Η επανάσταση που δεν κάναμε

• Ξέραμε τι έρχεται, κι ωστόσο συνεχίζαμε με τους ίδιους ρυθμούς, ο καθένας στο επίπεδο των δυνατοτήτων του. Όσοι μπορούσαν, έκαναν πολλά, όσοι δεν μπορούσαν έκαναν λίγα, και ο ένας έλεγε ότι όλοι έτσι κάνουν, εσύ κορόιδο είσαι?
• Τότε είχαμε την επιλογή, τις επιλογές, και δεν τις αξιοποιήσαμε, τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο ηγεσιών, γιατί οι ηγεσίες από τα πρόσωπα ξεκινούν. Από την προσωπικότητα το γαπ και που παπακωνσταντίνου. Αυτούς έχουμε και με αυτούς θα πορευτούμε γιατί ο επόμενος το μόνο που θα καταφέρει είναι να χάσει χρόνο μέχρι να δει τι γίνεται και τι έχει γίνει ως τώρα. Η μόνη προοπτική αυτή τη στιγμή είναι να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Ας την κάνουν.
• Ένα μεγάλο μέρος του χρέους προέρχεται από τις μικρές ασήμαντες χρεωκοπίες των μυριάδων πληβείων, ένα άλλο από τις χιλιάδες μικρές ατασθαλίες που μας επιτράπηκε να διαπράξουμε ώστε να κάνουμε τα στραβά μάτια στις μεγάλες των πολιτικών και ένα τρίτο (ίσως) από τις μεγάλες κομπίνες που τραντάζουν τα πρωτοσέλιδα. Όλα υποστηριζόμενα από τις τράπεζες, οι οποίες υποστηρίχθηκαν από πολυεθνικές οι οποίες υποστηρίχθηκαν από εμάς, με κάθε αγορά μας, με κάθε τσίχλα και κάθε χιλιόμετρο που κάψαμε, με κάθε τσάι με γεύση φρούτα του δάσους.
• Σε εθνικό, διεθνές και προσωπικό επίπεδο, από το ψίχουλο μέχρι τη φραντζόλα, όλα ψωμί είναι.
• Τώρα, οι επιλογές "κλείδωσαν" και εκτός από αυτές δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Ή το ένα, ή το άλλο και ενδιάμεσα το μηδέν. Όχι ότι δεν υπάρχουν οι δυνατότητες, υπάρχουν και μάλιστα είναι εξαιρετικά δελεαστικές. Το ζήτημα είναι η προβλεψιμότητα των ανθρώπινων συμφερόντων.
• Ποιός θα κάνει την υπέρβαση, να βγεί από τη θέση του ώστε από ύψος να δεί ολόκληρη την εικόνα, δεν ξέρω.
• Είναι κάτι παραπάνω από πιθανό η λύση στα δικά μας προβλήματα να βρίσκεται την λύση των προβλημάτων των άλλων, δηλαδή στρέφοντας τη δράση μας προς τα έξω να κινηθεί μία αλυσίδα γεγονότων που τελικά κάνοντας τη γύρα του, όπως το νερό, να φτάσει ως εμάς.
• Παραπονιόμαστε για την ανεργία μας και την φτώχεια μας, όμως αυτή εκτός από τα ντόπια λαμόγια έχει κι άλλους νονούς που ποντάρουν στα ένστικτά μας για να μας πάρουν τα ωραία μας λεφτάκια, την αγάπη μας για γυαλιστερά πράγματα, για θερμίδες, και την αγωνία μας για το αύριο, την αναζήτηση της ευκολίας.
• Το ενδιαφέρον στην όλη υπόθεση είναι ότι δεν ήμασταν ευτυχισμένοι, αλλά αντίθετα τίποτα δε μας άρεσε και όλο γκρινιάζαμε. Είχαμε δίκιο να γκρινιάζουμε διότι αυτό που αγοράζαμε δεν μας άρεσε, όπως τελικά φαίνεται, γιατί αν μας άρεσε δεν θα είχαμε τόσα ψυχολογικά ούτε τόσες διαταραχές, θα χαιρόμασταν τη ζωή μας όλο το χρόνο και όχι μόνο τις δύο εβδομάδες των διακοπών. Έχε το νού σου αναγνώστα, δεν είπα ότι θα κάθεσαι όπως στις διακοπές αλλά ότι θα είσαι ικανοποιημένος από τη ζωή σου: άλλο το'να άλλο τ'άλλο.
• Αγοράζοντας μία άγευστη και τεχνητά ωριμασμένη ντομάτα εισαγωγής (αντί να περιμένουμε τη δική μας να ωριμάσει) ξοδευτήκαμε, βάλαμε χημεία στο σώμα μας, παχύναμε, κάναμε κάποιον που δεν άξιζε πλουσιότερο (τον μεγαλοπαραγωγό τσιφλικά και τον μεσάζοντα) ενώ κάποιον άλλον φτωχότερο (τον αγρότη) κινώντας μία αλυσίδα διαβολική ώστε τώρα αυτός που κάποτε ήταν αγρότης να αυτοκτονεί ή να έρχεται λαθρομετανάστης στο κέντρο της πόλης μας και να τον βρίζουμε κι από πάνω. Αγοράζοντας λάηφστάηλ, καδράκια και κουρτινούλες και μπλιμπλίκια χάσαμε την λυτρωτική επαφή με τον άνθρωπο και τη φύση, γεμίσαμε αλλεργίες και σύνδρομα, αντί για σχέσεις κάνουμε συμβάσεις ενώ ταυτόχρονα δίνουμε τα λεφτά στον εργοστασιάρχη που παράγει πλαστικά, καταστρέφοντας οικογένειες, οικοσυστήματα και οικονομίες για το κέρδος του.
• Αν θες να πολεμήσεις την ανεργία στον τόπο σου, πρέπει όσο έχεις λεφτά ακόμα να πάψεις να σπαταλάς. Έτσι, ο δουλέμπορος των ασιών ή των αφρικών δεν θα έχει κίνητρο ούτε συμφέρον να συνεχίσει αυτό που κάνει, άρα ο εργάτης της ασίας ή της αφρικής θα έχει τη δυνατότητα να μην καταστρέφει το χώμα της γης του για τη δική σου μπανάνα ή το δικό σου τσάι ή το δικό σου πετρέλαιο, αλλά για την παραγωγή της δικής του προσωπικής ελπίδας.
• Αν θες να κάνεις κάτι για την ακρίβεια, τότε μην αγοράσεις το κινέζικο ούτε το ευτελές από τα τζάμπο, διότι αυτοί είναι που εκμεταλλεύονται τη φτώχεια μας και ταυτόχρονα τη φτώχεια κάπου άλλου, στο μπαγκλαντές ή στις φιλιππίνες, ή πάνω σε ένα καράβι για τρείς κι εξήντα σκλάβοι των εφοπλιστών.
• Αν είσαι ηγέτης και θες να μείνεις στην εξουσία, επένδυσε σε βοήθεια προς τα έξω, έτσι ώστε η στήριξη των άλλων ηγετών να είναι σε ώφελός σου αλλά και ώστε οι ρυθμοί των συναλλαγών να φέρουν γύρες που να προεκτείνονται ως εσένα. Με βοήθεια καλή και πραγματική ώστε οι λαοί να ζουν καλά όχι με παγίδες διπλωματικών ανταλλαγών/συναλλαγών.
• Ο μίκης, δεν μπορεί να το κάνει αυτό, ούτε ο σαμαράς ούτε ο γαπ, ούτε κανένας άλλος, ούτε γάλλος ούτε βραζιλιάνος ούτε άλλης εθνικότητας ηγέτης ή πολίτης, ούτε εγώ ούτε εσύ ξέρουμε ως να το κάνουμε αυτό πράξη. Η ελληνική διαφθορά που έγινε βούκινο ανά την υφήλιο, αν και αληθεύει ότι έτσι είναι, δεν είναι τίποτα άλλο από μία ακόμη εκδοχή του ίδιου θέματος, καπιταλισμός με άλλο όνομα. Η ελλάδα αποτελεί το 1/196 μέρος του προβλήματος και θα ήταν λάθος να το δούμε αλλιώς. Απλά αναποτελεσματικό.
• Το ελληνικό πρόβλημα θα λυθεί όταν λυθεί το σομαλικό, το ασιατικό, το νοτιοαμερικανικό, κοκ, αλλιώς όλα θα πάνε κατά διαβόλου μέχρι που να φάμε τα μούτρα μας, να χάσουμε ότι αγαπάμε και να ξανα-αρχίσουμε από το μηδέν. Δεν εννοώ καμμία συντέλεια, αλλά περισσότερο κάτι που να φέρνει περισσότερο σε οικονομικό αδιέξοδο, όπως ήδη έχει γίνει, το τραπεζικό point system να καταλήξει σε ένα σημείο όπου οι πόντοι να βρίσκονται σε διαφορετικά χέρια από τους πόρους: όσοι έχουν πόρους δεν μπορούν να κάνουν τίποτα χωρίς πόντους και αντίστροφα, όσοι έχουν πόντους δεν μπορούν να κάνουν τίποτα χωρίς πόρους, κι έτσι πόντοι και πόροι λιμνάζουν αχρησιμοποίητοι τη στιγμή που οι άνθρωποι πεινούν και οι πλούσιοι χρεωκοπούν ο ένας μετά τον άλλον.
• Για αυτό, όπως το νερό στο ποτάμι, κυρίως λόγω βαρύτητας αλλά και μέσα από την πορεία σε δεδομένα αλλά ακόμα αθέατα για εμάς χώματα, θα ακολουθήσει την πορεία του. Με τον ένα ή τον άλλον τρόπο, θα καταλήξει στη θάλασσα, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα γίνει ότι είναι να γίνει: όπως πριν δεν θα ξαναείναι.
• Οι φτωχοδιάβολοι θα κάνουν ότι συνήθως κάνει ένας φτωχοδιάβολος όταν στριμώχνεται, οι ηγέτες θα κάνουν ότι κάνει ένας ηγέτης όταν τα βρίσκει σκούρα και ο κάθε ένας ανάλογα με τη θέση και τη φύση του θα κάνει ότι είναι στη θέση και στη φύση του να κάνει, απαράλλαχτα και όπως πάντα.
• Μπορεί να γίνει αλλιώς, αλλά θα γίνει?
• Τι να σου κάνει και ο μίκης με τη στραβιά μασέλα και την αριστερή μουσική αλλά τη δεξιά πολιτική καριέρα?
• Η αλυσίδα των γεγονότων έχει ήδη ξεκινήσει.