Το πελεκούδι και το μπαντζάκι

• Αυτό ήτανεεε.......
• Πάει κι αυτό!
• Ουφ!
• Μου έφυγε ένα βάρος, να πώ την αλήθεια.
• Είναι και αυτό ένα είδος ελευθερίας, να ξέρεις ότι όλα χάθηκαν.
• Θα μου πείς, δεν ξέρεις αν όλα χάθηκαν, περίμενε να δείς τι θα γίνει το βράδυ, αύριο, μεθαύριο, σε τρία χρόνια! Μην προτρέχεις, χριστιανή μου!
• Δε χρειάζεται να τα δώ, ξέρω από τώρα.
• Μία ελπίδα υπάρχει για το ελλαδάκι τώρα, και αυτή είναι να γίνει ο έλληνας νομοταγής με την αληθινή έννοια. Να πεισθεί τοις κοινοίς ρήμασι, να αμυνθεί περί πάτρης. Να κάνει αυτό που του λένε, χωρίς ψευτομαγκιές και νταηλίκια και εξυπνάδες, αλλά με σύνεση και σοβαρότητα. Να έχει γνώμη, να τη λέει στα καφενεία αλλά το πρωί στη δουλειά να είναι κύριος. Να εκφράζει τις λογικές αντιρρήσεις πριν, αλλά μετά τη διαταγή να υπακούει. Να πείθεται και όχι να ψάχνει πως θα την "κάνει". Να είναι από την κορυφή ως τα νύχια έντιμος και δουλευταράς.
• Αυτό όμως δεν έγινε τότε που όλα ήταν ευνοϊκά και οι προοπτικές όλες ανοιχτές μπροστά μας, θα γίνει τώρα, μέσα στην αναμπουμπούλα και το σκυλοφάγωμα?
• Αυτό δεν έγινε τότε που ήμασταν περήφανοι για τη χώρα μας, θα γίνει τώρα που είμαστε και με πιστοποιητικό γνησιότητος οι κλέφτες του κόσμου? Αυτό δεν έγινε τότε που είχαμε κάτι να κερδίσουμε, θα γίνει τώρα κόντρα στα διεθνή τέρατα των θυρίδων?
• Αυτό που θα γίνει τώρα, και θα το κάνουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας, είναι ότι θα φάμε ο ένας τα σωθικά του άλλου, μέχρι τελικής πτώσεως.
• Ρεμάλια-Λεχρίτες: 1-1
• End of game