμένη/αρωματισμένη τροφή μπορεί να αντέξει ο άνθρωπος πριν καταλήξει ανίκανος να ζήσει χωρίς φαρμακευτική υποστήριξη? Πόσες υγείες κοστίζει μία ανθούσα αυτοκινητοβιομηχανία ή πόσες τερατογενέσεις μία πυρηνική αγορά ενέργειας? Πόσο βρεφικό γάλα μπορείς να παράγεις σε εξευτελιστικές τιμές στην κίνα πριν καταντήσει ασύμφορο να την παράγεις χωρίς πριονίδι ή άλλα υλικά νοθείας μέσα? Πόσο γενετικά τροποποιημένο ρύζι μπορείς να δώσεις πριν οι πελάτες σου πεθάνουν από διάφορους καρκίνους?
  3. Αν στερήσεις την υγεία από τα πλήθη, ώστε τα συστήματα υγείας να κοστίζουν λιγότερο, τότε πόσες φαρμακοβιομηχανίες θα μείνουν όρθιες?
  4. Αν υποβαθμίσεις τη ζωή των ανθρώπων ώστε να μην τα καταναλώνουν όλα αυτά και να μάθουν στη στέρηση ώστε να μην σε ταλαιπωρούν με απαιτήσεις, τότε πως θα υποστηρίξουν τους μεγιστάνες του κόσμου χωρίς μισθούς να ξοδέψουν?
  5. Γιατί ένας χρόνια άνεργος στην ελβετία (που δεν παράγει τίποτα) δικαιούται μεγαλύτερη αμοιβή από έναν αγρότη στην ινδία που εργάζεται σαν το σκυλί ισοβίως? Επειδή έχει πτυχίο? Τι ακριβώς είναι αυτό που ο ένας μπορεί αλλά ο άλλος δεν μπορεί να στερηθεί?
  6. Πόσο μπορείς να καθυστερήσεις την εφαρμογή συστεμικής δικαιοσύνης πριν το πληρώσεις με κατάρρευση και οικονομικό αρμαγεδώνα?
  7. Πόσες προφάσεις χωράει ακόμα μία προπαγάνδα πριν τα μυαλά των τεχνοκρατών κλειδώσουν σε πορεία αυτοκαταστροφικής αυθυποβολής?
  • Προφανώς κάποιοι άλλοι τα έχουν προβλέψει όλα αυτά και για εκείνους το σύστημα δουλεύει "ρολόι".

2 σχόλια:

Βράζει το καζάνι!