Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009

Για να Γίνει σωστά, πρέπει να το Κάνεις σωστά

  • Πράγμα δύσκολο στη χώρα της πατέντας.
  • Η πατέντα είναι απαραίτητη μόνο όταν όλα τα άλλα δεν έχουν αποτέλεσμα, άρα την χρησιμοποιώ μία στις χίλιες, όταν δεν γίνεται αλλιώς.
  • Όμως, ποιός ο λόγος να δυσκολευτώ ο άνθρωψ? Γιατί να διαλέξω τον συμβατικό, δύσκολο δρόμο αφού με την πατέντα όλα γίνονται γρήγορα και όλοι μένουν ευχαριστημένοι?
  • Ο λόγος είναι ότι η πατέντα είναι προσωρινό μέτρο, που σε χρησιμεύει για να σου δώσει λίγο χρόνο μέχρι να σκεφτείς μία κανονική λύση. Σύντομα όμως θα χρειαστεί να αντιμετωπίσεις σοβαρά το κάθε πρόβλημα.
  • Το "σοβαρά" όμως, είναι δύσκολο. Κοστίζει σε χρόνο, ενέργεια και, πάνω απ'όλα, σε χρήμα. Έρχεται η ώρα της επένδυσης λοιπόν, και λέει ο άνθρωψ: πως θα γίνει να κερδίσω όσο το δυνατόν περισσότερα, ξοδεύοντας όσο το δυνατόν λιγότερα? Η λύση φυσικά είναι η πατέντα. Αντί να βάλω τους παίκτες να μάθουν πως να αλλάζουν μπαλλιές χωρίς να εκτίθενται, αγοράζω μερικά υποκείμενα και όποιος πάει να φέρει αντίρρηση, του τσακίζω τα κουτάλια. Του χρόνου, που θα έχω πάλι το ίδιο πρόβλημα, πάλι θα επιστρατεύσω την πατέντα. Έρχεται βέβαια και η ώρα της κρίσης. Πάς στην Ευρώπη και γίνεσαι ρεζίλι διεθνώς, μιας κι εκεί δεν τις ξέρουν τις πατέντες, οπότε παίζουν πραγματικό ποδόσφαιρο, πάει το πριμ. Είσαι κερδισμένος?
  • Το ίδιο και στην πολιτική. Γιατί να μπώ στον κόπο να μορφώσω τον κάθε ανίδεο? Γιατί να οργανώσω την εργασιακή ζωή? Γιατί να κυνηγάω τους φοροφυγάδες είναι και πολλοί παναθεμά τους? Αντί αυτού, στρογγυλοκάθομαι, απλώνω τις χερούκλες μου σε ότι βλέπω και αφήνω τα παιδιά στην αυλή να κάνουν ότι θέλουν. Δίνω μερικές προμήθειες, παίρνω κάποιες άλλες, θα βγάλω και κάμποσα φράγκα από την προστασία, μία χαρά! Όλοι ευχαριστημένοι. Αντί να γίνομαι κακός, φέρομαι έξυπνα και κερδίζω από παντού.
  • Το κακό είναι ότι η μία πατέντα φέρνει την άλλη. Στο τέλος φτάνεις να έχεις ένα οικοδόμημα στηριγμένο εξ'ολοκλήρου σε πρόχειρες λύσεις που σαμποτάρουν η μία την άλλη. Για να φτιάξεις το ένα πράγμα πρέπει πρώτα να λύσεις χίλια άλλα, που υπολειτουργούν και αυτά.
  • Αν έχεις έναν πληθυσμό αμόρφωτο, απαιδαγώγητο, απογοητευμένο και αντιδραστικό, τότε δεν θα έχεις ποιός να σου φτιάξει ένα σουφλέ φράουλας της προκοπής, για να σε δεί ένας γιατρός θα πρέπει να ξενιτεύεσαι, δεν θα υπάρχει κανένας αξιόλογος να οργανώσει την πυρασφάλεια του ανάκτορου στη λοφοπλαγιά πάνω από τη θάλασσα. Ακόμα και το ρούχο που φορείς θα πρέπει να πας Ιταλίες και Νιουγιόρκες να το φέρεις. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να μην μπορείς με τίποτα να φτάσεις σε φινέτσα και γούστο τους ξένους ομόλογούς σου, που λάμπουν λες και βγήκαν μόλις από τον παράδεισο. Δίπλα τους θα μοιάζεις άγαρμπος, χοντροειδής και άτεχνος συγγενής από το χωριό, όπως ακριβώς οι πολίτες σου. Το σπίτι σου, σε σύγκριση με τα δικά τους θα φαίνεται σαν χτισμένο από πλαστελίνη, ακριβώς όπως η χώρα σου.
  • Μπορείς βέβαια να συνεχίσεις για κάμποσο καιρό. Να χτίσεις τη μία πατέντα πάνω στον αέρα της άλλης, κι όποτε σε ρωτάνε "Τί θα κάνουμε αν όλα πάνε στραβά?" απαντάς "Τότε βλέπουμε", σίγουρος ότι κάποιο κόλπο θα έχεις σκεφτεί μέχρι τότε. Όταν όλα πάνε στραβά, όμως, το μυαλό σου θα έχει γίνει νωθρό από την αργία. Το κορμί σου θα έχει πλαδαρέψει από την καλοπέραση και θα είσαι ανίκανος να κάνεις οτιδήποτε, θα είναι το τέλος, γιατί συν τοις άλλοις, δεν θα σε πιστεύει πια κανένας. Τότε δεν θα έχεις τίποτα άλλο να κλέψεις. Θα είσαι ένας κακομοίρης, δευτεροκλασσάτος άρχοντας, όπως οι φύλαρχοι των Παπούα που ζούν σε αχυροκαλύβες και διαφεντεύουν τρία βόδια.
  • Άρα, όταν θαυμάζουμε μία οργανωμένη κοινωνία, πρέπει να ξέρουμε ότι οι πολίτες της δέχθηκαν να είναι οργανωμένοι, ακόμα και όταν αυτό δεν το καταλάβαιναν ή ,με το φτωχό τους το μυαλό, τους φαινόταν λάθος. Όταν θαυμάζουμε ένα αρμονικό κήπο, πρέπει να ξέρουμε ότι κάποιος μπήκε στον κόπο να τον ποτίσει και να τον καλλιεργήσει. Όταν βλέπουμε έναν μορφωμένο άνθρωπο ή σωστό επαγγελματία πρέπει να εκτιμούμε ότι για να φτάσει σε αυτό το σημείο δούλεψε και διάβασε περισσότερο από άλλους και όταν βλέπω ένα πεντακάθαρο νοσοκομείο εκτιμώ ότι κάποιος πλήρωσε και κάποιος κουράστηκε αλλιώς αυτό δεν θα γινόταν. Όταν βλέπουμε έναν μαθητή έξυπνο και μελετηρό τότε αυτό είναι γιατί ο δάσκαλος που ασχολήθηκε μαζί του αγαπάει τη δουλειά του και σέβεται τον εαυτό του. Όταν βλέπουμε ένα εκλογικό σώμα ώριμο και συνειδητοποιημένο, τότε πρέπει να ξέρουμε ότι κάποιος φέρθηκε σωστά σε αυτό το σώμα, ακόμα κι αν φαινομενικά θα κέρδιζε δύο τάλαρα παραπάνω ληστεύοντάς το.
  • Η καλωσύνη είναι επένδυση.

3 σχόλια:

  1. Εεε δεν ξέρω σε τι αναφέρεσαι όταν λες «πατέντα», αλλά, αν αναφέρεσαι στην πραγματική έννοια του όρου, τότε σημαίνει ότι απλά πρέπει να πληρώσεις δικαιώματα για τη χρήση της – αυτό δεν εγγυάται τα αποτελέσματα.
    Αν αναφέρεσαι μεταφορικά σε κάτι καινοτόμο, φυσικά και είμαι της άποψης ότι είναι καλύτερο από την παρωπιδική ακολούθηση «συνταγών». Το καινοτόμο δεν είναι απαραίτητα προσωρινό, εκτός και αν δεν είναι καινοτόμο αλλά «πασάλειμμα», κάτι το οποίο σίγουρα δεν αποτελεί πατέντα, με κανέναν από τους ανωτέρω ορισμούς.
    «Οργανωμένη κοινωνία»…
    Μάλιστα…
    Ας αφήσουμε κατά μέρος το οργανωμένη…
    Ας επικεντρωθούμε στο κοινωνία…
    Η κοινωνία υπάρχει μόνο και μόνο για να αλληλοβοηθιούνται τα μέλη της…
    Αν λοιπόν δεν φτιάξουμε «κοινωνία», το «οργανωμένη» είναι ούτως ή άλλος… «αστικός μύθος»…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ακριβώς σαν τον κούκο και τα παράσιτα...
    Χμ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. άμπαν
    πατέντα εννοω το κόλπο, τη φαεινή ιδέα, το ημίμετρο, όπως για παράδειγμα όταν αντί να ράψεις το γύρισμα του παντελονιού να το κολλήσεις με συρραπτικό ή σελοτέιπ.Το πασάλειμα, όπως λες κι εσύ.

    Σοφία
    ακριβώς

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Βράζει το καζάνι!