Μία από τα ίδια, τίποτα το διαφορετικό:το βιολί μου εγώ...

• Πολύ τα ευχαριστιέμαι όλα αυτά, γιατί πλέον όσο δραματικά κι αν είναι τα γεγονότα, το μέλλον είναι τελεσίδικα πανομοιότυπο, ότι κι αν κάνει ο γαπ ή οποιοσδήποτε άλλος. Φτώχεια κι αν ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο (λέμε τώρα) φτώχεια κι αν πάμε σε εκλογές, φτώχεια κι αν κυβερνήσουν όλοι μαζί παρέα, φτώχεια κι αν αρνηθούμε το χρέος ή βγούμε από την εε ή ότιδήποτε άλλο.
• Είναι και αυτό ένα είδος ελευθερίας. Λύτρωση αλλά από την ανάποδη.
• ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΚΑΤΙ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΜΕΙΣ ΛΕΓΑΜΕ "ΑΣΤΟ ΜΩΡΕ, ΕΣΥ ΘΑ ΒΓΑΛΕΙΣ ΤΟ ΦΙΔΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΥΠΑ? ΠΑΡΕ ΕΝΑΝ ΔΙΟΡΙΣΜΟ"

• Τώρα, ,φιλαράκια μου, το χρέος είναι πιο αληθινό κι από τον ήλιο και οι "φιλέλληνες" πιο απελπισμένοι από ποτέ.

• Πάρτε το απόφαση: ο γέγονε, γέγονε και παπανδρέου μέχρι τελικής πτώσεως.
• Αν τον στηρίξουμε (σιχαίνομαι που το λέω, τον ανερμάτιστο) ίσως να μην πονέσουμε πολύ.

• Με τη διχόνοια που πάντα χαρακτηρίζει τους έλληνες σε ώρες κρίσης, δεν υπάρχει καμμία προοπτική για εύρεση λύσης, οποιαδήποτε κι αν είναι αυτή. Ακόμα κι αν αποφασιστεί έξοδος, αν δεν είναι κοινή η απόφαση θα πάμε σε εγχώριο σπαραγμό.

• Με τις υγείες μας.