Μητρότης Τέχνας Κατεργάζεται

• Ο γαλανός μου βαριέται τα πολλά-πολλά.Έτσι, παρόλο που θυμάται τα πάντα με τη μία και για πάντα, βαριέται τα μακρόσυρτα και τα εκτεταμένα.
• Πρώτα, εντελώς στο άσχετο και δήθεν όλως τυχαίως, του έβαζα προβληματάκια με βάση το εξήντα. Ποιό είναι το μισό του εξήντα, ποιό είναι το μισό του μισού του εξήντα, κτλ, και σε ανύποπτο χρόνο του έλεγα να σκεφτεί πόσο μας βγαίνει αν κόψουμε το εξήντα στα τέσσερα, ή πόσο μας κάνει εξήντα μείον είκοσι, κτλ.
• Μετά, για να του διδάξω πως να λέει την ώρα χωρίς να τον κάνω να νιώσει άσχημα ή να τον αναγκάσω να παρατήσει στη μέση το "μάθημα", έφτιαξα αυτό το σχηματάκι, έτσι ώστε το μόνο που θα χρειαστεί να του εξηγήσω εγώ είναι ότι οι στίξεις μετράνε τα λεπτά και ότι από αριθμό σε αριθμό είναι πέντε λεπτά: πέντε-δέκα-δεκαπέντε-....-εξήντα.
• Το άφησα ελεύθερο στο τραπέζι του σαλονιού και όταν εκείνος το είδε εντελώς τυχαία, τον άφησα να το περιεργαστεί για λίγο και τότε του έδωσα εν τάχει τις προμελετημένες εξηγήσεις. Σηκώθηκε και έφυγε. Άφησα το ρολογάκι να κείτεται έρμαιο για μέρες, κάποτε το κόλλησα με μαγνητάκια στην πόρτα του ψυγείου έτσι ώστε να το βρίσκει μπροστά του συχνά.
• Μετά σκέφτηκα να το κόψω για να το προσαρμόσω πάνω σε ένα χαλασμένο παλιό ρολόι που έχουμε και να κάνουμε πράκτις με τους δείκτες, αλλά δεν χρειάστηκε. Τα είχε μάθει ήδη μόνος του.
• Το κόλπο έπιασε.