Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Αγάπη στον καιρό της Επανάστασης.

  • Η ιστορία των αντικειμένων εμπεριέχει πολλή βρώμα.
  • Μπορεί αυτή τη στιγμή να κοιτάς, ας πούμε, ένα γυαλιστερό μεταλλικό γλυπτό στην είσοδο ενός απαστράπτοντος ξενοδοχείου, αλλά η προέλευσή του είναι ταπεινότερη των ταπεινότερων, από βαθύτατα μέσ' στο χώμα, μέσα στη λάσπη και τη δυσωδία, στις αγκαλιές βρωμιάρηδων σκλάβων μέχρι το φώς και άμορφο στο χυτήριο ή στο εργαστήρι κάποιου αφηρημένου.
  • Το χώμα ξεπλύθηκε.
  • Τα σωματίδια και οι ακαθαρσίες με χημικό τρόπο αφαιρέθηκαν.
  • Και οι σκλάβοι που έσκαψαν είναι ακόμα εκεί.
  • Ακόμα σκλάβοι.
  • Σκλάβοι της τέχνης.
  • Η τέχνη θέλει θυσίες.
  • Ανθρωποθυσίες.
  • Στο νησί τις γαλάζιες νύχτες, τα παιδιά σε κοιτάνε ανύποπτα, δεν θα πω ποτέ σε κανένανε τίποτα... Μου'χες πεί πως θα'ρθείς και ήρθες.
  • Στεγάζοντας τη νόηση πάνω στη θυσία, πόσο μπορεί ακόμα να συνεχίσει πριν σαπίσει αυτή στο βάθρο? Αντί για τσίκνα, τι κάνουν οι θεοί όταν μυρίζουν πτωμαΐνη?
  • Κοιτάνε κάτω ή αλλού?
  • Καθρεφτίζεσαι μπροστά μου, πάλι...
  • Στο βυθό...
  • I want the world to stop.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Βράζει το καζάνι!