Κρίση Κρίσεως 3

• Εναλλακτικός τίτλος: "Τα χλωρά, τα ξερά, ο βασιλικός και η γλάστρα".
• Πως να πείσεις τους άλλους ότι λες την αλήθεια όταν έχεις πει τόσα ψέματα?
• Υπάρχουν λίγοι τρόποι.
• Ο ένας είναι να συνεχίσεις να λες την αλήθεια για πολύ καιρό, ίσως τριπλάσιο από αυτόν που έλεγες ψέματα. Αυτό θα πάρει μία ζωή, προφανώς.
• Ο άλλος τρόπος είναι να βρείς κι άλλους που να λένε την αλήθεια για να σε υποστηρίξουν, όμως επειδή έχεις τη φήμη του απατεώνα, σιγά μη σε εμπιστευτεί κανείς. Δύσκολο, πολύ δύσκολο αυτό. Το πιο πιθανό είναι να χρειαστεί να του τάξεις ανταλλάγματα, δώρον άδωρον δηλαδή, αφού εσύ δεν θες άλλες κομπίνες αλλά την αλήθεια.
• Άλλος τρόπος να πείσεις για το αγαθό των προθέσεών σου είναι να στηρίξεις τα λόγια σου με έργα.
• Εδώ, είναι το ζουμί, η ουσία της υπόθεσης.
• Πάμε λοιπόν στις πράξεις, όχι από το αίτιο στο αποτέλεσμα αλλά ανάποδα, από το αποτέλεσμα στο αίτιο.
• 6) Το τελικό αποτέλεσμα είναι να συνεχίσεις να τα τρώς από όλες τις μεριές.
• 5)Ένα βήμα πριν, για να τα παίρνεις εσύ, πρέπει αυτός που θα σου τα δίνει να είναι πλούσιος μέχρι αηδίας.
• 4)Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να συσσωρευτεί το χρήμα όλων των ανθρώπων σε μία μεριά, οπότε είναι χρήσιμες οι τράπεζες.
• 3)Για να μπεί το ρευστό στις τράπεζες, πρέπει να το βάλουν οι άνθρωποι, αφού θα το έχουν λάβει ως αμοιβή για την εργασία τους. Άρα είναι ζωτικής σημασίας να εργάζονται οι άνθρωποι και να παράγουν χρήματα.
• 2)Για να εργάζονται οι άνθρωποι πρέπει να είναι υγιείς, σώφρονες αλλά, κυρίως, χρειάζεται μία υλική υποδομή που θα τους τροφοδοτεί με πρώτες ύλες δηλαδή χαρτί, γυαλί, πλαστικό, ξύλο, μέταλλα, ύφασμα κτλ για τις διάφορες ανάγκες. Επίσης χρειάζεται να είναι οι άνθρωποι ελεύθεροι από σκοτούρες. Όσο πιο ανέμελοι είναι τόσο πιο πολύ δουλεύουν χωρίς να ρωτάνε και πολλά.
• 1) Για να έχουν τις πρώτες ύλες για την εργασία τους οι άνθρωποι πρέπει να τις πάρουμε από κάποιους άλλους, όσο πιο φθηνά γίνεται, γιατί μία το ένα μία το άλλο δεν θα μείνει τίποτα στο τέλος για εσένα, οπότε εδώ πρέπει να έχεις το εμπόριο. Για να είναι ανέμελοι τους φλομώνεις στην κουλτούρα.
• Το εμπόριο είναι μία θαυμαστή επινόηση γιατί απασχολεί πολλούς ανθρώπους χωρίς να χρειάζονται άλλες πρώτες ύλες εκτός από αυτές της αρχικής, πρωτογενούς παραγωγής, ενώ παράλληλα εξασφαλίζει την εισροή φθηνών πρώτων υλών από τους καημένους τους τριτοκοσμικούς προς την ανεπτυγμένη χώρα μας. Οπότε μαζί με την τέχνη/κουλτούρα και την παροχή υπηρεσιών, το εμπόριο είναι ότι πρέπει για το σύστημά μας.
• Υπάρχει ένας κόμπος, η εξάρτηση από τις πλουτοπαραγωγικές χώρες, αυτές δλδ από τις οποίες παίρνουμε τις πρώτες ύλες, όμως τί τους έχουμε τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς?
• Τέλος, υπάρχει το τέλος.
• Το τέλος των πόρων, είναι ένας πονοκέφαλος, είναι ένα θέμα όμως που λύνεται εύκολα με την αναδιάρθρωση των καθηκόντων των λαών. Αυτός που μέχρι τώρα πουλούσε υπηρεσίες τώρα θα παράγει ενέργεια, αυτός που μέχρι τώρα παρήγαγε ενέργεια τώρα θα πουλάει μπανάνες, κάτι σαν αγρανάπαυση των εθνών σα να λέμε. Συμβάλει σε αυτό και η κλιματική αλλαγή, που θα μετατρέψει σε λίγο την σουηδία σε περιβόλι της ευρώπης.
• Το ακόμα καλύτερο στην ιστορία είναι ότι οι άνθρωποι όχι μόνο δεν διαμαρτύρονται για όλα αυτά, αλλά το ζητούν και με μεγάλη επιθυμία, ζητώντας σε αντάλλαγμα ένα μόνο πράγμα, την ασφάλεια.
• Για να σε πιστέψουν οι άνθρωποι λοιπόν, πρέπει να τους δώσεις ασφάλεια.