Πως να ρίξετε το καπιταλιστικό σύστημα

• Ένα σύστημα αρχίζει να φθίνει όταν δεν μπορεί πια να συντηρήσει τα άτομα που το απαρτίζουν.
• Το καπιταλιστικό σύστημα που βασίζεται στο κέρδος, θα πέσει όταν τα μέλη του δεν θα μπορούν πια να επιβιώσουν, άρα όταν δεν θα βγάζουν κέρδος.
• Χωρίς κέρδος, δεν θα μπορεί να καταναλώνει περισσότερο από όσο έχει ανάγκη.
• Άρα, δύο είναι αυτά που μπορεί ο απλός άνθρωπος να κάνει, ώστε να ανατρέψει την εις βάρος του τάξη πραγμάτων και αυτά είναι : α)να τεμπελιάζει και β) να μην αγοράζει.
• Πρακτικά, αυτό μπορεί να σημαίνει πολλές χρεωκοπίες, πολλή φτώχεια και "γαγγραίνιασμα" του εμπορίου.
• Τίποτα από όλα αυτά δεν μας αρέσει.
• Θέλουμε να βγάζουμε κέρδος, ώστε να αγοράζουμε βιωτικό επίπεδο, θέλουμε το εμπόριο και την κατανάλωση. Γκρινιάζουμε μόνο όταν η πλάστιγγα γέρνει αναπόφευκτα εις βάρος μας.
• Σε ατομικό επίπεδο, δεν θέλουμε να αλλάξει το σύστημα, αλλά να γυρίσει πίσω, εκεί που η τραμπάλα μας είχε στα ψηλά. Αυτό φάνηκε σε κάθε ευκαιρία που είχαμε να αλλάξουμε τη ζωή μας, όχι μόνο εμείς οι έλληνες αλλά όλοι οι τυχεροί που έτυχε να γεννηθούμε στο βορειοδυτικό τεταρτοσφαίριο. Δεν φανήκαμε φρόνιμοι με τους πόρους, δεν λυπηθήκαμε την σπατάλη, αγνοήσαμε την αδικία και επενδύσαμε στην άγνοια, τόσο σε επίπεδο κυβερνήσεων αλλά κυρίως, των λαών. Πήραμε δάνεια που ξεπερνούσαν τις δυνάμεις μας, χάψαμε το αμερικάνικο όνειρο και ούτε για μία στιγμή δεν αναρωτηθήκαμε από που προέρχεται όλη αυτή η ευμάρεια και σε ποιανού τις πλάτες πατήσαμε για να έχουμε την υπεροψία να αυτοδιοριζόμαστε "απαύγασμα της διανόησης".
• Γιατί η διανόηση χωρίς φαγητό και πρώτες ύλες, δεν μπορεί να υπάρξει, αγαπητέ μου τεχνολογικά προηγμένε πολίτη με τα κεκτημένα. Και τώρα δεν έχεις λεφτά να τα αγοράσεις.
• Ότι έχει η ιδανική κοινωνία της δύσης, είναι εις βάρος της υπόλοιπης ανθρωπότητας, και πρέπει να επιστραφεί άμεσα, όχι σαν ελεημοσύνη αλλά σαν δικαιοσύνη. Όχι σαν πρόσκαιρη ασπιρίνη αλλά σαν δίκαιη μοιρασιά.
• Όμως δεν θέλουμε γιατί μας αρέσει η πολυτέλεια.
• Μας αρέσει να πετάμε στα σκουπίδια κάθε χρόνο τόννους ρούχα και φαγητό, να καίμε τα σχολικά βιβλία, να είμαστε χουβαρντάδες και λάρτζ, να τρώμε τον αγλέουρα και μετά να χρειαζόμαστε πανάκριβους εξοπλισμούς και φάρμακα και χαμένο χρόνο για να μη σκάσουμε από το φαί.
• Ακόμα και τώρα.
• Ακόμα και όταν είναι προφανές το πως και το γιατί, θέλουμε να διοριστούμε για να δουλέψουμε.
• Θέλουμε το κέρδος.
• Οι εξουσίες, είναι έτσι και όποιος περιμένει να αλλάξουν, μάλλον θα περιμένει πολύ. Η μόνη διαφορά ανάμεσα στον ηγέτη της ελλάδας, της ελβετίας και της ουγκάντας είναι το στύλ. Σε όλα τα άλλα είναι ίδιοι.
• Δυστυχώς, το ίδιο συμβαίνει και με τους λαούς.
• Μπορεί να γίνει διαφορετικά, αλλά δεν θα γίνει.
• Πρώτα θα σκοτωθεί κόσμος, από ότι φαίνεται τελικά.
• Κάποιος θέλει να μας κάνει τυνησία και λιβύη, κάποιος έχει να κερδίσει από το δικό μας χαμό.
• Σαν ελληνίδα, θέτω στους έλληνες την ακόλουθη πρόκληση: πως θα γίνει να ανατραπεί η εκβιαστική εκμετάλλευση, χωρίς αιματοχυσία, χωρίς να πληρώσει τη νύφη ο φτωχός και χωρίς να χαθεί η επανάσταση στα προβοκατόρικα δελτία των εννέα?
• Έχω εμπιστοσύνη στο ελληνικό δαιμόνιο.