Οι τρελλοί

• Δεν ξέρω αν συμβαίνει κι αλλού αυτό αλλά στην Πρέβεζα έχουμε τρελλούς , ακίνδυνα αλλά σαλεμένα άτομα που τριγυρνούν στους δρόμους προς τέρψι και διασκέδασι των γνωστικών Πρεβεζιάνων. Θα μου πείς, υπάρχει γνωστικός Πρεβεζιάνος? Εύλογο το ερώτημα, η απάντηση είναι ότι μάλλον υπάρχει κάπου ένας αλλά θεωρείται ότι πρόκειται για αστικό μύθο.
• Ένας από τους τρελλούς, έχει πεθάνει εδώ και χρόνια, πουλούσε φυστίκια με ένα καροτσάκι. Είχε τους καλύτερους ο άτιμος και τους πουλούσε σε άσπρο χαρτί τυλιγμένο σε χωνάκι. Αν του έλεγες ότι δεν έχει πουλί κατέβαζε τα βρακιά του και το έδειχνε. Αποδήμησε εις κύριον έχοντας χαρίσει άφθονο αγνό, ξένοιαστο γέλιο στη νεολαία της Πρέβεζας.
• Ο άλλος, ο ΤάοΤάο, ζει ακόμα και κυκλοφορεί στα σοκάκια με μία εικόνα του βασιλέως και διάφορα εικονίσματα υπό μάλλης. Κάθε τόσο, χωρίς κανένα προφανή λόγο αρχίζει το κύρηγμα: "Θα καείτε στην κόλαση! Αμαρτωλοί μετανοείτε!..." Σήμερα τον άκουσα να περνάει κάτω από το μπαλκόνι την ώρα που άπλωνα ρούχα βρίζοντας τον εαυτό του: "Γέρασες κι ακόμα μυαλό δεν έβαλες! Όλο βόλτες είσαι! Τίποτα δεν ξέρεις να κάνεις στην ηλικία σου! Μόνο βόλτες και στους δρόμους! Σε γνωρίιιιιι-ζωαποτην-όοοοοοοοψηηηηηη! ΠΟΥ ΜΕ ΒΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΜΕΤΡΑΑΑΕΕΕΕΙΙ ΤΗ ΓΗΗΗΗΗΗ!" και πάει λέγοντας...
• Ειναι κι άλλοι, που δεν κάνουν τιποτα το ιδιαίτερο, απλα δείχνουν κάπως περίεργοι, όπως ο Βαγγέλης. Μερικές φορές κρατά μία εφημερίδα στο χέρι και συμπεριφέρεται σαν τον πάσα ένα κουτσομπόλη γείτονα, πάντα έτοιμος για κουβέντα και πάντα στους δρόμους. "Ωραίο κορμί έχει η Μπρίτνεη αλλά κάνει χαζομάρες, πήγε και έκοψε τα μαλλιά της, κρίμα...!". Είναι και καναδυό γυναίκες αλλά δεν έχουν καθόλου πλάκα, αντιθέτως δείχνουν τρομαχτικές με τα ανακατωμένα τους μαλλιά και τα υστερικά τους μάτια, ενώ οι άντρες τρελλοί που έχω δεί στη γύρα είναι απλώς πειραγμένοι.
• Ο καλύτερος όμως ήτανε ένας άλλος, που κυκλοφορούσε με λευκό σακάκι, λευκό παντελόνι καμπάνα, λευκό πουκάμισο και τραγιάσκα. Ήτανε μουστακαλής και τριγυρνούσε με ποδήλατο. Αυτός λοιπόν είχει κάνει διάφορα απίστευτα πραγματα, όπως να τυπώσει ημερολόγιο με τη φάτσα του και να το πουλάει έναντι του ποσού των χιλίων δραχμών, διπλάσιο από την τιμή των σχολικών ημερολογίων που προωθούσαν οι μαθητές για να μαζέψουν λεφτά για τις πενταήμερες τότε...Ανάρπαστο έγινε! Ήταν έτοιμος να το επανακυκλοφορήσει λόγω εξάντλησης αποθεμάτων όταν πέθανε.
• Το άλλο που είχε κάνει, και το καλύτερο, ήτανε ένα καλοκαίρι που είδε κάτι Γερμανίδες τουρίστριες σε μία καφετέρια και του καλάρεσαν. Χωρίς να χάσει χρόνο, τις πλησίασε για να τους μιλήσει προτείνοντας ως έδειξη φιλικών διαθέσεων το κόκκινο γαρύφαλλο που πάντα φορούσε στο πέτο του λευκού του κοστουμιού. Αυτές τον έδιωξαν γελώντας υποτιμητικά. Εκείνος, χωρίς ούτε για μία στιγμή να χάσει την αυτοκυριαρχία ή το ήθος του, έφυγε. Ξαναγύρισε μετά από μερικά λεπτά για να τους προσφέρει από ένα λουκάνικο φρανκφούρτης.....