Λετ Δε Γκουντ Τάημς Ρολλ

• Μέσα στο άδειο δωμάτιο, καθήμενη πάνω στην τελευταία καρέκλα, κρατώ ένα βαρύ βιβλίο ανοιχτό στα γόνατά μου. Το κλείνω απότομα και με θόρυβο, ένα σύννεφο σκόνης τινάζεται τριγύρω μου.
• Όταν το πρωτοπήρα ήταν ένα λεπτό τετράδιο. Πότε πρόλαβε να γίνει κιόλας αυτός ο τόμος γεμάτος αριθμούς, λέξεις και εικόνες?
• Το αφήνω στο πάτωμα και σηκώνομαι για να φύγω, πριν η σκόνη κατακαθήσει πάνω μου.
• Κλειδώνω την πόρτα πίσω μου, γυρνώ προς τον κόσμο και βλέπω ότι είναι μία ηλιόλουστη ημέρα, οι γλάροι πετούν ευτυχείς πάνω από τις ψαρόβαρκες και τα πιο έντονα γαλάζια και πράσινα κοσμούν την πόλη μου. Δώρο του βοριά αυτό, που καθαρίζει την ατμόσφαιρα, κάνοντας τα πάντα να φαίνονται σαν μόλις να τα έπλυνες.
• Περιέργως, αυτό μου θυμίζει το βιβλίο που άφησα πίσω μου.
• Σου είχα πει να αφαιρέσεις κάθε συναίσθημα. Όμως αν το κάνεις αυτό, όλη ετούτη η ομορφιά θα πάει χαμένη.