- Όλα αυτά που συμβαίνουν, δε βγάζουν νόημα κανένα.
- Αυτά που θέλουμε έχουν ένα τίμημα που δεν θέλουμε να πληρώσουμε, μία τιμή που μετριέται σε συνενοχή και ενοχή.
- Θέλουμε ασφάλεια αλλά όχι έλεγχο, δικαιοσύνη χωρίς κρίση και ελευθερία χωρίς ευθύνη. Θέλουμε στυλ χωρίς φόρμα, μορφή χωρίς σάρκα, σάρκα χωρίς χυμούς, χυμούς χωρίς οσμή και οσμή χωρίς μνήμες.
- Φταίνε οι άλλοι, οι κακοί, κι εμείς, οι καημένοι εμείς στεκόμαστε με τα χέρια στις τσέπες, που όμως είναι άδειες και ψάχνουμε στα βλέμματα των άλλων που όμως είναι και αυτά άδεια.
- Στα μπλογκ τον τελευταίο καιρο κυριαρχεί μία κάποια σύγχυση, μία δυσφορία και ένα δυσοίωνο ανασκίρτημα. Κανείς δεν μπορεί να βγάλει νόημα και όλοι θεωρούν θεωρίες δυσθεώρητες.
- Δεν βγάζω νόημα, τίποτα δεν ακολουθεί τίποτα άλλο και μόνο ένα έχω να πω:
- Βοηθήστε όποιον είναι δίπλα σας.
- Θα λείψω για λίγο, δεν ξέρω πόσο. Μάλλον μέχρι να σκεφτώ.
- Συγγνώμη Άμπαν.
Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010
Ντέους Μέους
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μα το τίμημα πληρώνουμε, το τίμημα της ατομοκεντρικής και εγωπαθούς θεώρησης. Το τίμημα του θέλω, χωρίς τίμημα. Μόνο που το πληρώνουν και όσοι έχουν τη διάθεση και τη θέληση να πληρώσουν τιμήματα για τα θέλω τους, ή να μην θέλουν όταν το τίμημα είναι μεγάλο. Γιατί πολύ απλά τα πράγματα καθορίζονται από τους υπεύθυνους και το πρόσωπο δεν καθορίζει τους υπέυθυνους, ούτε ευθύνεται τις πράξεις τους.
ΑπάντησηΔιαγραφή