- Μετά από όλο το διάβα της ιστορίας, και μετά από όλες τις φιλοσοφίες και τις θεωρίες, έχοντας πιστέψει σε μία ποικιλία θεοτήτων με μορφές ζώων, ηφαιστείων, τεράτων και καιρικών φαινομένων, έχοντας κάνει χίλιους πόλεμους για τη μία ή την άλλη ιδέα, και μετά από μαρτυρίες και αναζητήσεις και διλήμματα και αμφιβολίες και διακηρύξεις και χάρτες και πάλη και αιώνιες συζητήσεις, μετά από όλα αυτά που έχει κάνει ο άνθρωπος με σκοπό να ζήσει καλύτερα χωρίς το φόβο του θανάτου και του κατατρεγμού, και αφού όλοι οι πολιτισμοί έχουν γίνει ένας πια, φτάσαμε πλέον στο σημείο να μην πεθαίνουμε από εχθρούς ή άγρια θηρία ούτε από πολέμους ούτε από αρρώστιες, να είμαστε, εφόσον ζούμε στη δύση, απέθαντοι μέχρι τα βαθιά μας γεράματα κι όμως χωρίς καμμία άλλη αιτία εξόν από ότι είναι κλεισμένο στο μυαλό μας, να δυστυχούμε και και να σκοτωνόμαστε από το τίποτα και για το τίποτα, όχι για τα λεφτά, ούτε για κάποια θρησκεία ούτε για κάποιο ιδεώδες αλλά απλά και μόνο επειδή νιώθουμε ότι έχουμε δίκιο εμείς και όχι όλοι οι άλλοι, ίσως επειδή ο άνθρωπος εκτός από όν αγελαίο και μιμητικό είναι επίσης σαρκοβόρο.
- Πως το 'φεραν η μοίρα και τα χρόνια, να μην ακούσεις έναν ποιητή.
Σάββατο 11 Απριλίου 2009
Μαράζι Δίχως Αφορμή
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
πολύ ωραίο Αθηνά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί νάναι κι έτσι...
έτσι είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήμας πήδηξες τη ψυχολογία :-)
κατά μία θεωρία ο άνθρωπος δεν συνήρθε ποτέ από το σοκ της συνειδητής σκέψης.
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν πρόλαβε να σηκωθεί στα δύο του πόδια και ξανάπεσε στα γόνατα κρατώντας το κεφάλι του που έβραζε σαν....
καζάνι.