- Η ιστορία των αντικειμένων εμπεριέχει πολλή βρώμα.
- Μπορεί αυτή τη στιγμή να κοιτάς, ας πούμε, ένα γυαλιστερό μεταλλικό γλυπτό στην είσοδο ενός απαστράπτοντος ξενοδοχείου, αλλά η προέλευσή του είναι ταπεινότερη των ταπεινότερων, από βαθύτατα μέσ' στο χώμα, μέσα στη λάσπη και τη δυσωδία, στις αγκαλιές βρωμιάρηδων σκλάβων μέχρι το φώς και άμορφο στο χυτήριο ή στο εργαστήρι κάποιου αφηρημένου.
- Το χώμα ξεπλύθηκε.
- Τα σωματίδια και οι ακαθαρσίες με χημικό τρόπο αφαιρέθηκαν.
- Και οι σκλάβοι που έσκαψαν είναι ακόμα εκεί.
- Ακόμα σκλάβοι.
- Σκλάβοι της τέχνης.
- Η τέχνη θέλει θυσίες.
- Ανθρωποθυσίες.
- Στο νησί τις γαλάζιες νύχτες, τα παιδιά σε κοιτάνε ανύποπτα, δεν θα πω ποτέ σε κανένανε τίποτα... Μου'χες πεί πως θα'ρθείς και ήρθες.
- Στεγάζοντας τη νόηση πάνω στη θυσία, πόσο μπορεί ακόμα να συνεχίσει πριν σαπίσει αυτή στο βάθρο? Αντί για τσίκνα, τι κάνουν οι θεοί όταν μυρίζουν πτωμαΐνη?
- Κοιτάνε κάτω ή αλλού?
- Καθρεφτίζεσαι μπροστά μου, πάλι...
- Στο βυθό...
- I want the world to stop.
Κυριακή 29 Μαΐου 2011
Αγάπη στον καιρό της Επανάστασης.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Βράζει το καζάνι!