Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2009

Άλλη Μία Ιστορία

  • Στο Γυμνάσιο όλα ήταν διαφορετικά. Από τις μητρικές μορφές που είχαμε για δασκάλες και αγαπούσαμε παρά τις ελλείψεις του συστήματος, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με κυνικούς επιστήμονες που δεν είχαν καμμία παιδαγωγική εκπαίδευση. Με την προϋπόθεση ότι όλοι πάνε φροντιστήριο, μας έπιαναν την κουβέντα, περνούσαν την ύλη βιαστικά και όλο άκουγα φράσεις όπως "¨Όπως είπαμε......" και αναρωτιόμουν πότε στο καλό το είχαμε πει κι εγώ δεν το άκουσα. Είχαμε έναν φυσικό που όλο κοιτούσε αφηρημένα έξω από το παράθυρο χωρίς να μιλάει. Είχαμε έναν μαθηματικό που ήταν καλλιτέχνης και όλο του πιάναμε την κουβέντα για να γελάμε κι αυτός επειδή βαριόταν έπαιζε το παιχνίδι μας. Είχαμε μία αγγλικού που ντύνονταν λες και ο κόσμος είναι μία μεγάλη παραλία και όλα τα αγόρια την πείραζαν με αισχρά αστεία που εκείνη δεχόταν με νάζι. Είχαμε μία μουσικού(πόσες χαμένες ώρες, θε μου!) που όλο γκρίνιαζε και μιλούσε υποτονικά και μονότονα, τόσο που ζαλιζόμασταν ακούγοντάς την. Είχαμε και έναν που μας έκανε χημεία που όλο περνούσε πάνω-κάτω ανάμεσα από τα θρανία των κοριτσιών. Μόνο μία φιλόλογος που μας έκανε ιστορία, μας εξηγούσε καλά το μάθημα και μου άρεσε γιατί έκανε κανονικό μάθημα, παρόλο που η ιστορία δεν ήταν και το αγαπημένο μου.
  • Το θέμα ήταν ότι κανείς άλλος δεν δίδαξε πραγματικά κάτι. Τα παιδιά που πήγαιναν φροντιστήριο μας ενημέρωναν για τα διαγωνίσματα και διαβάζαμε μόνο για αυτά. Τώρα κάνουν κάτι ακόμα καλύτερο με τα περίφημα ερωτήματα, όπου αντί να μελετήσεις την ύλη, μαθαίνεις 7-8 γραμμές από το κάθε κεφάλαιο. Μην τυχόν μάθεις τίποτα παραπάνω........Εκεί, στο Γυμνάσιο, έμαθα την αδιαφορία εκείνου που πληρώνεται και χέζει το μισθό που παίρνει.
  • Μετά ήρθε το Λύκειο. Την πρώτη μέρα και τη δεύτερη και την τρίτη, σκεφτόμουν τι ωραία θα ήταν το σχολείο με όλους αυτούς τους νεαρούς άντρες για συμμαθητές. Μετά είδα τον όγκο των μαθημάτων. Μετά το καθισιό του Γυμνασίου, πως θα ξαναστρωνόμουν στο διάβασμα? Μετά από ένα απελπιστικό πρώτο τρίμηνο όπου διάβαζα ακατάσχετα χωρίς όμως αποτέλεσμα, ειδικά στα μαθηματικά, οι γονείς μου συμφώνησαν να πάω σε φροντιστήριο. Εκεί γινόταν καλύτερη δουλειά, φυσικά.
  • Οι καθηγητές του Λυκείου μου ήταν όλοι γραφικοί. Φυσικά, το μάθημα ήταν για τα μάτια του κόσμου. Ο κάθε δάσκαλος κάτι έλεγε ενώ εμείς κάναμε τα δικά μας. Μερικές φορές κάποιος αυστηρός θα έβαζε τις φωνές, θα έδινε καμμία αποβολή και μετά συνεχίζαμε σα να μην έγινε τίποτε. Τα διαλείμματα το κάθε παιδί έκανε κυριολεκτικά ότι ήθελε, πράγμα που με κάνει να τρομάζω όταν ακούω ότι τα τωρινά παιδιά είναι εκτός ελέγχου.... Πολλοί καθηγητές στα διαγωνίσματα στέκονταν στην πόρτα για μπορούμε να αντιγράψουμε, ενώ οι μόνοι που το έπαιζαν ανώτεροι ήταν αυτοί που ήξεραν τα θέματα από πριν και είτε είχαν τα σκονάκια τους είτε είχαν μελετήσει. Αργότερα, δίνοντας τους βαθμούς ο καθηγητής θα έλεγε "Μπράβο παιδί μου, είσαι αξιέπαινος!". Οι περισσότεροι από εμάς διάβαζαν μόνο για τη δέσμη και στα υπόλοιπα φροντίζαμε να παίρνουμε ίσα-ίσα τη βάση. Κάμποσοι καθηγητές τσιμπολογούσαν τις πιτσιρίκες χωρίς καν να το κρύβουν. Δύο καθηγητές ξεχνούσαν τα ονόματά μας και περνούσαν λάθος απουσίες ή και βαθμολογίες. Ένας θεός ξέρει πως κατάφερα να τελειώσω το Λύκειο και αν τελικά οι βαθμοί μου είναι οι δικοί μου. Στο Λύκειο έμαθα ότι όταν και οι δύο έχουμε συμφέρον, μπορούμε μαζί να κάνουμε οποιαδήποτε παρατυπία.
  • (Ο αδερφός μου την πρώτη φορά απέτυχε στις πανελλήνιες παρόλο που πήγαινε φροντιστήριο και ήταν πολύ μελετηρός. Καταλάβαμε το λόγο όταν ο καλός εκείνος καθηγητής του έδωσε τις πραγματικές ασκήσεις προετοιμασίας τη δεύτερη χρονιά, ο αχαρακτήριστος)
  • Όχι, δεν στηρίζω τις απεργίες τους.

35 σχόλια:

  1. και μου λέτε ότι παιδείας είναι Ο ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ?!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να πω καλησπέρα και να φύγω πριν με...περιλάβεις και μένα; :)))
    Μετά από τριάντα χρόνια σε Λύκειο με την κιμωλία στο χέρι,(μ@λ@κ@ς ειμαι, το ξέρω,θα πάρω παράσημο)δε θα παραστήσω το συνήγορο κανενός,ούτε θα καταδικάσω κανέναν,
    σκύβω για ν'αποφύγω την ...παντόφλα:)))ντουκ!!!Στην πόρτα χτύπησε,τη γλύτωσα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. η δημόσια παιδεία υπάρχει όχι για να μαθαίνουν οι μαθητές αλλά για να μισθοδοτούνται οι καθηγητές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. καλά, στο ίδιο σχολείο ήμασταν?
    και μεις τέτοια νούμερα είχαμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. vad
    βασικά βλέπω τη δουλειά που κάνετε εκεί κάτω και σκέφτομαι "πού να βρω τέτοια ευσυνειδησία όταν τα μπουρμπούλια μου θα πάνε κι αυτά στα θρανία?"

    ρία+αερστατικέ
    τι να πω. τα ξέρετε κι από μόνοι σας.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Oxi,βρε,μην το θέτεις έτσι,από κοντά φαίνεται η δουλειά,προσωπικά δεν διεκδίκησα δάφνες ποτέ,γι αυτό και εξακολουθώ να είμαι με την κιμωλία στο χέρι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δεν "σπούδασα" σε φροντιστήρια. Μο΄νο σε δημόσια σχολεία. Σε φροντιστήριο πήγαμόνο στην 3τη λυκεου και αυτό γιατί εκεί δε σε μαθαίνουν να σκέφτεσαι αλλά μόνο τυφλοσούρτες να περάσεις, καταστρατηγώντας κάθε έννοια ορθής αντιμετώπισης της παιδείας.
    Η σημερινή έκφραση της ιδιωτικής εκπαίδευσης ευθύνεται τα μάλα για τα επαιδευτικά μας προβλήματα.

    Ναι, τα πράγματα είναι πολύ άσχημα και για πολλούς λόγους, αλλά το πρόβλημα δεν είναι αν κάποιοι κακοί κακοί εκπαιδευτικοί κάνουν απεργία και είμαστε μαζί τους. Το πρόβλημα έιναι πως έχουν πάρα πολλά σωστά αιτήματα, και καλό θα ήταν να μην είμαστε παρωπιδικοί ατομιστές που ασχολούμαστε μόνο μετα του εαυτού μας αλλά να ξαναβρούμε τη συλλογικότητα.

    Αλλά πάντα εμμένουμε μόνο στις ερωτήσεις περί του τί κάνουμε. Να κάνουμε κάτι δε θέλουμε όντας ατομιστές.
    Στη σημερινή πραγματικότητα δηλώνω πως τάσσομαι υπέρ κάθε κινητοποίησης μόνο και μόνο γιατί αποτελεί υγιέστερη δραστηριοποίηση από όλες τις υπόλοιπές μας.

    Συμπαραστέκομαιστους πάντες.
    Πιστεύω πως πρέπει να βάζουμε όπως και όποτε μπορούμε τρικλοπδιά στο σύστημα και ας σημαίνει αυτό την εναντίωση σε πολλά "ατομικά" συμφέροντα.

    Θες υπεύθυνους για την κατάσταση στην παιδεία; Ψάξε ανάμεσα σε όσους την εκμεταλεύονται για κέρδος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. μαζί σου .
    Μετά από 2,( ολογράφως) δύο παιδιά, στο γυμνάσιο και το Λύκειο, ομολογώ με λύπη μου, πως πιό μίζερους, πιό αναξιοπρεπείς, πιό αμόρφωτους, πιό κακόβουλους, πιό χολερικούς ανθρώπους απ' τους καθηγητές, δεν συνάντησα πουθενά στη ζωή μου.
    (Και όλοι ρε Αθηνά,βλαστημάνε την κοινωνία την καταραμένη που δεν είχανε λεφτά οι γονείς τους, και αναγκάστηκαν να γίνουν καθηγητές.Εξ'ού και τα ιδιαίτερα, με τα 60 ευρουλάκια την ώρα.)
    χώστα και καλή χρονιά.
    δ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. άμπανε
    καταλαβαίνω τα επιχειρήματά σου και μέχρι έναν βαθμό συμφωνώ ότι κάποια δικαιώματα δεν πρέπει να καταργηθούν επ'ουδενί λογω.

    δεν είναι όμως αδικία ένας δημόσιος υπάλληλος στην εκπαίδευση να δουλεύει 3-4 ώρες την ημέρα και να τα έχει όλα εξασφαλισμένα αλλά χωρίς την ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ και καθημερινή προετοιμασία για το μέθημα? Χωρίς να ετοιμάσει επιπλέον ύλη, χωρίς να δώσει προσοχή στους αδύνατους μαθητές και από πάνω να κανονίζει τις συνδικαλιστικές του υποχρεώσεις πάνω στις πολύτιμες και αναντικατάστατες ώρες διδασκαλίας ή πάνω στις εξετάσεις για να μην θυσιάσει τις "εργάσιμες" ώρες του στο φροντιστήριο.

    Δεν είναι παράλογο να "δουλεύει" τη μισή μερα και να πληρώνεται ολόκληρη?

    και μετά να βρίζει τα παιδιά που είναι λέει αγρίμια και δεν έχουν παιδεία, και τα αποκαλεί αλήτες.
    (με όποιο δάσκαλο καθήσεις....)

    και μετά να παίρνει αγανακτισμένος τους δρόμους?

    Δεν είναι αυτό αδικία?
    όσο κι αν εγώ αναθρέψω τα παιδάκια μου με σεβασμό προς τους μεγαλύτερους, αυτά δεν είναι χαζά, θα δούν, θα καταλάβουν τι παίζεται και θα κάνουν ότι κάναμε κι εμείς τότε: είχαμε τους καθηγητές μόνο για να γελάμε. Και αυτούς από το φροντιστήριο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Όχι.
    Άδικο κατ’ αρχάς είναι το να δουλεύει κάποιος περισσότερο από τη μισή μέρα και ακόμα πιο άδικο είναι, επειδή δεν μπορεί να αναιρέσει την αδικία που γίνεται σε βάρος του να ζητά να ισχύσει με «δίκαιο» τρόπο η αδικία στο σύνολο, αντί να επιδιώξει την άρση της αδικίας που γίνεται σε βάρος του.

    Κατά δεύτερο λόγο, όλα τα υπόλοιπα, αντί να τα ψάχνεις στους δασκάλους (επιτέλους, ας μάθουμε να επεξεργαζόμαστε τις αιτίες και όχι τα αποτελέσματα αν θέλουμε κάποτε να λύσουμε προβλήματα), ψάξε βρες τα στην μετατροπή του επαγγέλματος από λειτούργημα σε κερδοφόρα επιχείρηση. Θα μου πεις: Η λάθος νοοτροπία δικαιώνει το λάθος του δήθεν λειτουργού; Όχι, αλλά πρώτον λόγω ακριβώς της μετατροπής αυτής υπάρχουν πλέον πολύ λίγοι λειτουργοί και δεύτερον αν επικεντρωθείς στον καθηγητή αφήνοντας την πραγματική αιτία ανέγγιχτη, δε θα λύσεις ποτέ το πρόβλημα. Βλέπεις ο λειτουργός χρειάζεται ιδεολογία, ενώ ο επαγγελματίας απλά κοιτά την χρηματοθηρία…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. οι μόνοι που βγάζουν μισθούς 1200€ δουλεύοντας μισή μέρα είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι και έχω εκφράσει ήδη την άποψη μου πάνω σε αυτό το θέμα.

    καλά όλα αυτά τα ευγενή που μας είπες αλλά ανεφάρμοστα ως τώρα. κυνικό αλλά αληθές.

    δε μου απάντησες όμως για το θέμα της πραγματικής δουλειάς.

    σαν δασκάλα αγγλικών προετοιμαζόμουν ξεχωριστά για κάθε μάθημα από το πρωί , είχα πάντα επιπλέον ασκήσεις στο ντοσιέ μου για την περίπτωση που περισσέψει έστω και ένα πεντάλεπτο και αν όλα πήγαιναν στραβά τότε στήναμε αυτοσχέδια θεατράκια του τύπου "πάω στο μανάβη να πάρω ντομάτες" (ή κάτι πιο απαιτητικό για τους μεγάλους) για εξάσκηση στα προφορικά, εκτός από την ειδική ώρα που ήταν αφιερωμένη σε αυτά.

    κάθε σετ ασκήσεων περιείχε ειδικές ασκήσεις "τσιμπημένες" για τα σαίνια και απλούστερες για τους πιο αργούς. Είχα έξτρα ασκήσεις για όσους ζητούσαν επιπλέον ύλη και οι ασκήσεις αναπροσαρμόζονταν κάθε χρονιά ανάλογα με το ρυθμό της κάθε τάξης.

    Αυτά είναι ζωτικής σημασίας. Αυτά απαιτούν χρόνο, επιπλέον της διόρθωσης των εκθέσεων, επιπλέον της διδασκαλίας, πολύ περισσότερο από μισή μέρα. Αυτά οι καθηγητές τα κάνουν για όσους πάνε στα φροντιστήριά τους αλλά όχι για τους μαθητές των γυμνασίων και των λυκείων.

    τι έχεις να πείς?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. και οι καθηγητές είναι αυτοί που έκαναν την παιδεία κερδσοσκοπική.έξαιτίας τους κακοχαρακτηρίστηκε η δημόσια εκπαίδευση και να ξανα ανθήσει η ιδιωτική.

    λειτουργοί ήταν κάποτε και για αυτό κατέκτησαν τα δικαιώματα που έχουν τώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΚΟΙΤΑΞΕ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ.
    Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ-ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΕΧΕΙ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΔΗΜΟΣΙΟΥΠΑΛΛΗΛΙΚΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ.
    ΚΑΘΟΜΑΙ,ΠΛΗΡΩΝΟΜΑΙ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΩ ΠΩΣ ΝΑ ΧΑΣΩ ΕΡΓΑΣΙΜΕΣ ΩΡΕΣ.
    ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΑΠΟ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΥΠΟΚΙΝΟΥΝΤΑΙ?
    ΑΣΕ ΤΩΡΑ,ΜΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ..

    Α,ΡΕ ,ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΚΑΝΕ ΜΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. και πού να δεις τι καφενείο είναι πολλοί καθηγητές στα ελληνικά σχολεία του εξωτερικού...καφενείο και ταβέρνα και ηλιοθεραπεία μαζί...
    Διπλοί μισθοί και κάααααθονται (δεν μπορώ να ξέρω αν είναι όλοι έτσι αλλά είναι σίγουρα πολλοί..)
    ;0))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. To γεγονός ότι έχεις τοποθετηθεί (χωρίς σύνδεσμο βέβαια δεν μπορώ να ξέρω την τοποθέτησή σου) δε σημαίνει ότι συμφωνώ μαζί σου, τουναντίων συνεχίζω να πιστεύω πως το πρόβλημα δεν είναι όσοι εργάζονται λογικά, αλλά όσοι αποδέχονται την επιβολή των παράλογων ανταγωνιστικών ρυθμών. Όσο για την κυνική αλήθεια σου, στηρίζεται στα θέσφατα του δεδομένου κόσμου με τα οποία διαφωνώ και όπως σου είπα και στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση, δεν θεωρώ και την δεδομένη εμπειρία της ανθρώπινης διάρκειας ζωής ασφαλές κριτήριο. Και μόνο το γεγονός πως αναφέρεις ότι «οι καθηγητές έκαναν την παιδεία έτσι» σημαίνει ότι δεν ήταν εξ αρχής έτσι, κάτι που αναγνωρίζεις και στη βασική σου ανάρτηση, άρα έρχεσαι σε αντίθεση με τον εαυτό σου. Όσο για όσα αναφέρεις περί εσού, μάλλον συνηγορούν στην δική μου άποψη της ύπαρξης ορισμένων «λειτουργών» ακόμα και στις μέρες μας. Όσον αφορά στο ποιος φταίει, σου ξαναλέω καλύτερα να ψάχνεις τις αιτίες (μα επιτέλους θα λύσουμε ποτέ τα προβλήματα ή θα συζητάμε αδίκως;). Αν λοιπόν έριξες μια ματιά στο σύνδεσμο που παρέθεσα, μάλλον θα αντιλαμβάνεσαι πως δεν θεωρώ τους καθηγητές τον αρχικό κρίκο που πρέπει να αναιρεθεί και ευθύνεται για την «κατάντια». Βέβαια με την λογική σου του «έτσι είναι και τίποτε δεν αλλάζει», μάλλον κακώς γκρινιάζεις σε τελευταία ανάλυση. Ευτυχώς βέβαια «τα πάντα ρει» αλλά δυστυχώς η ροή εμποδίζεται ακριβώς από τις νοοτροπίες της κυνικής παραίτησης που αναφέρεις. Ο καιροσκοπισμός πάντως, δεν δημιουργήθηκε από τους καθηγητές. Υιοθετήθηκε δυστυχώς (και κακώς) και από αυτούς λόγω του τραγικού παιγνιδιού που παίζεται στις πλάτες όλων μας στην ανοργάνωτη ανταγωνιστική «αγορά» εργασίας που υιοθετήσαμε ως σύστημα για να μην λύσουμε πραγματικά τα προβλήματα αλλά να αφήσουμε τον κόσμο να αγωνίζεται λυσσαλέα να ανασάνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Δευτερη και τελευταία παρέμβαση,χωρίς χιούμορ αυτή τη φορά.θα μπορούσα να γράψω τόμους ολόκληρους,με όσα έχω δει κι έχω ζήσει τριάντα χρόνια μέσ'στην τάξη,δε μ'αρέσει να καταφεύγω σε αφορισμούς,ούτε σε γενικεύσεις.
    Οταν κοιτάμε δίπλα μας,χάνουμε τους απέναντι και τους από πάνω,χώρια που κοιτώντας στο πλάι εισπράττουμε στρεβλη εικόνα.Αν αρχίσουμε εμείς οι μικροί να λέμε,να οι γιατροί,να οι δικηγόροι,να οι οδοκαθαριστές,να οι λιμενεργάτες(κι αυτό το αισχρό ακούστηκε οταν απεργούσαν στον Πειραιά,ότι ειναι μεγαλόμισθοι!),τότε βλέπουμε το δένδρο και χάνουμε το δάσος!
    Εγώ δεν έχω τίποτα να χωρίσω με όποιον ειναι στη δική μου μοίρα,όλοι οι γύφτοι κια σειρά,λένε στο χωριό μου,δεν μπορώ όμως να συμφωνήσω με την ισοπέδωση.
    Δεν μπορώ να έχω άποψη για τη δουλειά του καθενός επαγγελματία.
    Ο καθένας ξέρει τα προβλήματα της δουλειάς του.Ο εκπαιδευτικός εχει να κάνει κάθε ώρα με εξήντα μάτια καταπάνω του και άλλα εκατον είκοσι απ'το σπίτι να τον έχουν στο στόχαστρο.
    Ο εκπαιδευτικός και ο δικαστικός(άλλη κατηγορία υπαλλήλων αυτή) ειναι οι μόνοι δημόσιοι υπάλληλοι που παίρνουν δουλειά στο σπίτι.
    Δε θα αποποιηθούμε τις ευθύνες που μας αναλογούν,αλλα ειμαστε μόνο ένα γρανάζι στο θεσμό της Παιδείας.
    Επαναλαμβάνω ότι δε θα επανέλθω,βαρέθηκα τόσα χρόνια να συζητώ τα αυτονόητα που όμως δε γίνονται κατανοητά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. δεν ήξερα ότι είσαι εκπαιδευτικός.

    επανερχόμαστε λοιπόν με όσα λες στο θέμα προσωπική ευσυνειδησία εναντίον συστήματος.

    συμφωνώ ότι το σύστημα που έχει διαμορφωθεί έχει πολλά σφάλματα. φέρνει τα άτομα μπροστά σε τετελεσμένα γεγονότα και μικρούς εκβιασμούς γιατί την ώρα που κρίνεται η ζωή σου δεν μπορείς να διαπραγματευτείς.

    πχ φροντιστήριο ή αποτυχία
    πχ φακελάκι ή καμμία φροντίδα
    πχ λάδωμα αλλά καμμία εξυπηρέτηση

    αν όμως τελικά γίνει ιδιωτική η εκπαίδευση, οι άχρηστοι που πληρώνονται για να κάνουν τον ανήξερο όσο οι μαθητές κάνουν όργια στις τουαλέτες θα πεινάσουν γιατί τότε μόνο οι δραστήριοι και έξυπνοι επαγγελματίες θα έχουν θέση σε εκείνο το σύστημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. http://athinovio.blogspot.com/2008/10/blog-post.html

    περί δημοσίας ευσυνειδησίας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. μεγάλη κουβέντα ανοίξαμε και επειδή χρόνια ολόκληρα αναρωτιέμαι γιατί όταν κουβεντιάζεις με καθηγητές, μετατοπίζουν το πρόβλημα, από υπαρκτό ,(εν τη παλάμη και ούτω βοήσομεν)στη σφαίρα του αφηρημένου (επιτέλους, ας μάθουμε να επεξεργαζόμαστε τις αιτίες και όχι τα αποτελέσματα )που λέει κι ο άραβας.
    Δηλώνω υπευθύνως πως:
    -Ουδέποτε πήγα δώρο στην καθηγήτρια που δήλωνε απ την πρώτη μέρα, παιδιά έχω γεννέθλια στις τάδε του μηνός και το πληρωσαν στο κόκκαλο τα παιδιά.
    -Ουδέποτε κάλεσα καθηγητή γιά ....μιά πιό ολοκληρωμένη οικογενειακή γνωριμια, παρότι επαρχία εδώ.Επίσης το πλήρωσαν κιαυτό.
    -Ουδέποτε υπέκυψα σε χαμηλή βαθμολογία μαθηματικού ας πούμε γιά να τον παρακαλέσω γιά ιδιαίτερο.
    Και παρότι στήρηξα με πράξεις τις καταλήψεις τότε παλιά, μέχρι που νόμιζε ο κόσμος πως είμαι καθηγήτρια, βλέπω με λύπη μου πως εκείνα τα νούμερα, που βγαίνανε στην τάξη και ζητάγανε απ τους μαθητές να τους πανε τα ποιήματα του Καββαδία γιά να κάνουν μάθημα, (επειδή δεν αξιωθήκανε να χαλάσουνε τότε τα 200 φράγκα που έκαναν)εξελίχτηκαν σε καλοπληρωμένα νούμερα.
    Και θα ήθελα να παρακαλέσω, όσους ακόμα δουλεύουν με την ψυχούλα τους μαζί μ αυτά τα νούμερα, να πάψουν να αμύνονται μαζί τους.
    Γιατί άν εμας μας καταλογίζεται πως δεν ψάχνουμε γιά τις αιτίες, σε σάς καταλογίζεται συγκάληψι.
    Επίσης κάποτε να σταματήσει αυτή η παπαριά της κακοπληρωμής, γιατί πουθενά στον κόσμο δεν γνωρίζω ανθρώπους να δουλεύουνε δεκαεννιά (19)ώρες εβδομαδιαίως, να κάθονται τέσσερους μήνες(4) το χρόνο.
    Και ξυνόμενοι να πληρώνονται γιά τους υπόλοιπους με 1200 ευρά μηνιαίως.
    Εάν το συσχετίσουμε με την οχτάωρη ολοχρονίς εργασία, μου βγαίνουν κάτι περίεργα νούμερα, που λίγο με αγριεύουν.

    αυτά, και γράμματα γνωρίζω.
    δ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. πες τα βρε δήμητρα, να μιλήσει και κανένας άλος γιατί θα με βγάλουν τρελή εδώ πέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ένα από τα τραγικότερα προβλήματα κάθε κλάδου είναι πως «οι άλλοι» έχουν εμπεριστατωμένη και ορθότερη άποψη για τον κλάδο αυτό…

    Όταν τελικά γίνει ιδιωτική η εκπαίδευση, τότε η κοινωνία θα είναι πλέον πλήρως κατευθυνόμενη και αλλοτριωμένη από το χρήμα. Ξέρω πως εσύ προτιμάς χρηματοκεντρική διαχείριση, αλλά ευχαριστώ, δεν θα πάρω και θα αγωνίζομαι μέχρι τελευταίας ρανίδας να μην εφαρμοσθεί το αίτημά σου αθηνόβια. Γιατί δυστυχώς, σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και εν γένει ανθρώπινης δραστηριοποίησης, ως επιστήμονας μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι έχει αποδειχθεί πως η χρηματοκεντρική διαχείριση οδηγεί σε σχεδόν ανεπίστρεπτες καταστροφές διότι τα συστήματα, μας αρέσει δεν μας αρέσει, είναι πολυπαραγοντικά. Όσο για την εκπαίδευση, να θυμηθώ για παράδειγμα πως το Ντιρί εκδίωξε τον Κατσαρό (ένα τρανταχτό παράδειγμα από κάτι που είναι γνωστό πως γίνεται κατά κόρον) επειδή ο άνθρωπος έλεγε το αυτονόητο και γνωστό τοις πάση στους πάντες περί απεμπλουτισμένου ουρανίου; Ή να θυμηθώ όλες τις καταστροφές μυαλού που γίνονται στις ιδιωτικές γιατί οι άνθρωποι εκεί ενδιαφέρονται για το φαίνεσθε και όχι για το είναι, ώστε να μπορέσουν να «κερδίσουν» περισσότερους μαθητές, οπότε «εκπαιδεύουν» τα παιδιά πώς να περάσουν τις εξετάσεις αφήνοντάς τα στην ουσία πνευματικά ανάπηρα και ελαττώνοντας κάθε τρείς και λίγο τα επίπεδα νόησης αλλά και επιστημονικότητας.
    Λυπάμαι αν πιστεύεις ότι συγκαλύπτω δημητρούλα μ’, αλλά νομίζω ότι στην ολοκληρωμένη ανάλυση που παρέθεσα δεν συγκαλύπτω τίποτε. Απλά έχω συναίσθηση και γνώση πως η αλυσίδα μετακινείται ολόκληρη και όχι με σπασίματα κρίκων και τα προβλήματα λύνονται μόνο στην πηγή και μόνο όταν χτυπήσεις το πρωταρχικό αίτιο και όχι τα αιτιατά που ακολουθούν. Όσο γι αυτές τις 19 ώρες εβδομαδιαίως, μάλλον πάλι κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια, αλλά είπαμε, σύνηθες φαινόμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. vad
    δεν είναι ανάγκη να παίρνουμε το μέρος του ενός ή του άλλου.

    το να στρέφεται ο ένας πολίτης εναντίον στον άλλον δεν είναι καθόλου παραγωγικό.

    όταν όμως υπάρχει τόσο βαθιά δυσαρέσκεια, πρέπει να αναζητούμε τα αίτια όπως λέει και ο άμπανος.

    αν οι πολίτες έχουν θυμό για τους εκπαιδευτικούς τότε πρε΄πει να δουν τι κάνουν στραβά και να το διορθώσουν, με τον ίδιο τρόπο που ο οποιοσδήποτε επαγγελματίας ανανεώνεται και προσαρμόζεται στις απαιτήσεις της αγοράς ή καταστρέφεται.

    το ότι η έκταση της ζωής μου είναι πεπερασμένη σημαίνει ότι πρέπει να χάσω κάθε ελπίδα να δώ βελτίωση?
    ΤΙ ΜΟΥ ΛΕΣ ΤΩΡΑ ΑΜΠΑΝΕ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Α) Ο επαγγελματίας αναφέρει και αναφέρεται μόνο στον εαυτό του.
    Β) Οι "απαιτήσεις της αγοράς" δεν είναι σοβαρό κριτήριο αλλά κερδοφόρο κριτίριο.
    Γ) Εσύ είσαι αυτή που δηλώνεις κυνισμό και όχι εγώ, εγώ το ακριβώς αντίθετο σου λέω και απλά σου δηλώνω πως η νοοτροπία που υιοθετείς είναι ο λόγος που σου προκαλεί τον κυνισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. επί της ουσίας
    ΚΑΝΤΕ ΚΑΛΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΑΣ


    και να είστε σίγουροι ότι τότε θα έχετε και τη συμπαράσταση του απλού ανθρώπου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Πιθανόν διαφωνούμε στο ποιος φταίει και αν αφήνονται επιλογές για "καλή δουλειά".
    Ίσως διαφωνούμε και ως προς τον ορισμό της "καλής δουλειάς", αν λάβω υπόψη μου τα χρηματοοικονομικά κριτήρια του ενός και τα ιδεολογικά του άλλου.
    Πέραν τούτου "κακοί" υπάρχουν παντού και νομίζω τοποθετήθηκα περί αυτού. Ταυτόχρονα κάνω πολύ καλά τις δουλειές μου για να μην επιτρέπω σε κανέναν να μου επισείει συλλογικό φορτίο ευθύνης. Αλλά να πιστεύω πως μου αρμόζει συμπαράσταση.
    Γι' αυτό και δεν θα βγεί άκρη ποτέ αν εμμένεις στον τελευταίο κρίκο της αλυσίδας επιζητώντας "διορθώσεις". Γιατί αυτός δεν επηρεάζει τίποτε. Τα προβληματα της κοινωνίας δε λύνονται με ατομική προσπάθεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. ΆΡΑΨ

    "Όταν τελικά γίνει ιδιωτική η εκπαίδευση, τότε η κοινωνία θα είναι πλέον πλήρως κατευθυνόμενη και αλλοτριωμένη από το χρήμα"

    απάνω σ αυτό.
    προτιμώ να βλέπω τον εχθρό.
    παρά να παριστάνω πως δεν υπάρχει.
    Μ άλλα λόγια, προτιμώ μιά καθαρή κατάσταση , επιλογής.
    Να διαλέγω δηλαδή αν θα πληρώσω, παρά να με αναγκάζουν να πληρώσω, χωρίς να έχω και τις απαιτήσεις που μου παρέχει η πληρωμή μου.
    εγώ δε θέλω να μου πεις τι καταστροφές κάνει η ιδιωτική παιδεία, (μιά και το πήγες εκεί, αν και μιλάμε γιά τη δημόσια),στα μυαλά των παιδιών μας.
    Θέλω να μου πεις πόσο καλό κάνει στο μυαλό τους η δουλειά των αλμπάνηδων στο δημόσιο.
    Επίσης το παράδειγμα του κατσαρού άστο ,γιατί ψιλοβρωμάει.
    Ξανά επίσης, αυτο που μου τη σπάει είναι πως ενώ όλοι έχουμε φίλους καθηγητές και ξέρουμε γιατί τα κουβεντιάζουμε μεταξύ μας, πως ξύνονται ολημερίς και ολονυχτίς, παριστάνουμε πως δουλεύουν σκληρά και στο σπίτι.
    Χαλλόου!!!!!!!!! κάποτε , πριν καμμιά εικοσαριά χρόνια γινότανε αυτό.
    Εγώ έχω την ευτυχία να χαιρετάω σχεδόν όλους τους καθηγητές που είχα στο γυμνάσιο γιατί τους σέβομαι γιά τις γνώσεις τους και τη αξιοπρέπειά τους.
    Τα παιδιά μου χαιρετάνε δυό τρείς.
    Ο ανηψιός μου , δεν ασχολείται με κανέναν από δαύτους.
    Το τυχαίον;
    Το μοιραίον;
    Το προτσές;
    πάντως το αντικειμενικόν.
    δ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. αθηνά , τι να λέμε, εδώ πάει η ώρα γύρω στα 60.. γιά το δημόσιο μιλάμε.
    Και το κακό είναι πως είναι και αμόρφωτοι.
    Δε θα με πειραζε να βγουνε στην αγορά και να τα διεκδικήσουνε .Η λούφα μου τη σπάει και η μιζέρια.
    Πες ρε μαγκα, φεύγω απ το δημόσιο και θέλω 60 την ώρα.
    Κάτι σκατά θα πάρεις.
    Aλλά όοοοχι, θα κάτσεις εκει, θα πηδήξεις τα παιδιά μας με την αγραμματωσύνη σου, θα κρατήσεις αγκαζέ τη θέση από καναν άλλον άξιο, και θα παριστάνεις και τον κακοπληρωμένο.
    φτου.
    δ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. εξ ιδιων;
    Όχι.
    δεν είμαι καθηγήτρια στο είπα και πριν.
    Επίσης,δουλεύω πάρα πολύ σκληρά περίπου δώδεκα ώρες την ημέρα.Ενίοτε δε και δεκαοχτω.
    Ούτε λεπτό δεν περισσεύει διά το πολυπόθητον ξύσιμον.
    Και παρόλα αυτά που μου λές, εγώ θα επιμείνω πως τωρα έτσι που πλακωνόμαστε, όλο και καμμιά δεκαριά άχρηστοι θάχουνε περάσει απ το μυαλό σου.
    Δεν πρόσεξες μάλλον πως ειπα οτι υπαρχουν και εξαιρέσεις.
    Λυπάμαι αλλά εσεις οι εξαιρέσεις τους κρατάτε εν ζωή.
    (μη περιμένεις να αλλάξω γνώμη.εκτός από ηπειρώτικο, είμαι και ποντιακό κεφάλι)
    δ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. η κριτική μου δεν έχει στόχο εσένα και χαίρομαι που το πήρες προσωπικά αφού δείχνει ότι υπάρχει επαγγελματική ευθιξία άρα αυσυνειδησία.

    καλή δουλειά εννοώ καλό μάθημα.
    νομίζω ότι αυτό είναι δυνατόν.

    το σύστημα αποτελείται από άτομα.

    θα μιλήσω για εμένα όχι για να θεωρήσετε ότι εγώ ειμί το φως αλλά για να μην το παρετε οι δάσκαλοοι της παρέας προσωπικά.

    τότε που πρωτο-έπιασα δουλειά στο φροντιστήριο αγγλικών (μη βαράτε!) είχα ένα παιδάκι τον γιώργο που ήτανε λιγάκι αργός και οι βαθμοί του ήταν μέτριοι. Το παιδάκι αυτό, καθότι μικρό και αθώο με αγάπησε (όπως συμβαίνει συχνά) και έτσι κάθησε στο πρώτο θρανίο και κρεμόταν από τα χείλη μου.

    καποια στιγμή στο επομενο διαγώνισμα ο γιωργος ,που συνήθως έπαιρνε 70 εως 80 στην καλύτερη, πήρε 89.
    Πήρα τότε την πρωτοβουλία να του χαρίσω 2 βαθμούς για να πάει στο 91.

    συμφώνησε και η διευθύντριά μας και του δώσαμε αυτόντον έλεγχο τελικά.

    το παιδάκι αυτό, ένα στρουμουλό και κοκκινομάγουλο πιτσιρίκι, από τότε δεν ξανα-έπεσε και πήρε το πτυχίο του με Β, με την πρώτη προσπάθεια.


    πίσω από αυτή την μικρή παρατυπία όμως βρίσκονται πολλές ώρες δουλειάς στο σπίτι όπως είπε ο Βασίλης, πολλή έκθεση στα μάτια μαθητών και γονέων όπως είπε ο άραβας, και να είσαι σκυμμένος πάνω από χαρτιά μέχρι που να θολώνει η ματιά σου και να μην καταλαβαίνεις αν αυτό που έχεις μπροστά σου είναι αγγλικά ή κινέζικα.

    το κάνεις αν σου αρέσει η δουλειά σου και αν ,σαν άτομο εντός του συστήματος, θες κι εσύ να βάλεις ένα μικρό λιθαράκι προς τη σωστή κατεύθυνση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Ας πιάσουμε λοιπόν άλλη μια πτυχή που δεν αναφέρω σε εκείνη την ανάλυση γιατί μας ενδιέφερε το εκπαιδευτικό σκέλος, αν και την έχουμε στηλιτεύσει άπειρες φορές. Αναφέρεις εντελώς λάθος πως οι καθηγητές βρίζουν τα παιδιά. Σφάλμα μέγα. Οι περισσότεροι καθηγητές δεν βρίζουν τα παιδιά αλλά τους γονείς τους οι οποίοι κι είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για την κατάντια του μυαλού τους. Βλέπεις, όταν από μικρό το έχεις να μη του λείψει τίποτε, να καλοπεράσει, να μην καταλάβει πως έχει και υποχρεώσεις, όχι μόνο δικαιώματα, να μην κουραστεί, να μην καταβάλει προσπάθεια, με το παραμικρό να του παίρνουμε το δωράκι, να μην κατανοεί τι σημαίνει τιμωρία, να είμαι απόντες από το σπίτι όλη μέρα και το βράδυ να το βάζουν στο ντουβουντου ή για ύπνο, να έχουν απαξιώσει κάθε μορφή επικοινωνίας ή σκέψης λόγω ακριβώς της πλήρους απουσίας τους από τη ζωή του, μιας και θεωρούν λογικό και δεν εξεγείρονται κανονικά (όχι απλά με διαδηλώσεις) με την επιβαλλόμενη εργασιακή πολιτική, και μετά απ’ όλα αυτά, όταν το μεγαλύτερο ποσοστό από αυτούς παρακαλάει κάθε τρείς και λίγο τους καθηγητές για καλύτερους βαθμούς, ενώ τους έχει ευνουχίσει πλήρως με τις «νέες μεθόδους» διδασκαλίας και δεν τους αφήνει το περιθώριο να «πλήξουν» με κάποιο τρόπο το παιδί, ώστε να το συμμορφώσουν, αλλά αντιθέτως όταν κάποιος καθηγητής πάει να κάνει καλά τη δουλειά του βρίσκει τον μπελά του από τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων, τα ΜΜΕ και δε συμμαζεύεται, καλό θα ήταν να ψάξεις να βρεις μήπως τελικά οι καθηγητές δεν μπορούν να αλλάξουν τίποτε και απλά βαρέθηκαν. Γιατί έτσι είναι. Όσο ιδεολόγος και να είσαι, κάποτε αντιλαμβάνεσαι ότι μυαλό σε όσους δεν θέλουν, δεν μπορείς να βάλεις.
    Κανένας καθηγητής δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το κακομαθημένο πιτσιρίκι που δημιούργησε η μέση ελληνική οικογένεια, ειδικά όταν έχει φροντίσει να του αφαιρέσει από τα χέρια κάθε «όπλο» παίδευσης.
    Και αυτό το «καλό» το κάνει στα μυαλά των παιδιών ο αλμπάνης γονιός (ρε ‘συ ξέρει κανάς άλλος πέρα από εμάς τι σημαίνει αλμπάνης;) και όλη η ηλίθια νοοτροπία του εύκολου κέρδους, της χαλαρότητας και «ευκολίας» που διατυμπανίζεται καθημερινά κάνοντας πλύση εγκεφάλου σε μικρούς και μεγάλους (η χειρότερη μορφή προπαγάνδας που εμφανίστηκε μέχρι σήμερα) και της μετατροπής των πτυχίων σε «νόμισμα» της «αγοράς» εργασίας με αποτέλεσμα την πλήρη απαξίωση και της εκπαιδευτικής διαδικασίας αλλά και της ίδιας της γνώσης.

    Περαστικά μας λοιπόν με τους γνωστούς εχθρούς, όπου θα έχουμε τουλάχιστον «ελευθερία επιλογής» στο ποιος θα κάψει καλύτερα τα μυαλά μας στην αγοραία εκπαίδευση.
    Ευχαριστώ, δε θα πάρω κριτική από μια κοινωνία που στο 80% της είναι της βολής, της μη προσπάθειας και της ρεμούλας που θα παρακάμψει το παλιό καλό «τα αγαθά κόπεις κτώνται», μεταφέροντας πολλαπλάσιο κόπο σε άλλους.
    Σίγουρα αδυνατώ να αναγνωρίσω δικαίωμα κριτικής σε όσους εργάζονται δωδεκάωρα και δε διαθέτουν ιδέα της πραγματικότητας του παιδιού τους, αλλά αντιθέτως ευθύνονται τα μάλα για την εκπαιδευτική αποτυχία.
    Ο βασικότερος παράγοντας της κατάντιας της κοινωνίας ας είναι η αγοραία νοοτροπία μας.

    [Ούτε η δική μου κριτική είναι προσωπική, αλλά πρέπει να κατανοήσουμε πως το 80% της κοινωνίας είναι έτσι, αγνοώ σε ποια κλάση ανήκει ο κάθε αναγνώστης του παρόντος, και επιπλέον ότι σε συλλογικά θέματα είναι αδύνατο οι προσωπικές τακτικές να δώσουν λύσεις. Το τι κάνω εγώ ή ο καθένας μας δεν έχει κανένα μα κανένα αντίκτυπο σε μακροσύνολο.]

    Ήταν καλός ο μακαρίτης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. "καθηγητές δεν μπορούν να αλλάξουν τίποτε "
    άρα δεν υπάρχει καμμία λύση?

    αν δεν μπορεί ο καθηγητής που έχει διαρκή επαφή με όλα αυτά τα θέματα που αναφέρεις και από εμπειρία ξέρω ότι έτσι είναι(ειδικά σε ότι αναφέρεις για τους γονείς), τότε ποιός μπορεί?

    ξέρω ότι υπάρχουν επιθεωρητές, διευθυντές, και πολλών ειδών υπεύθυνοι στο εκπαιδευτικό σύστημα που δουλειά τους είναι να αντιμετωπίσουν και να διαχειριστούν ακριβώς αυτές τις συνθήκες. Ούτε αυτοί μπορούν?

    δεν είναι όλα τα παιδιά αλήτες, ξέρω όμως ότι θεωρούν μαγκιά να είναι το τρελλότερο τμήμα που πέρασε, και για αυτό ευθύνονται πολλοί παράγοντες, από την τηλεθέαση μέχρι τη ροκ μουσική.
    Ο δάσκαλος πού βρίσκεται μέσα σε όλα αυτά? Δεν έχει κανένα ρόλο? Τόσο άμοιρος είναι?

    Όπως έχεις πει κι εσύ ο ίδιος σε άλλη συζήτηση, δεν μπορώ να το δεχτώ ως δεδομένο κάτι τέτοιο. Αυτό θα ήταν κυνικό.

    Χαίρομαι να σσυζητώ μαζί σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Οι καθηγητές δεν μπορούν μέσω της δουλειάς τους να αλλάξουν έναν νου που η ίδια η οικογένεια έκαψε από γεννησιμιού του. Οι καθηγητές δεν αφήνονται καν να κάνουν την δουλειά τους όπως σου είπα για να μπορέσουν να εκπαιδεύσουν. Τους έχουν αφαιρεθεί όλες οι δυνατότητες εκπαίδευσης και έχουν μετατροπή σε απλούς πάροχους γνώσης, ο μη «ανοικτός» δέκτης δεν την παίρνει και φυσικά η δουλειά τους δεν είναι το να είναι πάροχοι.
    Οι καθηγητές πολλές φορές προσπαθούν να αλλάξουν κάποια από αυτά αλλά βρίσκονται και πάλι αντιμέτωποι με μια κοινωνία που είναι ενάντιά τους αναφέροντας όσα λες και τελικά κανένα υπουργείο δεν κάνει πίσω γιατί ακριβώς δεν υπάρχει πλέον συλλογικότητα στην κοινωνία (γιατί άραγε όλες οι κυβερνήσεις μετατράπηκαν σε «κυβερνήσεις επιβολής»;). Μα ρωτάς αν αυτοί μπορούν όταν έχεις περάσει γενεές δέκα τέσσερεις τους αγώνες τους και τους καταδικάζεις επειδή τους κάνουν; (Επαναλαμβάνομαι νομίζω αλλά έστω…)
    Δεν μίλησα για «αλήτες», εσύ χρησιμοποιείς τον όρο. Μιλάω για κακομαθημένα φιντάνια που έχουν όλες τις νοοτροπίες που ανέφερα. Οι αλήτες είναι λίγοι. Και φυσικά δεν πιστεύω να περιμένεις οι καθηγητές να χτυπήσουν όλο αυτό το λάιφ στάιλ, που είτε επικροτείτε από το σπίτι, είτε το σπίτι αδιαφορεί γι αυτό. Άλλωστε άμα πάει το παιδί στον μπαμπά και αυτός του επί «μα τι μαλακίες σου λέει ο δάσκαλο» τελείωσε πριν την ώρα της κάθε δυνατότητα εκπαίδευσης αλά και κάθε λόγος για έναν εκπαιδευτικό να προσπαθεί.
    Τον ρόλο του δασκάλου που τόσο πολύ ρωτάς λοιπόν, πρώτον τον ευνούχισαν οι γονείς και η πολιτεία και δεύτερον τον απαξιώνουν οι γονείς και η πολιτεία σήμερα. Ε μπάστα. Πολλοί εχθροί για να τα βάλει μαζί τους μία συντεχνία ολομόναχη.
    Τίποτε δεν θεώρησα δεδομένο. Απλά διατείνομαι πως ακόμα και η αντίδραση της κοινωνίας στους καθηγητές ευθύνεται κατά κάποιο μέρος για την κατάντια της παιδείας μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Ας συμφωνήσουμε τότε ότι κανείς δεν είναι ικανοποιημένος από το σύστημα όπως είναι(ούτε οι μαθητές, ούτε οι γονείς, ούτε οι καθηγητές).

    Ας συμφωνήσουμε επίσης ότι δε νοείται σύστημα χωρίς άτομα να το ακολουθήσουν ούτε άτομα χωρίς ένα σύστημα το οποίο να εμπιστεύονται.

    Ας συμφωνήσουμε ότι η παιδεία πρέπει να λαμβάνει μεγαλύτερο μέρος του κρατικού προϋπολογισμού (όπως και άλλοι τομείς στην ελλάδα....) και ότι το κλειδί της κοινωνικής συμπεριφοράς ή αν θες συνείδησης είναι η παιδεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Εγώ εκ προοιμίου έχω συμφωνήσω, δηλώνοντας ότι συμπαραστέκομαι και επικροτώ τους αγώνες των εκπαιδευτικών.
    Καλό όμως είναι να συμφωνήσουμε και πως η παιδεία είναι ένα πολύ πολύπλοκο ζήτημα που εμπεριέχει πολλές μεταβλητές, ορισμένες σημαντικές εκ των οποίων βρίσκονται σε μέρη που οι εκπαιδευτικοί δεν μπορούν να αγγίξουν – παραδείγματα έφερα 2 σχόλια παραπάνω.
    Σου εγγυώμαι, πάντως ότι αν οι γονείς και οι μαθητές δηλώνουν δυσαρεστημένοι από τη σημερινή παιδεία, καλό θα ήταν να χωνέψουν ότι η ποιότητά της είναι πολύ υψηλότερη από αυτή που αρμόζει στη νοοτροπία που τους διακατέχει. Αυτή είναι δυστυχώς μια πολύ πικρή αλήθεια που πικραίνει υπερβολικά ακόμα και εμένα.
    Το πιο τέλειο εκπαιδευτικό σύστημα να φτιάξεις, το μέσο ελληνόπουλο με την νοοτροπία που έχει υιοθετήσει μέχρι τα 6 και ζει όντας μέλος της μέσης ελληνικής οικογένειας, θα αδυνατεί να την ακολουθήσει. Όπως είπα και παραπάνω, η παιδεία θα φτιάξει μετά από συλλογική υποστήριξη του εκπαιδευτικού συστήματος και ταυτόχρονη αλλαγή νοοτροπίας. Σε κάθε περίπτωση η απαξίωση του εκπαιδευτικού συστήματος και από την πολιτεία (για συμφεροντολογικούς λόγους) αλλά και από την κοινωνία (για διάφορους άλλους λόγους όπως προαναφέρθηκαν) δεν πρόκειται α φέρει τίποτε άλλο πέρα από επιδείνωση, όσοι διάλογοι και αν εξαγγελθούν και όση λεβάντα και αν μυρίζουν οι εξαγγελίες αυτές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Βράζει το καζάνι!