- Κανονικά, μετά από απώλεια του 20% των ψηφοφόρων του, ο Σαμαράς θα έπρεπε να παραιτηθεί. Για τον Βενιζέλο είναι λίγο πιο πολύπλοκα τα πράγματα, γιατί μόλις πριν από ένα μήνα ανέλαβε την αρχηγία του κόμματός του, ωστόσο αυτή η αλλαγή που επιχειρεί είναι καλύτερη από το τίποτα μεν, χρειάζεται χρόνο να ωριμάσει δε, και τον χρόνο αυτόν δεν το έχει.
- Και οι δύο, ηττήθηκαν, ο μεν Σαμαράς από την ίδια του την τακτική, ενώ ο βενιζέλος από την ίδια του την απληστία, την εμμονή να γίνει γαπ στη θέση του γαπ. Ορίστε, έγινες. Και τώρα; Τώρα τίποτα, γιατί ο βενιζέλος έβαλε τα πάντα στον πάγο από τη στιγμή που ανέλαβε, εκτός από τις εισπρακτικές επιθέσεις.
- Και θέλω να παρατηρήσετε όλοι το εξής:
- Όσο ο γαπ ήταν ακόμα πρωθυπουργός, ο Σαμαράς τον ακολουθούσε κατά πόδας. Βερολίνο στη μέρκελ ο γαπ; βερολίνο στη μέρκελ και ο σαμ. Στην κύπρο και στο ισραήλ, ο γαπ; Στην κύπρο και στο ισραήλ και ο σαμ. Μερικές φορές, μάλιστα, μετά από τον σαμ, πήγαινε και η ντόρα.
- Αυτοί, ως τί έγιναν δεκτοί από τους ευρωπαίους, ειδικά η ντόρα που ούτε καν αρχηγός κόμματος δεν ήταν τότε;
- Την απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα όλοι τις ξέρουμε ή μπορούμε με ευκολία να υποθέσουμε χωρίς μεγάλες αποκλίσεις από την πραγματικότητα, ωστόσο όλα αυτά δείχνουν το εξής.
- Το πιο πιθανό είναι ότι ακόμα και αν ο σαμ και ο βεν ΗΘΕΛΑΝ να παραιτηθούν, απλά δεν προβλέπεται από τις συμφωνίες που έχουν κάνει.
- Και είμαστε στο σημείο όπου ούτε να παραιτηθούν μπορούν, ούτε να παραδώσουν αυτό που υποσχέθηκαν, ούτε να συνδυάσουν δυνάμεις με τα εκλογικά αποτελέσματα αυτά, ούτε να αγνοήσουν την λαϊκή ετυμηγορία γιατί αν την αγνοήσουν θα έχουμε ανατροπές που οι επιχειρηματίες δεν θέλουν καθόλου ενώ από την άλλη είναι βέβαιο ότι επανάληψη των εκλογών θα φέρει επίσης ανατροπή, ανεπιθύμητη καθώς είπαμε και νωρίτερα από ομάδες συμφερόντων.
- Η αλήθεια είναι ότι ΑΝ ΤΟΛΜΗΣΟΥΝ να κάνουν κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας θα ξεσηκωθεί το πανελλήνιο, εκτός ίσως αν σεβαστούν την ελληνική κραυγή απελπισίας και άρουν κάποιες συνθήκες, πράγμα απίθανο γιατί αυτές ακριβώς τις συνθήκες θέλουν να επιβάλλουν εξ αρχής και για αυτές γίνεται όλη η μανούβρα.
- Άρα, θεωρείται βέβαιο ότι μία κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας θα είναι τέτοια που να βάλει την ταφόπλακα σε κάθε διαμαρτυρία και για αυτό το λόγο δεν πρέπει σε καμμία περίπτωση οι έλληνες να χάψουν αυτό το παραμύθι.
- Η Ευρώπη παρακολουθεί μουδιασμένη, οι διεθνείς οίκοι δεν ξέρουν τί θα ήταν πιο καταστροφικό, να βάλουν χέρι ή να μη βάλουν χέρι, οι αρχηγοί των κομμάτων προσπαθούν να τηρήσουν τα προσχήματα με το βλέμμα στις πλατείες και στα γιαούρτια και οι πολίτες με το λογαριασμό της δεή στο χέρι σκέφτονται ότι ίσως τελικά δεν χρειαστεί να τον πληρώσουν.
- Μην φοβάστε τις εκλογές.
- Οι εκλογές, είναι η μόνη λύση.
- Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι οι αρχηγοί της και πρέπει να αλλάξουν, γιατί αυτοί ευθύνονται για τον ξεπεσμό της παραγωγής αλλά και για τις συμβάσεις που έχουν υπογράψει ανα τις δεκαετίες, αυτοί ευθύνονται για το σύστημα που επέτρεψαν αν διαμορφωθεί ώστε να κλέβουν ελεύθερα οι ίδιοι και τα τσιράκια τους.
- Ναι θα βγεί ο σύριζα, ναι θα ακολουθήσει χάος, ναι θα πρέπει να περιμένει κι άλλο η Ευρώπη, αλλά το να αφήσουμε τους ασυνείδητους να κάνουν τις συνεννοήσεις, θαρρώ ότι ούτε τους Ευρωπαίους βολεύει, γιατί ετούτοι που μας διαφεντεύουν κοροϊδεύουν και εμάς στο εσωτερικό αλλά και τους Ευρωπαίους δουλεύουν ψιλό γαζί.
Δευτέρα 14 Μαΐου 2012
Ξαστεριά ΤΩΡΑ!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Χμμμμ, όχι, το πρόβλημα δεν είναι οι αρχηγοί, είναι το γεγονός ότι στην Ελλάδα κάθε θεσμός έχει προ πολλού "αποθεσμιστεί", με αποτέλεσμα να λαμβάνονται αποφάσεις που παρεκκλίνουν πολύ από το υποχρεωτικό μεταξύ πολιτικών και πολιτών "κοινωνικό συμβόλαιο". Για παράδειγμα, αν εκλέγεσαι με το "λεφτά υπάρχουν" και στη συνέχεια περνάς στο "χρειάζεται μνημόνιο", ε, όπως και να το κάνεις, απονομιμοποιείς εσύ ο ίδιος το "κοινωνικό συμβόλαιό" σου. Επίσης, όταν λες ότι "το μνημόνιο σκοτώνει" και μετά πας και το υπερψηφίζεις, αν μη τι άλλο, είσαι ανακόλουθος και αναξιόπιστός. Μην μιλήσω, δε, για την χθεσινή υποστήριξη και σημερινή αποκήρυξη του δημοψηφίσματος, που αγγίζει τα όρια της πολιτικής απάτης, ή για την ψήφο εμπιστοσύνης προκειμένου να παραιτηθεί ο δεχόμενός την, ή για το σήμερα στηρίζω και αύριο αίρω την υποστήριξή μου σε έναν εντελώς αντιθεσμικό πρωθυπουργό. Όλα αυτά μετατρέπουν την πολιτική σε ένα θεσμικό βούρκο, με αποτέλεσμα οι πολίτες να κινούνται προς τον εξτρεμισμό, θεωρώντας ότι, τουλάχιστον, ο Μιχαλολιάκος δεν πρόκειται να αποστεί των όσων ευαγγελίζεται. Εν ολίγοις, όταν οι θεσμοί τσαλαπατιούνται από τους θεωρητικούς φορείς στήριξής τους, τότε ας μην εκπλησσόμεθα από τα αποτελέσματα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚhlysty
ΑπάντησηΔιαγραφήέσβησα το διπλό σχόλιο, ελπίζω να μην παρεξηγηθούμε για αυτό
Είναι πολλά που φταίνε και αυτό είναι το δύσκολο, γιατί αν ήταν ένα το πρόβλημα τότε θα υπήρχε μία λύση, αντί για αυτό οτ χάλι η λύση του ενός προβλήματος να φέρνει χίλια άλλα στην επιφάνεια.
Ωστόσο, είμαστε στην ώρα μηδέν.
Τώρα, δεν έχει άλλο.
Α ρε Νοταρά που χρειάζεται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαμία παρεξήγηση, μη σου πω τι άκουσε ο μπλόγγερ όταν διαπίστωσα ότι αναρτήθηκε δυο φορές και πόση ντροπή αισθάνθηκα που σου κατέστρεψα το μπλογκ. Στην ουσία μας, τώρα, το κακό είναι ότι κάθε πέτρα που σηκώνεις έχει κι άλλα σκουλήκια, γι' αυτό και επιμένω στο ζήτημα των θεσμών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦωτιά και μπούρμπερη.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=Hfec8Myi048