Αγαπητό Ημεροβλόγιο

• Δέκα η ώρα, πρωί Κυριακής και πίνω νωχελικά το φραπεδάκι μου. Αναρωτιέμαι ποιό από όλα τα θέματα που έχω στο μυαλό μου να διατρίψω σήμερα, θαρρώ όμως ότι είναι καιρός για μία ενημέρωση-ανασκόπηση-απολογισμό, τώρα που τόσο μετεωρολογικά όσο και ημερολογιακά έχουμε φθινόπωρο. Φθινόπωρο επισήμως λοιπόν.
• Η σεζόν που πέρασε, αν και δεν ήταν η καλύτερη, είχε για εμάς και καναδυό ευχάριστες εκπλήξεις. Άλλος ένας παραγωγικός χειμών έπεται, παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις. Ιωαννίσκε και Οδυσσέα, είδα ότι επισκεφθήκατε το άλλο, το επαγγελματικό μπλόγκ που όμως δεν είχα καιρό και έμπνευση να ενημερώσω. Ευχαριστώ. Μάλλον τώρα θα αφιερώσω περισσότερο χρόνο σε αυτό.
• Ραδιόφωνο τέλος, δυστυχώς. Στον σταθμό άλλαξε το πρόγραμμα και πλέον υπάρχουν επαγγελματίες για τις πρωινές εκπομπές. Καλύτερα για το σταθμό, λυπάμαι όμως που θα λείπω από τα ερτζιανά, μία από τις μεγαλύτερες αγάπες μου. Δεν πειράζει, ας είναι καλά τα παιδιά, δουλεύουν πολύ και προσπαθούν το καλύτερο. Που ξέρεις, ίσως αργότερα...
• Ο μελαχροινός μου έρωτας φέτος πηγαίνει πρώτη Δημοτικού, και είναι πολύ υπερήφανος για αυτό. Βαριέται να βάλει σε τάξη τα πράγματά του αλλά είναι ευσυνείδητος και υπάκουος, οπότε τα καταφέρνουμε, έστω και με λίγη γκρίνια, να μπαίνουν στην σάκα οι λυμένες ασκήσεις. Καινούριο γραφείο για το παιδικό δωμάτιο, καινούρια σάκα, ξύστρα που να μαζεύει τα ξυστρίδια και η χάρτινη μυρωδιά των σχολικών βιβλίων. Την περασμένη Τετάρτη μας κάλεσαν στο Δημοτικό για ενημέρωση επί της γρίπεως, αλλά ο γιατρούλης που θα μας ενημέρωνε δεν προσήλθε, ο κοπανατζίκος. Καλύτερα. Δε νομίζω να μας έλεγε τίποτα το καινούριο άλλωστε.
• Εκλογές? Δεν ξέρω...Αδιάφορα τα βλέπω όλα. Τα επικοινωνιακά κόλπα τα έχω βαρεθεί, έχω βαρεθεί τα σκυλιά που αλυχτάνε, έχω βαρεθεί τους δημοσιογράφους και τα πολιτικά ρεπορτάζ και τον άλογο λόγο εκείνων που θέλουν να εντυπωσιάσουν χωρίς να πούν τίποτα. Αυτό που μάλλον δεν πρόκειται ποτέ να δώ είναι κάποιος που να κάνει σωστά τη δουλειά του. Δύο εβδομάδες έμειναν, άντε να τελειώνουμε και με αυτή την υπόθεση.
• Δείτε αυτό το βίντεο, έστω για λίγα δευτερόλεπτα. Είναι το Laser Song από την ταινία Ocean's Twelve.
• Η ταινία είναι απίστευτα βαρετή, η συγκεκριμένη σκηνή όμως έδωσε έμπνευση στα ερωτάκια μου. Αντί για ακτίνες Laser, χρησιμοποιούμε δύο μέτρα από αυτά που έχει ο συζυγάτος για τα μαστορέματά του. Βάζουμε το άσμα στο ριπίτ και κουνάμε τις εκταμένες μεζούρες στο ρυθμό της μουσικής. Τα παιδιά προσπαθούν να περάσουν ανάμεσα από τα Laser, δηλαδή ανάμεσα από τις μεζούρες. Βασικά, αυτό που γίνεται στην πραγματικότητα είναι ότι εμείς προσπαθούμε να αποφύγουμε τα ποδαράκια τους, όσο αυτά χοροπηδάνε στην τύχη. Απίστευτο γέλιο! Μέχρι νεωτέρας...
• Καλό Χειμώνα.