Καζάνι Στατς

• Παρακολουθώντας τις μετρήσεις που προσφέρει ο μπλόγκερ για το καζάνι μου, παρατηρώ ότι οι δημοφιλέστερες αναρτήσεις ήταν εκείνες που άπτονταν ευαίσθητων θεμάτων.
• Ωστόσο, τα αποτελέσματα παρουσιάζουν μία ιδιομορφία. Κάποιες αναρτήσεις γίνονται άμεσα δημοφιλείς, δηλαδή με την πρώτη τους δημοσίευση σχολιάζονται και δέχονται πολλές επισκέψεις, όπως εκείνη που είχε σα θέμα τις ιδιαιτερότητες κάποιων επαγγελμάτων, ωστόσο κάποιο διάστημα μετά ξεχνούνται και η μόνη τους δημοτικότητα ήταν εκείνη η αρχική. Αντιθέτως, κάποιες άλλες αναρτήσεις μπορεί να μην έτυχαν τόσο μεγάλης αποδοχής, αλλά να είναι κατά κάποιο τρόπο διαχρονικές, δλδ να δέχονται συχνές επισκέψεις, αν και σε μικρές δόσεις, όπως κάποιες αναρτήσεις περί φαγητού, όπως αυτή με τις κρέπες ή εκείνη με την κοτόσουπα που βλέπω στο μετρητήρι ότι δέχονται τουλάχιστον μία επίσκεψη καθημερινά, αν και όταν πρωτοδημοσιεύτηκαν δεν σημείωσαν περισσότερες από τριάντα προβολές. Προφανώς, έκτοτε υπήρξαν πολλές μαμάδες που βρέθηκαν στη θέση να μην έχουν έμπνευση ως προς το τι να ταίσουν τα μανάρια τους. Ακόμα μία ανάρτηση που προκύπτει διαρκώς στις αναζητήσεις είναι εκείνη για αυτό το μπάνικο παιδί, το Λοβέρδο, με τίτλο "Παντρεμένοι και οι Δυό".
• Προφανώς υπάρχουν πολλοί αμαρτωλοί στην Ελληνική επικράτεια...
• Μέχρι πρότινος, δημοφιλέστερη ανάρτηση ήταν μία από τις εξής δύο, θρησκευτικού περιεχομένου, είτε εκείνη στην οποία υποστηρίζω μέσες άκρες ότι άθεος ή όχι, αν είσαι λεφτάς τότε είσαι ένα βδέλυγμα, είτε η άλλη στην οποία υποστηρίζω ότι η θρησκεία αποτελεί απλά ένα κοινωνικό εργαλείο το οποίο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε με καλύτερο τρόπο.
• Η ανάρτηση που έκανε την διαφορά ήταν εκείνη με τον δόκτορ χάουζ, γιατί όχι μόνο υπήρξε εξαρχής δημοφιλής αλλά και διαχρονικά συνεχίζει να εμφανίζεται σε καθημερινή βάση στα αποτελέσματα της αναζήτησης, όποτε κάποιος πληκτρολογεί το όνομα του περίφημου εκνευριστικού γιατρού.
• Πολλές, έγιναν δημοφιλείς κατά τύχη, επειδή πολλά άτομα δεν έψαχναν κάποια πληροφορία ή κείμενο, αλλά επειδή προκύπτουν στην αναζήτηση των εικόνων, όπως εκείνη με τα χαμστεράκια ή εκείνη με τα παπαγαλάκια. Αυτές δεν τις λαμβάνω υπόψιν, ωστόσο να που προκύπτουν όλην ώρα στο μετρητήρι, και μάλιστα φιγουράρουν κάπου στην κορυφή.
• Μπορώ να πω ότι σε μεγάλο ποσοστό, οι αναρτήσεις που έγραψα με πάθος, με ένταση και προσωπική έκθεση ήταν αυτές που έγιναν πιο αγαπητές και μάλιστα παρατήρησα ότι συχνά, μία πολύ επιτυχημένη ανάρτηση, με πολλές επισκέψεις, δεν είχαν καθόλου σχόλια ή αν είχαν θα ήταν λιγοστά.
• Κάποιες άλλες δημοσιεύτηκαν, όπως εκείνη που δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική έκδοση της ελευθεροτυπίας (αν και τώρα θέλει πολύυυυ ψάξιμο για βρεί κανείς το λινκ) και μία ανάρτηση ξέσπασμα που διαβάστηκε από τον πορτοσάλτε σε κάποια εκπομπή.
• Προσωπικά, αγαπημένες μου είναι περισσότερο εκείνες στις οποίες είχα πολλά απωθημένα ακόμα να βγάλω, όπως αυτή και αυτή, αλλάόπως όλοι γνωρίζουμε, το πως βλέπουμε ο καθένας τον εαυτό του δεν συμπιπτει πάντα με το πως μας βλέπουν οι άλλοι.
• Και, όπως όλοι γνωρίζετε, κάθε ποστ έχει και το τραγουδάκι του, όλα για τον Έρωτα.