- Την εβδομάδα που μας πέρασε επέστρεψα προσωρινά στο φροντιστήριο που δούλευα πριν από τρία χρόνια. Κάποια από τις κυρίες είχε σοβαρό πρόβλημα και την αντικατέστησα.
- Θυμήθηκα γιατί μου άρεσε το δασκαλίκι και οι λόγοι είναι πολύ απλοί.
- Πρώτον, η επαφή με τα παιδιά, είτε μικρά είναι είτε μεγάλα, είναι κάτι το αναζωογονητικότατο για το μυαλό. Πρέπει πάντα να βρίσκεται ο δάσκαλος σε εγρήγορση, να είναι ετοιμόλογος, δίκαιος, εφευρετικός, συνεπής, ενδιαφέρων, ενημερωμένος και πολυπράγμων αφού μέσα στη διδασκαλική δραστηριότητα μπορεί να συμπεριλαμβάνονται τραγούδια, ζωγραφική, χοροί, θεατρικά, και όλα αυτά
χωρίς να υπολογίσουμε το κάθε μάθημα που αποτελεί παράσταση από μόνο του, για πολλούς λόγους. Μπαίνοντας σε μία αίθουσα, βρίσκεσαι σε άλλο κόσμο. Τα ξεχνάς όλα, μα όλα, εκτός από τις φατσούλες και τα ποδαράκια που δεν φτάνουν στο πάτωμα. Ή τα μαντράχαλα που σε κοιτούν με πρόκληση και αρρενωπή αλαζονία. Ή τις νεράιδες που σιγομιλούν πλαγιαστά σχολιάζοντας μουλωχτά ένας θεός ξέρει τί. Ότι και να με απασχολεί, στο μάθημα το ξεχνώ.
- Δεύτερον, η δουλειά με τα παιδιά έχει άμεση ανταπόδοση, άμεση ανταπόκριση και ανταμοιβή. Αν κάνεις καλά το μάθημα, φεύγουν χαρούμενα όχι επειδή επιτέλους σε ξεφορτώνονται αλλά επειδή πέρασαν καλά στο μάθημα και το βρήκαν ενδιαφέρον. Όταν σε αγαπούν σε κοιτούν με λατρεία, όταν σε μισούν νιώθεις μαχαιριές κατάστηθα. Η απογοήτευση του χαμηλού βαθμού, η περηφάνια του άριστα, η ευγνωμοσύνη όταν τα βοηθάς, όλα είναι ορατά εκεί, επιτόπου, χωρίς τις τζιριτζάντζουλες και την επιφύλαξη των ενηλίκων.
- Χίλια περιστατικά θα μπορούσα να αφηγηθώ όπως και κάθε δάσκαλος, όμως άλλο είναι το θέμα της ανάρτησης.
- Όταν ακούω ότι οι τρείς λόγοι να γίνεις δάσκαλος είναι ο Ιούνιος, ο Ιούλιος και ο Αύγουστος, μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι, γιατί είναι άδικο και γιατί ξέρω ότι δεν είναι όλοι οι δάσκαλοι ίδιοι. Άδικο, γιατί η πίεση που δέχεται ένας δάσκαλος εντός αλλά και εκτός σχολείου είναι απίστευτη, και δεν άρεται την περίοδο των διακοπών. Η πνευματική κόπωση όλης της χρονιάς απλά πρέπει να εκτονωθεί, οι διακοπές είναι απαραίτητες αλλιώς είναι δυνατόν να τρελαθεί κανείς. Αλλά για να διατηρήσεις το κύρος σου σαν δάσκαλος δεν μπορείς να κάνεις ορισμένα πράγματα που σε άλλους ανθρώπους ούτε καν αποτελούν θέμα, από το ντύσιμο μέχρι τη δημόσια εικόνα σου και τις διαπροσωπικές σου σχέσεις όπως φαίνονται προς τα έξω.
- Υπάρχει όμως ένα "αλλά" και είναι μεγάλο.
- Κάθονται το καλοκαίρι και πληρώνονται. Και τρείς εβδομάδες τα Χριστούγεννα και δύο εβδομάδες το Πάσχα, και άλλες σχολικές αργίες. Κανείς άλλος δεν έχει τέτοια μεταχείριση.
- Από τη μία μεριά είναι αδύνατον να γίνει μάθημα το καλοκαίρι (λόγω καιρικών συνθηκών) και όπως προείπα, είναι απαραίτητο να έχει κάποια πνευματική αποσυμπίεση ο δάσκαλος για να είναι αποδοτικός την επόμενη χρονιά. Από την άλλη, στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς εκτός από τις αργίες και τις διακοπές, έχουν και κάτι άσχετα όπως συνελεύσεις και συμβούλια και απεργίες και άλλες κοτσάνες, απαράδεκτες κατά τη γνώμη μου, ειδικά τη στιγμή που οι σα-δε-ντρέπονται κλέβουν το κράτος τσιμπώντας πελάτες για ιδιαίτερά τους μαθήματα και σιγά μην τα δηλώνουν. Και επιπλέον, πληρώνονται ολόκληρη τη μέρα ενώ δουλεύουν τη μισή ή ορισμένες ώρες μόνο, και πολλοί από δαύτους είναι και εντελώς άχρηστοι σαν επιστήμονες.
- Τι ζητώ εγώ, λοιπόν.
- Ζητώ να απαγορευτούν οι συνδικαλιστικές ή άλλες δραστηριότητες των εκπαιδευτικών στη διάρκεια της σχολικής χρονιάς και ειδικότερα στις ώρες διδασκαλίας.
- Εκλογές, συνελεύσεις και συμβούλια, όπως επίσης σεμινάρια ή ενημερώσεις να γίνονται το καλοκαίρι, για να μην χάνονται οι λίγες και πολύτιμες ώρες διδασκαλίας.
- Αυτό, εκτός από την εκπαίδευση, θα ενισχύσει και την γυναικεία παραγωγικότητα, καθώς πλέον οι κυρίες μαμάδες δεν θα γίνονται ρεζίλι στους εργοδότες τους ζητώντας όλη ώρα άδειες για να μαζέψουν τα παιδιά τους από ένας θεός ξέρει που αλητεύουν.
- Αυτό θεωρώ ότι είναι κάτι περισσότερο από απαραίτητο. Είναι στοιχειώδης κοινή λογική.
Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009
Τρείς λόγοι να γίνεις δάσκαλος, κυρία Διαμαντοπούλου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Καλημερα Αθηνά,
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μεγαλύτερη ανταμοιβή που σου δίνει το επάγγελμα είναι ότι δεν γερνάς ποτέ. Εχοντας να κάνει με παιδιά διατηρήσε πάντα νέος, ζεις τους έρωτες τους, τα προβλήματα τους, την αλλαγή της εμφάνισης τους, τις κυκλοθυμικές συμπεριφορές τους που κάθε χρόνο αλλάζουν γιατί αλλάζουν και τα παιδιά που έχεις.
Και όταν μετά από χρόνια τα συναντάς και σε χαιρετάνε νοιώθεις και εσύ μία ικανοποίηση ότι κάτι πρόσφερες.
Κατ’ αρχάς, η ζηλόφθονη κοινωνία μας απλά ψάχνει εξιλαστήρια θύματα για να ρίξει την ανωριμότητά της. Όποτε ακούω χαριτωμενιές για τους δασκάλους ξεκαρδίζομαι, αλλά δεν ασχολούμαι γιατί ξέρω ότι ο ομιλητής δεν έχει το νιονιό να μπει στη συζήτηση. Προσοχή, κακοί υπάρχουν σε όλα τα επαγγέλματα. Η γενίκευση όμως γίνεται μόνο και μόνο από άγνοια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέραν αυτών όμως, δυστυχώς, με τον τρόπο με τον οποίο έχουμε δομήσει τα επαγγέλματά μας, αλλά και τις αντιδράσεις που έχουμε, ο μόνος τρόπος να πιέσεις για αλλαγές είναι να κόψεις την «παροχή της υπηρεσίας». Αλλιώς, άμα εγώ κάθομαι και υπηρετώ, και μετά απλά λέω με τα λόγια ότι κάτι δεν είναι σωστό, σκέψου το λίγο, η κοινωνία ολόκληρη εκεί που δεν πιάνει μελάνη θα με γράψει.
Είναι άδικο για τα παιδιά να υπόκεινται σε τέτοιου είδους πιέσεις, ναι, αλλά δεν τα φταίνε συγκεκριμένα οι δάσκαλοι (ή η όποια τάξη απεργών – συνδικαλιστών) τα φταίνε τα μυαλά όλων μας που το μόνο που θέλουμε είναι οι άλλοι να μας υπηρετούν και μόνο εμείς (εδώ, το εμείς, περιλαμβάνει τους πάντες, και τους δασκάλους) έχουμε δικαιώματα. Και όταν ο άλλος ζητάει κάτι «μας δυσκολεύει τη ζωή».
Ε λυπάμαι, στο τελευταίο διαφωνώ, και ειδικά όταν αυτό έρχεται από μια ανώριμη κοινωνία.
Μεγάλη συζήτηση άνοιξες πάλι,η κιμωλια ,παιδάκι μου,ειναι ψώρα,ειναι ναρκωτικό,ειναι κόλλημα,τι να λέμε τώρα...Με καλύπτει απόλυτα το σχόλιο του ΝdN,
ΑπάντησηΔιαγραφήόσο για κεινη τη χαζομάρα Ιούνιος,Ιούλιος,Αυγουστος, εχει πάψει να ισχύει εδώ και πάνω από τριάντα χρόνια....
NdN
ΑπάντησηΔιαγραφήέχεις διδάξει?
Άμπαν
άκου τι λέω
με παρεξήγησες νομίζω
Αυτό που ζήτησα είναι κάτι πολύ απλό και ανέξοδο: να γίνονται οι συνελεύσεις τον Ιούλιο, μετά το πέρας της σχολικής χρονιάς.
Δε νομίζω να θίγεται κανείς με αυτό, ειδικά εάν προγραμματιστεί έτσι ώστε να γίνονται όλα μαζί στο ίδιο χρονικό διάστημα, ώστε να συντονίζονται οι τοπικές ομάδες και να βγαίνουν μετά όλα μαζί τα αποτελέσματα της κάθε συνέλευσης.
Πχ, αν όλες γίνουν μέσα στις 2 πρώτες εβδομάδες του Ιουλίου, τότε μένει αρκετός χρόνος για συλλογή των στοιχείων-αποτελεσμάτων-συμπερασμάτων-ότι άλλο κατεβάσει ο νούς, ΚΑΙ να είναι εγκαίρως ελεύθεροι για τις διακοπές του Αυγούστου. Στη διάρκεια της χρονιάς, εάν προκύψει έκτακτος λόγος, μπορούν οι διάφορες συνελεύσεις να γίνονται το απόγευμα, χωρις να έχει χαθεί ούτε μία διδακτική ώρα.
Αλήθεια, έχεις μετρήσει Άμπανε πόσες εβδομάδες είναι ολόκληρες μάθημα, χωρίς τη μία ή την άλλη διακοπή? Πολύ λίγες σε πληροφορώ. Δεν είναι να απορείς που δεν προλαβαίνουν οι διδάσκαλοι να κάνουν σωστή δουλειά.
Θα παρατηρήσεις ότι δεν επρότεινα ούτε ψαλίδισμα μισθών, ούτε αύξηση ωρών, ούτε τίποτα άλλο και αυτό δεν έγινε κατά λάθος, αλλά γιατί όπως κι εσύ, πιστεύω ότι οι εκπαιδευτές χρειάζονται στήριξη για να κάνουν σωστά τη δουλειά τους.Επίσης πιστεύω ότι χρειάζονται ιδιαίτερα αυστηρούς έλεγχους πριν προσληφθούν αλλά και κατα τη διάρκεια της διδασκαλικής απασχόλησης (όπως στα ιδιωτικά) .
VaD
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό πότε?
Οπότε, αν προκύψει κάτι τον Οκτώβρη ας πούμε, θα περιμένουμε μέχρι τον Ιούνιο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΛαμπρά!
Άμπαν
ΑπάντησηΔιαγραφήστην προηγούμεμη απάντηση το διευκρινίζω και αυτό
"Στη διάρκεια της χρονιάς, εάν προκύψει έκτακτος λόγος, μπορούν οι διάφορες συνελεύσεις να γίνονται το απόγευμα, χωρις να έχει χαθεί ούτε μία διδακτική ώρα."
Ξέρεις, εγώ πιστεύω ότι πρέπει να εκλογικευτεί όλη η κοινωνία. Απ' όσο γνωρίζω πάντως, οι περισσότερες συνελεύσεις εντός διδακτικών ωρών αφορούν σε σχολικά και όχι συνδικαλιστικά θέματα, αποτελούν μέρος της δουλειάς της ίδιας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως, δυστυχώς, τα συνδικαλιστικά απαιτούν άμεσες λύσεις και δεν είναι γι' αυτά που χάνονται οι ώρες, αλλά για τις κινητοποιήσεις. Βέβαια ο συνδικαλισμός στην Ελλάδα είναι αποτυχημένος (και συνήθως "πουλημένος"), αλλά αυτός δεν είναι λόγος για να τον απορρίψεις, εξυγίανση χρειάζεται όπως όλα...
Εγώ θα σου πρότεινα να πείσεις πρώτα τους μαθητές και φοιτητές να κάνους συνελεύσεις "συνδικαλιστικές" εκτός ωρών διδασκαλίας και μετά βλέπουμε.
Αλλά εκεί η πολιτεία δεν τολμάει ν' αγγίξει το θέμα, ξέρει τί την περιμένει :)))
Συμφωνώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ λόγος ύπαρξης του σχολείου είναι για να γίνονται μαθήματα, όχι συγκεντρώσεις ή συνελεύσεις και συμβούλια, είτε από την πλευρά των μαθητών είτε από τη πλευρά των δασκάλων καθηγητών.
Επειδή λοιπόν δεν βλέπω να εξυγιαίνεται σύντομα ο συνδικαλισμός ή τα διοικητικά των εκπαιδευτικών, ας λαμβάνουν χώρα τουλάχιστον σε χρονο δικό τους για να μην επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο τη μόρφωση των νεαρών ελλήνων.
Είμαι σίγουρη ότι αν γίνει κάτι τέτοιο, θα διαρκούν πολύ λιγότερο οι συνελεύσεις...
Εγώ απλά θα πρότεινα, οι γονείς να αγοράζουνε και κανένα βιβλίο στα παιδιά τους, να τα μαθαίνουνε στοιχειώδεις καλούς τρόπους, να περνάνε ποιοτικό χρόνο μαζί τους, και μετά, δεν βλέπω τόσο πρόβλημα. Οι συνελεύσεις γίνονται σε μας, απόγευμα πάντα, μόνο για τις εκλογές παίρνουμε σαν ΕΛΜΕ μέρα ολόκληρη που αντιστοιχεί στην ουσία σε 2 μέρες το χρόνο. Αλλά βέβαια όποτε και να γίνονται, δεν συμμετέχουν παρά ελάχιστοι, οπόταν... Άμα ο άλλος δεν ενδιαφέρεται για τον κλάδο του παρά μόνο όταν θέλει χάρη για απόσπαση, τι να πει κανείς...
ΑπάντησηΔιαγραφήφίλη, σε βλέπω... είμαι κι εγώ καθηγητής σε φροντιστήριο, συμφωνώ μαζί σου απόλυτα. Εισπράξεις δεν έχουμε το καλοκαίρι, και είναι δίκαιο, γιατί δεν διδάσκουμε!!! Ας τους δίνουν μειωμένο μισθό, δεν θα πάθουν δα και κάτι σοβαρό με τόσα που παίρνουν! Εδώ στην Κύπρο τα πράγματα είναι χειρότερα, οι μισθοί δασκάλων και καθηγητών είναι πολύ υψηλοί για τη δουλειά που κάνουν, και όπως ανέφερες, σε απογοητευικά πολλές περιπτώσεις και για την ποιότητα της δουλειάς που προσφέρουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήφίλε Αμπάν, είπες ότι κακοί υπάρχουν σε όλα τα επαγγέλματα. μιλάς γαι υπεργενίκευση. Είσαι προφανώς δάσκαλος ή καθηγητής. Ως συνάδελφος, ΄θέλω να ελπίζω ότι ανήκεις στους καλούς του είδους μας. Αν είναι έτσι, θα θυμάσαι και τα ονόματα όλων των μαθητών σου, θα ζητάς από όλους να απαντούν στο μάθημα τις ερωτήσεις σου, έστω και αν δεν σηκώνουν χέρι. Θα διορθώνεις τις ασκήσεις του προηγούμενου μαθήματος μία προς μία. Θα εμπνέεις τους μαθητές με τη δυνατή σου μνήμη, αναφερόμενος σε πράγματα που σας συνέβηκαν σαν τάξη στο παρελθόν. Θα διακρίνεις αν κάποιος μαθητής δεν είναι τόσο καλά και θα του δείχνεις ενδιαφέρον. θα εξηγάς το μα΄θημα που παραδίδεις με τέτοιο τρόπο που να το καταλάβουν και οι ακουστικοί και οι οπτικοί τύποι δέκτη-μαθητή. θα τους χαιρετάς με χαμόγελο και θα τους κοιτάς στα μάτια. Δεν θα κάθεσαι κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Ποτέ. Δεν θα τους βάζεις να λύουν ασκήσεις στην τάξη και να κάνεις κάτι άλλο. Δεν θα μιλάς ποτέ στο τηλέφωνο. Θα είσαι αρκετά προσεκτικός να μην στέλνουν μηνύματα με το κινητό τους κάτω από το θρανίο. θα διορθωνεις τα διαγωνίσματα με προσοχή και διακιοσύνη. Αν είσαι στο γυμνάσιο ή στο Λύκειο θα βάζεις βαθμού δίκαια και με αυστηρά αντικειμενική κρίση, κι αν τσακώθηκες με κάποιο μαθητή να μην του βάζεις χαμηλό βαθμό (εκδικητικά) με τη δικαιολογία της μη συμμετοχής στο προφορικό. Πολύ πριν κόψεις ένα μαθητή θα ειδοποιείς προσωπικά τον κηδεμόνα πριν γίνει για να βρείτε λύση. Δεν θα παροτρύνεις ποτέ αδύναμο μαθητή να κάνει μαζί σου ιδιαίτερα κρυφά για να περάσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα πιο πάνω μαζί με πολλά άλλα που βαριέμαι να παραθέσω γιατί ίσως να είναι λεπτομέρειες συνεπακόλουθες των πιο πάνω, πρέπει να γίνονται σε κάθε μάθημα για τουλάχιστον δύο συνεχόμενους μήνες σε κάθε τρίμηνο, κι ας κάνει "κοιλιά" ο μαθητής ή ο δάσκαλος. Η αντοχή στο μάθημα και η πειθαρχεία διδάσκονται και θέλουν επιμονή και σταθερότητα.
Όποιος δάσκαλος δεν τηρεί όλα τα πιο πάνω, όσο καλός επιστήμονας και γνώστης του αντικειμένου του κι αν είναι, είναι κακός δάσκαλος.
ναι, ο δάσκαλος που κάθεται είναι κακός δάσκαλος. Για να σας προλάβω.
Βρε μάνα μου, προσπαθώ να σε καταλάβω αλλά δυσκολεύομαι: τα συνδικαλιστικά των καθηγητών δεν γίνονται σε επίπεδο σχολείου γιατί δεν αφορούν επίπεδο σχολείου. Είσαι σίγουρη ότι το «συνδικαλισμό» έχεις βάλει στο μάτι, ή μήπως αναφέρεσαι στις συνελεύσεις που γίνονται, σχεδόν κάθε βδομάδα σε ορισμένες περιπτώσεις "δύσκολων" σχολείων, για τη σύγκριση των τάξεων αλλά και της συμπεριφοράς του κάθε παιδιού που δημιουργεί πρόβλημα, χωριστά σε κάθε καθηγητή;
ΑπάντησηΔιαγραφή(Η μόρφωση των νεαρών ελλήνων είναι για τα μπάζα από πριν φτάσει να την επιβαρύνει ο καθηγητής…)
Α και δεν είμαι καθηγητής σχολείου, είμαι ακαδημαϊκός, και παρότι δεν θυμάμαι ονόματα φοιτητών, επιλογή μου, ξέρω επακριβώς από πριν τις εξετάσεις τι βαθμό θα γράψει ο καθένας, ενώ διορθώνω όλες τις εργασίες πάνω από το κεφάλι τους υποδηλώνοντας το λάθος και τι έπρεπε να έχουν κάνει. Έχω περάσει φοιτητές με τους οποίους έχω τσακωθεί και έχω κόψει φοιτητές με τους οποίους είχα άριστες σχέσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα αυτά όμως tsiailis δεν αλλάζουν το κύρος της γνώμης μου στην παρούσα συζήτηση, οι άνθρωποι συζητούν με επιχειρήματα και όχι με τη βαρύτητα που δίνει στα λόγια τους η υπόστασή τους. Ελπίζω, ως εκπαιδευτικός, να το λάβεις αυτό σοβαρά υπ’ όψη σου.
Sophia
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ και με εσένα. Το θέμα της ανάρτησης όμως αφορά τη δράση των δασκάλων-καθηγητών.
tsiailis
ΑπάντησηΔιαγραφήwelcome στην παρεα μας.
Για να τα κάνει αυτά κανείς πρέπει ξέρει το πως. Δυστυχώς όμως πολλοί καθηγητές Λυκείου και Γυμνασίου, αν και γνώστες των αντικειμένων τους, κάνουν άσχημα τη δουλειά τους λόγω έλλειψης παιδαγωγικής εκπαίδευσης.
Και δεν καταλαβαίνω βάσει ποιας λογικής είναι δυνατόν να μπεί κάποιος σε σχολείο χωρίς αυτή.
Άμπαν
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα. Αναναφέρομαι σε όλα. Την ώρα του μαθήματος πρέπει να γίνεται μάθημα. Μόνο μάθημα.
Όλα τα υπόλοιπα μπορούν κάλλιστα και χωρίς επιβάρυνση στον ελεύθερο χρόνο των καθηγητών ή δασκάλων, να πραγματοποιούνται τα απογεύματα ή το καλοκαίρι.
πχ
εκλογές για την ανάδειξη προέδρου του συλλόγου, μπορούν να γίνουν το καλοκαιρι.
Οι συνελεύσεις για τη λειτουργία του προβληματκού σχολείου θα γίνονται τα απογεύματα, για να μη διακοπεί η ροή του προγράμματος μαθημάτων γιατί, ως γνωστόν, οι διακοπές βγάζουν δασκάλους και μαθητές εκτός πορείας και μετά χρειάζεται χρόνος για να επανέλθουν.
Επί τη ευκαιρία...
Ως τώρα εδώ στην Πρέβεζα είχαμε δύο τέτοιες συνελεύσεις. Αν προσθέσεις τις δοκιμαστικές παρελάσεις, τις εκδρομές και τις αργίες, έχουν κάνει ένα αντί για δύο μήνες μάθημα.
Χαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά,
έχεις και δίκιο αλλά και άδικο
Γιατί αν πχ μια καθηγήτρια είναι και μάνα, και θέλει να πάει στο παιδί της το απόγευμα, είναι λογικό να μην θέλει να διεκπεραιώνει θέματα δουλειάς, εκτός ωραρίου.
Είμαι 1000% μαζί της σε αυτό (όπως και σε κάθε μάνα ή πατέρα, ή σύζυγο και πάει λέγοντας). Αυτή η ταύτιση της ζωής μας με την εργασία είναι πολύ αλλοτριωτική...
Ας λογικευτούμε λιγάκι ως είδος…
δε νομίζω να χρειαστεί να παρατήσει τα παιδιά της περισσότερο από μία φορα το μήνα, που είναι σημαντικά λιγότερο από τις άλλες εργαζόμενες γυναίκες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜία γιατρός πχ αφήνει τα παιδιά της περισσότερες μέρες και ώρες, μία πωλήτρια, μία καταστηματάρχις κτλ....
Οπότε λίγο λυπάμαι την δασκάλα και περισσότερο τις υπόλοιπες.
Ξέρεις τι είναι να αναγκάζεσαι να αφήνεις ανήλικο παιδί μόνο του γιατί οι δάσκαλοι έτσι θέλουν?
Ή να αναγκάζεσαι να το παίρνεις μαζί σου στη δουλειά ή να το αφήνεις σε ξένες γυναίκες ή να σε παίρνει τηλέφωνο ότι είναι στην παραλία "με την Τόνια" γιατί είχανε κενό μαθηματικά...
Για μένα ένας δάσκαλος που επιτρέπει να γίνεται αυτό είναι μεγάλη ξεφτιλα
άμπαν, σέβομαι πολύ το ότι είστε ακαδημαικός, αλλά αυτό δεν σας ανεβάζει καθόλου ψηλότερα από μας στη συζήτηση, όπως είπατε το επιχείρημα είναι που έχει σχέση. Ας πούμε εγώ είμαι συγγραφέας (που είμαι, έστω κι αν δεν με ξέρει ούτε η μάνα μου), αλλά δεν έχω υπόθεση στη συζήτηση σας, γιατί άλλα λέτε εσείς (διαδικαστικά που αντικαθιστούς διδακτικές ώρες) κι άλλα εγώ (ποιότητα μαθήματος). Γι' αυτό δεν θα ζητήσω να δεχτείς το επιχείρημά μου, γιατί δεν είναι χρήσιμο στη συζήτηση, όμως θα υποστηρίξω σθεναρά την αθηνόβιο, καθώς είπε ένα και μοναδικό αληθές. Ήδη οι ώρες που διδάσκει ένας δάσκαλος ή ένας καθηγητής είναι λίγες για τον όγκο ύλης που πρέπει να διεκπαιρεώσει. Ας μην τον επιβαρύνει λοιπόν το σύστημα επικουρικής συζήτησης επί των μαθημάτων και της συμπεριφοράς των μαθητών (που δέχομαι ότι κάποτε είναι ανεξέλεγκτη) αλλά ας γίνονται εβδομαδιαίες συναντήσεις με το διευθυντή εν ώρα που ο καθηγητής δεν διδάσκει. Με το να συναντούνται όλοι μαζί και να αφήνουν τους μαθητές με κενές κάθε λίγο, πετυχαίνουν απλώς περισσότερη ελευθέρωση του κτηνώδους διαισθητικού του μαθητή. Όταν χαλαρώνεις τις αλυσίδες διαχρονικά σε σχολική ώρα, μην τις τραβάς πίσω, το θηρίο θα γυρίσει και θα σε δαγκώσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι θα φταις εσύ, όχι τα παιδιά.
Κατηγορήσατε τα παιδιά ότι ήδη η μόρφωση τους είναι για τα μπάζα ήδη πριν την επιβαρύνει ο καθηγητής. Λυπάμαι για το σχόλιό σας. Πολύ απογοητεύτηκα.
Περίμενα να ακούσω "ο τρόπος που μορφώνουν τα παιδιά σε προδημοτική, δημοτική και γυμνασιακή ηλικία είναι για τα μπάζα" Αλλά εσείς, αν και ακαδημαικός με ευθύνη για τα λόγια σας, ειδικά αυτά που δημοσιεύονται, χρησιμοποιήστατε τη σειρά λέξεων 'μόρφωση των νεαρών ελλήνων'.
Διορθώστε με αν έχω λάθος.
Δεν σας επιτίθεμαι, απλά ζητώ επανατοποθέτηση αν το επιθυμείτε.
Εάν παραμείνετε στη θέση σας, θεωρώ στη συνέχεια της συζήτησης μας μετά από το επόμενο σας σχόλιο, δεδομένο ότι θεωρείτε ότι το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το φέρει η πολύ νεαρά νεολαία, πριν την εφηβεία, και όχι οι γονείς ή οι διδάσκαλοι.
Και τελευταίο ερώτημα.
Γιατί οι συζητήσεις που δίνουν κενή στους μαθητές έχουν πάντα χρονικό όριο όσο μία ή δύο περιόδους; Και το κουδούνι φέρει αίσιο πέρας;
Εγώ πάλι αθηνόβια τις λυπάμαι όλες, δεν διαχωρίζω «ένταση λάθος τακτικής» όλες λάθος κάνουν, επειδή οι άλλες κάνουν μεγαλύτερο, δε σημαίνει ότι θα επιβάλλω σε κάποια να κάνει «μικρότερο σκόντο». Η διαφορά αθηνόβια είναι ότι εγώ βλέπω μια κοινωνία που όλοι μας πρέπει να κάνουμε συμβιβασμούς για να ζήσουμε όλοι και όχι μια κοινωνία που πρέπει οι άλλοι να κάνουν σωστά τη δουλειά τους για να μην πλήττομαι εγώ…
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αθηνόβια tsiaili γνωρίζει πολύ καλά ότι η άποψή μου περί παιδείας είναι πως τα παιδιά έχουν καμένο εγκέφαλο πριν καν πάνε στο σχολείο και πως η παιδεία μας χωλαίνει από τα γεννοφάσκια μας, οπότε θεωρώ περιττό να επαναλαμβάνω κάθε τρείς και λίγο το ίδιο σχόλιο στον ιστοτόπο της, ή να εξηγώ καθημερινά τον εαυτό μου για πράγματα που έχουμε καλύψει νωρίτερα. Καλό θα ήταν λοιπόν αντί να στενοχωριέται κάποιος, να ζητά διευκρινίσεις. Ζητήθηκαν και δόθηκαν νομίζω.
Πέραν αυτών, η ύλη στα σχολεία είναι πολύ μεγάλη και εντατική, αλλά και λάθος θεσμοθετημένη από το υπουργείο παιδείας, αλλά και αυτό το έχουμε καλύψει παλαιότερα. Πέραν τούτου, ο δάσκαλος ο οποίος εκτελεί το ωράριό του ορθά, θεωρώ πως εργάζεται όσο χρειάζεται. Δεν χρειάζεται λοιπόν επιπλέον επιβάρυνση. Και σε τελευταία ανάλυση, αν συζητάμε για μία – δύο διδακτικές ώρες ανά μήνα, τσάμπα κάνουμε τη συζήτηση, η παιδεία δεν (θα έπρεπε να) στηρίζεται σε αυτές. Άλλωστε, ή συνολική στάση ζωής μου είναι: ελαττώστε τους ρυθμούς. Ας πάψουμε πια να υπερβάλλουμε ως είδος.
Το τελευταίο ερώτημα δεν το αντελήφθην…
Abban
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι το θέμα. Ότι δε μιλάμε για μια ή δύο ώρες το μήνα, αλλά για πολύ περισσότερες και εκεί είναι που χάνεται κάθε συνέπεια από την πλευρά των εκπαιδευτικών
Και να οι αναρωτικές, και τα τριήμερα, και τα σεμινάρια και οι συνελεύσεις και τα συμβούλια και οι αργίες και οι ημιαργίες και οι δοκιμαστικές παρελάσεις και τα κενά ...πως να γίνει δουλειά, αν δεν υπάρχει συνέχεια σταθερότητα και ρυθμός?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπαναλαμβάνω ότι το τίμημα για τους εκπαιδευτικούς είναι πολύ μικρό, μόλις δύο απογεύματα το μήνα, τρία μαζί με την ενημέρωση γονέων. Τίποτα δλδ. Απορώ γιατί φέρνεις αντίρρηση.
Αποφάσισε γιατί για τρία απογεύματα το μήνα, δεν είναι όλες οι πολλές ώρες που λες, μη φάσκουμε και αντιφάσκουμε, δεν πάει και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος, ανάλογα με το πως μας συμφέρει κάθε φορά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέραν αυτού, το σχολείο ΔΕΝ είναι μόνο γνώσεις. Εϊναι ένταξη στην κοινωνία. Αυτό το τραγικό που το έχουμε μετατρέψει σε πύλη στα πανεπιστήμια και χαλάει τη λειτουργία του, αλλά και δεν πετυχαίνει τελικά το σκοπό του, να δώσει δηλαδή τα βασικά εφόδια.
τρείς συνελεύσεις ή τρία συμβούλια δεν ισούνται με τρείς ώρες, όπως άφησες να εννοηθεί σε προηγούμενη απάντησή σου, αλλά με τρείς ολόκληρες ημέρες, δλδ 15 διδακτικές ώρες, περιπου.
ΑπάντησηΔιαγραφήοι 15 διδακτικές ώρες είναι πολύ πιο πολύτιμες από τα τρία απογεύματα που θα χάσουν οι συνελεύσαντες δάσκαλοι κάθε μήνα.
Εντάξει λοιπόν, δεν λυπάμαι. Ωρύομαι! Η εξήγηση που δώσατε και η τοποθέτησή σας είναι εντελώς παρανοική! Καμένα μυαλά πεντάχρονων παιδιών;;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι, τα θέλετε να μπορούνε να διαβάζουνε πριν πάνε πρώτη δημοτικού; Τα θέλετε να γνωρίζουν τις γραμματικές έννοιες όπως ρήμα, επίθετο, ουσιαστικό, επίρρημα; Τι τα θέλετε στα πέντε να μπορούν να κάνουν; Καμένα μυαλά, ε; Ε,, βέβαια, να έρχονται τα παιδιά στην πρώτη δημοτικού πακεταρισμένα και έτοιμα, για να μην χρειαστεί να κοπιάσει και να σκεφτεί πώς διδάσκουν τα 24 γράμματα πριν διδάξει τη λέξη, πριν διδάξει τον αριθμό. Πριν διδάξει στο μωρό την πρόταση ολόκληρη και την ανάγνωση, επειδή έτσι κερδίζει χρόνο και κατανοούν μόνο τα παιδιά που έχουν την υποδομή από το σπίτι επειδή η μάνα τους είναι ακαδημαικός!
Ας φροντίσει ο γονιός να γεννήσει ένα πανέξυπνο παιδί, μην δυσκολέψει το δάσκαλο των μεγαλοφυών.
Εσείς είστε ακαδημαικός. Στα πόσα σας γράψατε την πρώτη συλλαβή ή το όνομα σας; Στα τρία; Μπράβο σας.Και το παιδί σας; Στα τέσσερα;
Μπράβο σας που λέτε ότι φταίνε τα παιδικά χρόνια και όχι τα πρώτα δύο στην προδημοτική και στο δημοτικό.
Λυπάμαι και για τον ακαδημαικό σας εγωισμό που δεν επανατοποθετηθήκατε μετά την παρατήρησή μου. Τώρα όμως οι μετοχές σας χάσανε ακόμη περισσότερη αξία, δεν νομίζω κανείς που μας διαβάζει να ενστερνισθεί την εξτρεμιστική σας άποψη.
Δεν ήθελα να φτάσουμε εδώ, αλλά εγώ γίνομαι ταύρος όταν κατηγορούνε τα παιδιά οι εκπαιδευτικοί και όχι τους εαυτούς τους, και κάνουν κάθε λίγο συνελεύσεις για να δείξουν στα παιδιά ότι σχεδιάζουν πώς να καταστέλλουν την τεράστιά τους ορμή και την ανεξέλεγκτη κακία τους. Πότε δείξανε ότι κάνουν συνέλευση για να βελτιώσουν τις σχέσεις τους με τα παιδιά; Όταν συνεδριάζουν κεκλεισμένων των θυρών;
Αχ, είπατε ειρωνικά να μην στεναχωριέμαι. Για να μην είναι στενός ο χώρος, ανοίξτε τις κερκόπορτες των εγκεφάλων σας εσείς οι "ακαδημαικοί" με τις τεράστιες αγκύλες και πρώτοι εσείς πιέστε τους καθηγητές από κάτω για να πιεστούν οι από πάνω να μας κρίνουν εμάς τους καθηγητές με το σωστό τρόπο και να αποβάλλουν εμάς, κι ας είναι προς τέρψην των μαθητών αυτό. Γιατί κι οι μαθητές χρειάζονται δικαίωση. Γιατί σπάνια τιμωρείται ένας καθηγητής, και μόνο όταν κάνει κάτι πρακτικό ποτέ για λεκτικά παράτυπα. Μόνο αν κτυπήσει μαθητή ή αν ασελγήσει. Τι αστείο που είναι το τιμωρητικό σύστημα καθηγητλων!
Όλα αυτά να γίνουν για να μην καίμε εμείς τους εγκεφάλους των καθόλα πανέξυπνων Ελλήνων παιδιών, γιατί εμείς το κάνουμε. Διορθώστε με αν είμαι λάθος.
Επαναλαμβάνω. Περιμένω το επιχείρημά σας. Αν δεν καταλάβατε τι λέω να διαβάσετε από την αρχή όλα τα σχόλια.
Παρακαλώ
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήTsiailis, καμένα μυαλά σημαίνει ανίκανα να αντιληφθούν και να πάρουν τις γνώσεις από τους διδασκάλους. Όχι μυαλά που να γνωρίζουν ήδη να διαβάζουν ή ό,τι άλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήAthinovia, 2-3 απογεύματα δεν είναι δεκαπέντε διδακτικές ώρες και ποτέ δεν γίνονται 15 διδακτικές ώρες συνελεύσεις το μήνα όσο και αν θες να το υποστηρίξεις, ούτε εννόησα εγώ κάτι τέτοιο.
Σου ξαναλέω, είναι βλακώδες να παρουσιάζουμε τα πράγματα κάθε φορά από την οπτική γωνία που μας αρέσει. Θέσε σε απόλυτες βάσεις και με νούμερα τι ακριβώς εννοείς, αντί να γενικολογείς, και μετά βλέπουμε.
κοίτα
ΑπάντησηΔιαγραφήοι συνελεύσεις των δασκάλων είναι περίπου ένα ή δύο φορές το μήνα, δηλαδή δύο πεντάωρα, δύο σχολικές ημέρες.(2 οι κρατούμενοι)
μετά έχουμε 1 εκδρομή ( 1 ο κρατούμενος, το σύνολο τρείς)
μετά έχουμε μία αργία ( άλλος ένας κρατούμενος, τέσσερεις το σύνολο)
μετά έχουμε μία δοκιμαστική παρέλαση( άλλο ένα το κρατούμενο, πέντε το σύνολο)
Μοιράζω τις ημέρες ανά μήνα και κατά μέσο όρο χωρίς φυσικά να συνυπολογίσω ότι οι δοκιμαστικές παρελάσεις και οι αργίες είναι περισσότερες ορισμένους μήνες. Μιλάμε κατά προσέγγιση και αν υπάρχει σφάλμα τότε σίγουρα η πραγματική τιμή θα είναι μεγαλύτερη από αυτή που αναφέρεται, θέλω να το πιστέψεις αυτό.
Εν πάσει περιπτώσει, η ουσία είναι ότι 5 ημέρες το μήνα χάνονται, δλδ από τις 20 ημέρες οι 5, το 25%, το ένα τέταρτο είναι ώρες χαμένες, ώρες κατά τις οποίες δεν γίνεται μάθημα ούτε και τίποτα άλλο ουσίας αν κρίνω από την κατάσταση της δημόσιας παιδείας σήμερα. Μην το παίρνεις προσωπικά. Κι εγώ δασκάλα ήμουν κι έχω κι εγώ μέρος της ευθύνης.
Βάλε τώρα επί 8 μήνες η σχολική χρονιά ( πλην πάσχα και xmas) 5χ8=40 ημέρες το χρόνο. ένας μήνας πες εσύ.
Οι 40 σχολικές ημέρες που δεν γίνονται δεν μπορούν να αναπληρωθούν δυστυχώς γιατί άπαξ και ανέβουν οι θερμοκρασίες τον ιούνιο σιγά μην έχει κανείς τη συγκέντρωση ή τη δύναμη χαρακτήρος να αναπληρώσει τη χαμένη ύλη.
Είναι δυνατόν όμως οι δάσκαλοι και καθηγητές που κόπτονται για το καλο των παιδιών και για το μέλλον της παιδείας και της χώρας, να μειώσουν τον αριθμό των χαμένων ημερών από 40 ετησίως σε 30 ή ακόμα και 25.
Αν οι δοκιμαστικές παρελάσεις γίνονται την πρώτη ώρα εντός σχολείου, και μετά συνεχίζεται κανονικά το μάθημα, θα μπορούσαμε να γλιτώσουμε κι από κεί πολλές ώρες και μέρες διδακτικές.
Δεν είναι αυτό βελτίωση? Δεν είναι αυτό σημαντικό?
Ναι με βολεύει να εμπιστεύομαι το σχολείο και τους δασκάλους. Έτσι δεν θα ήταν το σωστό?
Κατ αρχάς, έχεις απόλυτο άδικο να συμπεριλαμβάνεις ότιδήποτε άλλο πέραν των συνελεύσεων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σχολείο δεν είναι πύλη για το πανεπιστήμιο αλλά μηχανισμός ένταξης στην κοινωνία. Συνεπώς καλύτερα θα ήταν να σοβαρευτείς και να λογαριάσεις τιε εκδρομές και τις άλλες εκδηλώσεις σαν εκπαιδευτικά ζητήματα.
Τώρα, τα παιδιά σου χάνουν 2 πεντάωρα το μήνα σε συνελεύσεις, και δεν σε πιστεύω, να το ξεκαθαρίσουμε, αλλά αν ισχύει, έχεις πέσει σε σχολείο περίπτωση. Μέχρι και στο σχολείο χειρότερης φήμης της Αθήνας πάντως να σε πληροφορήσω πως οι συνελεύσεις είναι 2 με τρείς το πολύ ώρες το μήνα.
Κατά τα άλλα, ειλικρινά, σοβαρέψου. Άκου η εκδρομή είναι «χασούρα», μετά μην περιμένεις να έχεις υγιές και σωστά κοινωνικοποιημένο παιδί και ευθαρσώς σου λέω, με αυτά που διαβάζω, δεν φταίει διόλου το σχολείο του γι’ αυτό.
Οπότε σοβαρέψου και σταμάτα να ξεσπάς στους άλλους ψάχνοντας για εξιλαστήρια θύματα. Γιατί στην Ελλάδα, αυτό γίνεται συνεχώς, ο καθένας ψάχνει εξιλαστήρια θύματα στους άλλους και στην συγκεκριμένη περίπτωση, το κάνεις κι εσύ.
θα ήθελα να ακούσεις τη μαρτυρία μου και να την κρίνεις όχι ως εκπαιδευτικός, αλλά σαν φίλος και να παρατήσεις το συγκαταβατικό ύφος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου μιλώ για πολύ υπαρκτά προβλήματα, χειροποιαστά και ανυπέρβλητα. Μεγάλες δυσκολίες στη καθημερινότητα αλλά και στο τελικό αποτέλεσμα της μόρφωσης των παιδιών ΜΟΥ. Σου μιλώ για μεροκάματα που έχασα, για καθυστερήσεις στην ύλη κτλ, που όπως λες και εσύ δεν τα βλέπω σαν εργαλεία επαγγελαματικής αποκατάστασης αλλά σαν μόρφωση και παιδεία και καλλιέργεια.
Αν οι συνελεύσεις και τα συμβούλια διαρκούν μία-δύο ώρες, τότε γιατί τα παιδιά χάνουν ολόκληρη την ημέρα? Προφανώς οι δάσκαλοι κωλοβαράνε, δίνοντας παράδειγμα ήθους και καλλιέργειας...(ε, μα! άκου τα αφού δεν με πιστεύεις!)
Αν υπαινίσσεσαι ότι λέω ψέματα, τότε κακώς συζητάμε. Αν εννοείς ότι εγώ μία σχετική με το επάγγελμα δεν έχω την κρίση να καταλαβαίνω τι τρέχει τότε και πάλι κακώς συνεχίζουμε τη συζήτηση.
Σε βεβαιώνω πάντως ότι η κατάσταση στην Πρέβεζα έτσι έχει και με άλλες μαμάδες σε άλλες πόλεις που έχω συζητήσει έτσι μου τα λένε και εκείνες. Ίσως βέβαια να είμαστε απλοικές γυναίκες που δεν ξέρουμε τι μας γίνεται και τα θέλουμε όλα έτοιμα και όλα όπως μας βολεύει...
Τι να σου πω. Ίσως εσύ είσαι τελικά ο απαξιωτικός. Μην κρίνεις από τον εαυτό σου γιατί η δική σου δουλειά έχει εντελώς διαφορετικές απαιτήσεις. Εσύ παραλαμβάνεις παιδιά πουήδη έχουν αποκρυσταλλώσει τα περισσότερα στοιχεία της κοινωνικοποίησής τους. Και ποιός φταίει για αυτό?
Νομίζω ότι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές με τη συμπεριφορά τους έχουν βάλει και αυτοί το χεράκι τους.(Μην αρχίσεις για τους γονείς. Μιλάμε για τους εκπαιδευτικούς τώρα)
Εχεις σκεφτεί ότι τα φυντάνια σου έχουν καταντήσει όπως είναι χάρη σε κάποιον δάσκαλο ή καθηγητή?
Μην το αποκλείεις ΚΑΘΟΛΟΥ!
επίσης να υπενθυμίσω ότι το μόνο που πρότεινα ήτανε να γίνονται τα συμβούλια και οι συνελεύσεις εκτός ωρών και ημερών λειτουργίας σχολείου. Άντε και το κοροϊδιλίκι με τις παρελάσεις να περιοριστεί λιγάκι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα τα υπόλοιπα δεν τα πείραξα.
Δεν υπαινίσσομαι τίποτε. Λέω ότι ή κάτι έχεις παρανοήσει, το παθαίνουμε όλοι μας πότε πότε, ή κάτι σε έχει στραβώσει και το τραβάς από τα μαλλιά, και αυτό το παθαίνουμε όλοι, ή έχεις πέσει, όσον αφορά στις συνελεύσεις, σε σχολείο περίπτωση που δεν χαρακτηρίζει το σύνολο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά, ειλικρινά, άμα μου χαρακτηρίζεις τις εκδρομές ή τις άλλες εκδηλώσεις κοινωνικοποίησης, ακόμα και τις παρελάσεις που όλο και κάτι συλλογικό δίνουν, κι ας διαφωνείς εσύ ίσως με αυτές, χαμένο χρόνο, ε δεν μπορώ παρά να σου πω ότι έχεις άδικο.
Σε τελευταία ανάλυση, σίγουρα δεν είσαι η μόνη ευσυνείδητη εκπαιδευτικός και θεωρώ επίσης τραβηγμένο από τα μαλλιά να μην υπάρχει κανένας τέτοιος στο σχολείο των παιδιών σου. Πέραν αυτών, τα σχολεία σήμερα, παραδέχομαι και το έχουμε πει πολλές φορές, έχουν τρελά προβλήματα, για τα οποία δεν είναι πάντα υπαίτιοι οι καθηγητές και δεν αποτελούν σίγουρα αυτοί τη ρίζα. Τώρα θα μπορούσες να καταφύγεις στην ουτοπική ωραιολογία «ας κάνουν καλά τη δουλειά τους», στην οποία συμφωνώ ως ιδεολογία, αλλά δεν έχω τέτοιου είδους απαιτήσεις όταν το σύστημα σε στραγγαλίζει κάθε φορά που πας να το κάνεις. Εγώ δεν πιστεύω όπως ενθυμάσαι πως η δράση μεμονωμένων ατόμων μπορεί να φτιάξει το σύνολο. Αντιθέτως θεωρώ ότι είναι ανίκανη να φτιάξει το οτιδήποτε.
Σε κάθε περίπτωση, καλή σου νύχτα, διότι έχω κάτι φυντάνια να περιμένουν να με ξεζουμίσουν αύριο.
Α και ενθυμήσου: «Η παιδεία δεν είναι θέμα του κάθε ανθρώπου χωριστά»
ΑπάντησηΔιαγραφήτι είναι παιδεία χωρίς γνώσεις ιστορίας, γεωγραφίας, μαθηματικών και έκθεσης και ορθογραφίας?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πως θα αποκτηθούν αυτές οι γνώσεις όταν το σχολείο υπολειτουργεί και όταν οι διδακτικές ώρες περιορίζονται τόσο απερίσκεπτα?
Δεν είπα να καταργηθούν οι παρελάσεις αλλά οι δοκιμές να γίνονται εντός σχολείου και για καναδυό ώρε μόνο ώστε να συνεχίζονται ταμαθήματα την υπόλοιπη ημέρα.
αγαπητή Αθηνόβιο,
ΑπάντησηΔιαγραφήμιλάμε τόση ώρα με την Άμπαν, αλλά μεταξύ μας καθόλου! :)
Μας απορρόφησε φαίνεται η διαφωνία μας και ο βαθμός σοβαρότητας του θέματος. Εμένα πάνω από όλα με ενοχλεί στην Άμπαν η αδυναμία ερμηνείας των σχολίων μας! (σχόλια, comments) Της γράφω ας πούμε για τα καμένα μυαλά που λέει για τα παιδια\ά λέγοντας χαρακτηριστικά,
"Καμένα μυαλά πεντάχρονων παιδιών;;;;;
Τι, τα θέλετε να μπορούνε να διαβάζουνε πριν πάνε πρώτη δημοτικού; Τα θέλετε να γνωρίζουν τις γραμματικές έννοιες όπως ρήμα, επίθετο, ουσιαστικό, επίρρημα; Τι τα θέλετε στα πέντε να μπορούν να κάνουν; Καμένα μυαλά, ε; Ε,, βέβαια, να έρχονται τα παιδιά στην πρώτη δημοτικού πακεταρισμένα και έτοιμα, για να μην χρειαστεί να κοπιάσει και να σκεφτεί πώς διδάσκουν τα 24 γράμματα πριν διδάξει τη λέξη, πριν διδάξει τον αριθμό. Πριν διδάξει στο μωρό την πρόταση ολόκληρη και την ανάγνωση, επειδή έτσι κερδίζει χρόνο και κατανοούν μόνο τα παιδιά που έχουν την υποδομή από το σπίτι επειδή η μάνα τους είναι ακαδημαικός!
Ας φροντίσει ο γονιός να γεννήσει ένα πανέξυπνο παιδί, μην δυσκολέψει το δάσκαλο των μεγαλοφυών."
Και πώς το ερμηνεύει αυτό το σχόλιο; Άκου!!!
Απάντησε ακριβώς έτσι:
"Tsiailis, καμένα μυαλά σημαίνει ανίκανα να αντιληφθούν και να πάρουν τις γνώσεις από τους διδασκάλους. Όχι μυαλά που να γνωρίζουν ήδη να διαβάζουν ή ό,τι άλλο."
Και αν το διαβάσεις προσεχτικά, θα δεις ότι το ύφος της έχει και εκπαιδευτικό, σχεδόν επικουρικό χαρακτήρα! Με κάτι που ερμήνευσε εντελώς λανθασμένα και που ήταν εντελώς καθαρό τι έλεγα!
Καλά, μιλάμε...
Και μετά σκέφτηκα, αξίζει να μιλάω με αυτή την ακαδημαικό; Είναι ακαδημαικός; Κι αν είναι, έγινε λόγω σπουδών; Ο καθένας μπορεί να πάρει τον τίτλο. Το θέμα είναι η αξιοποίηση του τίτλου.
Ένας ακαδημαικός που δεν αγαπά τα παιδιά είναι το ίδιο με τον καθηγητή που δεν αγαπάει τα παιδιά. και το θέμα μας είναι εκεί. Τα παιδιά δεν είναι σάκοι του μποξ, κι άμα τα βλέπεις έτσι το καταλαμβαίνουν από ένστικτο.
Θα προωθήσω το κείμενο σου σε ένα φίλο που είναι δάσκαλος
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι αν ο δάσκαλος ενδιαφέρεται για το επάγγελμα του τότε είναι από τα δυσκολότερα και απαιτητικότερα που υπάρχουν. Ήμουνα τυχερός και είχα μερικούς πάρα πολύ αξιόλογους καθηγητές.
Πως κρίνεις την Άννα Διαμαντοπούλου σαν υπουργό;
@Σοφία
Εγώ απλά θα πρότεινα, οι γονείς να αγοράζουνε και κανένα βιβλίο στα παιδιά τους, να τα μαθαίνουνε στοιχειώδεις καλούς τρόπους, να περνάνε ποιοτικό χρόνο μαζί τους, και μετά, δεν βλέπω τόσο πρόβλημα.
Αυτό που λες είναι ο ορισμός του αυτονόητου.
@athinovio
Έχω μία ένσταση στον υπολογισμό σου των "χαμένων" ορών του διδακτικού προσωπικού: για ποιο λόγο γίνονται μαθητικές παρελάσεις; Δεν θα ήταν χρησιμότερο αν αυτές τις ώρες οι μαθητές έκαναν γυμναστική;
@ΙωάννηςΚ (πρώην ioannisk)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχμ.. αν ήταν τόσο αυτονόητο όσο θα θέλαμε όλοι μας πραγματικά να είναι, δεν θα είχα φαρυγγίτιδα 9 μήνες το χρόνο...
Δεν ξέρω πόσο διαφορετική εμπειρία μπορεί να έχουμε για σχολεία, αυτό που ξέρω είναι πως πουθενά δεν υποστήριξα πως πρέπει να μην μαθαίνουμε ιστορία, ορθογραφία κοκ, ενθυμείσαι φαντάζομαι πως στηλιτεύω την άγνοιά τους ακόμα και σε πρωτοδεσμήτες που έχουν την τάση να τα θεωρούν άχρηστα. Δεν ξέρω γιατί πάντα πρέπει να πιάνεις το άκρο αυτού που λέω, αλλά αυτό που είπα είναι πως πρέπει να γίνονται όλα. Και με βάση την εμπειρία μου, δύο τρείς ώρες χαμένες το μήνα, συν άλλες πέντε να σου πω εγώ για κοινωνικές εκδηλώσεις πάσης φύσεως (γιορτές όλων των ειδών συμπεριλαμβανομένου των παρελάσεων, είναι πολύ λιγότερες από πέντε το μήνα σε μέσο όρο) δεν θα δημιουργήσουν πρόβλημα στη διδακτική διαδικασία, αντιθέτως θα την βελτιώσουν, εκπαιδεύοντας παράλληλα τα παιδιά σε ένα ομαδικό πνεύμα και δείχνοντας τους ότι η ζωή δεν είναι μόνο δουλειά, ώστε να τα βοηθήσει έτσι να κάνουν την δουλειά πιο ευχάριστα, έχοντας να περιμένουν κάτι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν έχεις πέσει τώρα σε σχολείο περίπτωση, τι να σου πω, δεν γνωρίζω. Αλλά συνεχίζω να πιστεύω πως γίνεσαι υπερβολική. Τα παιδιά άλλωστε σήμερα, απαιτούμε να είναι οι πιο «βαριά» εργαζόμενοι, έτσι όπως έχουμε κάνει το πρόγραμμά τους. Πραγματικά, δεν είναι καθόλου παράξενο που καίγεται το μυαλό τους. Πάντως ήδη και η Σοφία όπως είδες σου υπέδειξε πως και με βάση τη δική της εμπειρία τα σχολεία δεν είναι όπως τα περιγράφεις. Το κυριότερο σφάλμα πάντως του σημερινού σχολείου, το οποίο αναγνωρίζεται από όλους παρότι το υπουργείο αδιαφορεί στην πράξη, είναι πως το σχολείο είναι μόνο μάθημα, στείρο μάθημα, χωρίς να βοηθάει την πνευματική ανάπτυξη.
Πέραν αυτών, αν συζητάς για δύο τρείς διδακτικές ώρες, είναι εντελώς παράλογο το να συζητάμε καν αν θα γίνουν εντός ή εκτός μαθήματος. Δεν είναι αυτές που θα κάνουν τη διαφορά.
(Μην αφήνεις τους νέους επισκέπτες καλέ χωρίς φοντάν, έχουν που έχουν μυωπία, μη φύγουν πεινασμένοι…)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις απόλυτο δίκιο, αλλά να σου πώ πως γενικά σεν υπάρχει δάσκαλος με την βαθύτερη έννοια του όρου καθώς κανείς δεν κάνει τον κόπο να έρθει σε ψυχική επαφή με τα παιδιά και να αναπτύξει προσωπικότητες και χαρακτήρες. Άλλοτε δεν του επιτρέπεται από το ίδιο το σύστημα, ή αν έχει την διάθεση, είναι ανίκανος, ακόμα και με ανήθικες διαθέσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς οι περισσότεροι είναι (ή μετατρεπονται στην πορέια) απαράδεκτοι για να έρχονται σε επαφή με παιδιά αλλά και για να διδάσκουν και δε σηκώνουν και κουβέντα όταν τρίζει η θεσούλα τους κάτω από την πρόταση για αξιολόγηση...
Άστα!!!