- Πάνω που είπα να απαγκιστρωθώ από την φρικιαστική σαγήνη της επικαιρότητας, είπα να ιδιωτεύσω για λίγο, να πω τη μπούρδα και τη σαχλαμάρα μου, ήρθαν τα πάνω κάτω κι έγινε χαμός.
- Μα, ούτε δύο εβδομάδες χωρίς αθηνόβιο, και πνιγήκατε σε μία κουταλιά νερό?
- Και μάλιστα εμφιαλωμένο?
- Περίμενα ότι θα μπορούσατε να τα βγάλετε πέρα, αλλά αφού δεν μπορείτε, θα σας πω τι να κάνετε, αλλά θα τα πω εν τάχυ και άπαξ, για αυτό κρατάτε σημειώσεις.
- Πρώτον και κύριον, μέσα σε ένα εξάμηνο πρέπει η απελευθέρωση των επαγγελμάτων να έχει μπεί στο ρυθμό της ώστε να "απελευθερωθούν οι παραγωγικές δυνάμεις της χώρας" τουτέστιν να μπορεί ο κοσμάκης να βγάλει φαγητό για τον εαυτό του και για τους μποστανόβλαχους της εξουσίας. Όχι τώρα, ΤΩΡΑ!
- Κάτι ταξιτζήδες και κάτι δικηγόρους, κτλ, απλά αγνοήστε τους, διότι όταν έρθει η ώρα θα πούν ο ένας να απελευθερωθεί ό άλλος, οπότε η αντίσταση θα είναι μεμονωμένη. Άλλωστε, μέσα στο χειμώνα, σκασίλα μας κι αν απεργήσουν τα ταξί.
- Αφού γίνει η πλήρης (άκου "με κανόνες".... λες και είναι δυνατόν να ελέγξει κανείς το οτιδήποτε: ή πλήρης ή επί τας) απελευθέρωση, τότε μετά πάμε στα του δημοσίου και η σειρά έχει μεγάλη σημασία, διότι μόλις βγούν στην ανεργία μερικές χιλιάδες δημόσιοι, δεν θες να έχεις εκκρεμότητες άλλες, τύπου τι άδεια θέλω και πόσο θα μου κοστίσει, κτλ. Μέχρι τότε πρέπει ο ιδιωτικός τομέας να αρχίζει να παίρνει μπρός, ώστε να υποδεχτεί τους πλεονάζοντες του δημοσίου.
- Εννιαίο μισθολόγιο: δεν έχω ξανακούσε κάτι ενναίο που να έχει τρείς βαθμίδες. Κάτι τερτίπια που άκουσα τελευταίως, ξεχάστε τα. Θα γίνει σωστή και δίκαιη δουλειά αλλιώς σε δύο χρόνια πάλι εδώ θα είμαστε με τους ανηψιούς των θείων και τις κουμπάρες των κουμπάρων.
- Γκε-γκε?
- Άντε μπράβο από δω χάμω!
- ΦΠΑ, ως εκεί και μη παρέκει. Επίσης, αρκετά ταράξαμε τους ΔΥ, οπότε άσε τους για λίγο να ανασάνουν και του χρόνου πάλι εδώ είμαστε, σφάζεις μερικούς ακόμα αν χρειαστεί.
- Καλό αυτό το θεατράκι με τις διαφωνίες και δήθεν και καλά οι υπουργοί είναι καλά παιδιά και κόπτονται για τον κοσμάκη, και "εγώ αυτό δεν το υπογράφω" και άλλα τέτοια νόστιμα, αλλά μας κουράσατε: τα θέατρα τα έχουμε χορτάσει και τώρα θέλουμε δουλειά. Να το υπογράψεις αλλιώς σπίτι σου και τζάμπα μάγκας. Καλό είναι να έχεις ισχυρές προσωπικότητες στο συνεργείο σου, λοβέρδος, και ραγκούσης, και όλοι αυτοί, όμως πριν μιλήσουν να έχουν σκεφτεί πρώτα, όχι να ανακατώνουν τους φτωχούς πλην τίμιους βιοπαλαιστές με 'Ίσως" και "μπορεί" και "γνώμη μου είναι". Μία κι έξω, και μετά από ώριμη σκέψη, πες ορίστε, αυτές είναι οι επιλογές, διαλέχτε.
- Εστιάτορες, θα πληρώσουν το φιπιά, και αλλιώς δεν γίνεται. Το περισσότερο που μπορώ να δεχτώ είναι να μειώνεται το ποσοστό στις περιόδους των διακοπών, ώστε να ισοφαρίζουν, κάπως. Όπως έχω πεί και στο παρελθόν, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες, μόνο οι ευκατάστατοι θα μπορούν να τρώνε έξω, οπότε είναι ένα κοινωνικά δίκαιο μέτρο, πλέον.
- Πετρέλαιο θέρμανσης, άσε το ήσυχο, εκτός κι αν θες να δημιουργήσεις μία ξεγυρισμένη επανάσταση, ώστε να την κάνεις πλαγίως και υπούλως, οπότε σε αυτή την περίπτωση βάρα αλύπητα.
- Τώρα, το θέμα είναι ότι αυτά που έχω κατά νου, θέλουν το χρόνο τους, ειδικά όταν για να αλλάξει το τρόπος που σκέφτεται ο μέσος έλληνας επιχειρηματίας πρέπει πρώτα να πεισθεί ότι υπάρχει κι άλλος τρόπος να σχετίζεσαι επαγγελματικά με κάποιον από την παραδοσιακή ωχαδερφιστική ρεμούλα. Γιατί, όσο κι αν το θές, εμπιστοσύνη δεν έχεις κερδίσει, εκτός από τη δική μου, οπότε ένα ίσον κανέναν, όπως ξέρεις κι από μόνος σου.
- Ευρώπη, άστην κι αυτήν στην ησυχία της για να σε αφήσει κι αυτή στη δική σου. Καλός ο βενιζέλος, άστονα να κάνει δουλειά, δώστου δύο ακόμα γραμματείς να πλένουν τα άπλυτά τους και ξέχνα τον στο κελάρι. Αφού θέλει να το παίξει μάγκας, άσε τον να βάλει τα δυνατά του. Έτσι κι αλλιώς, το να ξαναβγείς μανάρι μου γιωργάκη είναι εξίσου απίθανο, είτε με είτε χωρίς τον μπένυ.
- Όχι εκλογές. Δεν θα το αντέξω. Ο αντωνάκης ο σαμαρωμένος και η ξεσαμάρωτη η ντόρα, ήδη δίνουν τη συναίνεσή τους, έστω κι έτσι, έστω και μία στο καρφί και μία στο πέταλο, οπότε είναι λίγο άσκοπο να ανακατέψεις όλον τον κόσμο για να καταλήξουμε πάλι στα ίδια, τουτέστιν μία θολή λυκο-συνεργασία.
- Και στη δεθ, μόνο αλήθειες να πείς.
- Τετραετία, γιωργάκη.
- Τόσο εσύ, όσο και εμείς, μόνο αυτό έχουμε τώρα, έτσι όπως τα κανονίσατε εσύ και φίλοι σου και αυτό είναι ότι κάνετε να το κάνετε σωστά και άμεσα.
- Φοβάσαι?
- Δυσκολεύεσαι?
- Σε πρήξανε τα σπλάχνα σου?
- Ας πρόσεχες.
Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2011
Κοντός Ψαλμός
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εγώ λέω ν' απελευθερωθεί ο κόσμος, όχι τα επαγγέλματα, μην κάνουμε μισές δουλειές πάλι!
ΑπάντησηΔιαγραφήνα είμαστε και ρεαλισταί, φίλε.
ΑπάντησηΔιαγραφή