Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Το σενάριο των σεναρίων

  • Ας υποθέσουμε ότι κάποια χρονική στιγμή Α γίνονται εκλογές.
  • Το επιθυμητό αποτέλεσμα θα ήταν να εκλεγεί μία κυβέρνηση αυτοδύναμη και ικανή η οποία να συγκεντρώνει την εμπιστοσύνη των πολιτών, πράγμα που φαντάζει σαν ανέκδοτο αυτή τη στιγμή, όχι μόνο επειδή οι πολιτικοί στο σύνολό τους έχουν χάσει και το τελευταίο ίχνος αξιοπρέπειας, αλλά και μέσα στους κόλπους των μικρότερων ομάδων δεν υπάρχει ούτε συμφωνία, ούτε συνοχή ούτε η παραμικρή ένδειξη ύπαρξης οποιουδήποτε σχεδίου.
  • Με άλλα λόγια, ούτε στα μικρότερα κόμματα ούτε στην κοινωνία μέσα υπάρχει κάποιος που να κοιτάει πέρα από τη μύτη του (εκτός ίσως από εμένα που είμαι ιδανικά τέλεια, αλλά αν κυβερνήσω εγώ τον τόπο, θα έχουμε ακόμα μεγαλύτερα δράματα και το δηλώνω απερίφραστα).
  • Το κενό εξουσίας δεν αφορά μόνο τα κέντρα άσκησης εξουσίας αλλά και τη βούληση του λαού ο οποίος είτε απλά δεν έχει καταλάβει ακόμα τι ακριβώς συμβαίνει είτε που , αν καταλαβαίνει, δεν έχει διαμορφώσει συνειδητή τάση προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.
  • Αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με την ποιότητα των πολιτικών προσώπων, αλλά και με όλη την ηθική που διέπει κάθε συναλλαγή με το κράτος. Πως να εμπιστευτείς αυτόν που μέχρι πριν από πέντε λεπτά λάδωνες? Πως να εμπιστευτείς κάποιον που ξέρεις πως μπήκε εκεί που μπήκε, πως να πείς ότι θα φύγει ο γαπ να έρθει ο Μπάμπης, αν τον Μπάμπη τον ξέρεις από την καλή κι από την ανάποδη μέσα από την καθημερινή σου επαφή και εμπειρία? Ψάξετε ανάμεσα σε κάθε αρχή να βρείτε ένα δίκαιο δικαστικό, πολιτικό μηχανικό, οικονομολόγο, δήμαρχο, διευθυντή οργανισμού, κάποιον που να έχει έστω και την ελάχιστη ισχύ στο δημόσιο βίο ο οποίος να θεωρείται ότι είναι αρκετα ικανός και έμπιστος όχι για να τον ψηφίσετε, αλλά έστω να του εμπιστευτείτε μία υπόθεσή σας, χωρίς αποτελεί μέλος της οικογένειάς σας ή χωρίς να σας έχει κάποια υποχρέωση.
  • Δεν υπάρχει.
  • Οι εκλογές δεν θα άλλαζαν τίποτα, όπως η αλλαγή κυβέρνησης δεν άλλαξε τίποτα. Αυτοί που τιτίβιζαν χαριτωμένα προ διμήνου, τώρα τσαμπουνάνε το ίδιο ποίημα, και ο γαπ μειδιά κάτω από τα μουστάκια του.
  • Οι εκλογές θα έφερναν ακυβερνησία υπό τη μορφή πολυκομματισμού, όμως ελλείψει νέων προσώπων, θα ήταν μία από τα ίδια: χρυσοχοίδης, αντώναρος, καλογιάννη, κυριάκος, παπουτσής, κανέλλη, ντόρα, τσίπρας και παπαρήγα, όχι άλλο θέ μου!
  • Ακόμα ένα από τα επιτεύγματα του γαπ: τους έβγαλε όλους άχρηστους.
  • Άχρηστος και ο βενιζέλος που με το ζόρι ήθελε να έρθει σαν το ιππικό να σώσει την κατάσταση (νόμιζε αυτός θα τα καταφέρει καλύτερα), άχρηστος και ο σαμαράς που όλο δεν συγκυβερνάει και όλο βάζει υπογραφές σε ότι του φέρουν, άχρηστη και η αριστερά που ενώ έχει σύσσωμη την κοινή γνώμη να εξεγείρεται, αδυνατεί (ή ίσως δεν θέλει) να συσπειρωθεί. 'Αχρηστοι και οι αγανακτισμένοι που πήγαν σπίτια τους να δουν πως θα πληρώσουν το ρεύμα, άχρηστοι και όλοι οι βουλευτές που από τη μία δήθεν δεν συμφωνούν αλλά μετά διεκδικούν κι άλλες πληρωμές, άχρηστος και κρατικός μηχανισμός που ενώ αποτελείται από τα παιδιά των εκλεγμένων δεν μπορεί ούτε τα δάχτυλά του να μετρήσει, για να ξέρουμε αν θα πιάσουμε δουλειά ή επαιτεία.
  • Εν τω μεταξύ, εγώ περιμένω μία άδεια για κάποια εξαιρετικά απλή μου υπόθεση. Οι διαδικασίες ξεκίνησαν τον Σεπτέμβριο και τώρα ακόμα εκκρεμούν δύο βήματα από όσο γνωρίζω, διότι στην πορεία μου προκύπτουν κι άλλες απαιτήσεις: "Α, αυτό χρειάζεται και μία μετάφραση, πρέπει να πάτε σε δικηγόρο" αλλά τελικά δεν χρειαζόταν, ο υπάλληλος δεν ήξερε τις σχετικές διατάξεις. "Α, πρέπει να το υπογράψει ο τάδε" και πέρασε ένας μήνας ώσπου να το κάνει.
  • Και όλοι γνωρίζουμε το οικονομικό κόστος ενός τετραμήνου.
  • Την παραγωγικότητά μου μέσα...
  • Ποιά ανάπτυξη μου λές, λοιπόν κύριε εκλεγμένε μου?
  • Για να έχουμε ανάπτυξη πρέπει να δουλεύεις πολύ ταχύτερα, ώστε να μπορέσω κι εγώ να δουλέψω γρηγορότερα, ώστε κάποια στιγμή να γίνει μία δεκάρα δουλειά.
  • Οπότε, όχι ο παπαδήμος, αλλά και ο νέλσον μαντέλα να έρθει να κυβερνήσει την ελλάδα, πάρτε το απόφαση, είμαστε άξιοι των εαυτών μας.
  • Για αυτό λέω, δεν έχει σημασία ποιός έχει την εξουσία κάθε στιγμή, δεν έχει σημασία ποιός έχει δίκιο, ούτε έχει σημασία να στηρίζεις μία ιδεολογία αν δεν είσαι αποτελεσματικός.
  • Σημασία έχει, αν θέλουμε να έχουμε αυτά που προανεφέρθηκαν (δουλειά, σωστές υπηρεσίες, σωστούς εκπρόσωπους) να είναι η κάθε πράξη μας σε αυτή την κατεύθυνση, συνειδητά και με πείσμα, μέρα μπαίνει-μέρα βγαίνει, σε κάθε συναλλαγή, σε κάθε δουλειά, σε κάθε δυσκολία.
  • Αν το κάνουμε αυτό, τότε σίγουρα κάπου ανάμεσά μας, θα προκύψει και ένας από εμάς να αναλάβει τις ευθύνες, πραγματικά, και όχι να διεκδικεί αναδρομικά, έχοντας κάνει τη χώρα σαν τα μούτρα του και έχοντας διώξει τα λεφτά μας στις επτά θάλασσες.
  • Μέχρι τότε, καλά θα κάνετε να προσέχετε τα ρεύματα και να αποφεύγετε τα αλμυρά, γιατί αυτό θα αργήσει λίγο και δεν είναι καιρός για αρρώστιες τώρα.

3 σχόλια:

  1. Δηλαδή η δημοκρατία είναι κάτι που καλό θα ήταν να καταργήσουμε και να επαναφέρουμε κάποιο τ΄΄υπο μοναρχίας, έτσι για να είμαστε και συνεπείς στα λόγια και στα πεπραγμένα.

    Got it, hate it, won't take it :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. abban
    αν και καθήμενος ορθώς εμίλησες (έγραψες).

    Δες ας πούμε στo βέλγιο και την αγγλία, που και βασιλιά έχουνε και όλα γίνονται μία χαρά.

    Ένα φόβο μόνο έχω, ότι αν γίνουμε βασίλειο οι ηγεμόνες θα ειναι πάλι οι μητσοτακηδες-παπανδρέοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν ξέρω αν όντως έχεις την εντύπωση ότι στις χώρες που ανέφερες υπάρχει μοναρχία και όχι απλά κατά τίτλο μοναρχία. Γεγονός βέβαια έινα ιπως δημοκρατία μάλλον δεν υπάρχει πουθενά αυτή τη στιγμή, αλλά αν πρόσεχες λίγο, won't take it. Αν πρέπει το τίμημα του να "πηγαίνουν τα πράματα καλά" είναι η μοναρχία, διαλέγω το κακά, στραβά και ανάποδα.
    Α και ευελπιστώ να μην βγει καμία αυτοδυναμία από εδώ και μπρος, αλλά μάλλον δεν θα εισακουστώ γιατί στην Ελλάδα ψηφίζουν ως επί το πλείστω οι υπήκοοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Βράζει το καζάνι!