Μο'φκε

• Είναι το πρεβεζιάνικο του "Μου έφυγε".
• Ξεθύμανα.
• Ότι ήταν αυτό που με ωθούσε να γράφω λες και δεν υπάρχει αύριο, ξεφούσκωσε.
• Τόσα λίγα απωθημένα είχα? Δύο χρονάκια και μετά πάπαλα?
• Έτσι φαίνεται.
• Τόσες μέρες και ακόμα δε με έπιασε η "φαγούρα" στα δάχτυλα που κάποτε με κρατούσε ξύπνια ως τα χαράματα, και μάλιστα σε εποχή που η σωματική κούραση ήταν πολύ έντονη.
• Δεν είναι ότι δεν έχω τι να πω. Αντιθέτως, οι σκέψεις συνεχίζουν να φωνάζουν και να στριμώχνονται ποια θα πρωτοβγεί, όπως εκείνη η ιστορία με τους στίχους.
• Είχα σκεφτεί ότι κάποιοι στίχοι από κάποια τραγούδια είχαν πολύ ισχυρό αντίκτυπο στα αυτιά μου. Όχι ολόκληρα τα τραγούδια αλλά μία ή δύο γραμμές από το ρεφρέν, ή ένα επαναλαμβανόμενο ριφάκι, μία φράση τέλος πάντων. Σκέφτηκα λοιπόν να τα βάλω όλα μαζί ώστε να προκύψει ένα νέο "έργο", σαν κολάζ στίχων.
• Για παράδειγμα λέει η Annie Lenox "Give me the strength to carry on, I wish I had the strength to lay this burden down" και αυτό αρχικά μου φάνηκε σα να μη βγάζει νόημα γιατί το δύσκολο είναι να σηκώσεις κάτι όχι να το αφήσεις κάτω, σωστά?
• Όταν όμως ήρθε η ώρα των μεγάλων αποφάσεων, όπου έπρεπε να αποφασίσω ότι κάποια άτομα έτσι είναι και ότι για μένα κανείς δεν θα έκανε μία υποχώρηση όπως να χαλάσει τη ζαχαρένια του ή να πεί μία συγγνώμη, όταν έγινε φανερό ότι αυτά που μας σκοτώνουν αποτελεσματικότερα είναι αυτά που έχουμε για σπουδαία, τότε η αυτοσυντήρηση επέβαλλε να απομακρυνθούν, όσο σπουδαία και να ήταν για εμένα.
• Μετά, η Mary J. Blige έλεγε σε αυτό το περίφημο αρενμπί "No more drama in my life" και για πολύ καιρό είχα αυτή την ανάγκη, να περάσει μία εβδομάδα, ή μία μέρα έστω, χωρίς υστερίες και μελοδραματισμούς, χωρίς μεγαλοστομίες και υπαινιγμούς, χωρίς υπονοούμενα και αμφισβήτηση. Το περίεργο είναι ότι το άσμα κυκλοφόρησε πολύ καιρό αφού το πρόβλημά μου το είχα λύσει, δηλαδή είχα απομακρύνει την πηγή του μελοδραματισμού από τη ζωή μου. Κι όμως, κόντεψα να κλάψω με αυτό τον στίχο, όταν ένα πρωί κοιμόνταν τα παιδιά και το άκουσα στο εμτηβύ την ώρα που έπλενα μπιμπερά. Όπως οι ευρωπαίοι που είπαν μετά τον παγκόσμιο "όχι άλλο!", έτσι κι εγώ οριστικοποίησα εντός μου αυτή την απόφαση: όχι άλλο μελόδραμα.
• "Somewhere your fingerprints remain concrete" λένε οι Dire Straits, σε ένα κομμάτι που μου φέρνει στο νού έναν παλιό, εφηβικό, ανεκπλήρωτο έρωτα που τότε με είχε χτυπήσει σα βαριοπούλα στο δοξαπατρί. Ααααχ, τα νιάτα...!
• "The Lone Ranger buys a drink for Old Saint John, it's been some time since the cavalry's gone" άκουγα όταν κατά μία διαβολική σύμπτωση όλοι οι φίλοι μου έφυγαν για διάφορους λόγους από την βροχερότατη και στενότατη τότε Πρέβεζα και είχα μείνει έναν ολόκληρο χειμώνα να κάνω εκπομπές σε άδειο στούντιο. Τί πίκρα κι εκείνη!
• "I put my hands over my mouth when I need to shout, I learn to hate myself instead of letting it out" από ένα συγκρότημα που κατά τα άλλα δεν πολυακούω, σε στιγμές εσωτερικής έκρηξης, όταν η ρήξη έπρεπε να περιμένει δύο μήνες ακόμα. Τι καλά που το παρελθόν τελείωσε!
• Η λίστα μπορεί να συνεχιστεί για πάντα, αλλά δεν έχω όρεξη πια.
• Ή το άλλο, που είχα συζητήσει με τον λόκους, και μετά το άκουσα και σε κάποια διάλεξη ότι η εργασία πρέπει να μας αρέσει για να μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι, όμως αργότερα σκέφτηκα ότι αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο, όχι γιατί στην πραγματικότητα πολύ λίγοι είναι αρκετά καλοί σε αυτό που τους αρέσει ώστε να βιοποριστούν με αυτό, αλλά κυρίως γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν τι τους αρέσει, και νομίζουν ότι αυτό που τους ολοκληρώνει είναι μία θεωρητική, καλλιτεχνική, γραφειοκαρεκλάτη δουλειά χωρίς ποτέ να έχουν έρθει σε επαφή με την ευτυχία της χειρωνακτικής ενασχόλησης, όπως η αγροτική δουλειά ή η κατασκευή κάποιου είδους που ναι μεν είναι πολύ πιο κουραστική όμως είναι και πιο ειλικρινής εργασία με λιγότερες μπερδεψούρες και έγνοιες αλλά και με άμεσα, ορατά αποτελέσματα, απτά και χειροπιαστά, όχι αφηρημένα και μετά από ένα τρίμηνο. Πως μπορείς να ξέρεις τι σου αρέσει όταν οι επιλογές περιορίζονται μόνο σε ότι "επιτρέπεται"? Λογιστής, μαθηματικός, μάνατζμεντ, αρχιτεκτονική, παιδαγωγικά, ένοπλες δυνάμεις, ναι. Κτηνοτροφία, ηλεκτρολογία, κτλ, όχι, πάρα μόνο αν δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο και έχει ο μπαμπάς έτοιμο το χωράφι.
• Αλλά ούτε και εδώ έχω όρεξη να εμβαθύνω.
• Μου έφυγε.
• Πολύ περίεργο.