Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

Πως να δυσφημιστείτε

Αν υποθέσουμε ότι είστε εταιρεία, μεγάλη ή μικρή δεν έχει σημασία, και θέλετε να κουράσετε τους εν δυνάμει πελάτες σας ώστε μόλις πέσει το λογότυπο με το τραγουδάκι να τους είναι από αδιάφορο μέχρι βαρετό και ενοχλητικό, τότε δεν έχετε παρά να ακολουθήσετε τις μεθόδους που περιγράφονται παρακάτω. Οι ίδιες μέθοδοι χρησιμοποιούνται και όταν έχουμε μία αρχικά καλή ιδέα καλά εκτελεσμένη, που έχει μεγάλη απήχηση στο κοινό και θέλουμε αυτό να το διορθώσουμε, να την μετατρέψουμε, δηλαδή, σε ανιαρή και μία από τα ίδια.

Το πρώτο και πιο ευρέως διαδεδομένο και δοκιμασμένο κόλπο είναι αυτό της διασκευής, δηλαδή να επαναλάβουμε την ίδια ιδέα με μικρές διαφορές, όπως όταν έχουμε ένα συμπαθή, επιτυχημένο ηθοποιό στο αρχικό κλίπ και τον ξαναχρησιμοποιούμε σε δεύτερο, τρίτο ή ακόμα και τέταρτο. Αυτή είναι μία τακτική που χρησιμοποιούν πολλές εταιρείες με άμεσα αποτελέσματα, ήδη από το δεύτερο κλίπ, αν και συνιστάται να προχωράμε μέχρι το τρίτο ή ακόμα και το τέταρτο για καλύτερα αποτελέσματα μέχρι που, είτε παίξει είτε δεν παίξει η διαφήμιση, να είναι ένα και το αυτό.

Η δεύτερη τακτική που μπορούμε να ακολουθήσουμε για να κάνουμε τη διαφήμισή μας όσο πιο αδιάφορη και άοσμη γίνεται, είναι κάθε φορά να προσπαθούμε να σκεφτούμε ένα μόττο, μία ατάκα που να περιέχει δύο, τρείς, άντε τέσσερις λέξεις το πολύ, που υποτίθεται ότι έχουν μεγαλύτερη απήχηση. Μην τρομάξετε όταν σας πούν ότι είναι πιο αποτελεσματικές. Αυτό ίσχυε παλιά, που δεν είχαν κορεστεί τα πάντα, και υπήρχαν διαθέσιμες αχρησιμοποίητες λέξεις ή φράσεις που έκαναν άμεση εντύπωση στο νού του καταναλωτή. Πλέον, αυτός ο κίνδυνος δεν υπάρχει αφού αφενός δεν έχει μείνει ούτε μία λέξη που να μην αντιστοιχεί ήδη σε κάτι άλλο και,αφετέρου, ο νούς του καταναλωτή είναι ήδη πηγμένος από τέτοια κλισέ άρα δεν διατρέχει κίνδυνο να επηρεαστεί από τέτοιες ατάκες, αλλά αντιθέτως τις αντιπαρέρχεται σα να μην υπήρχαν, οπότε να η τέλεια λύση: μία ουδέτερη διαφήμιση που θα κάνει τόση αίσθηση όσο ένας κόκκος σκόνης στην έρημο.

Αν ,ωστόσο, επιμένετε να χρησιμοποιήσετε τέτοιες ατάκες, τότε μην ανησυχείτε: οι μόνες λέξεις που έχουν μείνει αχρησιμοποίητες, διαθέσιμες για τη δημιουργία νέας ατάκας είναι είτε πολύ εξεζητημένες, άρα απροσπέλαστες στο ευρύ κοινό (πχ Ασπιλέξ: όταν αμφιταλαντεύεστε, υποκαταστήστε τους ενδοιασμούς με χλωρίνη Ασπιλέξ --> πόση απήχηση μπορεί να έχει αυτό στη μέση γιαγιά που πλένει βρακιά;)  είτε είναι στρυφνές και δεν ηχούν καλά, όπως δείχνει το ίδιο παράδειγμα.

Τρίτον, χρησιμοποιήστε τις δυνατότητες που σας προσφέρει η τεχνολογία και , ειδικότερα, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Εκτός από προφίλ στο φέησμπουκ, φτιάξετε και ομάδα, αλλά και ομάδα των φαν, ώστε την ίδια δημοσίευση να την βλέπουν οι πιθανοί πελάτες σας όχι μία, αλλά τρείς φορές και, για ακόμα πιο αποτελεσματική δυσφήμιση, κάνετε πολλές δημοσιεύσεις καθημερινά, ακόμα και ανά ώρα. Αν δεν απηυδήσουν με αυτό όσοι σας έχουν δεχτεί ως φίλο ή τα μέλη των ομάδων, τότες μπορείτε και να τους στέλνετε αιτήσεις με χαζές εφαρμογές και διαγωνισμούς με ηλίθια βραβεία, οπότε αργά ή γρήγορα (ειδικά αν τις λαμβάνουν τρίς)  θα σας βαρεθούν και θα αποχωρήσουν από τις ομάδες ή θα σας διαγράψουν από φίλους.
Πάνω σε αυτό: μπορείτε να ενοχλήσετε τους ίδιους πελάτες και στο τουήτερ ή όπου αλλού βρείτε ευκαιρία, ώστε να τους πρήξετε τα συκώτια με ίδια και τα ίδια (δηλαδή πόσα διαφορετικά πράγματα μπορεί κανείς να πεί για μία ραδιοφωνική εκπομπή ή για την τσίχλα τάδε;) κι έτσι σύντομα, με το που θα βλέπει το λογότυπό σας ο πελάτης, αυτόματα θα έχει αρνητικά συναισθήματα που σχετίζονται με την ανία της επανάληψης: θα είναι η διαφήμισή σας τόσο ενδιαφέρουσα όσο μία χιλιο-μασημένη μασημένη τσίχλα.

Κάτι άλλο που ανακάλυψαν τα Ελληνικά δαιμόνια της διαφήμισης είναι το γιούτιούμπ. Σε αντίθεση με τους ξένους συναδέλφους τους που απέτυχαν παταγωδώς στη δυσφήμιση, είναι οι προβολές διαφημιστικών κλίπ πριν από κάθε βίντεο. Παίρνουμε μία χιλιοπαιγμένη τηλεοπτική διαφήμιση και την βάζουμε όπως είναι να παίξει πριν το βίντεο που έχει επιλέξει ο πελάτης να δεί. Ενώ στην τηλεόραση ίσως βαρεθεί να αλλάξει κανάλι, στο γιούτιούμπ μετά τα πρώτα 5 δευτερόλεπτα έχει τη δυνατότητα να παραλείψει το διαφημιστικό. Τί πετυχαίνουμε με αυτό; Ενώ στην τηλεόραση ο θεατής παρακολουθεί το κλίπ ολόκληρο, οπότε μπορούμε να αφήσουμε ως έκπληξη για το τέλος την αποκάλυψη του διαφημιζόμενου προϊόντος  στο γιούτιούμπ μετά τα πρώτα 5 δευτερόλεπτα όλοι πατάνε το σκιπ και προσπερνάνε το κλίπ πριν αυτό φτάσει στην τελική αποκάλυψη του προϊόντος. Μπίνγκο!

Αν, μάλιστα, το κλίπ που θα χρησιμοποιήσουμε είναι ήδη φθαρμένο από την χρήση στην τηλεόραση, ε, τότε η δυσφήμισή μας έχει 100% πιθανότητες να προσπεραστεί ως βαρετή, μία από τα ίδια, όχι πάλι αυτό κοκ, που είναι και το ζητούμενο όταν θέλουμε να θάψουμε στην ανία το προϊόν μας, να έχει αρνητικά συναισθήματα ο θεατής.

Σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να εφευρίσκουμε νέες ιδέες μόλις φθαρούν οι προηγούμενες, ούτε να αλλάζουμε προς το πιο μοντέρνο το λογότυπό μας, ούτε να χρησιμοποιήσουμε διακριτικότητα στην επανάληψη, ειδικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αν το κάνουμε αυτό, διατρέχουμε τον κίνδυνο να βγεί η διαφήμισή μας φρέσκια, πρωτότυπη και να έχει απήχηση οπότε αντί να δυσφημιστούμε, Θα καταντήσουμε να κάνουμε ότι λένε οι πελάτες και να έχουμε πωλήσεις, πράγμα ανεπίτρεπτο στις εποχές που ζούμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Βράζει το καζάνι!