Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010

Ανακάλυψη: Η υπομονή προκαλεί καρκίνο

  • Παρόλο που σε όλους τους πολιτισμούς, και περισσότερο στον δυτικό, η υπομονή θεωρείται προσόν, είναι τελικά ξεκάθαρο μετά από έρευνα της επιστημονικής ομάδας του ΜΙΤ ότι τα άτομα που χαρακτηρίζονται από υπομονή είναι εκείνα που εμφανίζουν τα περισσότερα συμπτώματα στρές, ανάμεσα στα οποία συγκαταλέγονται οι διαταραχές στον ύπνο, αναπνευστικά προβλήματα, ακόμα και καρδιαγγειακά νοσήματα.
  • Η αιτία σχετίζεται με τα αισθήματα που καταπιέζονται, συνήθως οργής ή αγανάκτησης, προκειμένου το υπομονετικό άτομο να διατηρήσει την υπομονή του, συνήθως χωρίς να υπάρχει κανένας ιδιαίτερος λόγος. Περαιτέρω έρευνες σε αυτόν τον τομέα έδειξαν ότι κάνοντας υπομονή τα άτομα αυτά τελικά δεν πέτυχαν το σκοπό τους, ειδικά εάν αυτός ο σκοπός έχει να κάνει με τις προσδοκίες από άλλα άτομα. Τι σημαίνει αυτό? Με πολύ απλά λόγια σημαίνει ότι τα άτομα αυτά κάνουν υπομονή περιμένοντας από τους άλλους να κάνουν το σωστό, πράγμα που φυσικά δε συμβαίνει πάντα, με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα επίπεδα αγανάκτησης και αρνητικών συναισθημάτων, εξαιρετικά επιζήμια για τον πάσχοντα, καθώς στη χρόνια μορφή της η υπομονή μπορεί να οδηγήσει σε κατάθλιψη και με τη σειρά της να επιφέρει ακόμα και έλκη, ψυχοσωματικές παθήσεις ή ακόμα και καρκίνο σε ακραίες περιπτώσεις.
  • Ο λόγος, αν και δεν έχει εξακριβωθεί πλήρως, έχει σχέση με το συνδυασμό ορμονών που εκκρίνονται όταν το άτομο τελεί υπό πίεση, fight or flight όπως ονομάζεται αυτή η κατάσταση στους ψυχαναλυτικούς κύκλους, τετράγωνα ή άλλα σχήματα της επιστημονικής κοινότητας.
  • Διακεκριμένοι ψυχαναλυτές και ανθρωπολόγοι από κορυφαία ευρωπαϊκά και αμερικανικά ιδρύματα ασχολήθηκαν με το φαινόμενο αυτό, καθώς υποστηρίζουν ότι η υπομονή δεν πρέπει να συγχέεται με την επιμονή που έχει σαν στόχο την επίτευξη ενός στόχου αλλά περισσότερο με την παθητική αποδοχή μίας δυσάρεστης κατάστασης η οποία χαρακτηρίζεται από απουσία επιλογών ή προοπτικής, όπως ένας βίαιος σύντροφος ή ένα επαχθές επάγγελμα. Έτσι, στα πλαίσια της έρευνας, διεξήχθη ένα πείραμα που τελικά απέδειξε ότι η, έστω και έμμεση, εξωτερίκευση αρνητικών συναισθημάτων συμβάλλει στην εκτόνωση και ομαλότερη λειτουργία των ατόμων αυτών.
  • Εντελώς τυχαία, κατά τη διάρκεια του σχετικού πειράματος διαπιστώθηκε ότι η politically correct προσέγγιση των δημόσιων πινακίδων δεν είναι τόσο αποτελεσματική καθώς συνήθως απευθύνονται σε άτομα χαμηλής αυτοεκτίμησης και ευφυίας. 'Ετσι, σύμφωνα με το πιλοτικό πρόγραμμα αλλαγής πινακίδων, διαπιστώθηκε ότι εκείνοι οι πολίτες που έκαναν υπομονή και τα νεύρα τους ήταν τσατάλια χαλάρωσαν ενώ οι άλλοι, τα γαιδούρια, συμμορφώθηκαν ευκολότερα με τις συστάσεις των πινακίδων με αποτέλεσμα να διατηρηθεί η πόλη καθαρότερη και να σημειωθούν 69% λιγότερα τροχαία ατυχήματα.

9 σχόλια:

  1. Εχω έτοιμο αδημοσίευτο ακόμα κείμενο μου περι υπομονής ! Με πρόλαβες, αλλα τωρα που διάβασα αυτό ίσως να μην το δημοσιεύσω ή να το αλλάξω πριν.
    Δεν εχεις ιδές πόσο δίκιο υπάρχει στο οτι ηπολλή υπομονή βλάπτει !
    Και η πολλή ανυπομονησία επίσης, αλλα το κακό ειναι πως τον υπομονετικό άνθρωπο τον θεωρούν και αδύναμο συχν΄ακαι όσο αυτός περιμένει κάνοντας υπομονή, οι υπόλοιποι στήνουν άνετα το παιχνίδι σε βάρος του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ασε,μην πω τίποτα,ανήκω στην...επικίνδυνη κατηγορία,χωρίς να σημαινει ότι δε γίνομαι και Τούρκος καμιά φορά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. τζονάκο
    ανέβασέ το το τιμημένο!

    βασίλη
    κι εγώ ήμουν στην επικίνδυνη και μάλιστα βαρείας μορφής μέχρι που ένα πρωί είπα ότι καιρός είναι να κάνει και κανένας άλλος τίποτα χρήσιμο.
    Όχι πως άλλαξε τίποτα, απλά δεν με γονατίζει το άγχος πια
    Ωχ αδερφέ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Interesting.
    Σίγουρα η συσσώρευση πίεσης και στρες δημιουργεί προβλήματα, αλλά είναι η υπομονή πάντα συνώνυμη της καταπίεσης των συναισθημάτων κατά την αποδοχή μιας δυσάρεστης κατάστασης, ή μπορεί να είναι και απλώς το σύνηθες προϊόν μιας γενικότερα ράθυμης (και καθόλου αγχωτικής) νοοτροπίας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ καλή η ερώτηση που θέτει ο Jason. Και εγώ έχω αρκετη υπομονή, αλλά δεν έχω παρατηρήσει αυξημένο στρες ή κάτι παρόμοιο. Συχνά πυκνά όμως με πιάνει και εμένα η διάθεση για "εκρήξεις".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Jason, NdN
    Θα υπενθυμίσω ότι η ετικέτα της ανάρτησης είναι "χιούμορ" και "επιστημονική φαντασία".

    Ωστόσο...
    είναι γνωστό από καιρό ότι το άγχος (και όχι η υπομονή) είναι δυνατόν να έχουν όλες αυτές τις συνέπειες.
    Εκρήξεις όλοι έχουμε, ακόμα και όσοι από εμάς είμαστε αντικειμενικά λίγο πιο βολεμένοι. Όλοι νιώθουμε τον κλοιό της κοινωνίας, άσχετα με το εισόδημά μας.

    Για εμένα εχθρός του ψυχισμού είναι το πολίτικαλι κορέκτ που περιορίζει την έκφραση των συναισθημάτων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Λες ο Ιώβ να πέθανε από καρκίνο τελικά;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κοίτα, τα συμπτώματα μάλλον σε ψωρίαση παραπέμπουν, σωστά?

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Βράζει το καζάνι!