Το ανθρώπινο πλάσμα έχει προσαρμοστεί σε πολλά πράγματα κατά τη διάρκεια της πορείας του στο χρόνο και στους τόπους, αλλά το ένα που δεν κατάφερε να συνηθίσει ίσως να είναι όχι ο κίνδυνος, ούτε η ευθύνη ή η συνειδητοποίηση του θανάτου αλλά η αμφιβολία.
Και ίσως, αυτή μόνιμη κατάσταση αμφιβολίας ανάμεσα στις αποφάσεις, να είναι αυτό που μας σπρώχνει μπροστά, όπως η πείνα μας ωθεί να αναζητήσουμε τροφή.
Γιατί που θα ήμασταν αν όλα ήταν σίγουρα;
Έρωτα σε σκέφτομαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Βράζει το καζάνι!