Ώστε δε σας αρέσει, ε?

• Εχτές, πήγα στη Λαμπαδηδρομία του συλλόγου εθελοντών αιμοδοτών της πόλης μου.
• Ψυχή της διοργάνωσης ήταν ο Άρης, ο αδερφός μου, αυτός που πήγε στο Μπώλντερ κολοράντο για σεμινάριο της γκούγκλ, εκείνος που ήταν στην Ισπανία για πληροφορική, εκείνος που κάνει την ψηφιακή αναπαράσταση της Πρέβεζας για τη γκούγκλ.... Αυτός.
• Σα σβούρα έτρεχε, πάνω-κάτω, τόσο που σε όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης μόλις για μερικά δευτερόλεπτα κατάφερα να του μιλήσω, κι αυτό με το ζόρι, γιατί παράλληλα το κινητό του είχε πάθει παροξυσμό.
• Τελικά, όλα πήγαν καλά.
• Στο τέλος, και αφού πραγματοποιήθηκε η αφή της φλόγας, τα παιδάκια της χορωδίας και τοπικοί καλλιτέχνες τραγούδησαν καλά, όμορφα στημμένοι στο κιόσκι της πλατείας, και ήρθε πολύς κόσμος, πολλοί δε έδωσαν και αίμα, κάτι που για τον μέσο πρεβεζάνο ήταν ανήκουστο μέχρι πριν από μερικά χρόνια.
• Και λέω ανήκουστο, διότι παρόλο που αιμοδοτικός υπήρχε, δε λειτουργούσε και μόνο για μόστρα ήταν στα χαρτιά.
• Όταν μάλιστα πρωτοασχολήθηκε ο Άρης με το θέμα, τον προσέγγισε ένας γλοιώδης τύπος που του είπε ότι μπορούσε να βοηθήσει και ότι τα ήξερε καλά αυτά γιατί στη δική του πόλη (κοζάνη αν θυμάμαι καλά) είχαν πάρει ένα σωρό κονδύλια...
• Ο Άρης τον έκανε πέρα, γιατί είναι ονειροπόλος.
• Κράτησε μακρυά κάθε κομματικό πρόσωπο, με μεγάλη επιμονή, και σε όσους ήθελαν να κάνουν δωρεές κατέστησε σαφές ότι δεν επρόκειτο να μετατραπεί ο αιμοδοτικός σε διαφημιστική εταιρεία. Αν ήθελαν να προσφέρουν, θα ήταν χωρίς ανταπόδωση. Περιέργως, πολλοί δέχτηκαν αυτή την διάτα. Μοναδική μνεία, στην ομιλία που έγινε, αναφέρθηκαν τα ονόματα των φορέων ή ιδιωτών που βοήθησαν, αλλά ούτε σε αφίσα ούτε σε άλλη δημόσια επικοινωνία φάνηκαν πουθενά.
• Να φανταστείς ότι τον προσέγγισαν διάφοροι κομματικοί σκύλοι, να του προσφέρουν αίμα, κάτι σαν "Να σου στείλω εγώ, εκατό μέλη την Παρασκευή", αλλά ο Άρης, είναι τόσο αηδιασμένος από τα κομματικά, που ευγενικά αλλά ανυποχώρητα τους άφησε να λένε, όλοι τους, αριστεροί, αριστερότεροι και άλλοι.
• Εχτές ένας πασόκος που έκανε εμφάνιση, έμεινε στην αφάνεια και δεν αναφέρθηκε καν το όνομά του.
• Από όλη αυτή την υπόθεση, ο Άρης δεν κέρδισε τίποτα, προφανώς.
• Ο Σύλλογος δεν έχει καν ταμείο και ότι διοργανώνεται αποτελεί προσφορά ιδιωτών αποκλειστικά, που μαζεύονται την τελευταία στιγμή (αφίσες από το τάδε φωτοτυπείο, τραπέζια από τη διπλανή καφετέρια, κτλ) , ενώ οι αιμοδοσίες, όλο και πιο μεγάλες σε προσφορά, γίνονται από το νοσοκομείο. Πουθενά δεν αναφέρθηκε το όνομα του Άρη, εκτός από αυτή την ανάρτηση, γιατί κάποια αναγνώριση πρέπει να την λάβει, ώστε να συνεχίσει χωρίς να χάνει το κουράγιο του.
• Ο Άρης, σαν και εμένα, αρνήθηκε να μπεί στο δημόσιο. Έχει τη δική του επιχείρηση η οποία τον απασχολεί ΠΟΛΛΕΣ ώρες, και όπως όλοι γνωρίζετε το να διατηρεί κανείς επιχείρηση στις μέρες μας μπορεί να καταστεί αρκετά ψυχοφθόρο. Ωστόσο, έχει αρκετή ενέργεια για όλους. Όποτε κι αν τον καλέσεις στο τηλέφωνο, θα σου απαντήσει με τον ίδιο τροπο: "Πήζωωωωωω".
• Πληροφορικάριος...
• Την ίδια ημέρα, έκανα κουβέντα με τον Μήτσο, όχι τον δικό μου που είναι λεβέντης και παληκάρι αλλά με έναν άλλον μήτσο, που είχε πατέρα στρατιωτικό, και μόλις έφαγε τα μούτρα του στον ιδιωτικό τομέα σαν ανίκανος που ήταν, και αφού με άλλο τρόπο να ζήσει δεν μπορούσε, ΕΝΤΕΛΩΣ αξιοκρατικά, τον έβαλε ο πατέρας του στο δημόσιο.
• Περηφανευόταν ότι τον έδειξε η τηλεόραση, και μου έδωσε το λινκ για να τον δώ.
• Και τον είδα να δηλώνει με αποφασιστικότητα ότι η απεργία θα φτάσει μέχρι τέλους, ότι δεν θα υποχωρήσουν και ότι δεν θα περάσει το ενιαίο μισθολόγιο ούτε οι άλλες αλλαγές στο δημόσιο.
• Ως εδώ, κανένα πρόβλημα, γιατί παρόλο που πιστεύω ότι αυτά τα δύο πρέπει να γίνουν, είναι θεμιτό να υπάρχουν αντιρρήσεις από του δυ, με τόσο μεγάλη μείωση που θα υποστούν, και μάλιστα εφόσον ήδη έχουν υποστεί κι άλλες μειώσεις ως τώρα. Μπράβο του είπα, χωρίς να επεκταθώ (τι να του έλεγα τώρα? να βγάλει το σκασμό και να πάει να κάνει δουλειά πραγματική? τέτοιος άχρηστος που είναι, ούτε για να ψήνει κάστανα στη γωνία δεν κάνει) και αναφέρθηκα γενικά και αόριστα στο ότι για όλους είναι δύσκολα τα πράγματα αυτό το διάστημα και να κάνει κουράγιο.
• Και τί έκανε, λέτε? Τί είπε ο αχαρακτήριστος?
• (Αααα, ρε γαπ, να αγιάσει το χέρι σου, βάλε τρόικες και μόικες και όποιον άλλον θέλεις...)
• Μου πέταξε την εξής ατάκα: "Ευτυχώς, από τότε που ασχολήθηκα με το συδικαλισμό, δεν με πειράζει κανείς, χεχεχε"
• Δεν το πίστευα!
• Φυσικά και το ξέρω ότι έτσι γίνεται πάντα και δεν περίμενα από το μήτσο να πεί για να το μάθω, αλλά τόσο απροκάλυπτα! Τόσο ξεδιάντροπα, τόσο αναίχυντα! Χωρίς καμμία πρόφαση!
• Ωστόσο, κράτησα την ψυχραιμία μου, και όταν επέμενε του είπα το εξής: Μπράβο ρε Μήτσο. Εμένα που είμαι στον Ιδιωτικό τομέα όλοι με πειράζουν. Δεν πειράζει όμως γιατί ήταν δική μου επιλογή.
• Και δεν απάντησε. Χωρίς να πεί κιχ, έκλεισε το τσατ του φέησμπουκ και έφυγε. Μου το έκλεισε στα μούτρα.
• Καταλάβατε γιατί πρέπει να γίνουν όσα σχεδιάζονται?
• Γιατί όσο το δημόσιο τρέφει τους γιούς των ρουφιάνων (γιατί ρουφιάνος ήταν ο πατέρας του μήτσου) τότε ποτέ, ποτέ, μα ποτέ δεν θα γίνει τίποτα σωστό, γιατί το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να τρώνε, να τρώνε.
• Και αντί να πεί ότι εδώ που βρέθηκα, έστω κι έτσι, ας τη μάθω τη ρημάδα τη δουλειά να την κάνω σωστά, κάθεται και απαιτεί κεκτημένα, γιατί τόσο καλομαθημένο που τον έχει ο μπαμπάς του δεν ξέρει και τίποτα άλλο.
• Το θέμα, η κρίση, είναι βαθύτατα προσωπικό, γιατί όσο οι Άρηδες της Ελλάδας ξεζουμίζονται για να συντηρούνται οι γιοί του κάθε ρουφιάνου, όσο επιβραβεύεται η αναξιότητα, τόσο πιο πολύ θα εξευτελίζεται η χώρα μας.
• Γιατί οι θεσμοί, αξίζουν όσο οι άνθρωποι που τους στηρίζουν.
• Φωτιά και μπούρμπερη.
• Μία δημοσκόπηση έδειξε ότι η νδ προηγείται κατά πέντε μονάδες του πασόκ: 21 τοις εκατό η νδ, 16 το πασόκ.
• Αυτό σημαίνει ότι ο έλληνας νομίζει πως το πασόκ ευθύνεται για όλα.
• Α, ρε πάγκαλε...
• Δίκιο είχες.
• Βάρα, ρε!
• Βάρα τους!