Τύψεις

• Πριν από λίγες ημέρες, νύχτες μάλλον, εγώ και ο σύζυξ ήμαστε ξεθεωμένοι από την κούραση. Εκείνος από την ολοήμερη εργασία στο λιοπύρι στη μαρίνα του Ακτίου, κι εγώ από το ολοήμερο περπάτημα με τα παιδιά, τη μία για οφθαλμίατρο, την άλλη για μπάνιο και ενδιάμεσα τα του οίκου μου.
• Το βράδυ, τα παιδιά από την υπερένταση της καλοπέρασης δεν είχαν ύπνο. Με υπομονή και κόκκινα μάτια, τελικά πείσαμε τα παιδιά να αποκοιμηθούν μετά από παραμύθι και αγκαλίτσα χαλαρωτική, κατά τις έντεκα.
• Βουρ για ύπνο, σκεφτήκαμε αμφότεροι, γιατί την επομένη το πρόγραμμα είχε μία από τα ίδια .
• Εκείνη τη στιγμή, ώρα έντεκα παρά πέντε ακριβώς, ακούγεται ένα γκλάαννννν.
• Κοιτιόμαστε.
• Δεν είναι δυνατόν. Δεν είναι δυνατόν!
• Το καφενείο που απασχολεί πέντε πότες κάθε βράδυ, έχει λάηβ.
• Το μπουζούκι με ενισχυτή και ο νταλκάς του τραγουδιάρη Μηνά να μετράται σε εκατοντάδες ντεσιμπέλ από κακής ποιότητος μικρόφωνο.
• Ο σύζυξ, τώρα, είναι ένας άγιος άνθρωπος με τεράστια υπομονή και απίθανη κατανόηση. Κατάλαβε ότι θύμωσα και μου είπε να περιμένουμε μήπως όταν πάει δώδεκα το χαμηλώσουν ή βγάλουν τον ενισχυτή ή ίσως σταματήσουν.
• Στο διάστημα αυτό, εγώ μπήκα στο διαδίκτυο και βρήκα ότι αναφέρεται σε νόμους περί κοινής ησυχίας, άδειες για ζωντανή μουσική κτλ, όχι από κακία, ούτε για να κάνω κανενός είδους καταγγελία επίσημη, αλλά για να ξέρω τι δικαιώματα έχω και πως να χειριστώ τον κύριο που ημέρα τρίτη, εργάσιμη δηλαδή και σε μία εξαιρετικά ήσυχη γειτονιά γεμάτη μόνο οικογένειες, έχει την φαεινή ιδέα να τους κρατήσει όλους ξύπνιους για δυόμιση παρέες, όχι πάνω από δέκα άτομα συνολικά.
• Φυσικά, τίποτα δεν άλλαξε στις 12 η ώρα, οπότε πήραμε την αστυνομία.
• Μετά από πέντε λεπτά ήρθε ένα περιπολικό, σταμάτησε απ'έξω, κάτι είπε με το παιδί που έχει το καφενείο, μετά ήρθε μία γυναίκα ή οποία έβαλε το χέρι της μέσα από το παράθυρο του περιπολικού, μετά το έβγαλε, μετά πάλι κάτι λέγανε και τέλος το περιπολικό έφυγε.
• Και η μουσική συνεχίστηκε, σα να μην έγινε τίποτα. Περιμέναμε λίγο ακόμα.
• Τϊποτα.
• Αύριο, όπως κάθε μέρα, ο σύζυξ ξυπνάει στις έξι, και σε αυτή τη γειτονιά δεν είναι ο μόνος. Ξαναπήρα τηλέφωνο στην αστυνομία, τους είπα ότι εδώ δεν είναι παραλιακή, αλλά μέρος με οικογένειες, και ότι δεν είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να ταλαιπωρεί μία γειτονιά ολόκληρη χωρίς να είναι ούτε γιορτή, ούτε αργία ούτε γάμος ούτε τίποτα άλλο, ότι ακόμα και στα μαγαζιά της παραλίας υπάρχουν και τηρούνται κανόνες για την ένταση της μουσικής (διάολε, κάποτε κόντεψαν να μας καταβρέξουν απλά και μόνο επειδή γελούσαμε! χωρίς μουσική) και ότι στο κάτω-κάτω της γραφής δεν είναι το οακα αλλά ένα καφενεδάκι συνοικιακό, που μου βάσει ενισχυτές νυχτιάτικα.
• Τίποτα δεν άλλαξε.
• Ξαναπήρα. Σε εκείνο το χρονικό σημείο, πλέον έβγαζα ατμούς από τα αυτιά, γιατί αυτό το καφενείο μας έχει απασχολήσει συχνά, τη μία με τις μουσικές την ώρα κοινής ησυχίας, την άλλη με τους μεθυσμένους καυγάδες του και σήμερα με τον ενισχυτή του.
• Πάνω στην τσαντίλα μου, πέταξα ένα περί άδειας για ζωντανή μουσική "Στο κάτω-κάτω, δεν ξέρουμε καν αν το μαγαζί αυτό έχει άδεια για ζωντανή μουσική, μπλα,μπλα, μπλα...." Από την άλλη άκρη της γραμμής έπεσε ησυχία. Ο αξιωματικός που είχε βάρδια εκείνη την ώρα είπε ότι θα το κοιτάξει και έκλεισα.
• Μετά από λίγο η ένταση έπεσε, γιατί έβγαλαν το μπουζούκι από τον ενισχυτή και σβήσαν τα μικρόφωνα. Μόνο μπουζούκι και φωνή. Αν δεν είχε προηγηθεί η ένταση, αν εξ αρχής είχαν σκεφτεί να παίξουν φυσικά, τότε με αυτή την πενιά ίσως να μπορούσα να νανουριστώ κιόλας. Ωστόσο, πλέον αυτό δε στάθηκε δυνατό, ο σύζυξ ήταν στα κακά του τα χάλια και αποφάσισα να ξαναπάρω.
• Εκεί είπα ότι είχα στο μυαλό μου. Υπάρχουν κανόνες γι αυτά τα πράγματα. Ακόμα και τα πιο μεγάλα μαγαζιά, κλέινουν τη μουσική ή την χαμηλώνουν τέτοιες ώρες, κι αυτός εδώ με δύο άτομα θα κάνει ότι θέλει? Αν ήθελε μεγαλεία να άνοιγε μαγαζί στην παραλία όχι εδώ που κοιμούνται οι άνθρωποι να κάνει τέτοιο πανηγύρι! "Μα, έχει αλλάξει ο νόμος , ούτε αυτόφωρο δεν μπορούμε να ασκήσουμε" ψέλλισε ο αξιωματικός. Δηλαδή θα κάνει ότι θέλει ο καθένας?, συνεχίζω, Θέλετε να πείτε ότι δεν μπορείτε να επιβάλετε την τάξη? "μα, σας εξήγησα κυρία μου, τον παρακάλεσα ήδη..."
• Τον παρακαλέσατε? Τί λέτε τώρα!? ότι ο μόνος τρόπος να κοιμηθώ απόψε είναι να σπάσω τις τζαμαρίες του?
• "Τί εννοείτε κυρία μου?"
• Μα, αν δεν μπορείτε εσείς να επιβάλλετε το νόμο για την κοινή ησυχία, τότε την επόμενη φορά που θα έχει ο κύριος την όρεξη, θα κάνει ότι θέλει? Αν γίνει αυτό το μόνο που μου μένει είναι να αυτοδικήσω? Θα έρχεται ο καθένας να κάνει ότι θέλει?
• "Ίσως να πρόκειται για καμμία γιορτή" εννοούσε ότι είναι μεμονωμένο περιστατικό, αλλά εγώ ξέρω πολύ καλά από "μεμονωμένα περιστατικά" που εξελίσσονται σε μόδες και μετά άντε να βγάλεις άκρη, όπως η προηγούμενη ιδιοκτήτρια που άφηνε τους μπεκρήδες να τραγουδάνε μεγαλοφώνως μέσα στα χαράματα και να σούρνονται στα πεζοδρόμια ή να καυγαδίζουν σαν τα σκυλιά και κανείς δε μπορούσε να κάνει τίποτα επειδή τα είχε καλά με την αστυνομία... Ωστόσο, αντί όλων αυτών είπα απλώς "Σας είπαν κάτι τέτοιο? Ότι πρόκειται για γιορτή?"
• "Όχι. Θα ξαναπώ στα παιδιά να ξανακοιτάξουν. Άλλωστε, θα γίνει καταγγελία για την άδεια ζωντανής μουσικής..."
• Τελικά, η μουσική σταμάτησε στις μία και μισή, μετά από πέντε, συνολικά, τηλεφωνήματα.
• Ο νεαρός που έχει το καφενείο, τώρα δε μου μιλάει, πράγμα που δε με στεναχωρεί ιδιαίτερα αφού ποτέ δεν ήμαστε και τίποτα φιλαράκια. Αυτό που με στεναχωρεί είναι ότι τις τελευταίες μέρες ήταν κλειστό ή άνοιγε μόνο για κάποιες ώρες το πρωί.
• Γμτ, δεν ήθελα να βρεί κανείς το μπελά του, ούτε να κλείσει το καφενείο. Να κοιμηθώ ήθελα.
• Σκέφτομαι ότι, αν ήταν σωστός και τυπικός, τότε θα έπρεπε να είχε φροντίσει να είναι καλυμμένος πριν αρχίσει τα ζωντανά, γιατί όταν βάζεις ενισχυτή και μικρόφωνα δεν μπορείς να ισχυρίζεσαι ότι ήταν κάποιος που απλά έτυχε να έρθει στο κέφι, λογαριάζεται για ζωντανή μουσική. Και, διάολε, βάσει ποιάς λογικής παίζεις τόσο δυνατή μουσική για τόσο μικρό μαγαζί με τόση λίγη πελατεία σε τόσο ήσυχο μέρος και μάλιστα χωρίς να έχεις φροντίσει τουλάχιστον τα τυπικά?
• Δε με παρηγορεί.
• Δεν θέλω να είμαι η αιτία που θα χάσει τα ωραία του λεφτάκια ένας άνθρωπος, αλλά μάλλον αυτό συμβαίνει.