DJ Παπαδέας στην Πρέβεζα

• Έχουμε λοιπόν ένα κλάμπ γεμάτο νέους, φοιτητές επί το πλείστον.
• Για warm up έχει αναλάβει ένας ντόπιος djούλης, αρκετά συμπαθητικός.
• Στις 12 η ώρα και κάτι έρχεται η φίρμα, ο dj Ανδριανός Παπαδέας.
• Είναι ένα παληκάρι όπως όλα τα άλλα, λεπτοκαμωμένος και μικρόσωμος. Δεν θα τον ξεχώριζες σε ένα πλήθος, αλλά έχει κερδίσει το πρώτο βραβείο ανάμεσα από τους έλληνες dj από ότι μαθαίνω.
• Στην αρχή, ώσπου να καταλάβει τι παίζει με τα μηχανήματα, κάνει μία μικρή κοιλιά. Μετά, σιγά-σιγά αρχίζει να μπαίνει στο πνεύμα και βάζει τα δικά του. Ανεβαίνει και ανεβαίνει. Είναι δύο η ώρα και ο ρυθμός ακόμα ανεβαίνει σε ένα ξέφρενο ρυθμό, άλογο αλλά αδιαμφισβήτητο. Η ένταση είναι τέτοια που δεν μπορείς να αγνοήσεις τον ήχο: είσαι ύλη και τα κύματα περνούν από μέσα σου, από τις κλειδώσεις και τις νιώθεις στο θώρακά σου.
• Κουνάς το κεφάλι, μετά σπάς τα γόνατα στο ρυθμό. Μετα και τα χέρια. Μετά αρχίζεις σταδιακά να χορέυεις, όλο και πιο έντονα, δε σε νοιάζει τίποτα εκτός από τον κυρίαρχο ρυθμό.Σε παρασέρνει...
• Γυρνάς.
• Όλοι εκτός από εμένα είναι ακίνητοι.
• Μόνο εγώ χορεύω.
• Όχι, είναι κι άλλος ένας...
• Η μουσική που παίζει ο παπαδέας, σε οποιοδήποτε άλλο σημείο του πλανήτη θα ξεσήκωνε τους θαμώνες, απλά και μόνο με την ένταση του ρυθμού, ακατανίκητη και ασταμάτητη, όπως οι σεισμικές δονήσεις.
• Όχι όμως στην Πρέβεζα.
• Ο Πρεβεζιάνος είναι καθωσπρέπει, και οι καθωσπρέπει άνθρωποι δεν παραδίνονται στις ορμές τους, ειδικά όταν αυτές συνεπάγονται να σηκωθούν από την καρέκλα τους και να κάψουν καμμία θερμίδα. Κανείς δεν χορεύει στηνΠρέβεζα, παρά μόνο κλαρίνα στα πανηγύρια, μία φορά το χρόνο.
• Έτσι λοιπόν μέχρι που έφυγα από το κλαμπ, ο παπαδέας προσπαθούσε να ξεσηκώσει τα πλήθη με μουσικές εκστασιακές, σαν αυτές που έχει κάθε πολιτισμός για να δίνει στους ανθρώπους του την ευκαιρία να αποβάλει την πίεση, μέχρι που έφυγα ήμουν η μόνη που χόρευε μαζί με καναδυό άλλους μοναχικούς σε διάφορες γωνιές του μαγαζιού, υπο τα βλέμματα των άλλων, των σοβαρών πολιτών που σίγουρα θα σκέφτονταν "Πωπωπωπωπωπωπωπω! Τι φρικτό μον ντιέ!"
• Πολύ καλή μουσική, μπράβο στον Παπαδέα.
• Frown upon Πρεβεζιάνους!
• Κάποιος έπρεπε να είχε προειδοποιήσει τον άνθρωπο ότι παίζει μουσική για zombi, να ξέρει κι αυτός πως να πορευτεί με τους ξενέρωτους, αντί να προσπαθεί να τους ξεσηκώσει...