Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011

Παγκόσμιος Ηθικο-πρακτικο-ιδεολογικο-οικονομικο-πολιτικο-κοινωνικο-θρησκευτικο-μετεωρολογικός Χάρτης

  • Ας υποθέσουμε ότι έχεις ένα παιδί.
  • Ας υποθέσουμε επίσης ότι δεν το προσέχεις αρκετά, ας πούμε ότι δεν το ταίζεις όπως πρέπει. Κάποια στιγμή, το παιδί θα κλάψει διεκδικώντας τροφή από εσένα.
  • Για να σταματήσει το κλάμα, αντί να το ταίσεις, εσύ το χτυπάς.
  • Το παιδί μόνο μετά από πάρα πολύ χτύπημα θα σταματήσει το κλάμα, όμως εσύ δεν μπορείς να είσαι ήσυχος, γιατί σίγουρα κάτι θα σκεφτεί για να βρει μόνο του φαγητό. Αν πάρει κάτι από το ψυγείο μόνο του, τότε εντάξει. Αν όμως σου πάρει το τυρί που σου αρέσει και τη μαγιονέζα που έχεις για το κοτοσάντουιτς, τότε εκνευρίζεσαι, εξοργίζεσαι ίσως και το ξαναχτυπάς. Με τον καιρό το παιδί μαθαίνει να βουναίνεται κι εσύ νομίζεις ότι επειδή δεν μιλάει και δεν κλαίει, ότι όλα είναι καλά.
  • Μέχρι που να μεγαλώσει και τότε θα δείς ότι όχι μόνο δεν είναι όλα καλά, αλλά και ότι όλους τους λογαριασμούς που του έχεις αφήσει απλήρωτους, σου τους έχει μαζεμένους.
  • Και επειδή οι άνθρωποι δεν μεγαλώνουν, απλά ψηλώνουν (και αυτό όχι πάντα) είναι αξιοπερίεργο το πως ένας ολόλκηρος λαος μπορεί να φέρεται σαν ένα πλάσμα που περνάει από την βρεφική, μετά στην παιδική στην εφηβική ηλικία μέχρι να αποκτήσει συνείδηση του εαυτού του και να πάρει στα χέρια του την ύπαρξή του.
  • Κάποιο λαοί έχουν ήδη περάσει αυτή τη διαδικασία, άρα αυτόματα και χωρίς δεύτερη σκέψη ή αμφιβολία, είναι φυσιολογικό να αναλάβουν το ρόλο του γονέα, το ρόλο της εξουσίας. Το χρήμα , φυσικά, επιταχύνει τις διαδικασίες.
  • Αλλάζοντας τώρα το σκηνικό, ας φέρουμε στο μυαλό μας τα θαλάσσια ρεύματα που διατρέχουν τη γή μας. Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο, αλλά ακολουθούν το ίδιο μονοπάτι με εκείνο του χρήματος, καταλήγοντας στον Βόρειο Ατλαντικό. Θα μου πείς, δε σταματάει εκεί. Φυσικά και όχι, όμως ούτε το χρήμα σταματάει εκεί. Μία στάση κάνει. Μία στάση που όμως είναι εξαιρετικά σημαντική γιατί από εκεί θα ξεχυθεί πάλι στη γύρα, με νέο φορτίο και νέα ορμή, αν και ίσως λιγότερο σε ποσότητα και πιο κρύο. Αφήνει τα ωφέλη του σαν βροχή και υγρασία και οι άνθρωποι σε αυτά τα μέρη το εκμεταλλεύονται για να ζήσουν καλά.
  • Και ενώ για τον κύκλο του νερού η φύση έχει προβλέψει ώστε να είναι δυνατόν να κάνει γύρες για πάντα, ο άνθρωπος για το χρήμα δεν έχει προβλέψει κάτι αντίστοιχο, και ίσως είναι καιρός να το κάνει.
  • Από φυσικό ένστικτο που τον ωθεί να συγκεντρώνει όσα περισσότερο μπορεί, βάζει φράγματα στη ροή του χρήματος, που του επιτρέπουν να το κρατάει όλο για τον εαυτό του, αδιαφορώντας για το τι θα συμβεί όταν τριγύρω δεν θα υπάρχει άλλο.
  • Βλέπει τα σημάδια, αλλά αντί για φροντίδα δίνει καταστολή και αντί για λύσεις προσφέρει τιμωρίες. Αντί να ψάξει να δει τι πήγε στραβά και γιατί κλαίει το παιδί, το κακοποιεί και πάει για ύπνο με βαρυστομαχιά.
  • Δες για παράδειγμα την μετανάστευση, την πειρατεία και το εμπόριο που πεθαίνει σαν τον σκορπιό που χτυπάει τον εαυτό του. Δες τα συστήματα που καταρρέουν (και δεν αναφέρομαι στην αίγυπτο ούτε σε άλλη χώρα) δες τους ειδήμονες που έγιναν αιδήμονες γιατί δεν τους βγαίνει η σούμα. Ο λόγος που δεν βγαίνει η σούμα είναι ότι δεν γίνεται να συσσωρεύσεις κάτι που ήδη βρίσκεται στις αποθήκες σου. Και φυσικά, δεν μπορείς να γεννήσεις ούτε νερό ούτε λεφτά γιατί απλά θα ήταν ψεύτικα και δεν θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τα πραγματικά. Η εμπειρία αυτό έδειξε.
  • Ο μόνος τρόπος να ξαναρχίσει ο κύκλος είναι να αποδεσμευτεί μέρος των αποθεμάτων ώστε με τον καιρό να τρέξει το σύστημα και να αρχίσει πάλι να καρποφορεί, να δημιουργεί νέα αποθεματικά.
  • Σα να έχεις μία αγελάδα: αν τη σφάξεις, όπως πολύ καλά μπορείς ανά πάσα ώρα και στιγμή, ή να την αφήσεις ατάϊστη ή να μην την πας στον γιατρό. Τελικά θα σου ψοφήσει και τέλος γάλα. Έχεις ανάγκη να ζήσει η αγελλάς, να είναι καλά στην υγεία της ώστε να γεννήσει και άλλες. Με αυτό τον τρόπο, βγαίνει και η αγελάδα κερδισμένη, αν κι εσύ θα πρέπει να δώσεις λίγο από το σιτάρι σου για να το πετύχεις αυτό...
  • Έτσι, λοιπόν, στα συμπτώματα του συστημικού πυρετού, αντί να δώσουμε παυσίπονα, είναι απόλυτη ανάγκη να δούμε γιατί το κόλπο δεν έπιασε και ποια λάθη δεν πρέπει να επαναληφθούν. Αντιμέτωποι με ανθρώπους που δεν πληρώνουν, που υπερασπίζονται θαρραλέα το δικαίωμα να αυτοκαταστρέφονται, με ανθρώπους που θα έκαναν τα πάντα για ένα κομμάτι ψωμί ακριβώς όπως κάποιος άλλος κάνει τα πάντα για μερικά μύρια, αντιμέτωποι με την πειρατεία, τη διαφθορά, τη μετανάστευση και το λαθρεμπόριο, αντιμέτωποι με ανθρώπους που λιμοκτονούν γιατί δεν διδάχθηκαν ποτέ πως να φυτέψουν μία ντομάτα δίπλα στη λίμνη και περιμένουν να περάσει ο έμπορος να τους πουλήσει, απλά δεν μπορούμε να τα εξετάζουμε ξεχωριστά και μεμονωμένα αλλά συνολικά να δούμε γιατί συμβαίνει αυτό, από που διαρρέει η αδικία και από που πρέπει να αφήσουμε τους πόρους να ξανακυκλοφορήσουν.
  • Αν δεν ταίσεις την αγελλάδα, τότε αυτή θα σου φάει τα τριαντάφυλλα, πριν ψοφήσει πρώτα αυτή από την πείνα και αμέσως μετά εσύ.

6 σχόλια:

  1. Οπως ακριβως τα λες.

    Γεια στο στομα (πληκτρολογιο) σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ναι, ναι, αλλά δυστυχώς ο γονιός είναι πάντα συντηρητικός, φοβούμενος την αλλαγή που θα συμβεί άμα δώσει στο παιδί φαγητό, ενώ δεν έχει διάθεση να χάσει κομμάτι του δικού του, οπότε η σούπα δεν κυλάει…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Επειδή περί αγελάδων ο λόγος, να σου πω τι έπαθα τα Χριστούγεννα που πήγα στο χωριό μου.
    Το δεύτερο βράδυ παρακάλεσα το θείο μου να την αρμέξω εγώ την Καστάνω.
    Πέρνω το σκαμπουδάκι, κάθομαι δίπλα της, βουτάω τα μαστάρια της κι αρχίζω...
    Έλα μου, όπως, που λόγω απειρίας κι επειδή φοβόμουν μην την πονέσω δεν την ζούλαγα αρκετά, με συνέπεια να μην κατεβαίνει το γάλα.
    Και το ζειρότερο ήταν ετούτο:
    η Καστάνω κατάλαβε πως δεν την άρμεγε το αφεντικό της αλλά ένας άσχετος, και γύρισε και μου έριξε ένα απαξιωτικό βλέμα που κυριολεκτικά με κόμπλαρε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Άμπαν,
    για αυτό σου λέω, φωτιά και μπούρμπερη.
    Σήμερα διάβασα άρθρο με τίτλο "Μην τιμωρείτε τις μεγάλες επιχειρήσεις", πράγμα που σημαίνει ότι τελικά δεν είναι και τόσο παντοδύναμες, ό΄τι έχουν ανάγκη τον απλό, μη-ειδήμονα άνθρωπο και ότι έτσι που τα έκαναν τώρα ζητάνε και βοήθεια.
    Όπως οι γιατροί του ικα που όταν τους κυνηγούσες στο διάδρομο σε έδιωχναν σα κατσαρίδα, και τώρα που το σύστημα καταρρέει επικαλούνται το "κοινωνικό αγαθό" που προσφέρουν...
    Φωτιά και μπούρμπερη, φίλε μου ...


    ασκάρ
    θα προσπαθήσω να προσαρμόσω τη συμβολικότητα της παραβολής σου στο επίπεδο της ανάρτησης: τελικά γάλα ήπιες ή έμεινες με το βλέμμα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Βράζει το καζάνι!