Τα Χαμστεράκια του Γουίσκερ

Το Athinovio στην προηγούμενη ανάρτηση μίλησε για έναν παχύσαρκο, ο οποίος επειδή δεν μπορούσε να ελέγξει την όρεξή του, αναγκάστηκε να καταφύγει στην ακραία λύση του να δεθεί χειροπόδαρα για να μην μπορεί να φάει. Ύστερα σχολίασε "Αν μπορούσαμε να σωθούμε μόνοι μας, τότε γιατί δεν το κάναμε;" . Νομίζω πως η παρομοίωση είναι σαφής, και θα απαντήσω με μια πραγματική ιστορία. Ένας επιστήμονας-εφευρέτης, ο Γουίσκερ, από το Γουισκόνσιν της Αμερικής, εφηύρε μία συσκευή που του επιτρέπει να συνεννοείται με χάμστερ, πάνω σε κάποια βασικά νοήματα. Επίσης, εφήυρε έναν τρόπο για να παράγει ικανοποιητική ηλεκτρική ενέργεια από τις ρόδες που είναι μέσα τα χάμστερ και τρέχουν, συνδέοντάς τα με πηνία. Το σύστημα αυτό ήταν πολύ αποτελεσματικό. Είχε τα χάμστερ να τρέχουν 8 ώρες την ημέρα, και παρήγαγε αρκετή ηλεκτρική ενέργεια ώστε να συντηρεί όλο του το σπίτι χωρίς να είναι συνδεδεμένος σε ηλεκτροδοτικό δίκτυο και να πληρώνει λογαριασμούς. Τις υπόλοιπες ώρες τα άφηνε να παίζουν, τα χάιδευε και τους μιλούσε. Η οικονομία που έκανε, όμως, από τους λογαριασμούς, του επέτρεψε να αγοράσει ηλεκτρική συσκευή μασάζ για τις πατούσες του, μηχανή του εσπρέσσο, τζακούζι και διάφορα άλλα. Η ενέργεια που παρήγαγαν τα χάμστερ άρχισε να μην είναι αρκετή για όλες αυτές τις συσκευές. Αρχίσαν να γίνονται οι πρώτες διακοπές ρεύματος. Ο Γουίσκερ σκέφτηκε έναν τρόπο να κάνει τα χαμστεράκια πιό παραγωγικά. Διάλεξε μερικά χαμστεράκια, τα έβγαλε απ τα κλουβιά τους, τα έβαλε σε μεγαλύτερα κλουβιά, με πολύ φαγητό, ανέσεις, και μπόλικες χαμστερίνες για να πηδάνε. Ύστερα είπε στα άλλα χάμστερ "Αυτοί εδώ είναι τα πιό παραγωγικά χάμστερ, και τους επιβραβεύω. Όσοι από σας τρέξουν πιό γρήγορα και για περισσότερες ώρες, θα πάρουν τη θέση τους" Επίσης, καθώς τα χαμστεράκια τρέχαν, τους πρόβαλλε εικόνες από ελεύθερα χάμστερ, που τρώνε καρύδια και αντιμετωπίζουν φυσικούς κινδύνους. Τους είπε "Βλέπετε τί περνούσαν οι πρόγονοί σας; Εγώ σας ταίζω τις καλύτερες ζωοτροφές, σας κρατάω μακριά απ τις γάτες, και το μόνο που ζητάω είναι να τρέχετε 10 ώρες την ημέρα, κατά μέσο όρο". Τα χαμστεράκια, όντας μικρά τρωκτικά με μικρό εγκέφαλο, και έχοντας περάσει όλη τους τη ζωή τρέχοντας, δε μπορούσαν να κάνουν πολύπλοκες σκέψεις. Δε μπορούσαν να συλλογιστούν πως ο λόγος που δε μπορούνε να φάνε καρύδια, είναι επειδή ο Γουίσκερ τα τάιζε ζωοτροφές με το ζόρι, και το στομάχι τους έχει παραλύσει. Ούτε μπορούσαν να σκεφτούν πως ο λόγος που δεν έχουν μάθει να αντιμετωπίζουν μόνα τους, τους φυσικούς κινδύνους, ήταν ότι ο Γουίσκερ τα είχε φυλακισμένα εκ γενετής. Αντ' αυτού, νιώθαν ευγνωμοσύνη προς το Γουίσκερ, και ενοχή , που αυτός τους πρόσφερε τόσα πολλά και αυτά κάναν τόσο λίγα. Οι εγκέφαλοί τους λειτουργούσαν απλά: ρίχναν μία ματιά στα χάμστερ που ο Γουίσκερ είχε βάλει να αράζουν, και σκεφτόντουσαν πως πολύ θα θελαν να ναι έτσι, και πως η ζωή μπορεί να ναι δύσκολη, αλλά όποιος προσπαθεί τελικά ανταμείβεται. Ρίχναν μια ματιά στα slides με τα χάμστερ στην άγρια φύση, και φοβόντουσαν το άγνωστο. Και τρέχαν με όλο μεγαλύτερο πάθος. Το σύστημα αυτό λειτουργούσε άψογα για πολλά χρόνια. Όποτε ο Γουίσκερ είχε μεγαλύτερες απαιτήσεις σε ενέργεια, αντικαθιστούσε τα αραχτά χάμστερ με νέα, τους έδινε περισσότερο φαγητό και χαμστερίνες, και έκανε τα slides που βλέπαν τα υπόλοιπα χάμστερ πιό τρομακτικά κάθε φορά. Δυστυχώς, όμως, κάποτε ήρθε και αυτό το σύστημα σε κορεσμό. Ο Γουίσκερ είχε αποκτήσει πλέον ότι ηλεκτρική συσκευή υπάρχει, και τα χάμστερ είχαν αρχίσει να φτάνουν στα όριά τους. Κάποια αντιδρούσαν χτυπώντας το κλουβί τους, ή άλλα στεκόντουσαν αδρανή και απαθή, σαν χάμστερ χωρίς κανένα κίνητρο και ελπίδα. Επίσης, κάποια χάμστερ ήταν αρκετά μεγάλα ώστε να θυμούνται την εποχή που τρέχαν μόνο 8 ώρες, που ο Γουίσκερ τα χάιδευε και τους μιλούσε, που παίζαν και ερωτοτροπούσαν για ώρες, και τα έπιανε μελαγχολία. Τότε ο Γουίσκερ είχε άλλη μια ιδέα. Πήρε μερικά νεογέννητα χάμστερ. Τα έβαλε μέσα σε ένα δωμάτιο όπου είχε ελεύθερη μια γάτα. Γέμισε το δωμάτιο με τοξικά φυτά. Τους έδινε ελάχιστο φαγητό και νερό. Ο Γουίσκερ ονόμασε αυτό το δωμάτιο "Άγρια Φύση". Όσα χαμστεράκια επιβιώσαν σε αυτό το δωμάτιο, μόλις μεγαλώσαν τα έβαλε στο εργαστήριο με τα υπόλοιπα χάμστερ. Ονόμασε τα νέα χάμστερ "Οι Μετανάστες". Οι Μετανάστες μπήκανε με χαρά στις ρόδες, και αρχίσαν να τρέχουν σαν τρελοί. Τους αρκούσε και το μισό φαγητό και το μισό νερό, και τρέχαν μέχρι λιποθυμίας. Τα υπόλοιπα χάμστερ είδαν με μίσος τους νεοφερμένους, αλλά μέσα τους, τους θαυμάσαν για την προκοπή τους, την εργατικότητά τους και το πόσο καλόβολοι ήταν. Άρχισαν να νιώθουν τύψεις που τολμούσαν να σταματάνε το τρέξιμο για να ξεκουραστούν. Βαλθήκαν να ξεπεράσουν τους Μετανάστες στο τρέξιμο. Το σύστημα αυτό δούλεψε ρολόι για κάμποσο. Μέχρι τη στιγμή που ο Γουίσκερ αποφάσισε να φτιάξει για τον εαυτό του ένα δωμάτιο Home Cinema, με δεκάδες θέσεις, τεράστιο προβολέα και ηχεία. Οι ενεργειακές απαιτήσεις αυξήθηκαν και πάλι κάθετα. Η χαμστερο-ενέργεια άρχισε να μη φτάνει, ξανά. Ο Γουίσκερ, απηυδησμένος με τις διπλωματικές λύσεις και τους ευγενικούς τρόπους, μπήκε στο εργαστήριο, και είπε "Σήμερα θα σφάξω τους λιγότερο παραγωγικούς, και θα βασανίσω όλους τους υπόλοιπους". Διάλεξε μερικά χάμστερ που όντως δεν ήταν παραγωγικά, ή μερικά άλλα που τα υπόλοιπα τα αντιπαθούσαν, ώστε αυτό που θα κάνει να φάινεται δίκαιο σ αυτούς που υποστηρίζουν ότι θέλουν δικαιοσύνη, και ευχάριστο σ αυτούς που απλά τρελαίνονται για ένα καλό θέαμα. Διάλεξε και ορισμένα απ τα αραχτά χάμστερ, για να φανεί ακόμα πιό δίκαιος και ευχάριστος. Και τα έσφαξε, μπροστά στα υπόλοιπα χάμστερ. Τί κάναν τα χάμστερ; Τα περισσότερα κουνήσαν ικανοποιημένα τα μουστάκια τους. Ύστερα έκανε ηλεκτροσόκ στα χάμστερ, και έσφαξε κι άλλα. Όσο έκανε ηλεκτροσόκ στα χάμστερ, τόσο αυτά επευφημούσαν περισσότερο τη σφαγή των άλλων, επειδή φίλε, όταν είσαι χάμστερ και σου κάνουν ηλεκτροσόκ, δε μπορείς να σκεφτείς σαν τον Αριστοτέλη- θέλεις να δείς λίγο αίμα, και θες να το δεις γρήγορα. Μετά απ αυτό, τα χάμστερ συνέχισαν να τρέχουν, τρώγοντας και πίνοντας ακόμα λιγότερο. Μια χαμστερίνα, η Άνναμπελ, γύρισε και είπε σε μερικούς "Είδατε τί αναγκάσατε το Γουίσκερ να κάνει; Κι όλα αυτά εξ αιτίας σας, επειδή λέγατε πως δε μπορείτε να τρέξετε άλλο. Τώρα μπορείτε, όμως, πουλάκια μου..." Μετά κοίταξε τα πτώματα μερικών από τα σφαγιασμένα αραχτά χάμστερ, και μονολόγησε "Επιτέλους, λίγη δικαιοσύνη σε αυτό το σκληρό κόσμο. Να που η συμφορά έχει καλά αποτελέσματα". Ο Γουίσκερ, μετά το Home Cinema, αποφάσισε να φτιάξει και ένα δωμάτιο ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Οπότε μπήκε στο εργαστήρι με τα ήδη τρομοκρατημένα χάμστερ, και είπε "Είσαστε πολύ ενεργοβόρα. Θα αναγκαστώ να σας κλείνω τα φώτα πολλές ώρες, και να σας δίνω ακόμα λιγότερο φαί και νερό, ώστε να μην πάθουμε διακοπή ρεύματος, και να μη φαληρίσουμε, και μείνετε ανυπεράσπιστα". Το έκανε αυτό για να δει αντιδράσεις, με το δάχτυλο έτοιμο πάνω στο κουμπί του ηλεκτροσόκ. Τί έγινε αργότερα δε το ξέρω, αλλά το υποπτεύομαι. Και στην ερώτησή σου, Athinovio, απαντώ με μια άλλη ερώτηση. Πώς επιτρέψαμε στους εαυτούς μας να γίνουν χάμστερ;