Πολιτική είναι το πως ζούμε την κάθε μέρα και το τι κάνουμε με τα λεφτά μας
Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011
Υπάρχουν συνέπειες
Γιατί θα έπρεπε να κάνουν όλοι παιδιά? Γιατί θα έπρεπε να γεννούν οι πενηντάρες και γιατί θα έπρεπε να δημιουργήσουμε ζωή τη στιγμή που ο μηχανισμός ήδη υπάρχει στη φύση και είναι απολαυστικότατος?
Γιατί πρέπει ένα στείρο ζευγάρι να κάνει παιδιά, με το ζόρι?
Παραβιάζοντας τη φύση τί κερδίζουμε εκτός από απρόβλεπτες παρενέργειες, τερατογεννέσεις και αστρονομικά κόστη εις βάρος πιο σημαντικών πραγμάτων όπως την ιατρική βοήθεια σε άνθρωπους που όχι τεχνητή γονιμοποίηση αλλά ούτε οδοντίατρο δεν έχουν δει στη ζωή τους?
Μήπως, λέω μήπως, η στειρότητα είναι ο τρόπος της φύσης να σου πεί ότι τα γονίδιά σου δεν είναι ικανά να διαιωνιστούν, δηλαδή ότι οι απόγονοί σου θα είναι προβληματικοί?
Μήπως, παραβιάζοντας τη φυσική διαδικασία γονιμοποίησης, καταλήγουμε να αναπαράγουμε ελαττωματικούς ανθρώπους απλά και μόνο επειδή πληρώνουν περισσότερο, σε μία διεστραμένη, όχι φυσική, αλλά οικονομική επιλογή?
Οι στατιστικές λένε ότι οι γυναίκες γεννούν όλο και δυσκολότερα, ολοένα και λιγότερες μπορούν πια να γεννούν φυσιολογικά, άρα περισσότερες από αυτές θα πέθαιναν (οι ίδιες ή τα παιδιά τους) πάνω στη γέννα αν γεννούσαν φυσιολογικά.
Γιατί να γεννήσει ένα στείρο ζευγάρι ή ένα υπερήλικο ζευγάρι αν όχι για λόγους ματαιοδοξίας? Γιατί να μην υιοθετήσει ένα από τα χιλιάδες παιδάκια που ζούν σε απάνθρωπες συνθήκες, γιατί να μη σωθεί μία ψυχούλα, αλλά αντιθέτως να ξοδευτούν περιουσίες ολόκληρες για την παραγωγή, την παραγωγή για όνομα κάθε λογικής, ενός και μόνο απογόνου!
Η φύση, έχει τον τρόπο να διαλέγει τους δυνατότερους και τους ικανότερους όμως εμείς απλά και μόνο επειδή κλειστήκαμε σε ένα εργαστήριο μερικά χρόνια θαρρούμε ότι ξέρουμε καλύτερα?
Γιατί να γεννήσει ένα στείρο ζευγάρι ή ένα υπερήλικο ζευγάρι αν όχι για λόγους ματαιοδοξίας?Θα σου πω γιατί. Γιατί θέλουμε να μην υπάρχουν συνέπειες. Θέλουμε να κάνουμε τη ζωούλα μας χωρίς συνέπειες, να καλοπερνάμε μέχρι τα σαράντα και μόλις αρχίσουμε να γερνάμε να "νοικοκυρευόμαστε" με το πάτημα ενός κουμπιού. Θέλουμε να απολαμβάνουμε το σεξ χωρίς συνέπειες, και μετά για να αναστρέψουμε τις συνέπειες μίας ζωής στα αντισυλληπτικά ξοδεύουμε άλλη μία περιουσία στις τεχνητές γονιμοποιήσεις, όπου κάθε σωληνάκι και δεκαχίλιαρο. Απλά για να πούμε ότι δεν ήταν η ζωή μας τζάμπα, να έχουμε επιχειρήματα, να λέμε ότι τα κάναμε όλα και οικογένεια και γλέντια
Μόνο που συνέπειες υπάρχουν. Για κάνε παιδιά στα σαρανταπέντε σου και δες πως θα το μεγαλώσεις, πως θα βγεί και με τι κουράγια θα είσαι μάνα έφηβου στα εξήντα ή γιαγιά στα εκατόν τρία.
Δεν είναι να απορείς που οι τριτοκοσμικοί είναι περισσότεροι.
Όχι, δεν πρέπει να τεκνοποιούν όλοι, όχι δεν είναι απαραίτητο να κάνουν όλες οι γυναίκες παιδιά ούτε είναι καλό για ένα παιδί να έχει μία μάνα εβδομήντα χρονών ούτε έχει νόημα να κάνουμε κάτι απλά και μόνο επειδή μας πέρασε από το μυαλό.
Απολύτως σωστά (και από δεοντολογικής πλευράς) τα επιχειρήματά σου. Έλα όμως που η θεραπεία της στειρότητας είναι αρκούντως προσοδοφόρα, για πολλούς παίκτες... Φταίει και το συνάφι μας, βλέπεις. Ας βγουν όμως από το παιχνίδι τα ασφαλιστικά ταμεία (εδώ δεν μπορούν να πληρώσουν άλλα, απαραίτητα), και τότε βλέπουμε.
Συμφωνώ σε αρκετά από όσα γράφεις, αλλά διαφωνώ στα περισσότερα, αγαπητό athinovio. Σίγουρα η απόκτηση παιδιού από ματαιοδοξία ή από "πρόγραμμα" μέσα από τεχνικές γονιμοποίησης δεν είναι ό,τι καλύτερο για την ανατροφή ενός παιδιού από υπερήλικες. Αλλά και απόψεις του τύπου "η στειρότητα είναι ο τρόπος της φύσης να σου πεί ότι τα γονίδιά σου δεν είναι ικανά να διαιωνιστούν, δηλαδή ότι οι απόγονοί σου θα είναι προβληματικοί? Μήπως, παραβιάζοντας τη φυσική διαδικασία γονιμοποίησης, καταλήγουμε να αναπαράγουμε ελαττωματικούς ανθρώπους" εμένα τουλάχιστον με τρομάζουν, ιδιαίτερα όταν τοποθετούνται κάτω από τον τίτλο "αριστερά". Η υπογονιμότητα ή η στειρότητα όπως την ονομάζεις ξέρεις δεν έχει να κάνει μόνο με την ηλικία και τις περισσότερες φορές δεν είναι επιλογή. Πολλά από τα προβλήματα οφείλονται ακόμα και στο περιβάλλον, σε απρόβλεπτες ασθένειες ή άλλους ανεξήγητους παράγοντες. Δυστυχώς κατεβαίνει το ηλικιακό της όριο. Επίσης δε φαίνεται να σε πειράζει η υιοθεσία (η οποία επίσης είναι μια πολύ πονεμένη ιστορία στη χώρα μας, με επίσης πολύ χρήμα και πόνο πίσω της) από ζευγάρια μεγάλης ηλικίας. Δηλαδή τότε δεν υπάρχει πρόβλημα με τις εξηντάχρονες μητέρες των εφήβων; Ή μήπως και για αυτά τα παιδιά αυτό το ρόλο έχει προαποφασίσει η φύση; Ή μήπως δεν υπάρχουν 25χρονες μητέρες που είναι απολύτως ακατάλληλες ή που απέκτησαν παιδί από "ατύχημα" και μεγαλώνουν τα παιδιά τους, κακοποιώντας τα ή ακόμα και με το να τα εμπορεύονται. Θεωρείς δηλαδή πως όλοι όσοι είναι γονείς είναι οι "ιδανικοί" άνθρωποι που αξίζουν να αναπαραχθούν και όλοι οι υπόλοιποι όχι; Αλίμονο αλλά αυτές οι απόψεις ξέρεις δικάστηκαν και καταδικάστηκαν στη δίκη της Νυρεμβέργης. Καλά είναι όταν γράφουμε, να ξαναδιαβάζουμε τα γραπτά μας και να αναλογιζόμαστε πόσο άστοχες, αν όχι επικίνδυνες είναι ίσως άθελά μας οι απόψεις που εκφράζουμε. Γιατί εάν είναι ηθελημένες, τότε με συγχωρείτε που σας κούρασα, μάλλον είναι άσκοπο το σχόλιό μου, στο χώρο αυτό. Ευχαριστώ. Υ.Γ.:Να χαίρεστε τα παιδάκια σας και να εύχεστε η φύση να τα θεωρήσει ικανά και άξια να αναπαραχθούν.
ria, Α. Παπαγιάννης Εφόσον συμφωνούμε ας μην το κάνουμε θέμα.
Εύη, Πουθενά δεν είπα ότι οι γονείς από φυσιολογική γέννα είναι καλύτεροι από άλλους, ούτε ότι οι υιοθεσίες είναι εύκολες. Πουθενά δεν υπαινίχθηκα οτιδήποτε από όσα αναφέρεις. Ξαναδιάβασα πολλές φορές την ανάρτηση και ξέρω τι γράφτηκε καθώς και τις προεκτάσεις των όσων έγραψα, οι οποίες είναι υπαρκτές και πραγματικές: δεν αποτελούν άποψη δική μου αλλά ιατρικά και στατιστικά δεδομένα, που με μία πρόχειρη έρευνα στο διαδίκτυο ο καθένας θα μπορούσε να ανακαλύψει και από μόνος του.
Η ολοένα αυξανόμενη υπογονιμότητα, επί παραδείγματι, η ολοένα μεγαλύτερη δυσκολία στις γέννες είναι αποτέλεσμα δεκαετιών αντισύλληψης, τεχνητών γονιμοποιήσεων (και άλλων περιβαλλοντικών παραγόντων όπως η χρήση πλαστικών, χημικώνν, ακτινοβολιών, κτλ.)
Οι συνέπειες είναι υπαρκτές και αδιαμφισβήτητες, οπότε και που διαφωνείς λίγη διαφορά κάνει.
Τα παιδιά μου να μην τα ξαναπιάσεις ούτε εσύ ούτε κανείς άλλος στο στόμα του, γιατί αν είχες πραγματικό σεβασμό στο τί είναι να είναι κανείς γονιός δεν θα έπεφτες σε τέτοιο ατόπημα να τα αναφέρεις με τέτοιο ύφος, σαν κατακλείδα μίας τέτοιας επιχειρηματολογίας.
Το όλο ποστ αναφέρεται περισσότερο στη βιομηχανία που εκμεταλλεύεται άλλον έναν ανθρώπινο πόνο για να βγάλει λεφτά χωρίς καμμία ανησυχία για τους κινδύνους, και όχι στους ίδιους τους γονείς ούτε τον καημό τους.
Είπατε πως «Όχι, δεν πρέπει να τεκνοποιούν όλοι, όχι δεν είναι απαραίτητο να κάνουν όλες οι γυναίκες παιδιά». Συμφωνώ. Απλά διαφωνώ με την επίκληση της φύσης (μιας πλήρως ακαθόριστης οντότητας) ως τον καθοριστικό παράγοντα όσον αφορά την αναπαραγωγή. Το επιχείρημα για τη φύση που «τα πάντα εν σοφία εποίησε» δεν με πείθει γιατί τότε πώς εξηγείται η γέννηση παιδιών από μητέρες ναρκομανείς, αλκοολικές ή πάσχουσες από άλλα βαριά σωματικά (ή ψυχικά) νοσήματα; Πώς εξηγείται η γέννηση βαριά άρρωστων παιδιών από απόλυτα υγιείς γονείς που δεν είχαν κανένα πρόβλημα με τη σύλληψή τους; (Για να μη μιλήσω για τους ‘υγιείς’ κατά τα άλλα γονείς που συστηματικά κακοποιούν ή ακόμα και δολοφονούν τα παιδιά τους) Λέτε, «Το όλο ποστ αναφέρεται περισσότερο στη βιομηχανία που εκμεταλλεύεται άλλον έναν ανθρώπινο πόνο για να βγάλει λεφτά χωρίς καμία ανησυχία για τους κινδύνους, και όχι στους ίδιους τους γονείς ούτε τον καημό τους.» Δεκτον. Δεκτές επίσης και οι αναφορές σας στη αυξανόμενη υπογονιμότητα και των συνεξαρτώμενων ηλικιακών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Όμως ο τρόπος που γράφετε στην ανάρτηση σας δείχνει να στοχεύει πολύ περισσότερο τους ανθρώπους με προβλήματα υπογονιμότητας (και μάλιστα με μάλλον σκληρό τρόπο) παρά τη βιομηχανία που αναφέρετε. Ως ένδειξη, και μιλώντας υποθετικά (γνωρίζω ότι έχετε παιδιά), εάν δεν μπορούσατε να κάνετε παιδιά ενώ το θέλατε πάρα πολύ, πως θα αντιδρούσατε αν κάποιος σας έλεγε κατάμουτρα τα παρακάτω;: «Μήπως, λέω μήπως, η στειρότητα είναι ο τρόπος της φύσης να σου πεί ότι τα γονίδιά σου δεν είναι ικανά να διαιωνιστούν, δηλαδή ότι οι απόγονοί σου θα είναι προβληματικοί? Μήπως, παραβιάζοντας τη φυσική διαδικασία γονιμοποίησης, καταλήγουμε να αναπαράγουμε ελαττωματικούς ανθρώπους απλά και μόνο επειδή πληρώνουν περισσότερο, σε μία διεστραμένη, όχι φυσική, αλλά οικονομική επιλογή?» Θεωρώ ότι μπορεί κανείς να παραθέσει την άποψή του με τρόπο που να μην πληγώνει ή προσβάλλει τους άλλους. Οι απόψεις σας, όπως εκφράζονται στην ανάρτηση σας, είναι πολύ περισσότερο αφοριστικές και δογματικές παρά εποικοδομητικές. Λίγο τακτ πιστεύω πως δεν βλάπτει όταν εκφραζόμαστε. Παρόμοιες απόψεις μπορεί να συνεισφέρουν στο να κρύβουν τα ζευγάρια που έχουν προβλήματα γονιμότητας το πρόβλημα τους από το οικογενειακό και φιλικό τους περιβάλλον και να αισθάνονται απομονωμένοι και χωρίς συμπαράσταση. Επίσης προσωπικά πάντα, θεωρώ πολύ άστοχο και άτοπο άνθρωποι που έχουν ήδη παιδιά να εκφράζουν τέτοιες απόψεις για ανθρώπους με προβλήματα γονιμότητας, για ευνόητους λόγους.
Αυτά από μια ερευνήτρια που έγραψε τη διπλωματική της πάνω σε γυναίκες που κάνουν εξωσωματική, την ψυχολογική τους κατάσταση και τις αποφάσεις που καλούνται να πάρουν.
ΥΓ. Για τους άντρες που όλο και σε μεγαλύτερο βαθμό αντιμετωπίζουν προβλήματα γονιμότητας - και όχι απαραίτητα σε μεγάλες ηλικίες - ενώ έχουν απόλυτα υγιείς συζύγους, τι έχετε να πείτε; Επίσης, όσον αφορά την υιοθεσία, και έχοντας γνώση των πραγμάτων λόγω θειας μου δούλεψε στο Έλενα για χρόνια, γνωρίζω πως η διαδικασία της υιοθεσίας είναι δυστυχώς τόσο επίπονη και χρονοβόρα – μιλάμε για αναμονή χρονών και ανελλιπές (και πολύ συχνό) τσεκάρισμα της οικονομικής, σωματικής και ψυχολογικής σου κατάστασης από κοινωνικές λειτουργούς, με εμπόδια όσον αφορά την ηλικία, την οικογενειακή κατάσταση και το εισόδημα των αιτούντων γονέων- που στο τέλος, η εξωσωματική καταλήγει να είναι πιο φτηνή (κι όμως!) και πιο άμεση λύση χρονικά. Αυτός ο πολύ σημαντικός παράγοντας δεν έχει να κάνει με τη βιομηχανία των εξωσωματικών, αλλά με την ανοργανωσιά και τη γραφειοκρατία του Κράτους.
Σοφία, ολη σου η απάντηση αναφέρεται στο "μετά": στο τι συμβαίνει μετά τη γέννηση, κατά την ανατροφή, την υιοθεσία, κτλ, ή άλλους παράγοντες όπως οι κοινωνικές πιέσεις που δέχονται οι άνθρωποι. Εγώ μιλάω για αυτό που συμβαίνει στο σώμα μίας γυναίκας και στα σώματα των επόμενων που θα κληρονομήσουν κάποια χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα, ένας καρδιακός μπορει να μεταβιβάσει στους απόγονούς τους ένα τέτοιο πρόβλημα, μπορεί και όχι, να όμως που οι καρδιοπαθείς αυξάνονται με ταχύτατους ρυθμούς.
Ανάλογα η στειρότητα πολλές φορές είναι κληρονομική και αυτό δεν είναι πρόβλημα ηθικής ούτε θέμα διαφορετικών απόψεων: είναι μία πραγματικότητα.Αυξάνονται οι στείροι άνθρωποι.
Ωστόσο, θα επαναλάβω το ερώτημά μου: γιατί κάποιος που είναι στείρος πρέπει να κάνει παιδιά? Γιατί είναι αυτό απαραίτητο? Επειδή έτσι θέλει? Δεν είναι γνωστό ότι μερικές φορές δεν μπορούμε να έχουμε αυτά που θέλουμε?
Το να κάνει κανείς τα πάντα και να μην έχει σταματημό, ούτε ενδοιασμούς ή χωρίς να υπολογίζει τις - υπαρκτές!- συνέπειες, είναι καλό?
Όσο για τον τρόπο που εκφράζομαι, απλά δεν έχω ενοχές. Δεν βλέπω τη στειρότητα με ενοχή, δλδ σαν μειονέκτημα ή στίγμα κάποιου είδους, αλλά αντιθέτως σαν μία πραγματικότητα. Όπως λέμε ότι κάποιος είναι ψηλός ή κοντός, έτσι λέμε και ότι κάποιος έκανε παιδιά ή ότι δεν έκανε.
Η ενοχή κρύβεται στη δική σας αντίδραση. Δεν βλέπω για ποιό λόγο θα έπρεπε να λυπάμαι έναν άτεκνο, εκτός κι να ο ίδιος θεωρεί ότι το αξίζει και κλαίγεται όλην ώρα. Όπως αντίστοιχα, ένας κοντός μπορεί να συμπεριφέρεται συμπλεγματικά, προκαλώντας αντιδράσεις και παρεξηγήσεις, ή να δεχτεί την πραγματικότητα του εαυτού του και να κερδίζει τους γύρω του με τα υπόλοιπα χαρίσματά του. Απομόνωση? Χωρίς συμπαράσταση? Μα γιατί? Θα πεθάνει κανείς? Έχει κανείς λέπρα? Η ενοχή δε βρίσκεται στην ανάρτησή μου. Αλλού είναι τα προβλήματα.
Όσο για το υστερόγραφο, δεν καταλαβαίνω γιατί τα αναφέρετε όλα αυτά. Οι λύσεις είναι απλές. Σκληρές μεν, απλές δε. υιοθεσία, χωρισμός,ατεκνία. Το ξέρω ότι δεν είναι αυτά που θέλετε να ακούσετε, αλλά αυτά τα τρία δεν είναι τα χειρότερα, δυστυχώς.
Νομίζω πως δεν με καταλάβατε. Μιλάτε για μια κατάσταση που δεν σας επηρέασε, ούτε θα σας επηρεάσει. Τα λέτε όλα αυτά έχοντας ήδη αποκτήσει παιδιά. (Οι παλιοί κάτι ξέρανε όταν λέγανε, «έξω απ’το χορό, πολλά τραγούδια λέγονται») Είσαστε 100% σίγουρη ότι θα τα λέγατε αυτά αν δεν μπορούσατε να κάνετε παιδιά; Και δεν μίλησα *πουθενα* για οίκτο και λύπηση προς τους υπογόνιμους (αλλοίμονο, ούτε πρόκειται να πεθάνουν από αυτό ούτε να μείνουν ανάπηροι), μιλάω όμως να προσπαθήσει κανείς να δει τα πράγματα από τη σκοπιά τους, για κατανόηση της επιθυμίας τους να κάνουν παιδιά και αναγνώριση της θλίψης τους επειδή δεν μπορεί να συμβεί αυτό, κάτι πολύ διαφορετικό από το να τους λυπάται η να τους οικτίρει κανείς. ‘Όσο για ενοχή, πραγματικά δεν καταλαβαίνω πού ακριβώς την είδατε στο ποστ μου. Προσωπικά πάντα, ποτέ δεν είχα το όνειρο να γίνω μητέρα. Μπορώ όμως άνετα να καταλάβω γιατί άλλες γυναίκες το θεωρούν πολύ σημαντικό και γιατί υποφέρουν αν δεν μπορούν να κάνουν παιδιά. Στο ιντερνετ όλοι γινόμαστε δάσκαλοι και τα λέμε χύμα και τσουβαλάτα. Απλά νομίζω ότι είναι αρκούντως σκληρό μια γυναίκα που έχει ήδη παιδιά και άρα έχει ζήσει την εμπειρία της εγκυμοσύνης και της γέννας (που για πολλές γυναίκες είναι πολύ σημαντικές εμπειρίες στο δρόμο για τη μητρότητα) να τους λέει ουσιαστικά, «ε, εσείς που δεν μπορείτε να κάνετε παιδιά είναι επειδή η υπογονιμότητά σας είναι το μήνυμα της φύσης ότι τα γονίδιά σας είναι ελαττωματικά και άρα καλύτερα για το ανθρώπινο είδος που δεν θα μπορέσετε να αναπαραχθείτε! Άμα θέλετε, ή υιοθετήστε, ή χωρίστε με τον άντρα σας, ή στο κάτω κάτω, μείνετε και χωρίς παιδιά! Εγώ βέβαια έχω παιδιά, άρα η φύση με θεώρησε κατάλληλη για αναπαραγωγή, όχι σαν κι εσάς τις ελαττωματικές.» Ακούγεται όσο άκαρδο όσο και το «Και γιατί ζητάνε ψωμί; Ας φάνε παντεσπάνι!» της Μαρίας Αντουανέτας. Θα τα λέγατε αλήθεια όλα αυτά σε μια φίλη σας (αδερφή σας, ξαδέρφη σας) που είχε προβλήματα γονιμότητας; Γιατί μπορεί το μήνυμα σας να είναι κατά των παρεμβάσεων στη φυσική διαδικασία αναπαραγωγής, όμως ο τόνος σας όμως το αδυνατίζει πολύ, γιατί βγάζει ένα αφ’υψηλού κήρυγμα και μια πλήρη έλλειψη κατανόησης για το ότι μια γυναίκα μπορεί να ονειρεύεται από μικρή να μείνει έγκυος και να κάνει παιδιά και να υποφέρει επειδή έχει προβλήματα γονιμότητας (Αν δεν μπορεί να κάνει παιδιά, ας αποδεχτεί τη μοίρα της χωρίς πολλά-πολλά και ας μην πάει κόντρα στη φύση, αυτό φαίνετε να λέτε)
Επίσης, ολόκληρη η παράγραφος «Γιατί να γεννήσει ένα στείρο ζευγάρι ή ένα υπερήλικο ζευγάρι αν όχι για λόγους ματαιοδοξίας?Θα σου πω γιατί. Γιατί θέλουμε να μην υπάρχουν συνέπειες.... », είναι κατ’εμέ μια υπερβολικά αφοριστική παράγραφος. Δεν κοίταξαν όλοι οι υπογόνιμοι την πάρτη τους, ούτε έπαιρναν αβέρτα αντισυλληπτικά (αστείο και μόνο που το λέτε στην Ελλάδα που μόνο 4-5% παίρνουν αντισυλληπτικά σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης), ούτε άφησαν την τεκνοποιία για τα σαράντα και. (Όταν έκανα την έρευνα μου για την εξωσωματική, συνάντησα κοπέλες νεότατες με προβλήματα γονιμότητας, ή γυναίκες 37-38 χρονών που όμως είχαν ήδη πολλά χρόνια προσπάθειας πίσω τους) Και οκ, οι υπογόνιμοι να μην κάνουν παιδιά, για να μη διαιωνίσουν τα ελαττωματικά γονίδιά τους. Λέτε όμως,« Για παράδειγμα, ένας καρδιακός μπορει να μεταβιβάσει στους απόγονούς τους ένα τέτοιο πρόβλημα, μπορεί και όχι, να όμως που οι καρδιοπαθείς αυξάνονται με ταχύτατους ρυθμούς.» Κι αν υπάρξει στο μέλλον ρύθμιση πως όποιος έχει οποιοδήποτε νόσημα, (καρδιά, διαβήτη, καρκίνο, ή ψυχικό νόσημα) απαγορεύεται να κάνει παιδιά, προκειμένου να εξαλείφει ο κίνδυνος τα παιδιά αυτά να κληρονομήσουν τις ασθένειες των γονιών τους; Πού αρχίζει και πού τελειώνει η επίκληση της φύσης ως παντογνώστη; Ειδικά στο ιατρικό πεδίο, ο άνθρωπος κάνει πολλά πράγματα που κάθε άλλο παρά φυσικά είναι. Πολλές και διάφορες απόλυτα αποδεκτές ιατρικές παρεμβάσεις (μεταμοσχέυσεις οργάνων, χημειοθεραπεία, γυαλιά κλπ.) δεν είναι φυσικές, αλλά δεν βλέπω κανέναν να διαμαρτύρεται γι’αυτές.
Δε σκοπεύω να συνεχίσω τα σχόλια επί της ουσίας του θέματος που συζητιέται εδώ, κυρίως γιατί θεωρώ πως ο καθένας έχει την άποψή του και η συζήτηση δεν είναι γόνιμη όταν δε θέλουμε ή δεν μπορούμε (ή και τα δύο) να μπούμε στη θέση του άλλου και να τον συναισθανθούμε. Θεωρώ εξαιρετικά εύστοχα και μάλιστα με επιστημονική τεκμηρίωση τα σχόλια της Σοφίας Κ., κυρίως το δεύτερο, το οποίο απολύτως προσυπογράφω, οπότε ό,τι και να πω εγώ περιττεύει.
Νιώθω όμως απόλυτα υποχρεωμένη να διευκρινήσω πως αυτό που εξέφρασα στο υστερόγραφό μου, ως πραγματική ευχή από καρδιάς για όλους τους γονείς και για όλα τα παιδάκια, προφανώς παρερμηνεύτηκε ή παρεξηγήθηκε. Προς Θεού είμαι ο τελευταίος άνθρωπος επί γης που θα χρησιμοποιούσε για οποιοδήποτε κακεντρεχές σχόλιο τα παιδιά των άλλων. Πραγματικά εύχομαι με όλη μου τη δύναμη και μέσα από την ψυχή μου σε όλους τους ανθρώπους που έχουν παιδιά ή που θα αποκτήσουν να τα χαίρονται με όλη τη δύναμη της ψυχής τους και να απολαμβάνουν όπως και όσο μπορούν, για πολλά πολλά χρόνια, για άλλους την τύχη ή για άλλους την ευλογία του να έχεις παιδιά. Και το εννοώ απολύτως, δε θα τολμούσα ποτέ μου να το εννοήσω αλλιώς και παρακαλώ να μην τολμήσει και κανείς άλλος να το παρερμηνεύσει. Και επίσης πραγματικά εύχομαι καμμία από τις ψυχούλες των παιδιών αυτών να μη χρειαστεί να περάσει (ψυχικά ή σωματικά)τον πόνο, τις δοκιμασίες και τις δυσκολίες που περνούν πάρα πολλές γυναίκες και άνδρες καθημερινά, που προσπαθούν να αποκτήσουν παιδάκι και μάλιστα να βρεθούν και κάποιοι να τα χαρακτηρίσουν και ελαττωματικά από πάνω γι'αυτά που περνούν. Κανένας άνθρωπος και κυρίως κανένα παιδάκι στον κόσμο δεν αξίζει για κανέναν λόγο τέτοια αντιμετώπιση. Ευχαριστώ πάρα πολύ.
Όταν θέλει ο άνθρωπος πρέπει όλοι να κάνουν προσοχή και τουμπεκί ψιλοκομμένο παιδί μου. Κι ας μην είν' ο άνθρωπος η αρχή των πάντων, ούτε πρόκειται να είναι και το τέλος τους!
έχεις απόλυτο δίκιο. χώρια τις ασθένειες και τις καρκινογεννέσεις της μάνας μετά από τις εξωσωματικές και τις ορμονοθεραπείες!
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ μαζί σου σε όλα.
καλή εβδομάδα.
Απολύτως σωστά (και από δεοντολογικής πλευράς) τα επιχειρήματά σου. Έλα όμως που η θεραπεία της στειρότητας είναι αρκούντως προσοδοφόρα, για πολλούς παίκτες... Φταίει και το συνάφι μας, βλέπεις. Ας βγουν όμως από το παιχνίδι τα ασφαλιστικά ταμεία (εδώ δεν μπορούν να πληρώσουν άλλα, απαραίτητα), και τότε βλέπουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ σε αρκετά από όσα γράφεις, αλλά διαφωνώ στα περισσότερα, αγαπητό athinovio. Σίγουρα η απόκτηση παιδιού από ματαιοδοξία ή από "πρόγραμμα" μέσα από τεχνικές γονιμοποίησης δεν είναι ό,τι καλύτερο για την ανατροφή ενός παιδιού από υπερήλικες. Αλλά και απόψεις του τύπου "η στειρότητα είναι ο τρόπος της φύσης να σου πεί ότι τα γονίδιά σου δεν είναι ικανά να διαιωνιστούν, δηλαδή ότι οι απόγονοί σου θα είναι προβληματικοί? Μήπως, παραβιάζοντας τη φυσική διαδικασία γονιμοποίησης, καταλήγουμε να αναπαράγουμε ελαττωματικούς ανθρώπους" εμένα τουλάχιστον με τρομάζουν, ιδιαίτερα όταν τοποθετούνται κάτω από τον τίτλο "αριστερά". Η υπογονιμότητα ή η στειρότητα όπως την ονομάζεις ξέρεις δεν έχει να κάνει μόνο με την ηλικία και τις περισσότερες φορές δεν είναι επιλογή. Πολλά από τα προβλήματα οφείλονται ακόμα και στο περιβάλλον, σε απρόβλεπτες ασθένειες ή άλλους ανεξήγητους παράγοντες. Δυστυχώς κατεβαίνει το ηλικιακό της όριο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης δε φαίνεται να σε πειράζει η υιοθεσία (η οποία επίσης είναι μια πολύ πονεμένη ιστορία στη χώρα μας, με επίσης πολύ χρήμα και πόνο πίσω της) από ζευγάρια μεγάλης ηλικίας. Δηλαδή τότε δεν υπάρχει πρόβλημα με τις εξηντάχρονες μητέρες των εφήβων; Ή μήπως και για αυτά τα παιδιά αυτό το ρόλο έχει προαποφασίσει η φύση; Ή μήπως δεν υπάρχουν 25χρονες μητέρες που είναι απολύτως ακατάλληλες ή που απέκτησαν παιδί από "ατύχημα" και μεγαλώνουν τα παιδιά τους, κακοποιώντας τα ή ακόμα και με το να τα εμπορεύονται. Θεωρείς δηλαδή πως όλοι όσοι είναι γονείς είναι οι "ιδανικοί" άνθρωποι που αξίζουν να αναπαραχθούν και όλοι οι υπόλοιποι όχι; Αλίμονο αλλά αυτές οι απόψεις ξέρεις δικάστηκαν και καταδικάστηκαν στη δίκη της Νυρεμβέργης.
Καλά είναι όταν γράφουμε, να ξαναδιαβάζουμε τα γραπτά μας και να αναλογιζόμαστε πόσο άστοχες, αν όχι επικίνδυνες είναι ίσως άθελά μας οι απόψεις που εκφράζουμε. Γιατί εάν είναι ηθελημένες, τότε με συγχωρείτε που σας κούρασα, μάλλον είναι άσκοπο το σχόλιό μου, στο χώρο αυτό. Ευχαριστώ.
Υ.Γ.:Να χαίρεστε τα παιδάκια σας και να εύχεστε η φύση να τα θεωρήσει ικανά και άξια να αναπαραχθούν.
ria,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ. Παπαγιάννης
Εφόσον συμφωνούμε ας μην το κάνουμε θέμα.
Εύη,
Πουθενά δεν είπα ότι οι γονείς από φυσιολογική γέννα είναι καλύτεροι από άλλους, ούτε ότι οι υιοθεσίες είναι εύκολες. Πουθενά δεν υπαινίχθηκα οτιδήποτε από όσα αναφέρεις. Ξαναδιάβασα πολλές φορές την ανάρτηση και ξέρω τι γράφτηκε καθώς και τις προεκτάσεις των όσων έγραψα, οι οποίες είναι υπαρκτές και πραγματικές: δεν αποτελούν άποψη δική μου αλλά ιατρικά και στατιστικά δεδομένα, που με μία πρόχειρη έρευνα στο διαδίκτυο ο καθένας θα μπορούσε να ανακαλύψει και από μόνος του.
Η ολοένα αυξανόμενη υπογονιμότητα, επί παραδείγματι, η ολοένα μεγαλύτερη δυσκολία στις γέννες είναι αποτέλεσμα δεκαετιών αντισύλληψης, τεχνητών γονιμοποιήσεων (και άλλων περιβαλλοντικών παραγόντων όπως η χρήση πλαστικών, χημικώνν, ακτινοβολιών, κτλ.)
Οι συνέπειες είναι υπαρκτές και αδιαμφισβήτητες, οπότε και που διαφωνείς λίγη διαφορά κάνει.
Τα παιδιά μου να μην τα ξαναπιάσεις ούτε εσύ ούτε κανείς άλλος στο στόμα του, γιατί αν είχες πραγματικό σεβασμό στο τί είναι να είναι κανείς γονιός δεν θα έπεφτες σε τέτοιο ατόπημα να τα αναφέρεις με τέτοιο ύφος, σαν κατακλείδα μίας τέτοιας επιχειρηματολογίας.
Το όλο ποστ αναφέρεται περισσότερο στη βιομηχανία που εκμεταλλεύεται άλλον έναν ανθρώπινο πόνο για να βγάλει λεφτά χωρίς καμμία ανησυχία για τους κινδύνους, και όχι στους ίδιους τους γονείς ούτε τον καημό τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ φύση έχει δυο τρόπους να σε αποτρέψει απ΄το να κάνεις παιδιά (αυτή μόνο ξέρει το λόγο): είτε σε κάνει γαμοφοβικό είτε στείρο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓάμος και τεκνοποίηση δεν είναι συνεπάγονται το ένα το άλλο, όχι πάντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπατε πως «Όχι, δεν πρέπει να τεκνοποιούν όλοι, όχι δεν είναι απαραίτητο να κάνουν όλες οι γυναίκες παιδιά». Συμφωνώ. Απλά διαφωνώ με την επίκληση της φύσης (μιας πλήρως ακαθόριστης οντότητας) ως τον καθοριστικό παράγοντα όσον αφορά την αναπαραγωγή. Το επιχείρημα για τη φύση που «τα πάντα εν σοφία εποίησε» δεν με πείθει γιατί τότε πώς εξηγείται η γέννηση παιδιών από μητέρες ναρκομανείς, αλκοολικές ή πάσχουσες από άλλα βαριά σωματικά (ή ψυχικά) νοσήματα; Πώς εξηγείται η γέννηση βαριά άρρωστων παιδιών από απόλυτα υγιείς γονείς που δεν είχαν κανένα πρόβλημα με τη σύλληψή τους; (Για να μη μιλήσω για τους ‘υγιείς’ κατά τα άλλα γονείς που συστηματικά κακοποιούν ή ακόμα και δολοφονούν τα παιδιά τους) Λέτε, «Το όλο ποστ αναφέρεται περισσότερο στη βιομηχανία που εκμεταλλεύεται άλλον έναν ανθρώπινο πόνο για να βγάλει λεφτά χωρίς καμία ανησυχία για τους κινδύνους, και όχι στους ίδιους τους γονείς ούτε τον καημό τους.» Δεκτον. Δεκτές επίσης και οι αναφορές σας στη αυξανόμενη υπογονιμότητα και των συνεξαρτώμενων ηλικιακών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Όμως ο τρόπος που γράφετε στην ανάρτηση σας δείχνει να στοχεύει πολύ περισσότερο τους ανθρώπους με προβλήματα υπογονιμότητας (και μάλιστα με μάλλον σκληρό τρόπο) παρά τη βιομηχανία που αναφέρετε. Ως ένδειξη, και μιλώντας υποθετικά (γνωρίζω ότι έχετε παιδιά), εάν δεν μπορούσατε να κάνετε παιδιά ενώ το θέλατε πάρα πολύ, πως θα αντιδρούσατε αν κάποιος σας έλεγε κατάμουτρα τα παρακάτω;: «Μήπως, λέω μήπως, η στειρότητα είναι ο τρόπος της φύσης να σου πεί ότι τα γονίδιά σου δεν είναι ικανά να διαιωνιστούν, δηλαδή ότι οι απόγονοί σου θα είναι προβληματικοί? Μήπως, παραβιάζοντας τη φυσική διαδικασία γονιμοποίησης, καταλήγουμε να αναπαράγουμε ελαττωματικούς ανθρώπους απλά και μόνο επειδή πληρώνουν περισσότερο, σε μία διεστραμένη, όχι φυσική, αλλά οικονομική επιλογή?» Θεωρώ ότι μπορεί κανείς να παραθέσει την άποψή του με τρόπο που να μην πληγώνει ή προσβάλλει τους άλλους. Οι απόψεις σας, όπως εκφράζονται στην ανάρτηση σας, είναι πολύ περισσότερο αφοριστικές και δογματικές παρά εποικοδομητικές. Λίγο τακτ πιστεύω πως δεν βλάπτει όταν εκφραζόμαστε. Παρόμοιες απόψεις μπορεί να συνεισφέρουν στο να κρύβουν τα ζευγάρια που έχουν προβλήματα γονιμότητας το πρόβλημα τους από το οικογενειακό και φιλικό τους περιβάλλον και να αισθάνονται απομονωμένοι και χωρίς συμπαράσταση. Επίσης προσωπικά πάντα, θεωρώ πολύ άστοχο και άτοπο άνθρωποι που έχουν ήδη παιδιά να εκφράζουν τέτοιες απόψεις για ανθρώπους με προβλήματα γονιμότητας, για ευνόητους λόγους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά από μια ερευνήτρια που έγραψε τη διπλωματική της πάνω σε γυναίκες που κάνουν εξωσωματική, την ψυχολογική τους κατάσταση και τις αποφάσεις που καλούνται να πάρουν.
ΥΓ. Για τους άντρες που όλο και σε μεγαλύτερο βαθμό αντιμετωπίζουν προβλήματα γονιμότητας - και όχι απαραίτητα σε μεγάλες ηλικίες - ενώ έχουν απόλυτα υγιείς συζύγους, τι έχετε να πείτε; Επίσης, όσον αφορά την υιοθεσία, και έχοντας γνώση των πραγμάτων λόγω θειας μου δούλεψε στο Έλενα για χρόνια, γνωρίζω πως η διαδικασία της υιοθεσίας είναι δυστυχώς τόσο επίπονη και χρονοβόρα – μιλάμε για αναμονή χρονών και ανελλιπές (και πολύ συχνό) τσεκάρισμα της οικονομικής, σωματικής και ψυχολογικής σου κατάστασης από κοινωνικές λειτουργούς, με εμπόδια όσον αφορά την ηλικία, την οικογενειακή κατάσταση και το εισόδημα των αιτούντων γονέων- που στο τέλος, η εξωσωματική καταλήγει να είναι πιο φτηνή (κι όμως!) και πιο άμεση λύση χρονικά. Αυτός ο πολύ σημαντικός παράγοντας δεν έχει να κάνει με τη βιομηχανία των εξωσωματικών, αλλά με την ανοργανωσιά και τη γραφειοκρατία του Κράτους.
Σοφία,
ΑπάντησηΔιαγραφήολη σου η απάντηση αναφέρεται στο "μετά": στο τι συμβαίνει μετά τη γέννηση, κατά την ανατροφή, την υιοθεσία, κτλ, ή άλλους παράγοντες όπως οι κοινωνικές πιέσεις που δέχονται οι άνθρωποι.
Εγώ μιλάω για αυτό που συμβαίνει στο σώμα μίας γυναίκας και στα σώματα των επόμενων που θα κληρονομήσουν κάποια χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα, ένας καρδιακός μπορει να μεταβιβάσει στους απόγονούς τους ένα τέτοιο πρόβλημα, μπορεί και όχι, να όμως που οι καρδιοπαθείς αυξάνονται με ταχύτατους ρυθμούς.
Ανάλογα η στειρότητα πολλές φορές είναι κληρονομική και αυτό δεν είναι πρόβλημα ηθικής ούτε θέμα διαφορετικών απόψεων: είναι μία πραγματικότητα.Αυξάνονται οι στείροι άνθρωποι.
Ωστόσο, θα επαναλάβω το ερώτημά μου: γιατί κάποιος που είναι στείρος πρέπει να κάνει παιδιά? Γιατί είναι αυτό απαραίτητο? Επειδή έτσι θέλει? Δεν είναι γνωστό ότι μερικές φορές δεν μπορούμε να έχουμε αυτά που θέλουμε?
Το να κάνει κανείς τα πάντα και να μην έχει σταματημό, ούτε ενδοιασμούς ή χωρίς να υπολογίζει τις - υπαρκτές!- συνέπειες, είναι καλό?
Όσο για τον τρόπο που εκφράζομαι, απλά δεν έχω ενοχές. Δεν βλέπω τη στειρότητα με ενοχή, δλδ σαν μειονέκτημα ή στίγμα κάποιου είδους, αλλά αντιθέτως σαν μία πραγματικότητα. Όπως λέμε ότι κάποιος είναι ψηλός ή κοντός, έτσι λέμε και ότι κάποιος έκανε παιδιά ή ότι δεν έκανε.
Η ενοχή κρύβεται στη δική σας αντίδραση. Δεν βλέπω για ποιό λόγο θα έπρεπε να λυπάμαι έναν άτεκνο, εκτός κι να ο ίδιος θεωρεί ότι το αξίζει και κλαίγεται όλην ώρα. Όπως αντίστοιχα, ένας κοντός μπορεί να συμπεριφέρεται συμπλεγματικά, προκαλώντας αντιδράσεις και παρεξηγήσεις, ή να δεχτεί την πραγματικότητα του εαυτού του και να κερδίζει τους γύρω του με τα υπόλοιπα χαρίσματά του.
Απομόνωση? Χωρίς συμπαράσταση? Μα γιατί? Θα πεθάνει κανείς? Έχει κανείς λέπρα?
Η ενοχή δε βρίσκεται στην ανάρτησή μου. Αλλού είναι τα προβλήματα.
Όσο για το υστερόγραφο, δεν καταλαβαίνω γιατί τα αναφέρετε όλα αυτά. Οι λύσεις είναι απλές. Σκληρές μεν, απλές δε. υιοθεσία, χωρισμός,ατεκνία. Το ξέρω ότι δεν είναι αυτά που θέλετε να ακούσετε, αλλά αυτά τα τρία δεν είναι τα χειρότερα, δυστυχώς.
Νομίζω πως δεν με καταλάβατε. Μιλάτε για μια κατάσταση που δεν σας επηρέασε, ούτε θα σας επηρεάσει. Τα λέτε όλα αυτά έχοντας ήδη αποκτήσει παιδιά. (Οι παλιοί κάτι ξέρανε όταν λέγανε, «έξω απ’το χορό, πολλά τραγούδια λέγονται») Είσαστε 100% σίγουρη ότι θα τα λέγατε αυτά αν δεν μπορούσατε να κάνετε παιδιά; Και δεν μίλησα *πουθενα* για οίκτο και λύπηση προς τους υπογόνιμους (αλλοίμονο, ούτε πρόκειται να πεθάνουν από αυτό ούτε να μείνουν ανάπηροι), μιλάω όμως να προσπαθήσει κανείς να δει τα πράγματα από τη σκοπιά τους, για κατανόηση της επιθυμίας τους να κάνουν παιδιά και αναγνώριση της θλίψης τους επειδή δεν μπορεί να συμβεί αυτό, κάτι πολύ διαφορετικό από το να τους λυπάται η να τους οικτίρει κανείς. ‘Όσο για ενοχή, πραγματικά δεν καταλαβαίνω πού ακριβώς την είδατε στο ποστ μου. Προσωπικά πάντα, ποτέ δεν είχα το όνειρο να γίνω μητέρα. Μπορώ όμως άνετα να καταλάβω γιατί άλλες γυναίκες το θεωρούν πολύ σημαντικό και γιατί υποφέρουν αν δεν μπορούν να κάνουν παιδιά. Στο ιντερνετ όλοι γινόμαστε δάσκαλοι και τα λέμε χύμα και τσουβαλάτα. Απλά νομίζω ότι είναι αρκούντως σκληρό μια γυναίκα που έχει ήδη παιδιά και άρα έχει ζήσει την εμπειρία της εγκυμοσύνης και της γέννας (που για πολλές γυναίκες είναι πολύ σημαντικές εμπειρίες στο δρόμο για τη μητρότητα) να τους λέει ουσιαστικά, «ε, εσείς που δεν μπορείτε να κάνετε παιδιά είναι επειδή η υπογονιμότητά σας είναι το μήνυμα της φύσης ότι τα γονίδιά σας είναι ελαττωματικά και άρα καλύτερα για το ανθρώπινο είδος που δεν θα μπορέσετε να αναπαραχθείτε! Άμα θέλετε, ή υιοθετήστε, ή χωρίστε με τον άντρα σας, ή στο κάτω κάτω, μείνετε και χωρίς παιδιά! Εγώ βέβαια έχω παιδιά, άρα η φύση με θεώρησε κατάλληλη για αναπαραγωγή, όχι σαν κι εσάς τις ελαττωματικές.» Ακούγεται όσο άκαρδο όσο και το «Και γιατί ζητάνε ψωμί; Ας φάνε παντεσπάνι!» της Μαρίας Αντουανέτας. Θα τα λέγατε αλήθεια όλα αυτά σε μια φίλη σας (αδερφή σας, ξαδέρφη σας) που είχε προβλήματα γονιμότητας; Γιατί μπορεί το μήνυμα σας να είναι κατά των παρεμβάσεων στη φυσική διαδικασία αναπαραγωγής, όμως ο τόνος σας όμως το αδυνατίζει πολύ, γιατί βγάζει ένα αφ’υψηλού κήρυγμα και μια πλήρη έλλειψη κατανόησης για το ότι μια γυναίκα μπορεί να ονειρεύεται από μικρή να μείνει έγκυος και να κάνει παιδιά και να υποφέρει επειδή έχει προβλήματα γονιμότητας (Αν δεν μπορεί να κάνει παιδιά, ας αποδεχτεί τη μοίρα της χωρίς πολλά-πολλά και ας μην πάει κόντρα στη φύση, αυτό φαίνετε να λέτε)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης, ολόκληρη η παράγραφος «Γιατί να γεννήσει ένα στείρο ζευγάρι ή ένα υπερήλικο ζευγάρι αν όχι για λόγους ματαιοδοξίας?Θα σου πω γιατί. Γιατί θέλουμε να μην υπάρχουν συνέπειες.... », είναι κατ’εμέ μια υπερβολικά αφοριστική παράγραφος. Δεν κοίταξαν όλοι οι υπογόνιμοι την πάρτη τους, ούτε έπαιρναν αβέρτα αντισυλληπτικά (αστείο και μόνο που το λέτε στην Ελλάδα που μόνο 4-5% παίρνουν αντισυλληπτικά σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης), ούτε άφησαν την τεκνοποιία για τα σαράντα και. (Όταν έκανα την έρευνα μου για την εξωσωματική, συνάντησα κοπέλες νεότατες με προβλήματα γονιμότητας, ή γυναίκες 37-38 χρονών που όμως είχαν ήδη πολλά χρόνια προσπάθειας πίσω τους) Και οκ, οι υπογόνιμοι να μην κάνουν παιδιά, για να μη διαιωνίσουν τα ελαττωματικά γονίδιά τους. Λέτε όμως,« Για παράδειγμα, ένας καρδιακός μπορει να μεταβιβάσει στους απόγονούς τους ένα τέτοιο πρόβλημα, μπορεί και όχι, να όμως που οι καρδιοπαθείς αυξάνονται με ταχύτατους ρυθμούς.» Κι αν υπάρξει στο μέλλον ρύθμιση πως όποιος έχει οποιοδήποτε νόσημα, (καρδιά, διαβήτη, καρκίνο, ή ψυχικό νόσημα) απαγορεύεται να κάνει παιδιά, προκειμένου να εξαλείφει ο κίνδυνος τα παιδιά αυτά να κληρονομήσουν τις ασθένειες των γονιών τους; Πού αρχίζει και πού τελειώνει η επίκληση της φύσης ως παντογνώστη; Ειδικά στο ιατρικό πεδίο, ο άνθρωπος κάνει πολλά πράγματα που κάθε άλλο παρά φυσικά είναι. Πολλές και διάφορες απόλυτα αποδεκτές ιατρικές παρεμβάσεις (μεταμοσχέυσεις οργάνων, χημειοθεραπεία, γυαλιά κλπ.) δεν είναι φυσικές, αλλά δεν βλέπω κανέναν να διαμαρτύρεται γι’αυτές.
Δε σκοπεύω να συνεχίσω τα σχόλια επί της ουσίας του θέματος που συζητιέται εδώ, κυρίως γιατί θεωρώ πως ο καθένας έχει την άποψή του και η συζήτηση δεν είναι γόνιμη όταν δε θέλουμε ή δεν μπορούμε (ή και τα δύο) να μπούμε στη θέση του άλλου και να τον συναισθανθούμε. Θεωρώ εξαιρετικά εύστοχα και μάλιστα με επιστημονική τεκμηρίωση τα σχόλια της Σοφίας Κ., κυρίως το δεύτερο, το οποίο απολύτως προσυπογράφω, οπότε ό,τι και να πω εγώ περιττεύει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝιώθω όμως απόλυτα υποχρεωμένη να διευκρινήσω πως αυτό που εξέφρασα στο υστερόγραφό μου, ως πραγματική ευχή από καρδιάς για όλους τους γονείς και για όλα τα παιδάκια, προφανώς παρερμηνεύτηκε ή παρεξηγήθηκε. Προς Θεού είμαι ο τελευταίος άνθρωπος επί γης που θα χρησιμοποιούσε για οποιοδήποτε κακεντρεχές σχόλιο τα παιδιά των άλλων. Πραγματικά εύχομαι με όλη μου τη δύναμη και μέσα από την ψυχή μου σε όλους τους ανθρώπους που έχουν παιδιά ή που θα αποκτήσουν να τα χαίρονται με όλη τη δύναμη της ψυχής τους και να απολαμβάνουν όπως και όσο μπορούν, για πολλά πολλά χρόνια, για άλλους την τύχη ή για άλλους την ευλογία του να έχεις παιδιά. Και το εννοώ απολύτως, δε θα τολμούσα ποτέ μου να το εννοήσω αλλιώς και παρακαλώ να μην τολμήσει και κανείς άλλος να το παρερμηνεύσει. Και επίσης πραγματικά εύχομαι καμμία από τις ψυχούλες των παιδιών αυτών να μη χρειαστεί να περάσει (ψυχικά ή σωματικά)τον πόνο, τις δοκιμασίες και τις δυσκολίες που περνούν πάρα πολλές γυναίκες και άνδρες καθημερινά, που προσπαθούν να αποκτήσουν παιδάκι και μάλιστα να βρεθούν και κάποιοι να τα χαρακτηρίσουν και ελαττωματικά από πάνω γι'αυτά που περνούν. Κανένας άνθρωπος και κυρίως κανένα παιδάκι στον κόσμο δεν αξίζει για κανέναν λόγο τέτοια αντιμετώπιση. Ευχαριστώ πάρα πολύ.
Όταν θέλει ο άνθρωπος πρέπει όλοι να κάνουν προσοχή και τουμπεκί ψιλοκομμένο παιδί μου. Κι ας μην είν' ο άνθρωπος η αρχή των πάντων, ούτε πρόκειται να είναι και το τέλος τους!
ΑπάντησηΔιαγραφή