- Πολλές γυναίκες θεωρούν ότι έχουν σοβαρούς λόγους να κάνουν υπομονή, όχι για τον εαυτό τους αλλά για τους άλλους. Για τα παιδιά, για την οικογενειακή ηρεμία, για να μην πικράνουν κάποιον, για να στηρίξουν ψυχολογικά, για να ενθαρρύνουν, συχνά πνίγουν αυτά που έχουν να πουν, δαγκώνουν τη γλώσσα τους και συνεχίζουν να διαφεντεύουν την πατριαρχική οικογένεια μόνες. Κάτι άλλο που κάνουν είναι να βάζουν σε αναμονή τις επιθυμίες τους για να δώσουν προτεραιότητα στις ανάγκες των αγαπημένων προσώπων.
- Αρχικά, αυτό είναι από μόνο του μία ηθική ικανοποίηση. Τους βλέπει ευτυχισμένους και χαίρεται το είναι της. Δεν χρειάζεται τίποτα άλλο.Ξέρει ότι κάνει το σωστό.
- Σιγά σιγά έρχεται η κούραση. Αρχίζει να πίνει καφέδες. Στο τέλος της ημέρας η κούραση αξίζει τον κόπο.
- Μετά οι καφέδες αυξάνονται. Η κόπωση φαίνεται, αλλά συνεχίζει πιέζοντας τον εαυτό της, γνωρίζοντας ότι αυτό ήταν που ήθελε πάντα και ότι αυτό αξίζει για εκείνη περισσότερο από όλα. Ε, δεν πειράζει που έχασε εκείνο το έργο. Άλλωστε, τί είναι σημαντικότερο: μία ταινία ή εκείνοι? Να πάει στα τσακίδια η ταινία.
- Κάποτε, καθώς οι στιγμές της κούρασης γίνονται ολοένα και περισσότερες,χάνεται σταδιακά η χαρά και η υπερηφάνεια που ήταν το αρχικό κίνητρο και μένει η συνήθεια και το άγχος. Λίγοι πιάνουν αυτή την αλλαγή γιατί ακόμα εξακολουθεί να εκτελεί τα καθήκοντά της όπως πριν. Χωρίς να γίνει αντιληπτό ούτε καν από την ίδια, είναι πιθανό να αρχίσει να βλέπει τους αγαπημένους ανθρώπους σαν αιτήματα :"Τι θέλει αυτός τώρα?"
- Ζητάει βοήθεια αλλά πολλές φορές δεν εισακούγεται. Την εμπιστεύονται όλοι τόσο πολύ που δεν έχουν καμμία αμφιβολία. Θα τα καταφέρει.
- Ίσως να νιώσει μόνη της, ίσως να βάλει τις φωνές, ίσως να κλάψει, αλλά τις περισσότερες φορές θα συνεχίσει με το ζόρι.
- Όλα όσα έχει στερηθεί, θα βγούν σαν παράπονο, σαν πίκρα και απωθημένο. Σαν τη Μήδεια, θα θυμηθεί ότι απέμεινε ο εαυτός της. Θα θελήσει να κάνει αυτά που εκείνη πραγματικά θέλει αλλά πουθενά δεν θα είναι η απόλαυση γιατί μέσα της θα υπάρχει η απογοήτευση: κανείς δε νοιάζεται για τις μαμάδες.Όλες οι απολαύσεις θα είναι μοναχικές και βεβιασμένες γιατί μέσα τους κρύβεται και η σκέψη όλων των χαμένων χρόνων. Δεν θέλει να συνεχίσει άλλο για τους άλλους.
- Κάπου τότε αρχίζει και η εμμηνόπαυση, από μόνη της ένα κοινωνικό στίγμα: "Να κοιτάξεις τις ορμόνες σου!" είναι η καθιερωμένη απάντηση στις αγωνίες της.Πάνω που όλα έδειχναν να παίρνουν το δρόμο τους, εκείνη πρέπει να ξαναπεράσει εφηβεία, μόνο που τώρα κανείς δεν το βρίσκει χαριτωμένο. Η συμπεριφορά της θα είναι ανεξήγητη και θα διώξει μακρυά της τους ανθρώπους, ίσως και τον σύντροφό της. Θα την απορρίψουν για αυτό που είναι.
- Δεν είναι ανάγκη να γίνει έτσι. Δεν είναι ανάγκη να γίνει ούτε το αντίθετο, δηλαδή να τα παρατήσει κανείς όλα, γιατί με την παραίτηση χάνεται η αυτοεκτίμηση.
- Πολλές γυναίκες χαίρονται τη ζωή από νωρίς πρίν η αγανάκτηση κάνει ρίζες, πολλές γυναίκες δεν αφήνουν εκκρεμότητες με τον εαυτό τους.
Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009
Σώπα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Για μένα, μόνο η ειλικρίνεια φέρνει την ισσορροπία και την ηρεμία. Μαζί με τον σεβασμό. (Την αγάπη την θεωρώ δεδομένη.)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αυτολύπηση είναι μια πρόκληση που όλοι μας καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλές φορές όμως δεν έχει τόση σημασία σε τι συμβιβάζεσαι αλλά το γιατί.Όχι τι παραχωρείς ή απαρνείσαι αλλά για ποιον και για ποιό λόγο.
Η μακροχρόνια κούραση αν συνδυαστεί με 2-3 αναποδιές μπορεί να μας φέρει μεγάλη μαυρίλα , αλλά δεν είναι καλός σύμβουλος.
Το καλύτερο είναι όταν συμβεί αυτή η συγκυρία να κάνουμε αγάντα περιμένοντας εποχές μεγαλύτερης διαύγειας οι οποίες θα έρθουν σίγουρα.
Sophia
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ στήριξη από τα αγαπημένα πρόσωπα είναι σημαντική, αλλά πολλές γυναίκες δεν μιλάνε. Φορτώνουν τον εαυτό τους μέχρι που να σκάσει.
Θεωρώ ότι αν δεν προσέξεις τον εαυτό σου, δεν σε προσέχει κανείς. (όχι εσύ προσωπικά. γενικά)
ενικολο
ΑπάντησηΔιαγραφήναι, πρώτα επίλυση και μετά όλα τα άλλα. Παίρνει χρόνο αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Πολλές γυναίκες δεν εχουν αυτή τη δυνατότητα και άλλες βρισκουν αυτή την κατάσταση σαν ευκαιρία να τραβήξουν την προσοχή: την προσοχή του άρρωστου.
Πριν φτάσει κανείς,εεε,...καμμία εννοώ, σε αυτό το σημείο, μπορεί να ζήσει μία πιο πλήρη ζωή ώστε την ώρα εκείνη να είναι ηπιότερο ή και αμεληταίο το "δράμα" της.
Θάθελα να πω σε όλες αυτές τις γυναίκες-μαμάδες που αναφέρεις ότι θα πρέπει να έχουν κατά νου πως υπάρχουν και χειρότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μπορούσε πιχι να είχαν γεννηθεί στο Ιράν και να είναι υποχρεωμένες να κυκλοφορούν με τη μπούργκα χειμώνα καλοκαίρι (στο καλύτερο) ή να ήταν κλεισμένες σε κανα χαρέμι στη Σαουδική Αραβία (στο ακόμα χειρότερο).
Με λίγα λόγια, το μη χειρότερα θα πρέπει να είναι ο μπούσουλας που θα μας κάνει να αντιμετωπίζουμε τις όποιες δυσκολίες της ζωής με αισιοδοξία!
Είναι εύκολο; Όχι, αλλά η προσπάθεια είναι που μετράει…
καλημέρα syneas
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, έχεις δίκιο. Να βλέπει η καθεμία τα καλά που έχει και να ξεκινάει με αυτά να εκτιμάει τη ζωή.
Αγάπη σημαίνει εκτός των άλλων, να βοηθάς τον άλλο και να θες να τον ξεκουράζεις! Όχι μόνο από τον έναν αλλά και από τον άλλον. Μια δουλειά γίνεται πιο εύκολα και πιο γρήγορα όταν την κάνουν δύο μαζί!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜερικές φορές, οι μητέρες είναι ακραίες και υπερβολικές...νομίζουν πως αν στερήσουν από τα παιδιά τους μια ώρα κουβέντας για να κοιτάξουν λίγο τον εαυτό τους, θα δημιουργήσει ψυχολογικό στα παιδιά τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάνουν οτιδήποτε περνάει από το χέρι τους για να μην έχουν τύψεις μεθαύριο...εγωιστικό αυτό ε?
Κι όμως όταν το ντύσεις με πολύ φροντίδα και απόλυτη αφοσίωση γίνεται αλτρουιστικό...
Όλοι μέσα σε μια οικογένεια έχουν ανάγκες και υποχρεώσεις και η Ελληνίδα μητέρα πρέπει να το βάλει καλά στο κεφάλι της πριν καταλήξει σε κανα ψυχίατρο.Ένα σωστό πρόγραμμα και μια σωστή οργάνωση των ρόλων σε μια οικογένεια αφήνει πολύ χρόνο σε όλους, να τον ξοδέψουν όπως θέλουν.Το αμέσως επόμενο βήμα είναι να κοιτάξουμε μέσα μας να δούμε τι εννοούμε διασκέδαση... σε μένα φερ ειπείν τρελή ώρα διασκέδασης είναι να έχω τα παιδιά του νηπιαγωγείου και να παίζουμε...είμαι άρρωστη το ξέρω!!!
Αλλά το σημαντικότερο είναι ότι κάνουμε να μην το κάνουμε με τύψεις.