- Δεν είναι πολλές οι παγίδες αλλά μία με πολλά δολώματα: η βία, η φτώχεια, η διάχυση της πληροφορίας και κυρίως, ο ορισμός που δίνουμε σε αυτές τις λέξεις.
- Γιατί, τι εννοείς όταν λές "ανάπτυξη"?
- Σε έναν απλό άνθρωπο ακούγεται καλό, όμως στον κόσμο των υπερκερδών σημαίνει να είναι οι άνθρωποι τόσο εξαθλιωμένοι που να δουλεύουν μέρα νύχτα για ένα πιάτο φαγητό.
- Όπως μερικοί-μερικοί που υποστηρίζουν πως αν επιλέξουμε την χρεωκοπία-έξοδο από το ευρώ, τότε οι ρυθμοί ανάπτυξης θα ανέβουν. Μα, αγαπητέ μου, εφόσον μέσα σε μία νύχτα θα αναγκαστούμε να πάψουμε να εισάγουμε και να παράγουμε τα πάντα, φυσικά και θα υπάρχει "ανάπτυξη" για το χτίσιμο εξαρχής των πάντων. Μόνο που ώσπου να οργανωθεί η παραγωγή ο κόσμος θα πεθάνει από ασιτία (αφού ακόμα και η πιο γρήγορη καλλιέργεια θέλει κανά δίμηνο να φτάσει στην αγορά) ή από έλλειψη απλών ιατρικών ή άλλων αναλώσιμων, μιας και ακόμα κι αν εισάγονται οι τιμές τους θα είναι απρόσιτες για την πλειοψηφεία. Ναι μεν οι δείκτες ανάπτυξης θα είναι υψηλοί, αφού κάθε μέρα θα πρέπει να φτιάχνεται και από ένα νέο χωράφι/εργοτάξιο/επιχείρηση, τκλ, όμως μέχρι να πείς ότι υπάρχει επάρκεια και αυτονομία, φαγητό για όλους, θα περάσει πολύς καιρός.
- Ανάπτυξη?
- Μήπως ανάπτυξη είναι η άνευ όρων εκμετάλλευση του ιονίου, με αποτέλεσμα με τον πρώτο σεισμό να έχουμε κηλίδες στο Μονολίθι?
- Εκεί να δείς ανάπτυξη! Μέχρι να ξαναφάει ο κόσμος σαρδέλα, η ανάπτυξη θα πάει σύννεφο! Θα δουλεύουμε σαν τρελοί, να επανορθώσουμε τα ανεπανόρθωτα, εις τον αιώνα τον άπαντα. Σαν τους γιαπωνέζους.
- Ή το άλλο. "Αξιοπιστία".
- Καλό σαν λέξη: άξιος και πίστη.
- Ναι. Μάθε όμως ότι ενώ για τον απλό εσένα/εμένα αυτό σημαίνει να κάνεις ότι λες, για μερικούς-μερικούς αυτό σημαίνει σύσταση συμμορίας με σκοπό την εξαπάτηση τρίτου.
- Αξιοπιστία σε ποιόν?
- Το κοινό καλό, το συμφέρον του πολίτη, σημαίνει ότι εφόσον φάμε αρκετά, τότε θα αφήσουμε και κάτι τις για τους υπόλοιπους, ένας εκβιασμός, ένα νταβατζιλίκι, το ίδιο εδώ και αιώνες: πολεμήστε για εμένα κι εγώ θα σας δώσω ένα πιάτο φαί..
- Στην αγγλία, την εφημερίδα που έκανε όλες τις αποκαλύψεις για σκάνδαλα την κλείσανε. Προστασία του πολίτη, λέει, μόνο που τα σκάνδαλα δεν τα κάνανε οι πολίτες.
- Ακόμα κάτι, είναι οι περίφημες αγορές.
- Πολύ ωραία το φτιάξαμε το συννεφάκι, το βαφτίσαμε αγορές, κι άντε να βρείς εσύ μέσα στο σύννεφο της διάχυσης ευθυνών ποιός σου πήρε το μισθό και γιατί πλέον δεν έχεις σπίτι.
- Η αγορά δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει κοινωνία ή θρησκεία. Αυτό που υπάρχει είναι μερικοί άνθρωποι. Ο άνθρωπος που καταχράται, εξαπατά, εκμεταλλεύεται εξουσία ή απλά κλέβει, χρησιμοποιεί καλές λέξεις να περιγράψει κακές έννοιες, προς ώφελός του.
- Μα, σου λέει, δεν επιθυμείς την ανάπτυξη και τη σταθερότητα?
- Ναι, λες εσύ, έχοντας στο νού σου τη δική σου εκδοχή της ανάπτυξης και της σταθερότητας. Και στην παλαιστίνη όμως, σταθερότητα έχουν, η ίδια κατάσταση εδώ και δεκαετίες, όμως δεν ακριβώς αυτό που είχαμε κατά νου, ε?
- Μόλις πεις ναι, τότε έρχεται το μπουγιουρντί. Η λυπητερή. Η ανάπτυξη θέλει θυσίες.
- Υπό αυτή την έννοια, αυτή την ανάπτυξη την έχουν όσες χώρες έχουν κάνει πολέμους ή όσες έχουν υποστεί καταστροφές ή όσες καταπατούν τα δικαιώματα των ανθρώπων.
- Άρα, ο κύριος περιορισμός στην ανάπτυξη, δεν είναι η βία ούτε η φτώχεια, αλλά ο ίδιος ο ορισμός της ανάπτυξης.
- Τί θέλω, λοιπόν?
- Ξέρεις πολύ καλά τι θέλω, και ξέρω πολύ καλά ότι ξέρεις, αλλά κάνεις το κορόιδο και ότι προσχήματα και παιχνίδια με τις λέξεις ούτε που σε ενδιαφέρει που τα καταλαβαίνω όλα, εφόσον συνεχίζεις ανενόχλητος τη κομπίνα σου.
- Όπου να'ναι , φίλε μου μαλαγάνη, θα κάνεις ένα λάθος, ένα τόοοοοοοσο δα μικρό λαθάκι.
- Και είναι τό μόνο σίγουρο ότι θα το κάνεις, διότι εκεί που βρίσκεσαι, είναι χάρη στο μπαμπά. Αν βασιζόσουν στην πραγματική σου αξία, δεν θα χρειαζόσουν κομπίνα για να βρεθείς εκεί.
- Ξέρεις τι σημαίνει αυτό? Ότι είσαι ανάξιος της θέσης σου.
- Σημαίνει ότι πάνω στα πολλά λάθη που έχεις κάνει, ένα, θα είναι το τελευταίο σου.
- Και ξέρεις πόσοι περιμένουν αυτό το ένα λαθάκι, ε?
- Αν μπορείς, μέσα στην υπεροψία σου, δες το εξής: Οι λύσεις, οι πραγματικές λύσεις, βρίσκονται όλες εκτός κανόνων του "παιχνιδιού" και τους κανόνες τους έφτιαξες εσύ.
- Καλό, ε?
- Για σκέψουν το εξής.
- Από αύριο, να οριστούν ίδιες τιμές σε σιτηρά, γάλα, καλαμπόκι και άλλα βασικά είδη, ενοίκια, επιτόκια κτλ, ανά ήπειρο.
- Το διανοείσαι?
- Δεν το λένε οι κανόνες, όμως, δεν το λένε οι κανόνες. Και μάλιστα το απαγορεύουν ώστε αν διανοηθείς να το σκεφτείς, να πέσει ο πέλεκυς που εσύ ο ίδιος κρέμασες...
- Σε ποιόν απευθύνομαι?
- Μα, στις αγορές, φυσικά.
Σάββατο 16 Ιουλίου 2011
....the main constraint on development these days may not be a poverty trap but a violence trap…..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Βράζει το καζάνι!