- Υπάρχει ένα εργαλείο του μυαλού που το βοηθάει να μην πνίγεται υπό το βάρος των χιλιάδων πληροφοριών που δέχεται καθημερινά. Είναι ένα "φίλτρο" που κάνει τη διαλογή ανάμεσα στο άμεσα χρήσιμο και το δευτερεύον ή εντελώς άχρηστο.
- Για παράδειγμα, όταν βλέπουμε ένα λιοντάρι (όπως πολύ συχνά συμβαίνει στη ζωή μας, χαχαχαχα) τότε ο νούς δε χρειάζεται να ξέρει τα πάντα για αυτό αλλά μόνο όσα είναι άμεσα χρήσιμα για την αντιμετώπιση της κατάστασης. Πρέπει να ξέρει πόσο μακριά είναι, αν έχει πρόθεση να επιτεθεί, τι εναλλακτικές έχουμε εκτός από το να γίνουμε γεύμα του, κτλ, δε χρειαζόμαστε όμως να ξέρουμε τι χρώμα είναι το χορτάρι ή πόσα μάνγκο κρέμονται από τη μανγκιά εκεί παραδίπλα.
- Επειδή ο άνθρωπος όμως ζητάει πάντα κάτι παραπάνω, αλλιώς δεν θα ήτο άνθρωπος αλλά μαϊμού, επιθυμεί και στην κατανόηση του κόσμου το κάτι παραπάνω, όχι μόνο αυτό που είναι διαθέσιμο αλλά και εκείνο που θέλει λίγο ψάξιμο παραπάνω ή δεν είναι άμεσα ορατό. Έχουμε περιέργεια ή ίσως πνευματική απληστία. Αυτός που γνωρίζει περισσότερα, "μετράει" περισσότερο.
- Κι έτσι, αναζητούμε τρόπους να διευρύνουμε τη γνώση μας και την αντίληψή μας. Με την έρευνα, με την αναζήτηση, με τον πειραματισμό. Με ουσίες που μετατρέπουν το μυαλό σε ατμομηχανή ή ανοιχτό παράθυρο, όπως η ζάχαρη, η σοκολάτα, το αλκοόλ και άλλες λιγότερο αθώες.
- Το φίλτρο όμως είναι ακόμα εκεί.
- Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και η πιο συγκλονιστική αλήθεια, περνάει τα ίδια πάθη από το μυαλό, όπως και η πιο ρουτινιάρικη λεπτομέρεια. Την αντιλαμβανόμαστε μόνο αν είναι άμεσα χρήσιμη.
- Ευτυχώς, υπάρχει η ομιλία, που επιτρέπει την ανταλλαγή πληροφοριών. Αυτό σημαίνει ότι πέρα από τις δικές μου εμπειρίες, παίρνω μαθήματα και από τις εμπειρίες των γύρω μου, και πάλι όμως διαλέγω αυτά που μου αρέσουν, που μου με εντυπωσιάζουν κτλ, και είναι θέμα καλλιέργειας των αισθήσεων το τι θα με εντυπωσιάσει και το τί θα μου αρέσει.
- Είναι ζήτημα θέσεως, δηλαδή το που βρίσκεται ο καθένας όταν κοιτάει τη ζωή, άρα τί είδους "φίλτρο" έχει αποκτήσει δια του βίου του.
- Αναπόφευκτα, όταν κρίνουμε κάποιον, τότε το κάνουμε βάσει της δικής μας κατάστασης. Δηλαδή, όταν λέμε "εγώ δεν θα το έκανα ποτέ αυτό" εννοούμε περισσότερο ότι "εγώ, με την παιδεία και την καλλιέργεια και τις εμπειρίες που έχω ως τώρα και με το μυαλό που έχει διαμορφωθεί από αυτά, δεν θα το έκανα αυτό ποτέ" το οποίο φυσικά είναι αλήθεια, αλλά μόνο η μισή.
- Γιατί αν ήσουν στη θέση του, τότε δεν θα είχες ούτε το μυαλό, ούτε την καλλιέργεια ούτε την παιδεία ούτε τις εμπειρίες που έχεις τώρα, αλλά θα είχες την καλλιέργεια, την παιδεία και τις εμπειρίες άρα και το μυαλό που έχει αυτός, άρα το πιο πιθανό θα ήταν να κάνεις ακριβώς το ίδιο ή κάτι πολύ παρόμοιο υπό τις ίδιες συνθήκες.
- Κάποιος, πχ, που δεν έχει βγεί ποτέ να ψάξει για δουλειά αλλά έχει σίγουρη την αμοιβή άσχετα με την ποιότητα της εργασίας του, δεν μπορεί να καταλάβει με καμμία δύναμη τί σημαίνει να μη σε προσλαμβάνουν επειδή έχεις παιδιά ή επειδή έχεις περάσει κάποιο ηλικιακό όριο, κι ας έχεις προσόντα καραμπινάτα. Δεν πρόκειται σε καμμία περίπτωση να έχει την αγωνία του να έχεις να στηρίξεις με την ίδια αμοιβή τον οίκο σου, αλλά και κάποιους άλλους. Απλά, επειδή αυτή η γνώση δεν του χρειάστηκε ποτέ, δεν έχει καταχωρηθεί καν στον εγκέφαλό του.
- Σε μία κουβέντα, πχ, μου είπε ότι κοροιδεύεις τον κόσμο και ότι καμώνεσαι ότι δουλεύεις για να τα τρώς, μην ξέροντας ο άμοιρος ότι οι πελατεία δεν έρχεται τρέχοντας μόλις ανοίξεις τις πόρτες να σου δώσει τα ωραία της λεφτάκια, αλλά θέλει διαρκή και ακατάπαυστη επιμονή, αναζήτηση, δημόσιες σχέσεις, τρέξιμο και αγωνία αν θα βγεί ο μήνας, αν πέσει η αγορά, αν κυκλοφορήσει μία φήμη, αν σου χρωστάνε και δε στα δίνουν, κι εσύ έχεις δάνεια και υποχρεώσεις να τρέχουν, αν η διαφήμιση πιάνει τόπο, αν πρέπει να κάνεις δωράκια για να έχεις εκτίμηση, κι ας είναι εις βάρος της πραγματικής εργασίας.
- Δεν ξέρεις πόσους πρέπει να "κυνηγήσεις" για να πιάσεις έναν...
- Η αλήθεια είναι ότι δεν έχεις ιδέα.
- Εσύ απλά πληρώνεσαι.
- Είτε πετύχει το πρότζεκτ είτε όχι.
- Το ξέρω ότι έχεις κοπιάσει.
- Ήταν όμως εκ του ασφαλούς.
- Στην πραγματική αγορά εργασίας, ακόμα και το πιο μικρό παραπάτημα θα το είχες πληρώσει με απώλεια εισοδήματος.
- Όπως εγώ.
- Ωστόσο, επειδή ακριβώς δεν γνωρίζεις αυτές τις απλές αλήθειες και επειδή δεν γνωρίζεις (γιατί δεν ρώτησες) τι με έφερε σε αυτή τη θέση, από την άλλη όμως πληρώνεσαι από τους φόρους που εγώ πληρώνω και εσύ καταχράσαι, η γνώμη σου είναι αμεληταία.
- Κάνεις μία δουλειά που προϋποθέτει βία, εξαπάτηση και και αδικία, εξ ορισμού. Αυτό σημαίνει ότι η οπτική σου γωνία έχει στρεβλωθεί ώστε να σου είναι χρήσιμη για αυτό που κάνεις και τίποτα άλλο.
- Και επειδή ό,τι μου έχεις πει εώς τώρα έχει αποδειχθεί ανακριβές, δε σε λαμβάνω υπόψιν.
- You are not in possesion of all the facts.
- Θα έρθει η στιγμή που θα καταλάβεις, όπως συμβαίνει πάντα.
- Απλά, έχε το νού σου.
Σάββατο 9 Απριλίου 2011
Ελπίζω, όταν καταλάβεις, να μην είναι δια του παθήματος
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Βράζει το καζάνι!