Γιατί δε μου αρέσει το facebook

• Πρώτον γιατί έχει ενσωματωμένο τον "καταδότη". Κάθε φορά που θες να εγκαταστήσεις μία εφαρμογή σου ζητά την άδεια να συλλέξει προσωπικά δεδομένα για εσένα και τους φίλους σου.
• Δεύτερον γιατί δεν είναι εύκολη η πραγματική επικοινωνία. Δύσκολα ανταλλάσεις απόψεις. Το περισσότερο που μπορείς να κάνεις είναι με κάποιο ευφυολόγημα να τραβήξεις προς στιγμήν την προσοχή, αλλά μόνο αυτό και τίποτα άλλο.
• Σε πρήζουν όλην ώρα με τα gadget και τα σαχλαμαρο-δώρα και τις καρδούλες και τα τεστ. Το πιο εκνευριστικό από όλα δε, είναι το τεστ IQ και το τεστ της αγάπης που σου ζητάνε αριθμό κινητού που μου φαίνεται πολύ ύποπτο, ειδικά αν το συσχετίσεις με την διαφήμιση για τον εντοπισμό κινητού μέσω GPS....
• Τα μηνύματα που λαμβάνεις όλην ώρα για να στηρίξεις κάποιον σκοπό που μου φαίνονται εντελώς άσκοπα, αφού τίποτα δεν μπορείς να κάνεις εκτός από το να δηλώσεις υπέρ του σκοπού και μετά να το ξεχάσεις δια παντός. Αυτό που θέλω να πώ είναι ότι , άντε και μπήκα στην ομάδα για τις φώκιες του Καναδά. Και μετά? Είναι απλώς μία κοτσάνα.
• Νομίζεις ότι αν δηλώσεις φίλος με τον τάδε ή με τον δείνα κάτι τρέχει στα γύφτικα. Ακόμα και όσοι αναζητούν δικτύωση και γνωριμίες, ξεχνάνε ποιόν έχουν κάνει φίλο, αφού χωρίς επικοινωνία και ανταλλαγή απόψεων, ούτε καν μία φωτογραφία, τί να συγκρατήσεις από αυτόν τον άνθρωπο!
• Είμαι λοιπόν υπέρ του blog, γιατί είναι καλός τρόπος να εκτονώνεις ότι απασχολεί το μυαλό σου, να γίνεις συγγραφέας ή ρεπόρτερ ή επαναστάτης ή μία μικρή πράσινη νεράιδα, να είσαι όσο ματαιόδοξος, ρομαντικός, ανατρεπτικός και τολμηρός όσο δεν μπορείς στην πραγματική ζωή και ίσως βρείς καναδυό να σε καταλαβαίνουν.