- Αποφεύγοντας το σοβαρό σχολιασμό της πραγματικότητας, φαίνεται πως κάθε μία μέρα που περνάει βγάζει όλο και λιγότερο νόημα.
- Περίεργα, περίεργα συμβάντα, ακατανόητες και ασύνδετες μεταξύ τους συμπτώσεις, λόγια μπερδεμένα και διφορούμενα.
- Και ενώ η λογική λέει ότι κάποιοι αξίζουν αυτά που παθαίνουν, η αντιμετώπιση των χρεοκοπιών και των συμβάντων δεν είναι αυτή που έχουμε συνηθίσει. Έχω την αίσθηση ότι όλοι είμαστε εν αναμονή, πως ο ένας περιμένει τον άλλον, ότι ένα παιχνίδι νεύρων βρίσκεται σε εξέλιξη.
- Μέσα σε όλα αυτά, παράλληλα δράματα, όλοι οι όμορφοι άνθρωποι στο περιβάλλον μου, πλάσματα θαυμαστά και υπέροχα, μαραζώνουν στη μοναξιά. Νεαροί και νεαρές που ο κάθε ένας/μία θα επιθυμούσε, κλαίγονται στις γωνίες των μπαρακίων. Τι σπατάλη σάρκας και ομορφιάς!
- Δε βγαίνει νόημα, η ομορφιά δεν οδηγεί στην αγάπη, ούτε καν στον έρωτα, μόνο στην κατάχρηση αλκοόλ.
- Περίεγο, πολύ περίεργο.
- Πάντα πίστευα ότι η τριαδική φύση του ανθρώπου, σώμα λογική και συναίσθημα, αλλάζουν βάρδιες κατά το δοκούν, ώστε όπου το ένα δεν αρκεί να αναλαμβάνει το άλλο.
- Όπου δεν πιάνουν τα επιχειρήματα αποφασίζω με το συναίσθημα και όπου τα αισθήματα είναι μπερδεμένα αποφασίζω με τη λογική, πάντα με γνώμονα το σώμα. Και το πνεύμα. Και το αίσθημα.
- Τί σύγχυση υπάρχει ολούθε!
- Ίσως, το απρόβλεπτο αύριο να μην είναι τόσο κακό τελικά.
- Καλή σου τύχη.
- Και, να σου πω κάτι που ξέχασα: κι εγώ αγαπώ τα παγωτά, αλλά με ρέγουλα, βρε κουτούλη!
- Να προσέχεις.
Σάββατο 6 Αυγούστου 2011
Στη θέση ενός αυγού
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
καλυτερα να ασχολείσαι με αυτά τα θέματα, γιατί αν ασχοληθείς με την επικαιρότητα, μάλλον θα στενοχωρεθείς...
ΑπάντησηΔιαγραφήτι κάνουν τα ζουζουνάκια;;; τι καινούργιες πωλήσεις και περιπέτειες έπετυχαν;
χαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα που το λές, είχαμε κάποιες εξελίξεις: τα τέκνα μου επεκτέθηκαν στην πώληση παιχνιδιών του δωματίου τους και επίσης στην βουτιά από την άκρη της πισίνας.
εσείς?
Οντως αλλάζουν βάρδιες αυτά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πιο συχνά νικάει η λογική, χμμμ ευτυχώς ; δεν ξέρω.
Πολύ συχνά επικαλούμαι τη λογική για να δικαιολογηθώ όταν κάνω ότι γουστάρω, οπότε ειλικρινά δε γνωρίζω που σταματάει το συναίσθημα και που αρχίζει η λογική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ δύσκολο να τα ξεχωρίσεις όταν πλατσουρίζουν όλα μαζί στο ίδιο κρανίο μέσα.