Τέταρτο Νηπιαγωγείο Πρέβεζας

• Όταν ήταν να γράψω τα παιδιά στο νηπιαγωγείο έτυχε να βρίσκονται στην ίδια ηλικία με της γειτόνισσάς μου που είναι μέσα σε όλα και η οποία είχε αλλάξει νηπιαγωγείο. Αντί για το τρίτο που έπρεπε να πάμε και οι δύο μας βάσει της οδού που μένουμε, τα έστειλε στο τέταρτο. Όταν τη ρώτησα γιατί, μου είπε ότι δεν τη βόλευε το δρομολόγιο, όμως δεν τη πίστεψα γιατί τα δύο νηπιαγωγεία απέχουν τρία στενά το ένα από το άλλο. Είπα λοιπόν από μέσα μου, και ορθώς από ότι φάνηκε τελικά, ότι θα ήταν καλύτερο για κάποιο λόγο. Έτσι λοιπόν πήγα στις δασκάλες και τους ζήτησα αν υπάρχει χώρος για τον μελαχροινό μου να τον δεχτούν γιατί ήθελε να είναι με τον φίλο του, το γιό της γειτόνισσάς μου, το οποίο ήταν και αλήθεια παρεμπιπτόντως.
• Οι εξελίξεις με δικαίωσαν.
• Το τί δεν έκαναν σε αυτά τα δύο χρόνια τα παιδόπουλα μου! Έκαναν γεωγραφία, φυσική, γραφή, ανάγνωση, αριθμητική, όλα σε επίπεδο αρχαρίου βέβαια, αλλά και με χαρά και κέφι, όχι με ψυχαναγκασμό ούτε μιζέρια ούτε φωνές। Έφτιαξαν ψωμί και κέηκ "μόνα τους" υπό την καθοδήγηση και επίβλεψη της κυρίας Γεωργίας και της κυρίας Γωγώς, επίσης μία μέρα μαγείρεψαν "μόνα τους" μακαρονάδα με σαλάτα και έφαγαν όλοι μαζί. Έκαναν καθαρισμό της Ακτής Μονολιθίου, πήγαν σε θεατρικές παραστάσεις, έμαθαν ιστορία, έμαθαν μυθολογία και την υγιεινή διατροφή.
• Σε κάθε γιορτή, ακόμα και την πιο μικρή, οι δασκάλες τους έμαθαν περί τίνος πρόκειται, όπως πχ τότε που ο Ιησούς ευλόγησε τα ψάρια και το ψωμί, κάτι που ο γαλανός μου υιοθέτησε και από τότε ευλογεί τα παγωτά και τα γλυκά.
• Λίγο παραπάνω από τα μισά παιδιά είναι αλλοδαπά, γεγονός που ώθησε κάποιους γονείς να πάρουν τα παιδιά τους σε άλλα νηπιαγωγεία. Σε άλλο νηπιαγωγείο οι δασκάλες έχουν τα παιδιά του κλώτσου και του μπάτσου ακριβώς για αυτόν τον λόγο, επειδή είναι αλλοδαπά, ένα αίσχος κατά τη γνώμη μου. Αντιθέτως, η κυρία Γεωργία και η κυρία Γωγώ όχι μόνο τα έχουν όλα ίσα, αλλά και έχουν κάνει τα παιδάκια εκείνα ¨ελληνάκια" όχι στην εθνικότητα αλλά στο ήθος, χαρακτηριστικό είναι δε το γεγονός ότι στις εθνικές εορτές τα μικρά αλβανάκια απήγγηλαν ποιήματα για τον αγώνα των ελλήνων κατά των κατακτητών. Και πιστέψτε με είναι πολύ μεγάλη υπόθεση να λέει το αλβανάκι "Της πατρίδος μου η σημαία έχει χρώμα γαλανό".
• Αυτό, από ότι μαθαίνω δεν είναι αυτονόητο, ειδικά στο τρίτο νηπιαγωγείο όπου οι δασκάλες τα αφήνουν να παίζουν στην αυλή ενώ αυτές κουτσομπολεύουν καθισμένες στην καρέκλα και ασχολούνται με αυτά μόνο όταν τσακωθούν.
• Στο προκείμενο τώρα.
• Μία μόνο από τις τέλειες παραστάσεις που έχει ανεβάσει το τέταρτο νηπιαγωγείο Πρέβεζας, ήταν η χτεσινοβραδινή που είχε ως θέμα της την θάλασσα και την ελλάδα. Τα σκηνικά έφτιαξαν οι δασκάλες μαζί με τα παιδιά και περιλαμβάνουν άσπρα σπίτια με λουλούδια, ένα άσπρο εκκλησάκι, θάλασσα από τούλι και χειροποίητα ψαράκια, ένα καΐκι και ένα καφενείο όπου οι ψαράδες-παληκάρια πίνουν αργότερα το ουζάκι τους, καθώς οι τουρίστριες βολτάρουν στην παραλία. Όπως βλέπετε, οι δασκάλες τα προετοιμάζουν για την αληθινή ζωή με διορατικότητα...
• Μπράβο και ένα μεγάλο ευχαριστώ.