Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

Φωνή λαού, κοίτα απ'αλλού

Αυτό που με εκνευρίζει με όλους όσους μιλάνε για τιμωρίες για εισοδήματα που ήταν μαύρα, είναι ότι όλοι, μα όλοι! (δημοσιογράφοι, εφοριακοί, αστυνομία κτλ), μιλάνε για την επιβολή προστίμων επί του εισοδήματος αυτού!

Μα δεν είναι θέμα προστίμων, το θέμα είναι ότι τα λεφτά είναι κλεμμένα,με πρόκληση πολύ μεγαλύτερης ζημιάς από το όφελος που καρπώθηκαν αυτοί και πρέπει ΚΑΙ να πάρουν πίσω τα κλεμμένα, και να πληρώσουν πρόστιμο, και να μπουν φυλακή!

Δηλαδή εγώ δεν το καταλαβαίνω... Παίρνει κάποιος μίζα 1 εκατ, για να φορτωθεί το δημόσιο με μια άχρηστη προμήθεια 10 εκατομυρίων (άρα 10 εκατομύρια ζημιά για το δημόσιο και 1 εκατ ώφελος για τον απατεώνα), και τελικά βάζω πρόστιμο πχ 400 χιλ στον απατεώνα και καθάρισε?

Θέλουμε να πάρουν πίσω το 1 εκατ, να βάλουν πρόστιμο, να τον βάλουν φυλακή, και να πληρώσει πρόστιμο και αυτός που λάδωσε για την ζημιά που προκάλεσε στο δημόσιο. Δηλαδή τόσο δύσκολο είναι?

Εδώ λέει πιάστηκαν εφοριακοί με άνω του 1 εκατ καταθέσεις, για να έχουν 1 εκατ καταθέσεις, έχουν πάρει πάνω από 2 εκατ, αν ήταν και κλιμάκιο από 3 έχουν φάει όλοι μαζί 3Χ2=6 εκατ, το οποίο με το σύστημα 20%-80%, σημαίνει ότι το δημόσιο έχει χάσει πάνω από 24 εκατ. Και τελικά το μόνο που θα πάρει το δημόσιο είναι ένα πρόστιμο 400 χιλ? και καθάρισε? Δεν δήλωσε το εισόδημά του?

Αυτό που δεν δήλωσε είναι το έγκλημά του κατά του δημοσίου (οι περισσότεροι), ή κατά συνανθρώπων τους άλλοι (πχ γιατροί που εκεί που άλλος ήταν στο κρεβάτι του πόνου έπαιρναν φακελάκια αλλιώς θα τον έστελναν να χαιρετήσει...).

Γιατί κανείς δεν ζητάει το αυτονόητο?


Γιατί το κύριο επιχείρημα υπέρ των απολύσεων στον δημόσιο τομέα δεν είναι ότι αυτό θα σημάνει την αντικατάστασή τους από ικανότερα στελέχη που όντας παραγωγικότερα δεν θα ζουν εις βάρος των φορολογούμενων;
Το μέγεθος του δημοσίου δεν είναι δυσανάλογο προς αυτό άλλων κρατών αλλά προς τον ίδιο του τον εαυτό, διότι εφόσον δεν κάνει αυτό για το οποίο πληρώνεται, τότε έστω και ένας να ήταν ο δυ, θα ήταν και αυτός υπεράριθμος.

Γιατί προεξοφλούμε ότι αν απολυθεί κάποιος, δεν θα αντικατασταθεί;

Γιατί δεν προβάλλεται η επιλογή της εξυγείανσης παρά μόνο το ψευδο-δίλημμα "λαμόγια ή τίποτα" στον αιώνα τον άπαντα;

Γιατί περιορίζεται η προβολή του ζητήματος στην δειγματοληπτική τιμωρία καναδυό προφανών περιπτώσεων και δεν τονίζεται η σημασία της αλλαγής στις διαδικασίες ώστε να προλαμβάνονται τέτοια έκτροπα;

Γιατί επισπεύδουν την ίδια την πτώση τους;

2 σχόλια:

  1. To ότι οι ίδιοι αυτοί οι δημοσιογράφει που κόπτωνται, είναι και αυτοί υπόλογοι φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής, αλλά όλοι κάνουν την πάπια, δεν σε εκνευρίζει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φυσικά και με εκνευρίζει άμπαν!
    Είναι και πολλά άλλα.

    Αλλά αυτό το κείμενο που βρήκα σε κάποιο σάητ και του πρόσθεσα κάποιες δικές μου σκέψεις περιγράφει ένα μέρος της κοινής λογικής που δεν δείχνει να είναι τελικά τόσο κοινή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Βράζει το καζάνι!