Διαφήμιση σε γκρήκλισς? Μπλόκο στη Βόνταφον!

• Σάββατο βράδυ βρέθηκα σε ουζερί της πόλης μου με αγαπημένο πρόσωπο, με τον αδερφό μου τον άρη.
• Ανάμεσα στα πολύ σημαντικά πράγματα που αναλύσαμε ενδελεχώς ήταν και αυτό της εξέλιξης της ελληνικής γλώσσας, μία συζήτηση που το αλκοόλ κατέστησε ακόμα πιο ευφάνταστη και ζωηρή.
• Μέσες-άκρες, ο Άρης υποστήριξε ότι πρόκειται την πραγματοποίηση οργουελιανών σχεδίων για την αποβλάκωση των μαζών, ενώ εγώ υποστήριξα ότι είναι απλά μία εξέλιξη ανάμεσα στις χιλιάδες που μπορεί να υποστεί μία ζωντανή γλώσσα ανά πάσα ώρα και στιγμή, αφού ούτως ή άλλως αυτή ήταν πάντα η τάση: από την καθαρεύουσα στην δημοτική, για παράδειγμα, πάντα προς το λαικότερο και το απλότερο.
• Άλλωστε οι αλλαγές δεν επιβλήθηκαν από "πάνω" δηλαδή από κάποιο κέντρο εξουσίας, αλλά αντιθέτως οι αποφάσεις της εξουσίας ακολούθησαν, και μάλιστα με αρκετή καθυστέρηση, μία αλλαγή που είχε από καιρό συντελεστεί. Η δημοτική-νεοελληνική ήδη είχε αντικαταστήσει την καθαρεύουσα σε όλα τα επίπεδα, εκτός ίσως από αυτό της επίσημης, κρατικής έκφρασης.
• Για σκέψου, ας πούμε, τί ελληνικά μιλούσε ο πατέρας ή ο προπάππους σου, και τι διαφορές είχαν με τα ελληνικά εκείνων με του δικού τους παππού ή προπάππου. Ή, όταν τα ελληνικά είχαν διεισδύσει σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο, από την ασία μέχρι την ευρώπη, αν οι ρωμαίοι έλεγαν για τα ελληνικά αυτά που εμείς λέμε τώρα για τα αγγλικά, "ξενόφερτα πράγματα" ή ακόμα "μόδες και αηδίες".
• Ότι και αν λέγονταν όμως, η αλλαγή δεν ήταν κανενός απόφαση αλλά απλά μία εξέλιξη, μη-αναστρέψιμη, ακριβώς επειδή ο λόγος ύπαρξής της ήταν η ευκολία στη χρήση και προήρθε από τη βάση των κοινωνιών. Τί δημοκρατικότερο.
• Ωστόσο, η διαφήμιση της βόνταφον, είναι αισχρή, ανάμεσα στις τόσες άλλες, αισχρής αισθητικής, διαφημίσεις στις οποίες η απελπισία έκανε τους επιχειρηματίες να καταφύγουν.
• Έχεις, ας πούμε, την διαφήμιση με τον "Τζάμπα" ο οποίος δεν πέθανε αλλά αντιθέτως με κακόγουστο και ελλεινό τρόπο θέλει να μας υποδείξει ότι είμαστε γύφτοι και θα κάναμε τα πάντα για λεφτά, ενώ παράλληλα δεν χρειάστηκε τίποτα δημιουργικότερο από έναν κακοπληρωμένο λεχρίτη και δύο φτηνές γραμματοσειρές. Ο Τζάμπας και στη διαφήμιση!
• Ο διαφημιστικός τζάμπας, λοιπόν, χτύπησε και στη βόνταφον. Οι πραγματική δημιουργικότητα δεν επιτυγχάνεται με απλήρωτους ή κακοπληρωμένους διαφημιστές που δεν έχουν τον χρόνο να ρισκάρουν φρέσκες ιδέες, και έχουν εξαντλήσει όλες τις ελληνικές παροιμίες, ρήσεις και σοφίες της ελληνικής παραδόσεως.
• Η πραγματική δημιουργικότητα, θέλει μία ζωντανή και χαρούμενη αγορά, όμως τα υπερκέρδη μας έχουν καταστήσει κακομοίρηδες. Και τώρα, αντί για ποιότητα, νομίζουν ότι με κακόγουστες αναφορές σε λαικά ανέκδοτα θα αποσπάσουν τα τελευταία μας χρήματα.
• Ε, λοιπόν, έχω μία συμβουλή για εσένα απελπισμένε επιχειρηματία, διαφημιστή ή κάθε είδους επιτηδευματία.
• Αυτό που λείπει είναι η ουσία και η ποιότητα.
• Από άχυρα και χρεωκοπημένες περσόνες γέμισε ο τόπος και βαρεθήκαμε. Ο λαικισμός δεν αποτελεί πλέον ευφυιολόγημα αλλά μίζερη κοτσάνα.
• Η συγκεκριμένη διαφήμιση με τα γκρήκλισς, εκτός από ηθικά απαράδεκτη, είναι και αισθητικά ανεπαρκής, αφού την "φαεινή" ιδεά σου απλήρωτε διαφημιστή την άφησες γυμνή, χωρίς τίποτα άλλο που να παραπέμπει σε νέους και νεανικότητα, εκτός από κάτι πλάνα τόσο χιλιοχρησιμοποιημένα την τελευταία δεκαετία, ώστε με ασφάλεια να μπορώ να χαρακτηρίσω κλισέ ή ακόμα και μπανάλ.
• Όχι στα γκρήκλισς.
• Μποϋκοτάζ στη βόνταφον!