ΤΡίΤΟ ΚΑΖάΝΙ ΑΡΙΣΤΕΡά: Η πρώτη μου ανάρτηση ως Κυράτσα

Είδα λοιπόν τον Λαζόπουλο.
Και σφίχτηκε η καρδιά μου. Αναρωτήθηκα το γιατί, αφού γέλασα (δύο φορές) και αφού όλα υποτίθεται ότι είναι εύθυμα εκεί. Η συνειδητοποίηση με χτύπησε σαν σοβάς σε χειρουργείο δημόσιου νοσοκομείου: ήταν σα να έβλεπα το δελτίο ειδήσεων άλλη μία φορά, αλλά με φτωχότερο λεξιλόγιο και κιτς σκηνικό: οι πολιτικοί, τα σκάνδαλα, τα ριάλιτυ, τα τηλεοπτικά... πραγματικά αγχώθηκα! Ειδήσεις είδα το πρωί, δεν ξαναβλέπω πάλι, σκέφτηκα, και το άλλαξα. Γέρασε κι ο Λαζόπουλος, τώρα ούτε αυτός έχει κάτι να πει.
Πώς φτώχυνε η τέχνη έτσι!
Το ζήτημα είναι ότι αυτοί που κάνουν ΜΜΕ νομίζουν ότι η ποιότητα δεν έχει πέραση, νομίζουν ότι ο κόσμος θέλει εύπεπτα σκουπίδια. Αυτό δεν ισχύει και το διαπιστώνει κανείς όταν οι ακριβότερες και πιο προσεγμένες παραγωγές, αυτές του Μέγκα δηλαδή, κάνουν πάταγο και θραύση, εκμηδενίζοντας τους υπόλοιπους, οι οποίοι συνήθως τρέχουν να αντιγράψουν τη συνταγή του Μέγκα με λιγότερους πόρους, αναπόφευκτα αποτυγχάνοντας φυσικά.
Ο κόσμος θέλει εύπεπτα, αλλά όχι σκουπίδια.
Οι περισσότεροι από αυτούς που παρακολουθούν σκουπίδια το κάνουν γιατί δεν προσφέρεται τίποτα καλύτερο, γιατί αυτοί που το προσφέρουν θεωρούν ότι αυτό θα έχει ζήτηση.
Πάρε για παράδειγμα τον Big Brother που μάλλον θα πρέπει να μετονομαστεί σε Elderly Brother γιατί είναι πλέον παλιά νέα και τίποτα το ενδιαφέρον δεν έχει να μας προσφέρει, μαζί με την παρωχημένη Ρούλα που παρά τα χρόνια της τίποτα δεν έμαθε και μάλλον ξέχασε κι αυτά που ήξερε. Ένα παλιό προιόν, από δεύτερο χέρι, ένα αποφόρι σα να λέμε, με μία παρουσιάστρια που έχει επιτρέψει στον εαυτό της να φθαρεί και που δεν έχει επενδύσει σε καλλιέργεια άρα ο λόγος της είναι άχυρο. Ο Μικρούτσικος (που παρουσίασε το πρώτο μπιγκ μπράδερ) και ο Λαζόπουλος (που επίσης έχει φθαρεί ανεπανόρθωτα) έχουν τουλάχιστον μία κάποια ικανότητα έκφρασης, και για αυτό μπορείς να τους ανεχτείς για λίγο αν δεν έχεις τίποτα καλύτερο να κάνεις στις έντεκα η ώρα το βράδυ.
Και να μην πιάσω στο στόμα μου το Θέμο...
Κάποτε ήταν. Τώρα δεν είναι. Ξεθύμανε. Ούτε κι αυτός βλέπεται.
Χωρίς τις στριπτιτζούδες... που κι αυτές κάτι φτωχά μπικίνι φορούν και είναι να τις λυπάσαι τις κοπελιές που αντί να τις κάνουν θεές με τα προσόντα που διαθέτουν, οι παραγωγοί της εκπομπής φαίνεται σα να ψωνίζουν από τη λαϊκή ότι τρυπιτσόλι βρούν φθηνότερα. Μάλλον η κρίση έπιασε και τον αντέννα, γεγονός που επιβεβαιώνεται από την απουσία νέων σειρών, πλήν των καρακίτς τούρκικων που προφανώς πήραν κοψοχρονιά.
Κι αυτό με τα τούρκικα του αντέννα... τί είναι κι αυτό πάλι!?
Είπαμε να αντιγράφεις το Μέγκα αλλά εσύ το παράκανες. Δεν ξέρω αν το πήρες χαμπάρι αντενάκι, αλλά το Μέγκα δεν ξαναέβαλε τούρκικο, το πρόσεξες? Γιατί άραγε, για σκέψου... Λίγη πρωτοτυπία και ανεξάρτητη σκέψη δε βλάπτει. Εντάξει, έχεις ένα κοινό συντηρητικό να πιάσεις, ένα κοινό που δεν το πειράζει να βλέπει χαμηλοβλεπούσες ηρωίδες ξανά μετά από σαράντα χρόνια από τότε που πέθανε ο παλιός καλός ελληνικός κινηματογράφος, αλλά τρείς ώρες τούρκικα σε καθημερινή βάση!??? Έλεος! Τα άλλα κοινά θέλετε να τα χάσετε?
Βασικά, το πρόβλημα είναι ότι οι άνθρωποι της τηλεόρασης δεν έχουν τί να πουν γιατί είναι τενεκέδες στην πλειοψηφεία τους. Ζούν στις πρωτεύουσες σε τετράγωνα κουτιά, χωρίς καμμία επαφή με την πραγματική ζωή, και το στήσιμό τους είναι ανάλογα κενό, γιατί όταν ζείς σε ένα τετράγωνο κουτί και τριγύρω βλέπεις άλλα τετράγωνα κουτιά, τότε γίνεσαι και ο ίδιος τετράγωνος. Περνάνε ώρες επί ωρών μιλώντας ο ένας για τον άλλον: η Ελένη για τη Ελεονώρα, η Τατιάνα για τη Φαίη, ο Θέμος για τη Ράνια, κτλ, κτλ και μετά απορούν τι άλλο να κάνουν πια, πόσα σκηνικά, ποιόν ακόμα να βάλουν στην ομάδα. Δεν έχουν ιδέα για το συμβαίνει στον έξω κόσμο και έχουν την εντύπωση ότι ο κόσμος θέλει σκηνικά, λάιφστάιλ και σαχλαμαρίστικες εκπομπές για να κάνουν τα τετραγωνάκια τους να δείχνουν πιο ενδιαφέροντα. Λάθος.
Σφάλμα μέγα.
Αυτό που θέλει ο τηλεθεατής, και κανείς δεν υπάρχει να του δώσει, είναι λίγη ανθρωπιά.
Όταν ο Αρναούτογλου και ο Φερεντίνος έκαναν επιτυχία με τις πρώτες εκπομπές τους, αυτό που "πούλησαν" δεν ήταν ούτε η ομορφάδα τους, ούτε τα σκηνικά ούτε τίποτα. Το πρώτο Big Brother επίσης. Αυτό που ρούφηξαν σταγόνα-σταγόνα οι τηλεθεατές ήταν η θωριά των πραγματικών ανθρώπων σε κάθε πόλη. Τώρα, και οι δύο αυτοί παρουσιαστές, χωρίς την επαφή των απλών ανθρώπων έγιναν σαν όλους τους άλλους τηλεμαϊντανούς που πασχίζουν, αλλά δεν ξέρουν πως, να τραβήξουν τα βλέμματα.
Θέλετε να στήνονται οι τηλεθεατές με αγωνία μήπως τους ξεφύγετε και σας χάσουν?
Πρώτον, ξεφορτωθείτε τους επαγγελματίες. Βρείτε άνθρωπους καλούς και πραγματικούς που δεν θα υποδύονται ότι είναι παρουσιαστές αλλά θα έχουν από μόνοι τους πράγματα να πουν στ' αλήθεια. Όχι ηθοποιούς ούτε δημοσιογράφους, ούτε μοντέλα, ούτε θεατράνθρωπους αλλά έξυπνα άτομα με καπατσοσύνη και ευφράδεια, κι ας μην έχουν βγάλει ούτε κάρολο κουν ούτε δι'αλληλογραφίας τον αντέννα. Κι ας έχουν ψεγάδια εμφανισιακά, αρκεί να μην είναι τίποτα τρολ.
Μην τους δανείσετε σε άλλα κανάλια για να κάνουν πρόμο ούτε να τους δώσετε στα έντυπα για συνεντεύξεις για την εκπομπή τους, ούτε να τους φωτογραφίζετε όλην ώρα γιατί στην τελική είναι τζάμπα λεφτά: κάτι που το τρώς στη μάπα από παντού σε κουράζει και τελικά το σιχαίνεσαι, το βαριέσαι, δεν το θέλεις άλλο. Τα χρήματα που θα εξοικονομήσετε από την άχρηστη "διαφήμηση" ρίξτε τα σε υποδομή δηλαδή σε κάτι που δε φαίνεται στην οθόνη αλλά θα επηρρεάσει αυτό που προβάλλεται στην οθόνη. Τέτοια υποδομή αποτελούν η ποιότητα της εικόνας και του ήχου, τα πραγματικά κομψά ρούχα, αντί για τα πουτανέ της μπουρδελότσαρκας που φοράνε οι ελένες και οι ελεονώρες. Δε λέω να μη δείξεις μπούτι και στήθος, δείξε. Αλλά δώσε και ένα φράγκο παραπάνω για να μη φαίνεται σαν άνεργη πουτάνα η παρουσιάστριά σου! Που ολόκληρο αντέννα έκανε ολόκληρο χορευτικό ριάλιτι και οι αστέρες φορούσαν τσίτια και φόδρες! Δεν είναι αξιοπρεπή πράγματα αυτά, καθόλου όμορφα. Αισθητική κατάντια.
Βρείτε σκηνοθέτη που να είναι γάτα και δώστε του το κανάλι να το φτιάξει. Θα σας σώσει παντού. Δες πως έσωσε τόσες φορές ο μπιρσίμ τον αντρέα.... Ο σκηνοθέτης είναι που θα δώσει το ύφος των πάντων, άρα πρέπει να είναι ο καλύτερος.
Τρίτον, ξεχάστε την ανακύκλωση τηλεοπτικών θεμάτων. Το πολύ ένα πεντάλεπτο ανά ώρα για το τί είπε ο ένας και ο άλλος. Τα υπόλοιπα 55 λεπτά να έχουν κουτσομπολιό αλλά όχι αυτό που δεν αφορά κανέναν και περισσότερο το χρησιμοποιούν οι τελειωμένοι για να παραμείνουν στη δημοσιότητα (τι να μας πει και η σάσα μπάστα τώρα...), αλλά πραγματικά ζουμερά νέα, αυτά που πλέον χρησιμοποιούν τα δελτία ειδήσεων για να γεμίσουν τηλεοπτικό χρόνο. Γιατί αν δώσεις όλο σου το χρόνο για τους τελειωμένους, τότε μοιραία η εκπομπή σου θα είναι μία εκπομπή για τελειωμένους.
Ναι, σε συνεντεύξεις αλλά όχι στημένες τύπου "Περάσαμε καταπληκτικά στο γύρισμα και είχαμε μία πολύ καλή χημεία". Μία αληθινή συνέντευξη, όπου ο συνομιλητής θα εκτεθεί προσωπικά, όχι με την κακή έννοια, αλλά υπό την έννοια ότι θα δείξει τις πεποιθήσεις του, θα έχει άποψη δική του και όχι πολίτικαλυ κορέκτ κλισέ, όπου θα φαίνεται ο ίδιος και όχι ότι του είπανε από τη δισκογραφική ή ότι τον δασκάλεψε ο αντζέντης του. Πραγματικές συνεντεύξεις πραγματικών ανθρώπων. Δεν ξέρετε πόσο διψάει ο απλός άνθρωπος για πραγματικές συνεντεύξεις!
Τέλος η προσποιητή οικειότητα με το συνεργείο. Παλιό κόλπο, το βαρεθήκαμε.
Τέλος τα εκτενή τρέηλερ και οι επαναλήψεις. Γιατί να στηθείς να δείς κάτι, αν ξέρεις ότι θα το ξαναδείς τουλάχιστον τρείς φορές μέσα στην εβδομάδα, άπειρες φορές σε εκπομπές κάθε είδους και άλλες πέντε στις επόμενες σεζόν? Αν αποκαλύπτεις την πλοκή και δείχνεις όλες τις καλές σκηνές μέσα σε τρέηλερ 50 δευτερολέπτων, τότε δύο οι πιθανότητες:

Έχεις ένα πλουσιότατο σενάριο που εκτός από τις σκηνές που έδειξες έχει μύριες άλλες για να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή, ή
Είσαι καταδικασμένος. Εκπαιδεύεις το κοινό να καταλαβαίνει τι θα δεί, πριν ακόμα το δεί. Έτσι, πριν ακόμα προβληθεί η εκπομπή σου, όσο καταπληκτική ιδέα κι αν είναι, με τη διαρκή και επίμονη επανάληψη ενός υπερβολικά αναλυτικού τρέηλερ, την έχεις κάψει εκ των προτέρων, είναι σα να την έχουν δεί ήδη τρείς φορές. Άσε τους θεατές να την ανακαλύψουν σιγά-σιγά, γιατί αυτή είναι η γλύκα.