Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

Αυτοσχεδιασμοί

  • Στις αρχές η παιδική διατροφή ήταν σύμφωνα με τις οδηγίες του παιδίατρου και όλα πήγαιναν καλά, γιατί το παιδί σε μικρή ηλικία δεν έχει και μεγάλες απαιτήσεις αφενός, δεν έχει και πολλές εμπειρίες αφετέρου, τουτέστιν μετά από ένα εξάμηνο μόνο γάλα-γάλα-γάλα ότι και αν του προσφέρεις το βλέπει σα μεζεδάκι
  • Ξεκινήσαμε με φρούτα, στην αρχή ένα κομμάτι στο χεράκι που αυτόματα πήγαινε στο φαφούτικο στοματάκι ρουφώντας χυμούς και πασαλείβοντάς τους αναπόφευκτα πάνω στις σαλιάρες, στα ρουχαλάκια και στα μουτράκια
  • Εκείνο τον καιρό, γύρω στους έξι μήνες, αρχίσαμε και το πρώτο ψωμάκι
  • Μόνο την κόρα ενός μπαγιάτικου κομματιού, που αντέχει λίγο μέχρι να μουσκέψει κα να γίνει σαν κρέμα από το μασούλημα
  • Αν δεν το έχεις δεί να γίνεται, δεν μπορείς να φανταστείς πόση απόλαυση αποκομίζει το πιτσιρίκι από αυτά τα απλά πράματάκια και πόσο βελτιώνεται ο συγχρονισμός χεριού-ματιού με κίνητρο την γευστική επιβράβευση
  • Συνεχίζοντας να ακολουθούμε τις συμβουλές του γιατρού μας αντικαταστούσαμε ένα ένα τα γεύματα σε γάλα με κάτι άλλο, μέχρι που φτάσαμε στο σημείο να πίνουν γάλα μόνο πρωί και βράδυ εναλλάσσοντας τις διάφορες διατροφικές ομάδες μέσα στην εβδομάδα, ώστε να συμπληρώνεται μία πλήρης διατροφή
  • Αυτό που ήταν δύσκολο ήταν να ισορροπήσεις ανάμεσα στις γιαγιάδες, που είχαν διαφορετικές νοοτροπίες στο μαγείρεμα και στη διατροφή, ειδικά την παιδική
  • Η μία γιαγιά στο ένα άκρο ( όλα αλεσμένα, πρόσεχε μην πνιγεί με τον πουρέ, μη αυτό μη εκείνο) και η άλλη στο άλλο (μωρέ δώστου στιφάδο, τί θα πάθει, άστο να μάθει)
  • Γλυκό δεν είχαν δοκιμάσει μέχρι τα δύο χρόνια και, ακόμα και μετά από αυτό, τους έδινα γλυκά στη χάση και στη φέξη, όταν τους έδινε κάποιος συγγενής ή όποτε ήταν γιορτή
  • Στα τρία χρόνια, είχαν χοληστερίνη
  • Ο γιατρός τους έδωσε μία διατροφή όμοια με καρδιοπαθούς
  • Η δίαιτα αυτή ήταν τόσο ακραία που ήταν απλά αδύνατο να εφαρμοστεί, ειδικά σε παιδί που έχει συγκεκριμένες ανάγκες
  • Τώρα, είναι ο τρόπος μου τέτοιος, να μην κάνω τίποτα παρά μόνο μετά από πολλή παρατήρηση
  • Δεν άλλαξα τίποτα για κάποιο διάστημα, παρά τον πανικό που έπεσε στο σόι για την υγεία των παιδιών
  • Καταρχάς, οι αμφοβολίες που γεννήθηκαν κλόνισαν την εμπιστοσύνη μου στον γιατρό, που από τη μία συνιστά το τάδε ή το δείνα και από την άλλη σου λέει ούπς, λάθος, φάτε μπρόκολα δια βίου
  • Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η υστερία, η πίεση και ο ψυχαναγκασμός είναι που φέρνει τις παθήσεις, γιατί μία υστερική, πιεστική, ψυχαναγκαστική μάνα θα δημιουργήσει γύρω της τις συνθήκες που ευνοούν την δυσαρμονία, την υπερβολή και τελικά την αρρώστια
  • Με τη λέξη δυσαρμονία δεν εννοώ κάποια αιθέρια αόριστη ιδανική κατάσταση, αλλά την ισορροπία και το μέτρο σε πρακτικό επίπεδο, όπως το τι θα φάς και το πως θα περνάς τις ημέρες σου
  • Έτσι, αποφάσισα αντί να σφίξω τους κανόνες να τους χαλαρώσω
  • Προσάρμοσα τους κανόνες του γιατρού σε ρεαλιστικά για εμάς επίπεδα
  • Έπαψα να μετράω τα αυγά, τις μερίδες και τις κουταλιές
  • Ωστόσο, μέσα στο σπίτι δεν επέτρεψα ποτέ να μπεί αλαντικό, γλύκισμα ή σνακ εκτός από γιορτές ή καμιά φορά που παραγγέλνουμε, αλλά δεν είμαστε από τα σπίτια που πάντα υπάρχει "κάτι να προσφέρεις" γιατί πάντα καταλήγεις να το τρώνε τα παιδιά και μετά να τρέχεις να ξαναγεμίσεις τα ντουλάπια
  • Επισήμως, λέμε ότι γλυκό έχει κάθε κυριακή, αλλά όλοι ξέρουμε ότι οι γιαγιάδες, οι φίλοι και συγγενείς, όλο και κάτι θα δώσουν, ωστόσο όταν πεινάσουν τα παιδιά στο σπίτι βρίσκουν μόνο φρούτα, ξηρούς καρπούς, ψωμί με μέλι, άντε και κανα δημητριακό ή ίσως τοστάκι, πίτα της γιαγιάς ή κέηκ σπιτικό
  • Χωρίς άλλη αλλαγή εκτός από την χαλάρωση της μητρός, δύο χρόνια αργότερα τα παιδιά είχαν πτώση της χοληστερίνης σε φυσιολογικά επίπεδα
  • Δεν ξέρω κατά πόσο πρόκειται για σύμπτωση, όμως βλέπω άλλες μανάδες που όσο ακούνε τους γιατρούς τόσο παλεύουν με τις δίαιτες και τόσο περισσότερο αγχώνονται όταν τα αποτελέσματα της δίαιτας δεν είναι αυτά που υποτίθεται ότι θα είχαν
  • Πάντως εμείς, ούτε το κρέας κόψαμε, ούτε τα τηγανητά, ούτε τα νόστιμα
  • Απλά βάλαμε ένα μέτρο στη συχνότητα και φροντίσαμε να υπάρχει εναλλαγή κατά την εποχή και κατά τις συνθήκες δηλαδή δεν μπορείς να φας ντομάτα το χειμώνα, θα φας μπρόκολο, αλλά το καλοκαίρι θα επιτρέψω να φάνε όσο καρπούζι και ροδάκινο θέλουν, κι ας είναι ώρα για το αυγό ή το μερημεριανό ή κι εγώ δεν ξέρω τί άλλο
  • Τί άλλο να κάνεις εκτός από να εμπιστεύεσαι αυτά που ξέρεις;
  • Θα δούμε σε δύο χρονάκια πάλι...
  • Πηγή έμπνευσης, για μία ακόμη φορά, ο αθεόφοβος

8 σχόλια:

  1. Καλά ξηγιέσαι!
    Πήγα και στον αθεόφοβο που με έστειλες και τον βρήκα και αυτόν και την Ακρίτα, αηδιαστικούς ως Έλληνες, για τη συγκεκριμένη παρουσίαση της πατάτας. Αν δεν ήταν Ελληνάρες δε θα μιλούσαν τόσο πρόχειρα για τις κατακτήσεις άλλων λαών στην κουζίνα που είναι απλά εντυπωσιακές, αλλά φυσικά για την φουκαριάρα τη μάνα τους γράφουν, για να γουστάρουν οι όμοιοί τους. Όσα δε φτάνει οι αλεπού.
    Καλή σου μέρα μάνα μπλόγκερ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πράγματι σαν γνήσιος ελληναράς μαζί με την Ακρίτα,αμφότεροι δε αηδιαστικοί ως Έλληνες, μας αρέσουν οι τηγανιτές πατάτες παρά τις προσπάθειες μερικών να μας πείσουν για το πόσο εντυπωσιακός είναι ο συνδυασμός καραμελωμένης πατάτας με την φλούδα,αρωματισμένης με κανέλα και πορτοκάλι και περιχυμένης με σως παπάγιας!

      Διαγραφή
    2. Μιαμ! Για Ελληνάρας είσαι πολύ γκουρμέ ενημερωμένος! Ευχαριστώ για τη συνταγή! Θα τη δοκιμάσω άμα μου βάλεις το λινκ για τη σως παπάγιας και θα σε καλέσω να φας μια γενναιόδωρη μερίδα! Γιατί εγώ η Ελληνάρα εκεί θα κάνω τη διαφορά, στην ποσότητα, για να το ευχαριστηθούμε και να μας πιάσει κιόλας.

      Διαγραφή
  2. Η ωδή είναι πολύ καλή. Πάντως τα παιδιά ό,τι τα μάθεις τρώνε. Εγώ τρώω αλλαντικά (το βράδυ στο τοστάκι), αλλά η κόρη μου δεν ζήτησε ποτέ να δοκιμάσει το αλλαντικό (μόνο το κασέρι και το ψωμάκι). Ποτέ δεν την ενθάρρυνα και ποτέ δε ζήτησε. Ό,τι την ενθαρρύνουμε το δοκιμάζει (ίσως της αρέσει ίσως όχι, άλλο θέμα).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εύγε Δείμε! Θέλεις να με υιθετήσεις; Πολύ σαβουροτρώω τελευταία κι ίσως εσύ με βάλεις στον ίσιο διατροφικό δρόμο...

    Κι εσύ βρε Αθηνούλα, κόψε τις κακές παρέες, τύπου Αθεόφοβου και σία...

    Καλή βδομάδα παίδες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βασικά, georgina, εμένα μου άρεσε η προσέγγιση του αθεόφοβου, γιατί όσες φορές με προσκάλεσαν σε γεύμα με ξένες συνταγές, δεν το ευχαριστήθηκα όσο περίμενα. Ίσως να ευθύνεται η ηπειρώτικη καταγωγή μου ή ίσως απλά να είμαι συντηρητική ή ίσως και τα δύο, αλλά αυτό που λέει ο αθεόφοβος να επιστρέφεις από δείπνο και να χρειάζεσαι μία στραπατσάδα για να έρθεις στα ίσια σου, τό έχω ζήσει.

    δείμε
    έτσι ήμασταν κι εμείς μέχρι που άρχισαν να βλε΄πουν τι τρώνε κάποια άλλα παιδιά στο σχολείο. Έκτοτε η μάζη δεν έχει τελιώσει.

    ασκαρδαμυκτί
    δεν κατάλαβες καλά.
    ΕΓΩ είμαι η κακή παρέα
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπορεί να είμαι εγώ κατ΄όνομα αθεόφοβος αλλά εσύ είσαι πραγματικά αθεόφοβη!
      Μέτρησες σε παιδί 3 ετών χοληστερίνη; !!!

      Διαγραφή
  5. όχι εγώ. έτυχε να το πιάσει ένα μούδιασμα και με αφορμή αυτό του κάναμε κάποιες γενικές εξετάσεις, οι οποίες έδειξαν αυτό ακριβώς. Την συνέχεια την διάβασες στο ποστ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Βράζει το καζάνι!